我国唐代著名诗人李贺，天赋极好，7岁时就能写出很精彩的诗歌、文章，受到

我国唐代著名诗人李贺，天赋极好，7岁时就能写出很精彩的诗歌、文章，受到当时一些有名望的人的赞赏，被认为是小神童。尽管李贺聪颖过人，可他依然十分努力，从无丝毫的懈怠，作文、写诗都非常严肃认真，从不马虎草率。
李贺写诗、作文，有与众不同的习惯，他不是闭门造车冥思苦想，而是十分注重搜集材料、积累心得、捕捉灵感，他特别注意观察生活、实地考察。他习惯于每天早上骑着家里那匹瘦马外出游览，每每有了什么见闻或心得体会，便当即记录下来，装进随身带的绣花锦囊之中。当太阳落山的时候，李贺再往回家的路上走去，到家常常已是掌灯时分，家里人早已吃过晚饭了。
李贺回到家，他母亲赶紧叫仆人端上热过的饭菜，可是李贺依然没有慌着去吃饭，而是将白天写的那些草稿从锦囊中取出来，及时修改、整理，然后誊写清楚，集中放入另一绣花锦囊之中，这才吃饭、休息。李贺天天如此坚持不懈，只要不是因病或家里办重大的红白喜事，他都从不停止这样做。
一天晚上，待李贺回家做完这一切躺下睡着后，他的母亲来到他的房间，取过锦囊将里面的东西全倒出来，一看，竟都是些诗稿、笔记，除此以外，别无他物。他母亲想到这孩子一向体弱多病，再看他倒床便睡的疲惫不堪的样子，十分心疼又担忧地叹息道：“这孩子真是非要把心呕出来才肯罢休啊！”
李贺虽然很年轻时就去世了，可他的很多诗作却成为人们喜爱的传世佳作，为了这些佳作，他真正是到了呕心沥血的地步。
李贺的故事告诉我们，天赋再好也一样需要后天的勤奋努力，做文章不能凭主观想象，而是要仔细观察生活、体会生活。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กวีสมัยราชวงศ์ถังหลี่ พรสวรรค์ดี อายุ 7 สามารถเขียนบทกวียอดเยี่ยม บทความ และมีบุคคลสำคัญและในขณะนั้น เพิ่มค่าบาง ถือเป็นโพรดิจีเด็กเล็ก ถึงแม้ว่าลีเขาเป็นอัจฉริยะ แต่เขายังคงเป็นยากมาก ไม่น้อย slackness องค์ประกอบ การเขียนบทกวีอย่างจริงจัง และไม่มากเพราะ ใน Li เป็นบทกวี บทความ และนิสัยที่โดดเด่น เขาไม่ได้ brooding หลังปิดประตู แต่เน้นมากในการรวบรวมวัสดุ ประสบการณ์สะสม จับโลดแล่น เขาจ่ายความสนใจพิเศษสังเกตชีวิต ทัศนศึกษา เขาใช้ขี่บ้านทุกเช้าเที่ยวที่ม้าแบบ lean มักจะมีความรู้หรือประสบการณ์อะไร แล้วบันทึกไว้ทันทีด้วยเป็นชุดเย็บปักถักร้อย เป็นดวงอาทิตย์เมื่อเขาแล้วก็ทางบ้าน Lee ถูกชำระเมื่อผมบ้าน ครอบครัวมีกินมื้อเย็นแล้ว Li เขากลับบ้าน มารดาของเขาเรียกว่าผู้ให้บริการอาหารร้อน แต่ liheyiran ไม่ได้รีบไปเย็น เรื่องวันร่างออกจากแคปซูลไป แก้ไข จัดระเบียบ เขียนชัดเจน เข้มข้นในอีกชุดเย็บปักถักร้อย แล้วกิน แล้วเหลือ ลี่คงจะพากเพียรทุกวัน ดังนั้นตราบใดที่งานแต่งงานที่ไม่ใหญ่ และศพหรือ หรือบ้านเนื่องจากการเจ็บป่วย เขาไม่เคยหยุดทำเช่นนั้น 1 คืน ลี่ที่บ้านหลังจากทำทั้งหมดนี้หงายนอน แม่ของเขามาถึงห้องของเขา และเอาเนื้อหาชุดอบออก ดู แต่ทั้งหมดคือ บทกวี บันทึกย่อ แห่ง ไม่ แม่ของเขาความคิดของลูกได้ป่วยอีก asleep เหนื่อยลดลงมือเขาดูกังวล และเป็นทุกข์มาก และ sighs: "เด็กคนนี้ไม่ใช่จะเท่าแหวะออก Ah ” หลี่เสียชีวิตเมื่ออายุน้อยมาก แต่หลายบทกวีของเขาได้กลายเป็นที่ชื่นชอบของโบราณการทำงาน สำหรับงานเหล่านี้ ซึ่งเป็นจุดทุกข์ทรมาน เรื่องราวของหลี่บอกเรา ได้รับพรสวรรค์ที่ดีที่สุด ต้องออกยากควรไม่ซ้าย จะจินตนาการตามอัตวิสัย แต่ โดยสังเกตระมัดระวังชีวิต ประสบการณ์ของชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่มีชื่อเสียงของเราราชวงศ์ถังกวี Li ความสามารถที่ยอดเยี่ยม 7 ปีจะสามารถที่จะเขียนบทกวีที่ยอดเยี่ยมบทความโดยเวลาที่มีชื่อเสียงบางคนชื่นชมก็ถือว่าเป็นเด็กอัจฉริยะที่มีขนาดเล็ก แม้จะมีความพิเศษยิ่ง Hecong ลี แต่เขาก็ยังคงเป็นเรื่องยากมากที่ไม่เคยหย่อนน้อยที่สุดการเขียนบทกวีเป็นอย่างมากไม่เคยเลอะเทอะ
บทกวีของหลี่ของเขาเขียนมีนิสัยที่แตกต่างกันเขาไม่ได้ต่อสู้กับประตูที่ปิดอยู่เบื้องหลัง แต่ให้ความสำคัญมากในการเก็บรวบรวมวัสดุสะสมประสบการณ์จับแรงบันดาลใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะสังเกตชีวิตของเขาทัศนศึกษา เขาเป็นคนที่คุ้นเคยกับการที่บ้านทุกเช้าขี่ม้า Shouma สำรวจมักจะมีสิ่งที่รู้หรือประสบการณ์ที่พวกเขาบันทึกทันทีชุดเย็บปักถักร้อยยัดลงในการดำเนินการในหมู่ เมื่อพระอาทิตย์ตกดินเมื่อระหว่างทางกลับบ้านแล้วต่อหลี่เขาเดินกลับบ้านมักจะถูกแสงเทียนครอบครัวได้กินอาหารค่ำ
หลี่กลับมาบ้านแม่ของเขาได้อย่างรวดเร็วเจียว Puren ท้ายมื้ออาหารด้วยความร้อน แต่หลี่เขายังไม่ตื่นตระหนกไปข้างหน้าเพื่อจะไปรับประทานอาหารค่ำ แต่ผู้ที่เขียนร่างจะถูกนำมาในระหว่างวันจากชุดและทันทีปรับเปลี่ยนการจัดระเบียบแล้วคัดลอกชัดเจน มุ่งเน้นวางในหมู่ชุดเย็บปักถักร้อยอื่น ๆ , อาหารเย็นนี้ส่วนที่เหลือ หลี่อย่างต่อเนื่องทุกวันตราบใดที่ไม่ทำการเจ็บป่วยที่รุนแรงหรืองานแต่งงานและงานศพครอบครัวของเขาไม่เคยหยุดการทำเช่นนั้น
คืนหนึ่งที่จะต้องทำกลับบ้านหลี่เขาผล็อยหลับไปหลังจากทั้งหมดนี้แม่ของเขามาถึงห้องของเขาจะใช้เวลามากกว่าสิ่งที่ทั้งภายในเคล็ดลับจะเทออกมาดูจริงมีบางบทกวีบันทึก ในนอกจากนี้ก็ไม่มีอะไร แม่ของเขาคิดว่าเด็กที่ได้รับเสมออ่อนแอ, มองลงมาที่เตียงนอนในลักษณะเหนื่อยของเขามีความสุขมากและถอนหายใจกังวล: "เด็กคนนี้เป็นจริงที่ไม่ได้ใช้หัวใจที่จะโยนออกสละอา"
หลี่เขาแม้ว่าหนุ่มสาวมาก เมื่อเขาเสียชีวิตหลายบทกวีของเขา แต่จะกลายเป็นที่ชื่นชอบในผลงานที่ยอดเยี่ยมสำหรับผลงานเหล่านี้เขาจริงๆทำงานอย่างหนักเพื่อให้ชี้ไปที่
หลี่บอกกับเราว่าเรื่องนี้ไม่ว่าจะมีความสามารถในวันหลังจากที่ในวันพรุ่งนี้เป็นงานยากที่ต้องไม่ให้เอะอะจินตนาการส่วนตัว แต่ต้องระมัดระวังสังเกตชีวิตประสบการณ์ชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จีนราชวงศ์ถังกวีกวีที่มีชื่อเสียงและความสามารถที่ยอดเยี่ยม 7 ยอดเยี่ยมตั้งแต่เริ่มเขียนบทกวีและบทความจะถูกบางเป็นคนดังที่นิยมและถือว่าเป็นเด็กอัจฉริยะ แม้ว่าลีเขาฉลาดแต่เขายังคงใช้ความพยายามมากน้อยและไม่เคยขี้เกียจเขียนบทกวีที่ร้ายแรงมากและไม่เคยทำเลอะเทอะ
ลีเขาเขียนบทกวีและบทความที่ไม่ซ้ำกันจากนิสัยเขาไม่คิดแต่ที่เน้นมากในการเก็บรวบรวมข้อมูลและการสะสมประสบการณ์และแรงบันดาลใจที่เขาให้ความสนใจเป็นพิเศษกับสังเกตชีวิตและทัศนศึกษา เขาเคยชินกับทุกๆเช้าขี่ม้าหยกไปเที่ยวบ้าน ,เมื่อมีความรู้หรือประสบการณ์ทันทีบันทึกใส่ในพกชุดเย็บปักถักร้อย . เมื่อดวงอาทิตย์ตกและลีเขาไประหว่างทางไปถึงบ้านมักจะมีแสงเทียนและครอบครัวของเขาได้กินแล้ว
ลีเขากลับมาถึงบ้านเขารีบโทรหาแม่คนใช้เสิร์ฟอาหารร้อนเหมือนกันแต่ก็ยังไม่ตกใจกับหลี่ไปกินข้าวกลางวันที่แต่จะเขียนออกมาจากร่างในชุดการแก้ไข , จัดการและจากนั้นคัดลอกยุติธรรมและเย็บปักถักร้อยในชุดอื่นที่ไม่ได้กินและพักผ่อน ลีโฮที่ทำทุกวันต่อเนื่องตราบใดที่ไม่เนื่องจากการเจ็บป่วยหรือทำอะไรที่สำคัญในงานแต่งงานและงานศพในบ้าน ,เขาก็ไม่เคยหยุดทำแบบนี้
คืนหนึ่งลีเขาทำทั้งหมดนี้อยู่บ้านนอนหลับหลังจากที่แม่ของเขาไปที่ห้องของเขาแล้วเอาถุงใส่ทุกอย่างในนั้นออกดูว่ามีหนังสือ , บันทึก , นอกจากนี้ทั้งหมด แม่เขาคิดว่ามันเป็นเด็กขี้โรคและมองไปที่เขาล้มลงเตียงก็นอนหมดแรงเขารู้สึกเสียใจและเป็นห่วงถอนหายใจและกล่าวว่า : " นี่คือเด็กจริงๆต้องทำให้อาเจียนออกมาไม่หยุดหัวใจ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "
ลีเขาเสียชีวิตเมื่อเขายังหนุ่มแต่เขาก็เป็นคนชอบอ่านมากจากที่ยอดเยี่ยมสำหรับภาพยนตร์เหล่านี้เขาเป็นอย่างแท้จริงในจุดที่เจ็บปวด

หลี่บอกเราเรื่องราวของความสามารถที่ดีอีกครั้งก็วันมะรืนก็ต้องทำงานหนักทำอัตนัยไม่คิดแต่ต้องดูให้ดีในชีวิตและประสบการณ์ชีวิต