古代有个叫伯牙的人 , 擅长弹琴 。 他弹的琴只有钟子期能够听懂 。

古代有个叫伯牙的人 , 擅长弹琴 。 他弹的琴只有钟子期能够听懂 。 钟子期死后 , 他就把琴摔断 , 再也不弹了 。 后来用 “ 知音 ” 比喻互相了解 、 有共同语言的人

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีคนหนึ่งชื่อบ่อยา กับเปียโนได้ เขาเล่น Ziqi จงเพียงที่เปียโนจะเข้าใจ Ziqi จงตาย เขายากจนเขาเปียโน ไม่ไปเล่นอีก จาก นั้นร่วมกัน "สหาย" ที่เข้าใจ คน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มนุษย์โบราณชื่อยามนุษย์ที่ดีในการเล่น เขาเล่นเปียโน Zhong Ziqi เพียงสามารถที่จะเข้าใจ Zhong Ziqi เสียชีวิตเขาเอาเปียโนยากจนแล้วไม่ระเบิด ต่อมาด้วย "เพื่อน" เป็นอุปมาจะเข้าใจซึ่งกันและกันมีเป็นภาษากลางของผู้คน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสมัยโบราณมีคนเรียกคุณเก่งเล่นเปียโน เขาเล่นกีตาร์เท่านั้นที่สามารถเข้าใจจงซื่อฉี จงซื่อฉีตายเขาก็ให้คางแตกจะไม่เล่น ต่อมากับ " เพื่อนสนิท " หมายถึงการได้รู้จักกันและมีคนที่พูดภาษาเดียวกัน