宋干节”是泰国的传统新年，于每年的四月十三日来临，共历时三天。节日的第

宋干节”是泰国的传统新年，于每年的四月十三日来临，共历时三天。节日的第一天被称作“马哈宋干日”，标志着过去一年的结束。下来的一天被称作“望闹”，节日最后一天也就是四月十五日被称作“望泰龙宋”，标志着新的一年的来临。许多在城里工作的外乡人都返回故里去欢庆新年。因此，像曼谷这样的城市在节日期间会显得格外冷清

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สงกรานต์ "เป็นปีใหม่ไทยแบบดั้งเดิม, ปีที่ 13 เมษายนฤดูซึ่งกินเวลาสามวันเป็นวันแรกของงานเทศกาลที่เรียกว่าทุก" วันมหาสงกรานต์ "ลายจุดสิ้นสุดของปีที่ผ่านมา. ลงวันใดวันหนึ่ง ที่เรียกว่า "ดูยุ่ง" ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของเทศกาลที่ 15 เมษายนเรียกว่า "ความหวังเพลงไทโรน" เครื่องหมายการถือกำเนิดของปีใหม่, ภายนอกจำนวนมากที่ทำงานในเมืองกลับบ้านไป Huan ฉลองปีใหม่เพื่อให้เมืองใหญ่เช่นกรุงเทพฯในช่วงเทศกาลจะถูกทิ้งร้างเป็นพิเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพลงเทศกาล "ได้ของไทยดั้งเดิมปีใหม่ วันที่ 13 เมษายนแต่ละปีมา ได้กินเวลาสามวัน ในวันแรกของเทศกาลจะเรียก "ปลาแซลมอนเพลง" ทำเครื่องหมายสิ้นสุดของปี ลงวันที่เรียกว่า "ดู" วันสุดท้ายของเทศกาลในวันที่ 15 เมษายนเรียกว่า "มอง Tyrone-เพลง" การเครื่องรุ่งอรุณของปีใหม่ หลายคนทำงานในเมืองจากออกกลับไปบ้านเกิดเพื่อเฉลิมฉลองปีใหม่ ดังนั้น เมืองเช่นกรุงเทพมหานครในช่วงเทศกาลจะดูเหมือนมากช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนแห้งเพลงปีใหม่ไทยแบบดั้งเดิมและแต่ละปีในระหว่าง 13 วันเดือนเมษายนซึ่งสำหรับ 3 วันและในวันหยุดวันแรกเป็นที่รู้จักกันในชื่อของ"เพลงที่วันแห้งเพื่อทำเครื่องหมายที่ผ่านมาสิ้นสุดที่ของปีนี้. วันที่เป็นที่รู้จักกันในชื่อของ"ความหวัง"ของวันหยุดวันสุดท้ายของวันที่ 15 เมษายนเป็นที่รู้จักกันในชื่อ"มอง tae-song ryong "ในการทำเครื่องหมาย' s Eve ปีใหม่ จำนวนมากในคนแปลกหน้าของเมืองที่ไปถึงออกมากลับไปยังเมืองหลักของเขาไปใช้ในการฉลองปีใหม่ ดังนั้นจึงเหมือนกับกรุงเทพฯในเมืองในระหว่างฤดูกาลวันหยุดจะมีมากขึ้นอีก