我回忆起了一次难忘的经历，仔细想想，我禁不住笑了起来：记得那时是个炎热

我回忆起了一次难忘的经历，仔细想想，我禁不住笑了起来：记得那时是个炎热的夏天，我五岁，个儿还不高，胆儿还挺小，但总是愿意与那群比我大的孩子们玩，还不是玩别的，是玩虫子。可能是好奇心的缘故，我总是不顾一切地去捉弄这些虫子。跟哥哥姐姐们在一起，我一点儿也不怕。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมนึกถึงของประสบการณ์ มาคิดของ ฉันไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ: จำได้ว่า ที่ เวลาถูกความร้อนร้อนวัน ฉันมีอายุ 5 ปี ไม่สูง และเส้นประสาทพอจะค่อนข้างเล็ก แต่มักจะยินดีที่จะทำงานกับของเก่าเด็กกว่าฉัน กำลังเล่นอะไร จะเล่นหนอน คงเห็นของสาเก ฉันเสมอดังนั้นหมดหวังที่จะเล่นไพ่ในข้อบกพร่องเหล่านี้ ร่วมกับพี่ ๆ ผมไม่กลัวเลย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมจำได้ประสบการณ์ที่น่าจดจำ, คิดเกี่ยวกับมันฉันไม่สามารถช่วยหัวเราะ: ผมจำได้ว่าเมื่อฤดูร้อนผมห้าความสูงไม่สูง Daner ค่อนข้างเล็ก แต่มักจะมากกว่ายินดีที่จะทำงานร่วมกับกลุ่ม เด็กใหญ่ของฉันเล่นไม่ได้เล่นอะไรอย่างอื่นคือการเล่นแมลง อาจจะเพราะความอยากรู้ของผมหมดหวังเสมอที่จะทำให้ความสนุกของแมลงเหล่านี้ ร่วมกับพี่ชายและน้องสาวของเขาและฉันไม่กลัวเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมนึกถึงประสบการณ์ที่น่าจดจำและคิดอย่างรอบคอบผมอดไม่ได้ที่จะหัวเราะจำได้ว่าตอนนั้นเป็นฤดูร้อนผม 5 ขวบความสูงไม่สูงน้ำดีลูกชายค่อนข้างเล็กแต่ยินดีเสมอกับฝูงใหญ่กว่าเด็กเล่นและยังไม่ได้เล่นเกมอื่นๆเป็นเล่นหนอน อาจเป็นเพราะความอยากรู้ผมมักจะหมดหวังไปแกล้งแมลงเหล่านี้ พี่ชายกับพี่สาวด้วยกันฉันก็ไม่กลัว