冰心在她的散文中说过“今生如果美好，我又何求来世，今生若不美好，我又何

冰心在她的散文中说过“今生如果美好，我又何求来世，今生若不美好，我又何求来生。”

童年的我老是被重男轻女的爸爸严厉的指责和打骂，连住在我家的邻居看到我被打骂都看不下去，还有，就是我爸爸宠着我的弟弟，很冷淡的对待我。

到了成年了，父母下岗了，父亲没有工作，母亲偷渡到法国，给在法国的中国家庭当保姆，本来是条件好了点，不幸又降临到我身上。我因为恋爱原因，我竟然疯了。送到了精神病医院住了1个半月的院。 面对人生我绝望了，不知道未来的路如何行走，看着路人的嫌弃眼光，和无意中说的“神经病”三个字，我死的心都有了。天天在家吃了睡，睡了吃。有天我一个亲戚叫我去外地打工，我父亲叫我去了，结果，我又出了问题了。我神经病发作，从摩托车上摔下来，又送到医院去，住了半个月的院，又从外地拖回了家中。第二次病发了，我又在神经病院住了1个半月的医院。 出院后，我就在想自己人生的路应该怎么走了？

我依然参加了成人高考，考取了英文系，读了2年的英文，过了四，六级。母亲给的钱，自己读的书。那年我毕业才24岁，有了大专文凭了，自己找了份工作。有工作了谈恋爱应该可以吧。于是，我每谈恋爱都告诉他我有病的事，不是吓的手机关机，就是吓的人失踪，没人踪影。偶尔，有个对你的好的吧，自己又看不上。

一下都30了，工作换了N个，男朋友也谈了N个，有次在保险公司上班，碰到个单身的客户，和他在一起后，怀孕结婚了，本以为挺幸福的。谁知，天有不测风云，我结婚当天发疯了，在婚宴上，他脸面丢尽了，把小孩打掉了，和我离婚。于是，我又送进了神经病医院。

出院后，我任然是积极向上的，找了份工作，准备读法律课程。谁知，书读多了我又送到神经病医院去了，总共在医院住了4次院。

我任然没有向老天低头，在我一个亲戚的公司当文案。我原本没机会的，听说是她们可怜我，照顾我，我才进来的。没想到是叫我写写微信，写写公司的会议稿件。这么一写，他们都说我很有才情，就这样留在了公司。

是呀，每个人的人生都是一个故事，每一个人的故事都是独一无二的，我老是记得一句话，上帝给自己关了扇门，总会留扇开着的窗户。每当自己痛苦的时候就告诉自己，忍受住苍天的考验，发疯的时候告诉自己，我是在充电休息，工作压力逼的自己要辞职的时候，告诉自己下份工作会做的更好。每当自己被人家谩骂的时候，笑着告诉自己，有什么关系，有病我一样坚强。

能支撑我走到现在，没有走上绝路的，出了自己的自强自立。还有就是社会上的关爱。

在医院的时候，医生和护士的细心照顾，让我的病情好转的很快，她们说我病是病了，但是，人还是很清醒的，可以和他们正常沟通。在工作的时候，老板和同事都对我很关照，前辈的教导和老板的叮咛，每天都不绝于耳。在感情上，有很多男士主动追求，目前，就有一位对我很好。

我还年轻，没什么人生感悟，只是写出自己的经历，勉励自己，以后再有困难，再发病送医院，我也不害怕。未来的路还长着呢，我将继续坚强，用毅力战胜病魔，用笑容面对人生的不如意，用乐观的态度接受命运的挑战，用真心真意来对待爱自己的人。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กล่าวว่า ซิ Bing ในเรียงความของเธอ "ถ้าชีวิตนี้ดีกว่า ผมกำลังรอที่ afterlife ถ้า ไม่ดีขึ้น ในชีวิตของฉัน ฉันถูกรอ afterlife ที่ ” วัยเด็กผมเสมอ patriarchal พ่อวิจารณ์อย่างรุนแรงและการละเมิด แม้อาศัยอยู่ในบ้านของฉันไม่เห็นเพื่อนบ้านเห็นผมถูกตี ยัง เป็นพี่ชายของพ่อเสียผม รักษาผมเย็น เป็นผู้ใหญ่ และผู้ปกครองถูกลอยแพ พ่อไม่ทำ งาน มารดาระหว่างฝรั่งเศส ฝรั่งเศสครอบครัวจีนเป็นเป็นพี่เลี้ยงเด็ก สภาพดี แต่ มาหาฉัน รักสาเหตุฉันบ้า ส่งไปยังโรงพยาบาลโรคจิต 1.5 เดือน ชีวิตฉันหมดหวัง และไม่ทราบวิธีการเดิน ดูใจวิสัยทัศน์ และตั้งใจว่า "บ้า" สามคำ ฉันหัวใจเสียชีวิต กินที่บ้านทุกวันนอนหลับ นอนหลับ และรับประทาน หนึ่งวันหนึ่งญาติของฉันบอกว่า ฉันไปทำงาน พ่อบอกไป และผมผิด ฉันบ้าโจมตี ตกจากรถจักรยานยนต์ของเขา และส่งไปยังโรงพยาบาล ใช้เวลาครึ่งเดือนในโรงพยาบาลและกลับบ้านจากฟิลด์นั้น ป่วยครั้งที่สอง ฉันอาศัยอยู่ในโรงพยาบาลโรคจิต 1.5 เดือนในโรงพยาบาล หลังจากออกจากโรงพยาบาล ผมสงสัยว่า การเดินทางของพวกเขาในชีวิตควรจะ ผมยังคงใช้เวลาส่วนหนึ่งในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย และผ่านภาควิชาภาษาอังกฤษ ใช้เวลา 2 ปีอังกฤษ 4, 6 แม่ให้ฉัน อ่านหนังสือเอง ปีที่ผม 24 ปี ปริญญาบัตร หางานได้ ความสัมพันธ์ทำงานควรจะตกลงกัน ดังนั้น ผมบอกผมป่วยทุกฤดูใบไม้ร่วงในเรื่องความรัก ไม่กลัวการปิดโทรศัพท์มือถือของคุณหายไป และไม่มีใครเห็น บางครั้ง ดีสำหรับคุณดี และมองลงมา 30, n-การงาน แฟนฉันยังบน n ทำงานในบริษัทประกันภัย พบลูกค้ารายเดียว และหลังจากอยู่กับเขา แต่งงานตั้งครรภ์ ฉันคิดว่า มีความสุขมากขึ้น ใครรู้ คนเกิด วันแต่งงานของฉันเป็นบ้า ที่งานแต่งงาน ขายหน้าเขาหน้า โบว์ลิ่งเด็ก และฉันได้หย่า ดังนั้น ฉันถูกส่งไปโรงพยาบาลโรคจิต หลังจากออกจากโรงพยาบาล ฉันยังคงเป็นบวก ดู งาน เตรียมความพร้อมสำหรับกฎหมายหลักสูตร ใครรู้ อ่านหนังสือเพิ่มเติม ฉันถูกส่งไปโรงพยาบาลโรคจิต จำนวน 4 ครั้งในลานโรงพยาบาล ฉันยังคงไม่ได้โบว์ในสำเนาของฉันของบริษัทที่สัมพันธ์กับพระเจ้า ผมไม่มีโอกาส ผมได้ยินว่า จะเมตตา และดูแลของฉัน ฉันมาใน ไม่ได้ถามฉันว่าต้องเขียนเขียนจดหมายเขียนหัวข้อประชุม เขียน เขาว่า ผมเป็นอัจฉริยะ พักเพียงในบริษัท ใช่ ชีวิตของทุกคนเป็นเรื่องราว แต่ละเรื่องส่วนตัวไม่ซ้ำกัน เสมอจำสิ่งหนึ่ง พระเจ้าตัวเองปิดประตู ซ้ายเปิดหน้าต่าง เมื่อความเจ็บปวดของเขาเมื่อเขาบอกตัวเอง ยืนการทดสอบของสวรรค์ บ้าบอกตัวเอง ผมชอบที่เหลือ ความดันทำงานบังคับให้เขาลาออกเมื่อบอกว่า จะทำงานต่อไปของพวกเขาดีกว่า ทุกครั้งเมื่อฉันกำลังถูก หัวเราะ และบอกตัวเอง สิ่ง ป่วยฉันแข็งแรง สนับสนุนไปตอนนี้ ไม่ได้อยู่บนผนัง ไม่พึ่งพาตนเองของตนเอง ยังมีการดูแลในชุมชน เมื่อในโรงพยาบาล แพทย์ และพยาบาลไปดูแล รับดีเร็ว ๆ นี้ ว่า ผมป่วย แต่คนยังคงตื่นตัว คุณสามารถสื่อสารกับพวกเขา เมื่อที่ทำงาน ผู้บังคับบัญชา และเพื่อนร่วมงานที่ผมดูแล ผู้สูงอายุสอน และตักเตือนเจ้านาย จะได้ยินทุกวัน อารมณ์ ผู้ชายงานแสวงหา ที่อยู่ มีมากมายเป็นหนึ่งดีกับฉัน ผมหนุ่ม ไม่มีชีวิต เพียงเขียนประสบการณ์ของตนเอง ส่งเสริมให้ตนเอง ยากและ relapses เป็นโรงพยาบาลโรคจิต กลัวไม่ ยัง มีแบบในอนาคต ฉันจะยังแข็งแรง มีความเพียรพยายามในการต่อสู้ ไม่เผชิญชีวิตที่ดี ทัศนคติบวก และยอมรับ ความท้าทายของ ที่ใช้ในการรักษาหัวใจรักคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปิงกล่าวว่า "ถ้าชีวิตที่ดีฉันต้องการสิ่งอื่นชีวิตหลังความตายชีวิตนี้ถ้าไม่ดีขึ้นชีวิตไปฉันต้องการสิ่งอื่น." ในร้อยแก้วของเธอในพ่อของปรมาจารย์ของฉันมักจะเป็นข้อกล่าวหาการล่วงละเมิดในวัยเด็กอย่างรุนแรงและแม้กระทั่งอาศัยอยู่ในบ้านของฉันเพื่อดูเพื่อนบ้านของฉันไม่สามารถยืนที่ถูกตีมีเสียพี่ชายของฉันพ่อของฉัน, หนาวมากปฏิบัติกับฉัน ตามวัยที่พ่อแม่ปลดออกจากพ่อของเขาไม่ได้ทำงานแม่ลักลอบนำเข้ามาในประเทศฝรั่งเศสกับพี่เลี้ยงครอบครัวในประเทศฝรั่งเศส, จีน, เงื่อนไขที่จะได้รับจุดที่ดีโชคไม่ดีที่มาหาฉัน เพราะเหตุผลที่ฉันรักที่ฉันบ้าจริง ส่งไปยังโรงพยาบาลโรคจิตโรงพยาบาลเดือนครึ่ง ผมหมดหวังที่จะเผชิญชีวิตและไม่ทราบวิธีการที่จะเดินไปทางข้างหน้าดูวิสัยทัศน์ใจผู้คนและไม่ได้ตั้งใจจะพูดว่า "บ้า" ในชื่อที่ฉันมีหัวใจที่จะตาย วันที่บ้านทุกคนกินและการนอนหลับการนอนหลับและกิน วันหนึ่งญาติของฉันบอกฉันออกไปข้างนอกไปทำงานพ่อของฉันบอกให้ผมไปเป็นผลให้ผมออกจากคำถาม เส้นประสาทส่วนปลายผมชักลดลงจากรถจักรยานยนต์และส่งไปยังโรงพยาบาลที่อยู่ในโรงพยาบาลสองสัปดาห์และจากสนามลากกลับบ้าน โรคที่สองและผมอยู่ในโรงพยาบาลโรคจิตที่จะอยู่ครึ่งหนึ่งของโรงพยาบาล หลังจากที่ปล่อยผมคิดว่าชีวิตของเขาในแบบที่มันควรจะไป? ฉันยังคงมีส่วนร่วมในการตรวจสอบเข้ามหาวิทยาลัยผู้ใหญ่เขายอมรับกับภาควิชาภาษาอังกฤษอ่านภาษาอังกฤษเป็นเวลา 2 ปีหลังจากที่สี่หก แม่ให้เงินที่เขาได้อ่านหนังสือเล่มนี้ ปีที่ผมจบการศึกษาเป็น 24 ปี, มีประกาศนียบัตรวิทยาลัยและเขาได้พบงาน ผมมีงานที่ควรจะรักมัน ดังนั้นผมบอกเขาว่าผมเบื่อเรื่องรัก ๆ ใคร่ทุกคนไม่ได้กลัวของโทรศัพท์ออกจะกลัวหายไปและไม่มีใครร่องรอย บางครั้งมีบาร์ที่ดีสำหรับคุณดูถูกตัวเอง อะไรคือวันที่ 30 และการทำงานสำหรับ N, N-แฟนพูดคุยเกี่ยวกับมีเวลาที่จะทำงานใน บริษัท ประกันภัยได้พบกับลูกค้าเดียวและหลังจากที่เขาตั้งครรภ์แต่งงานผมคิดว่ามีความสุขมาก ใครจะรู้สภาพอากาศที่คาดเดาไม่ได้บ้าวันที่ฉันได้แต่งงานในงานแต่งงานและเขาต้องเผชิญกับความอัปยศเด็กที่ถูกทำลายและฉันหย่า ดังนั้นผมส่งโรงพยาบาลโรคของระบบประสาท หลังจากที่ปล่อยผมเป็นบวกแน่นอนใด ๆ ที่จะหางานพร้อมที่จะอ่านหลักสูตรกฎหมาย ใครจะรู้ว่าผมอ่านมากขึ้นผมไปโรงพยาบาลประสาทวิทยารวมเป็นครั้งที่สี่ในลานโรงพยาบาล พระเจ้าฉันไม่ยอมอ่อนข้อให้แน่นอนใด ๆ ที่เป็นญาติของ บริษัท ของฉันเป็น copywriting ผมมีโอกาสผมได้ยินว่าพวกเขามีความเมตตากับฉันดูแลฉันฉันเพียงแค่มา ผมไม่ได้คาดหวังที่จะได้รับการเรียกตัวอักษรขนาดเล็กที่จะเขียนต้นฉบับเขียนเกี่ยวกับการประชุมของ บริษัท ฯ ดังกล่าวเขียนพวกเขาบอกว่าผมมีความสามารถมากเพื่อให้อยู่ใน บริษัท ใช่ชีวิตของแต่ละคนเป็นเรื่องเรื่องของทุกคนที่ไม่ซ้ำกันฉันมักจะจำคำพระเจ้าปิดประตูตัวเองเสมอออกจากหน้าต่างแฟนเปิด เมื่อใดก็ตามที่ผมบอกกับตัวเองเมื่อมีอาการปวดที่ทนการทดสอบของสวรรค์บ้าเวลาที่จะบอกตัวเองว่าฉันอยู่ในความดูแลส่วนที่เหลือพวกเขาจะต้องลาออกเพื่อบังคับดันการทำงานที่บอกตัวเองงานต่อไปจะทำอย่างไรดี เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาได้รับความยากลำบากของคนอื่นเมื่อยิ้มและบอกกับตัวเองว่าสิ่งที่ความสัมพันธ์ป่วยเช่นฉันที่แข็งแกร่ง สามารถสนับสนุนผมไปตอนนี้ยังไม่ได้ลงมือบนท้องถนนที่จะทำลายออกจากความเชื่อมั่นในตัวเองของเขาเอง มีชุมชนการดูแลเป็น ในโรงพยาบาลแพทย์และพยาบาลดูแลใส่ใจให้สภาพของฉันดีขึ้นอย่างรวดเร็วพวกเขาบอกว่าผมเป็นคนป่วยไม่สบาย แต่คนยังคงมีความชัดเจนมากที่คุณสามารถสื่อสารกับพวกเขาอย่างถูกต้อง ที่ทำงานเจ้านายและเพื่อนร่วมงานได้บอกมากดูแลผู้สูงอายุและคำสอนตักเตือนผู้บังคับบัญชาทุกวันได้ยิน อารมณ์มีจำนวนมากของคนที่ใช้ความคิดริเริ่มที่จะไล่ตามในปัจจุบันมีหนึ่งคู่ที่ดีมากสำหรับผม ฉันยังหนุ่มไม่มีข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับชีวิตเพียงแค่เขียนประสบการณ์ของคุณได้รับการสนับสนุนในภายหลังความยากลำบากของเขาแล้วอุบัติการณ์ของโรงพยาบาลที่ฉันไม่กลัว ทางยาวในอนาคตที่จะไปผมจะยังคงแข็งแกร่งโดยมีความมุ่งมั่นที่จะเอาชนะโรคที่มีรอยยิ้มบนใบหน้าของความผิดหวังในชีวิตที่มีชะตากรรมความท้าทายในแง่ดีโดยความจริงใจในการรักษาตัวเองรัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซินในเรียงความของเธอกล่าวว่า " ถ้าชีวิตนี้สวยงามและฉันก็ขอร้องชีวิตหลังความตายชีวิตนี้ถ้าไม่ดีผมก็ไม่เกิด . . . . . . .

ในวัยเด็กที่ผมมักจะได้รับการวิจารณ์ที่รุนแรงและมีบุตรคือพ่อดุและแม้แต่อยู่ในบ้านเพื่อนบ้านที่เห็นผมถูกลงโทษจะไม่สามารถดูได้ว่ามีพ่อที่ตามใจน้องชายฉันเย็นชากับผม

ในผู้ใหญ่ที่พ่อแม่ของเขาถูกเลิกจ้างพ่อไม่ได้ทำงานแม่ให้ลักลอบเข้าไปในฝรั่งเศสในฝรั่งเศสที่เป็นพี่เลี้ยงเด็กในครอบครัวจีนที่เป็นเงื่อนไขที่ได้คะแนนดีแต่ก็ตกมาที่ฉัน เพราะเหตุผลที่ฉันรักที่ฉันต้องบ้าไปแล้วไปยังโรงพยาบาลจิตเวชของโรงพยาบาลอยู่ 1 เดือนครึ่ง ผมสิ้นหวังกับชีวิตและไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าจะเดินมองผู้คนที่ออกจากตาและตั้งใจว่า " บ้า " คำ 3 คำที่ผมตายหัวใจได้ ในบ้านทุกวันกินและนอน วันหนึ่งญาติของฉันเรียกฉันไปทำงานพ่อฉันบอกว่าฉันต้องไปและฉันมีปัญหา . ผมบ้าตอนตกจากรถยนต์และไปโรงพยาบาลอยู่ครึ่งเดือนในโรงพยาบาลและจากสนามกลับเข้าไปในบ้าน ครั้งที่สองของโรคนี้และฉันได้ในโรงพยาบาลประสาทอยู่โรงพยาบาล 1 เดือนครึ่ง หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้วผมก็คิดว่าชีวิตตัวเองต้องทำยังไง ? ? ? ? ? ? ?

ผมยังเอาผู้ใหญ่ที่ผ่านการสอบภาควิชาภาษาอังกฤษ , อ่านภาษาอังกฤษได้ 2 ปี 4 วง 6 , แม่เอาเงินมาคืนหนังสือที่ตัวเองอ่าน ปีนั้นผมเพิ่งอายุ 24 เรียนจบมีปริญญาวิทยาลัย , ตัวเองมีงานทำ มีงานก็อาจจะตกหลุมรัก ดังนั้นฉันบอกเค้าทุกอย่างทุกความรักที่ฉันป่วยนะไม่ใช่กลัวปิดมือถือเพราะกลัวคนที่หายตัวไปไม่มีใครพบ บางครั้งมีสำหรับดีของคุณเองและดูไม่ขึ้น

ดูทั้งหมด 30 และทำงานได้เปลี่ยน N แฟนจะพูด N มีเวลาทำงานกับบริษัทประกัน ,เดียวเจอลูกค้ากับเขาหลังจากท้องได้แต่งงานกันและคิดว่ามีความสุข ใครรู้ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นในวันที่ฉันแต่งงานบ้าใบหน้าของเขาในงานแต่งงาน , เดอ , เอาเด็กออก , และฉันหย่าแล้ว ดังนั้นผมจึงนำส่งโรงพยาบาลประสาท

หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้วฉันยังเป็นบวกและการหางานและพร้อมที่จะอ่านหนังสือเรียนกฎหมาย ใครรู้ก็ส่งหนังสืออ่านเพิ่มเติมโดยโรงพยาบาลจะไปรวมอยู่ในโรงพยาบาลในโรงพยาบาล 4 ครั้ง

ผมยังไม่ได้ให้พระเจ้ามองที่ผมเป็นญาติของบริษัทเมื่อคัดลอก ผมจะไม่มีโอกาสได้ยินว่าเธอสงสารฉันและดูแลฉันฉันก็จะมาไม่คิดว่าเป็นชื่อที่ผมเขียนตัวอักษรขนาดเล็กที่เขียนในการประชุมบริษัทต้นฉบับ ที่เขียนนี้ , และพวกเขากล่าวว่าฉันมีความสามารถ , ที่พักในบริษัท

ใช่ชีวิตของทุกคนเป็นเรื่องราวเรื่องราวของทุกคนจะไม่ซ้ํากันและฉันก็จำได้ว่าเป็นคำที่พระเจ้าจะปล่อยให้ตัวเองปิดประตูและหน้าต่าง เมื่อใดก็ตามที่ตัวเองเจ็บปวดเมื่อคุณบอกตัวเองว่าทนการทดสอบของพระเจ้าและโกรธมากเมื่อบอกกับตัวเองว่าฉันกำลังชาร์จเหลืองานตัวเองถูกกดดันให้ต้องลาออกบอกตัวเองงานต่อไปจะทำให้ดีขึ้น เมื่อใดก็ตามที่ตัวเองถูกด่ายิ้มและบอกกับตัวเองมีความสัมพันธ์อะไรกับโรคที่แข็งแรงพอๆกับผม

สามารถสนับสนุนฉันไปตอนนี้ไม่ได้อยู่ในมือของตัวเองและการพึ่งตนเอง ยังเป็นสังคมของการดูแล

ที่โรงพยาบาลในเวลาของแพทย์และพยาบาลในการดูแลให้ฉันอาการดีขึ้นอย่างรวดเร็วและพวกเขากล่าวว่าฉันป่วยป่วยแต่ก็มีสติดีและสามารถสื่อสารกับคนปกติ เมื่อทำงานกับเจ้านายและเพื่อนร่วมงานทุกคนดีกับฉันมากเจ้านายรุ่นพี่ที่สอนและตักเตือนพวกเขาทุกวัน มีจํานวนมากในความรู้สึกของผู้ชายในการริเริ่มและขณะนี้มีต่อฉันมาก

ผมยังเด็กไม่ได้รับรู้ในชีวิตแค่เขียนประสบการณ์ของตนเองให้ตนเองเมื่อเกิดปัญหาแล้วส่งโรงพยาบาลฉันก็ไม่กลัว ทางข้างหน้ายังยาวไกลและผมจะยังคงเข้มแข็งด้วยพลังเอาชนะโรคและเผชิญชีวิตด้วยรอยยิ้มที่น่าพอใจด้วยทัศนคติในแง่ดียอมรับชะตากรรมที่ท้าทายได้ใช้เพื่อจัดการกับคนที่รักฉันและฉันสงสัย