苓儿侧过身来，把螓枕在云澈的手臂上，目光朦朦的看着上方翠竹缝隙中透下的

苓儿侧过身来，把螓枕在云澈的手臂上，目光朦朦的看着上方翠竹缝隙中透下的月光，许久，她轻轻的道：“如果可以在竹林，又是在月亮的下方睡觉，一定是一件很美很美的事。”

云澈目光向上，轻然一笑，手掌一推，只听“砰”的一声，上方的竹顶出现了一个足够大的空洞，一轮满月，完整的出现在苓儿的视线之中。大量的月光也趁机倾泻而下，照亮了竹屋之中的每一个角落。

“哇！”苏苓儿一声娇呼，看着天空的满月，感受着来自身边男子的气息，她第一次体验到了一种连心儿都醉掉的感觉。

“云澈哥哥，我真的可以像漂亮姐姐一样成为你的老婆，和你永远都在一起吗？”苓儿痴痴的问道。现在的她，还不是很明白什么是男女之情，但她很单纯，很强烈的，喜欢和渴望着和他在一起。

云澈握住她的小手，轻轻的道：“当然了！你的爹爹，已经当着那么多人的面，把你许配给了我。等哪一天我回来了，而苓儿又长大了，我们就可以成婚，然后永远的在一起……”

苏苓儿先是浅笑，然后反应过来什么，一下子抓住云澈的手臂：“等你……回来？云澈哥哥，你……你要走？”

这是个邪神之魂制造出来的幻境。幻境这种东西，云澈并不陌生，凤凰试炼、龙神试炼中，他所去到的地方，也都是幻境。在幻境之中出现的人，也都不会知道自己其实只是一个幻象。只是，幻境毕竟是幻境，他只能在这里停留十二个时辰，他离开之后，这里的一切，也都会全部消散。

感受到苏苓儿声音中的慌乱，他心中一窒，说道：“苓儿，我不是属于这里的人，我的家在很远很远的地方，虽然我不想离开，但也必须回去，而且明天，就必须走……不过苓儿放心，等你长大之后，我一定会回来……回来娶你，然后把你带走，和你长相厮守……好吗？”

这些都是不可能实现的谎言，因为十二个时辰结束后，所有的一切都会消失，无论是曾经的苏苓儿，还是现在的苏苓儿，都不可能再出现在他的世界。但他的这个承诺，却是源自灵魂，没有任何虚假。如果苏苓儿还在这个世上，那么，哪怕要付出天大的代价，他也必将它实现，再也不会让她苦苦的守候着自己。

夜晚一下子变得很静，月光不再耀眼，就连醉人的夜风也仿佛消逝不见。当云澈明天就会离开，而且似乎要离开很久的讯息进入苏苓儿的心海中时，她现自己正在陶醉的一切，都悄然化成了不舍与悲伤……这片竹林，她和父亲也来过很多次，每一次，她会开心，但绝不是今夜这般幸福，她最喜欢的不是竹林，而是现在陪着她一起看竹林的人……

苏苓儿扑倒在了云澈的身上，她没有哭，把眼睛闭的紧紧的，如梦呓一般轻轻的道：“云澈哥哥……你一定会回来，我会好好的，乖乖的长大，等你回来娶我，无论多久，我都会等……一直等到你回来娶我……”

这种来自十岁少女的痴恋话语，虽然稚嫩无邪，但却要比一个成年女子的动情话语更要触人心腑，因为稚龄女孩的话语不会有一丝的虚假、做作与刻意，只有最纯粹、最单纯的情感、心声与渴望。

————————————

第二天，云澈背着苏苓儿回到太苏门时，已经是正午时分。时间上，距离邪神之魂所说的十二个时辰，只剩下最后不到半个时辰。

昨夜他们相拥入眠，凌晨，天还未亮，云澈背着她爬上了太苏山一起看了日出，一起吃了来自太苏山的野味，他们在太苏山上留下了很多的声音与足迹……就这样不知不觉中，时间已经临近。

“澈儿，真的不考虑再多留几天吗？苓儿可是一点都不舍得你啊。”

看着趴在云澈背上，死活不肯下来的苏苓儿，苏横山无奈的笑道。对于云澈和夏倾月，他心中自然是感激的，但还没来得及怎么招待，他们便已前来辞行。

“我也很想留下，但却真的有不得不离开的理由。请岳父大人见谅……”他回看了一眼背上的女孩，用尽可能平静的声音道：“我也舍不得苓儿。”

苏横山点了点头，他已经认定云澈和夏倾月必定是出身自圣地级别宗门的弟子，他们行动和决定，他即使有着“岳父”的头衔，也根本不敢去干涉，他看了静静趴在云澈背上，两只手儿用力抱着他脖子的女儿一眼，暗叹一声，道：“现在就要走吗？”

“是……”

“让苓儿代替我，送送你们吧。”

送云澈和夏倾月的，只有苏苓儿一个人，因为苏横山知道，云澈在意的只有苓儿，就算他亲自相送，也只是多余。

出了太苏宗门，苏苓儿陪着云澈走出了很远，一直走到再也看不到太苏门的轮廓，距离满十二个时辰，也终于到了最后的倒计时。

苏苓儿牢牢抓着云澈的手，一路上笑语嫣然，一点都没有露出悲伤的样子。到了这里，云澈的脚步停了下来，他轻轻的道：“苓儿，就送到这里吧，再远一些的话，我会担心你回去路上的安全。”

苏苓儿没有一点点的抗拒，她点了点头，笑嘻嘻的道：“嗯！我听云澈哥哥的话，你和漂亮姐姐路上一定要小心哦……唔，云澈哥哥，可不可以给我一样东西……一样……可以让我感觉到云澈哥哥一直在我身边的东西……”

她一边笑着……一颗她没有控制好的泪珠，却从眼角滑落了出来，在她稚嫩的脸上划下了一道长长的水痕。

云澈的心中一颤，然后马上被难言的酸涩充满，他蹲下身来，轻轻的褪掉苏苓儿的外衣，然后从身上脱下龙鳞宝甲，在夏倾月诧异的眸光中披在了她的身上，龙鳞宝甲会根据穿戴者的体型自行调整，即使苏苓儿的身躯很是娇小，依旧很是合度：“苓儿，这件衣服叫做龙鳞宝甲，它可以很好的保护你，你要经常把它穿在身上，就像我在你的身边保护你一样。”

把珍贵无比的龙鳞宝甲脱下，送给幻境中的苏苓儿，这看上去无比可笑，但云澈却根本无法控制……因为这是他在离开苏苓儿后，所能给她的最好的守护。

他拿出一枚紫色的空间戒指，将天毒珠里储存的各种食物、饮水全部转移到了里面，又拿出了自己平时炼制的各种丹药放入其中，并一种一种的教导着她：“这些是小回天丹，受伤的时候用……这些是青露丹，不小心中毒的话就吃掉一颗……这些是回玄丹，没有力气的时候就吃掉一颗…………将来，如果……我是说如果有哪一天，你不得不离开家门，又不断的遭遇危险，一定要记得这里面的东西，你要用这里面的东西，好好的保护好自己，好吗……”

苏苓儿听着他的话，不住的点头，再点头……

云澈没有把这枚空间戒指戴在苏苓儿的手上，因为那会太容易被人盯上，毕竟，有着巨大容量和寿命的紫色戒指即使在太苏门里，也算是相当贵重的宝物。他用金蚕丝从戒指中穿过，然后挂在了苏苓儿的脖颈上，让紫光闪闪的空间戒指没入她的里衣之下。

苏苓儿的双眸之中，泪珠正吧嗒吧嗒的滴落着，每一颗泪珠，都滴入了云澈灵魂的最深处。他把苓儿抱在怀中，轻轻的道：“苓儿，不要难过，我们又不是永远分开，等你长大了，我就会回来……回来娶你！所以，你要开心的，快乐的长大，让我回来的时候，看到一个最漂亮的苓儿……如果在将来，万一遇到什么困境，也一定不要害怕，不要绝望，要永远记得，这个世界上，有一个人即使在看不到你的时候，也在永远想着你，牵挂着你……”

“嗯……嗯！！”苏苓儿用力的点头，拼命的压抑哭声，细细的牙齿,已经将小巧的红唇深深的咬了一排牙印……

时间，开始进入了尾声的尾声，云澈松开苏苓儿，双手捧起她的脸儿，在她的额头上轻轻一吻，然后转过身去，咬紧牙齿，一步一步的走向前方……在苏苓儿的视线中越来越远……

苏苓儿没有去追赶，她双手抱在胸前，也抱着来自云澈，还残留着他的气息的龙鳞宝甲，在模糊的视线中，怔怔的看着他逐渐远去的背影。终于，她再也无法遏制，泪珠决堤而出，大喊声伴随着哭声响起在了这片空旷的大地上……

“云澈哥哥！我等你……我等你回来娶我……”

“云澈哥哥，你要想我……一定要想我……不可以不想我……”

“云澈哥哥……我会快快的长大……你一定要回来……一定……一定……一定要回来……”

“云澈哥哥……我舍不得你……呜呜……呜呜呜呜……”

云澈的身影越来越远，终于在某一刻，完全消失在了她的视线之中。她缓缓的蹲到地上，捂着脸颊，呜呜的大哭了起来……她的云澈哥哥走了，就连她的灵魂，也都一起带走了……

苏苓儿的大喊随着风声传入到了云澈的耳中，让他每一步，都迈动的无比艰难，他表情痛苦，但却不敢回头，因为他怕自己一回头，就再也无法迈动脚步。

“你们之间，很奇怪。”看着云澈的表情，夏倾月轻轻的道。她无法理解，一个成年男子，和一个才十岁的少女，为什么会在短短一天的时间中，产生如此强烈的感情。

云澈仰起头，看着天空：“倾月，你相信……前世今生吗？”

夏倾月微微一怔，她默默看了云澈一会儿，轻然点头：“我相信。”

这时，他和夏倾月的周围，忽然出现了空间扭曲的涟漪。

“终于要回去了。”云澈闭上眼睛，轻轻的呢喃道：“再见……我的苓儿……”

呢喃声中，他和夏倾月的身影已同时消失在了扭曲的空间之中，随之，空间穿梭的感觉袭来，转瞬之后便又消失，刹那间，一股寒风扑面而来。

睁开眼睛，眼前已是白雪皑皑，雪白一片……他和夏倾月，已经回到了天池秘境之中，但位置却并不是天池的上方。

“呼……”云澈长长的舒了一口气，虽然，那只是幻境，少女时代的苏苓儿，也只是以邪神的力量所构造的一个幻象，但纵然如此，和苏苓儿的分开，依然让他胸腔沉闷的几欲炸开。

“再美的梦，也终究会有醒来的时候。”云澈看着前方，惆怅的道。随之，他沉下意识，对茉莉道：“茉莉，邪神的魂魄为什么要用最后的力量送我这么一场幻境呢？难道，是在读取了我的记忆之后，帮我了却我的某种遗憾吗？”

“幻境？”茉莉的声音传来：“这么说，你一直以为，你之前停留了一天的世界，只是个幻境？”

“……那当然是幻境。”云澈无力的道。如果不是幻境，又怎么会出现早已离世的苏苓儿，还是少女时期的苏苓儿。

“嘿……”茉莉忽然诡异的笑了起来，似乎是现了某种有趣的事，她缓慢的道：“原来如此，怪不得你的情绪和行为会那么异常，你竟然是把那里当成了幻境……不过，我可很负责任的告诉你，你之前所在的那个世界，绝…对…不…是…幻…境！！”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลิงสถาน วางตัวบนแขน Che ชินยุน ลืมตาในช่องว่างของไม้ไผ่ใต้แสงจันทร์เหนือ นาน เธอบอกว่า: "ถ้าคุณสามารถทำได้ในป่าไผ่ แต่ยัง ด้านล่างสลีมูน มันต้องมีสิ่งสวยงามมากสวยงามมาก ” สาย Che ยุตาขึ้น ไฟ ยิ้ม ผลักดันปาล์ม เฉพาะฟังไผ่เสียง "ป๊อป" ท็อปส์ปรากฏที่ด้านบนของขนาดใหญ่ หลุมเพียงพอ พระจันทร์เต็มดวง ลักษณะเต็มตาของลิง ยัง ได้ลงดวงใหญ่ อร่ามทุกมุมของบ้านไม้ไผ่ "ว้าว" "ซันหลิง Su ไม่มีเสน่ห์ มองที่พระจันทร์เต็มดวงบนท้องฟ้า รู้สึกลมหายใจจากคนรอบ ครั้งแรกที่เธอพบความรู้สึกที่หัวใจแม้เมา "พี่ยุ Che จริง ๆ ได้ภรรยาของคุณเหมือนน้องสาวที่สวยงาม และคุณจะมีกับคุณ "หลิงถามโง่ ตอนนี้ เธอยังคงไม่มากเข้าใจว่าความรักระหว่างชายและหญิง แต่เธอได้ง่ายมาก แรงมาก และ longs ให้กับเขา Che ยืนเอามือเล็ก ๆ ของเธอ เบา ๆ: "แน่นอน คุณพ่อของคุณได้รับในต่อหน้าของผู้คนจำนวนมาก สัญญาว่า จะให้ฉัน วันนี้ฉันกลับ และลิงหนึ่งเติบโตขึ้น เราได้แต่งงาน และกันตลอดไปแล้ว..." รอยยิ้มแรกลิงเกอร์ Su และการตอบสนองแล้ว จู่ ๆ จับแขนยุ Che: "รอคุณ...... ย้อนกลับมา พี่ยุน Che คุณ...... คุณต้องไป ” สร้างขึ้น โดยวิญญาณชั่วของมายา ฉากแฟนตาซีอะไรยุ Che เป็นบุคลิกภาพฟีนิกซ์ทดลอง เทพเจ้ามังกรของทดลอง เขาไปสถานมีดินแดนแฟนตาซี ปรากฏในแฟนตาซี และยังไม่รู้ว่า เป็นแค่ภาพลวงตา แต่แฟนตาซีเป็นแฟนตาซีจาก เขาได้ที่นี่เท่านั้น 12 ชั่วโมง หลังจากที่เขาออก จาก ทุกสิ่ง และจะจะเต็ม dissipated รู้สึก Su หลิง ตกใจในเสียงของเขา เขาจัดชิด และกล่าวว่า: "หลิง ฉันเป็นคนที่นี่ ครอบครัวของฉันอยู่ไกลสถาน แต่ฉันไม่ต้องการให้ มีการย้อนกลับ และในวันพรุ่งนี้ มันต้องไป...... แต่หลิงมั่นใจว่า เมื่อคุณโตขึ้น ฉันจะเดิน...... กลับไปแต่งงานกับคุณ และนำคุณไป คุณอยู่ด้วยกัน...... ถูกดีหรือไม่ ” เหล่านี้เป็นอยู่เป็นไปไม่ได้ 12 ชั่วโมง หลังจากสิ้นสุดของทุกสิ่งทุกอย่างจะหายไป อดีต Su ลิง และปัจจุบัน Su หลิง ไม่น่าจะปรากฏในโลกอีกครั้ง แต่ข้อผูกมัดของเขา แต่จิต วิญญาณ เท็จไม่ ถ้า Su ลิงเกอร์ในโลกนี้ แม้แต่ถ้าคุณต้องจ่ายราคาขนาดใหญ่ เขาจะได้ จะไม่ทำให้เธอยากที่จะดูตัวเอง ก็จะเงียบในเวลากลางคืน ดวงจันทร์ไม่สว่าง แม้ดูเหมือนจะ เลือนหายไปอีกครั้ง อากาศเสียหาย เมื่อยุน Che จะออกพรุ่งนี้ และน่าจะเก็บข้อความยาวในห้อง Su ลิงเมื่อเธอคือทุกอย่าง จะ intoxicated, crept เป็นความโศกเศร้าและความเสียใจ...... ไม้ไผ่นี้ เธอ และพ่อของเธอหลายครั้ง กัน เธอจะมีความสุข แต่ไม่ประทับใจในคืนนี้ ใจเธอไม่ไผ่เป็น แต่ตอนนี้ เธอดูไผ่คน...พร้อม... ลิงเกอร์ Su ในร่างกายของ Che ยุ เธอไม่ได้ร้องไห้ ปิดตาแน่น เบา ๆ ที่เดอะมัมเบิ้ลส์: "พี่ Che ยุน...... คุณจะกลับมา จะดี เด็กเติบโตขึ้น รอคุณกลับมา และแต่งงานกับฉัน ไม่ว่าวิธียาวนาน ฉันจะรอ...... รอจน กว่าคุณกลับมาแต่งงานกับฉัน... " หญิงอายุ 10 ปีนี้ Chilian ที่วาทกรรม แม้ว่าหนุ่มสาว และผู้บริสุทธิ์ แต่มีอารมณ์มากกว่าคำผู้หญิงปลูกเนื่องจากมีคำเด็กสาวไม่มีร่องรอยของเท็จ จริงใจ สัมผัสชื่นชม และ คำนวณ เท่าสุดบริสุทธิ์ ง่ายที่สุดของอารมณ์ ความรู้สึก และความต้องการ ———————————— ในวันถัดไป แบกลิงเกอร์ Su กลับเมื่อ Su Yun Che จะแล้วเที่ยง เวลา จากวิญญาณชั่วร้ายว่า 12 ชั่วโมง ชั่วโมงเท่านั้นน้อยกว่าครึ่งหนึ่ง พวกเขาสวมกอดนอนคืนสุดท้าย ตอนเช้า วันก่อนรุ่งอรุณ Che ยุเธอปีนขึ้นไป sushan ดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน กินกัน จากเกม เกินไป sushan มีเสียงมากเกินไป และเดินทางไปฟ้องเขา...... ดังนั้นรับ เวลามีออกใกล้ "Che สน ไม่จริง ๆ พิจารณาพักกี่วัน สมุนไพร แต่ไม่คุณ ” มองลงหลังยุ Che ปฏิเสธที่จะ Su หลิง Su Hengshan หัวเราะซม Che ยุนและแบบ lean ฤดูเขาถูกขอบคุณ แต่ไม่มีเวลาไป พวกเขามาร่ำลา "ฉันยังต้องการให้ ได้ไปว่าย พ่อตา ยกโทษโปรด me. ... "เขามองที่ด้านหลังของใช้หญิงเสียงสงบ: " ผมยังเกรงใจลิง ” จุด Su Hengshan ได้พยักหน้า เขาได้พบยุ Che และร้อนราดเดือนต้องเป็นจุดเริ่มต้นตั้งแต่ประตูกรณีระดับสาวก San Diego จะดำเนินการ และเลือก เขามี "พ่อตา" ของชื่อ พื้นฐานไม่สามารถแทรกแซง นอกจากนี้ยัง ได้ดูเขาเงียบ ๆ อยู่ในหลังยุ Che ซาง สองเท่ามือบังคับค้างกับเขาคอของลูกสาวลูกชายตา ถนน เสียงถอนใจมืด: "ตอนนี้จะไปได้หรือไม่ ” “是……” "ลิงแทนฉัน ส่ง ” ส่งยุ Che และเดือนร้อนแบบ lean, Su หลิง เฉพาะบุคคล เป็น Su Hengshan ทราบ เฉพาะลิงยุน Che ราว แม้ว่าเขาเองส่ง เพียงซ้ำซ้อน เกินไปโซกะ โดนยุ Che Su ลิงเกอร์ออกมาก ได้รับเกิน Su ไปเห็นห่าง 12 ชั่วโมง และสุดท้ายนับถอยหลัง จับมือของลิงเกอร์ Su Che ยุตามหัวเราะ และยิ้มที่ฉันใกล้ชิด ไม่ได้ดูเศร้ามาก ที่นี่ Che ยืนเท้าหยุด เขาเบา ๆ ว่า "ลิง ส่งต่อ ไกลออกไป ฉันจะกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยในทางกลับ ” ลิงเกอร์ Su ทนหน่อย เธอพยักหน้า grinning: "ดี พี่ยุน Che คุณต้องระวังบนถนนด้วยน้องสาวสวย...... ดี พี่ยุ Che คุณช่วยฉันบางสิ่งบางอย่าง...... ...... สามารถรู้สึกสิ่งที่พี่ยุน Che ได้รับริมของฉัน...... " เธอยิ้ม...... เธอไม่ได้ควบคุมน้ำตา แต่จากมุม ออกหมด เป็นใบหน้าของเธอบริสุทธิ์บนขีดยาว Che ยุของหัวใจที่ผิดจังหวะ แล้วทันทีที่แห่งของเปรี้ยวเต็ม เขาลงไป squat เบา ๆ ของสีจางลงปิดบุตรตราลิง Su แล้ว จากร่างกายออกมังกรเซียะสมดุลสมบัติ methyl ในฤดูร้อนราดเดือนแปลกใจของแสงใน MOU ที่วางในมีเธอของร่างกาย methyl สมบัติจะตามชุดที่ขนาดตัวเองปรับปรุง แม้แต่ลูกลิง Su ของร่างกายมีขนาดเล็ก เกล็ดมังกรยังคือ ปริญญา: "ซันหลิง นี้ชิ้นผ้าที่เรียกว่ามังกรสมดุลสมบัติ methyl สามารถดีของคุณ คุณมักใส่สวมใส่ในร่างกาย ในเดินในคุณในด้านคุ้มครองป้องกันคุณเป็น ” มังกรขนาดสมบัติล้ำค่าปิด พายุหลิง Su มันดูตลกมาก แต่ไม่ควบคุม Che ยุน...... เนื่องจากเป็นหลังจากที่เขาปล่อยลิงเกอร์ Su สามารถให้เธอผู้ปกครองที่ดีที่สุด 他拿出一枚紫色的空间戒指，将天毒珠里储存的各种食物、饮水全部转移到了里面，又拿出了自己平时炼制的各种丹药放入其中，并一种一种的教导着她：“这些是小回天丹，受伤的时候用……这些是青露丹，不小心中毒的话就吃掉一颗……这些是回玄丹，没有力气的时候就吃掉一颗…………将来，如果……我是说如果有哪一天，你不得不离开家门，又不断的遭遇危险，一定要记得这里面的东西，你要用这里面的东西，好好的保护好自己，好吗……” 苏苓儿听着他的话，不住的点头，再点头…… 云澈没有把这枚空间戒指戴在苏苓儿的手上，因为那会太容易被人盯上，毕竟，有着巨大容量和寿命的紫色戒指即使在太苏门里，也算是相当贵重的宝物。他用金蚕丝从戒指中穿过，然后挂在了苏苓儿的脖颈上，让紫光闪闪的空间戒指没入她的里衣之下。 苏苓儿的双眸之中，泪珠正吧嗒吧嗒的滴落着，每一颗泪珠，都滴入了云澈灵魂的最深处。他把苓儿抱在怀中，轻轻的道：“苓儿，不要难过，我们又不是永远分开，等你长大了，我就会回来……回来娶你！所以，你要开心的，快乐的长大，让我回来的时候，看到一个最漂亮的苓儿……如果在将来，万一遇到什么困境，也一定不要害怕，不要绝望，要永远记得，这个世界上，有一个人即使在看不到你的时候，也在永远想着你，牵挂着你……” “嗯……嗯！！”苏苓儿用力的点头，拼命的压抑哭声，细细的牙齿,已经将小巧的红唇深深的咬了一排牙印…… 时间，开始进入了尾声的尾声，云澈松开苏苓儿，双手捧起她的脸儿，在她的额头上轻轻一吻，然后转过身去，咬紧牙齿，一步一步的走向前方……在苏苓儿的视线中越来越远…… 苏苓儿没有去追赶，她双手抱在胸前，也抱着来自云澈，还残留着他的气息的龙鳞宝甲，在模糊的视线中，怔怔的看着他逐渐远去的背影。终于，她再也无法遏制，泪珠决堤而出，大喊声伴随着哭声响起在了这片空旷的大地上…… “云澈哥哥！我等你……我等你回来娶我……” “云澈哥哥，你要想我……一定要想我……不可以不想我……” “云澈哥哥……我会快快的长大……你一定要回来……一定……一定……一定要回来……” “云澈哥哥……我舍不得你……呜呜……呜呜呜呜……” 云澈的身影越来越远，终于在某一刻，完全消失在了她的视线之中。她缓缓的蹲到地上，捂着脸颊，呜呜的大哭了起来……她的云澈哥哥走了，就连她的灵魂，也都一起带走了…… 苏苓儿的大喊随着风声传入到了云澈的耳中，让他每一步，都迈动的无比艰难，他表情痛苦，但却不敢回头，因为他怕自己一回头，就再也无法迈动脚步。 “你们之间，很奇怪。”看着云澈的表情，夏倾月轻轻的道。她无法理解，一个成年男子，和一个才十岁的少女，为什么会在短短一天的时间中，产生如此强烈的感情。 云澈仰起头，看着天空：“倾月，你相信……前世今生吗？” 夏倾月微微一怔，她默默看了云澈一会儿，轻然点头：“我相信。” 这时，他和夏倾月的周围，忽然出现了空间扭曲的涟漪。 “终于要回去了。”云澈闭上眼睛，轻轻的呢喃道：“再见……我的苓儿……” 呢喃声中，他和夏倾月的身影已同时消失在了扭曲的空间之中，随之，空间穿梭的感觉袭来，转瞬之后便又消失，刹那间，一股寒风扑面而来。 睁开眼睛，眼前已是白雪皑皑，雪白一片……他和夏倾月，已经回到了天池秘境之中，但位置却并不是天池的上方。 “呼……”云澈长长的舒了一口气，虽然，那只是幻境，少女时代的苏苓儿，也只是以邪神的力量所构造的一个幻象，但纵然如此，和苏苓儿的分开，依然让他胸腔沉闷的几欲炸开。 “再美的梦，也终究会有醒来的时候。”云澈看着前方，惆怅的道。随之，他沉下意识，对茉莉道：“茉莉，邪神的魂魄为什么要用最后的力量送我这么一场幻境呢？难道，是在读取了我的记忆之后，帮我了却我的某种遗憾吗？” “幻境？”茉莉的声音传来：“这么说，你一直以为，你之前停留了一天的世界，只是个幻境？” “……那当然是幻境。”云澈无力的道。如果不是幻境，又怎么会出现早已离世的苏苓儿，还是少女时期的苏苓儿。 “嘿……”茉莉忽然诡异的笑了起来，似乎是现了某种有趣的事，她缓慢的道：“原来如此，怪不得你的情绪和行为会那么异常，你竟然是把那里当成了幻境……不过，我可很负责任的告诉你，你之前所在的那个世界，绝…对…不…是…幻…境！！”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กหลิงหัน, หมอนเมฆจั๊กจั่นบนแขนเจ๊ตาเม้งเม้งมองขึ้นผ่านรอยแตกในไม้ไผ่ใต้แสงจันทร์เวลานานเธอเบา ๆ กล่าวว่า "ถ้าคุณสามารถในป่าไผ่ แต่ยังอยู่ใน นอนหลับอยู่ใต้ดวงจันทร์ก็จะต้องเป็นสิ่งที่สวยงามที่สวยงาม. "ตาเจ๊เมฆขึ้นรอยยิ้มธรรมชาติแสงผลักดันมือเพียงแค่ฟัง" ปัง "ไม้ไผ่หลังคาด้านบนมีหลุมขนาดใหญ่พอที่ พระจันทร์เต็มดวงเต็มหลิงปรากฏอยู่ในสายของสายตาของเด็ก นอกจากนี้ยังมีโอกาสมากของแสงจันทร์เทลงส่องสว่างมุมในหมู่ไม้ไผ่ทุก "ว้าว!" เด็กซูหลิง Jiaohu ร้องไห้, ดูดวงจันทร์เต็มท้องฟ้ารู้สึกลมหายใจจากด้านข้างของชายคนนั้นที่มีประสบการณ์ครั้งแรกของเธอด้วยหัวใจของเด็กเมาออกมาจากความรู้สึก "พี่ชายของเจ๊เมฆผมชอบน้องสาวที่สวยงามให้เป็นภรรยาของคุณและคุณก็จะมีกับคุณ?" เด็กฝันหลิงถาม ตอนนี้เธอไม่ชัดเจนสิ่งที่เป็น Nannvzhiqing แต่เธอก็ง่ายมากที่แข็งแกร่งมากและอยากเป็นเหมือนเขา เมฆ Che เอามือเล็ก ๆ ของเธอเบา ๆ :! กล่าวว่า "แน่นอนคุณพ่อของคุณได้รับการแสดงตนของผู้คนจำนวนมากต้องเผชิญใส่คู่หมั้นของคุณกับผมและอื่น ๆ วันหนึ่งผมกลับมาและเด็กหลิงที่มีการเติบโตขึ้น และเราสามารถที่จะแต่งงานแล้วด้วยกันตลอดไป ...... "เด็กซูหลิงยิ้มก่อนแล้วจึงตอบสนองสิ่งที่ทุกคนจับเมฆฉับพลันแขนเจ๊:" เมื่อคุณกลับมาพี่ชายเมฆเจ๊ ...... คุณ ...... คุณต้องการ? ไป? "มันเป็นจิตวิญญาณของภาพลวงตาผลิตคธูลู แฟนตาซีชนิดของสิ่งที่เป็นคนแปลกหน้าไปยังเมฆเจ๊ทดลองฟินิกซ์ทดลองมังกรเขาเดินไปยังสถานที่ที่มีจินตนาการยัง ในบรรดาคนที่อยู่ในภาพมายาที่ปรากฏขึ้นที่พวกเขาจะไม่ทราบว่าเป็นจริงเพียงภาพลวงตา แต่หลังจากทั้งหมดเป็นภาพลวงตาภาพลวงตาของเขาเท่านั้นที่สามารถอยู่ที่นี่สิบสองชั่วโมงหลังจากที่เขาทิ้งทุกอย่างที่นี่ แต่ยังทั้งหมดจะหายไป รู้สึกเสียงเด็กซูหลิงของความหวาดกลัว, ความคิดของเขาตะคอกกล่าวว่า "เด็กหลิงผมไม่ได้เป็นคนที่นี่บ้านของฉันอยู่ไกลออกไปไกลถึงแม้ว่าฉันไม่ต้องการที่จะออก แต่พวกเขาจะต้องกลับไปและในวันพรุ่งนี้ คุณจะต้องไป ...... แต่เด็กหลิงที่ง่ายและเพื่อให้คุณโตขึ้นฉันจะกลับมา ...... กลับมาแต่งงานกับคุณและจากนั้นจะนำคุณไปและคุณอยู่ด้วยกัน ...... โอเค? "เหล่านี้เป็นไปไม่ได้ที่จะบรรลุโกหกเพราะหลังจากที่สิบสองชั่วโมงทุกอย่างจะหายไปอย่างใดอย่างหนึ่งเมื่อเด็กซูหลิงหรือตอนเด็กซูหลิงในปัจจุบันจะไม่ได้อยู่ในโลกของเขา แต่เขาสัญญา แต่มันก็มาจากจิตวิญญาณที่ไม่มีเท็จ หากบุตรของซูหลิงยังคงอยู่ในโลกนี้แล้วแม้ว่าคุณต้องการที่จะจ่ายในราคาที่ยิ่งใหญ่เขาจะบรรลุมันไม่เคยปล่อยให้ตัวเองของเธออย่างหนักที่รอคอย กลางคืนก็กลายเป็นที่เงียบสงบมากไม่มีแสงจันทร์สว่างแม้ลมที่ทำให้มึนเมาคืนนอกจากนี้ยังดูเหมือนว่ามันหายไป เมื่อเมฆเจ๊จะออกในวันพรุ่งนี้และดูเหมือนว่าจะออกจากข้อความยาวเข้าไปในหัวใจของเด็กหลิงซูในทะเลเธอเป็นตอนนี้ทุกอย่างที่พวกเขากำลังเมาได้อย่างเงียบ ๆ กลายเป็นความโศกเศร้าและความเศร้าโศก ...... ชิ้นส่วนของไม้ไผ่นี้เธอและพ่อของเธอก็มา หลายต่อหลายครั้งและทุกครั้งที่เธอจะมีความสุข แต่ไม่ได้มีความสุขมากในคืนนี้ที่เธอชื่นชอบไม้ไผ่ไม่ได้ แต่ตอนนี้มีลักษณะร่วมกันกับคนไม้ไผ่ของเธอ ...... เด็กซูหลิงโยนตัวเองในเมฆร่างกายเจ๊เธอไม่ได้ ร้องไห้ตาของเขาปิดให้สนิทเป็นทั่วไปเหลวไหลเบา ๆ กล่าวว่า "พี่ชายของเจ๊เมฆ ...... คุณจะกลับมาผมจะมีความดีเป็นสิ่งที่ดีที่จะเติบโตขึ้นเพื่อให้คุณกลับมาแต่งงานกับฉันไม่ว่านานแค่ไหนที่ฉันจะ และอื่น ๆ ...... รอจนกว่าคุณจะกลับมาแต่งงานกับ ...... ฉัน "นี้สาวเก่าจากคำChilian แม้ว่าผู้บริสุทธิ์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ แต่ดีกว่าวาทกรรมทางอารมณ์ของผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่ แต่ยังสัมผัสคน Xinfu เพราะอายุของหญิงสาววาทกรรม จะไม่มีร่องรอยของความเท็จและจงใจวางแผนเพียงบริสุทธิ์อารมณ์ที่บริสุทธิ์ที่สุดเสียงและความปรารถนา ------------ วันรุ่งถืออยุ่เด็กชลซูหลิงกลับเกินไปมันมีอยู่แล้วเที่ยง เวลาวิญญาณระยะธูกล่าวว่าสิบสองชั่วโมงมีเพียงน้อยกว่าครึ่งชั่วโมง พวกเขากอดเพื่อการนอนหลับคืนที่ผ่านมาในช่วงเช้าวันก่อนรุ่งอรุณถือไต่เมฆเธอ Che เกินไปซูฉานดูพระอาทิตย์ขึ้นกินเนื้อกวางจากซูเกินไปฉานในที่มากเกินไปของสหภาพโซเวียตที่เหลือภูเขา เสียงและการปล่อยก๊าซ ...... ดังนั้นแทบทุกครั้งที่อยู่ใกล้ "เด็กเจ๊ไม่ได้จริงๆพิจารณาอยู่อีกไม่กี่วัน? เด็กหลิง แต่ที่ไม่ได้เต็มใจที่คุณอา." เจ๊มองนอนอยู่ในด้านหลังของเมฆและไม่ยอมลงเด็กซูหลิงซู Yokoyama หัวเราะทำอะไรไม่ถูก สำหรับเมฆ Che และฤดูร้อนเทเดือนที่ใจของเขาจะขอบพระคุณเป็นธรรมชาติ แต่ไม่ได้เวลาพอที่จะวิธีการที่จะสร้างความบันเทิงให้พวกเขาได้อยู่แล้วมากล่าวคำอำลา ". ฉันชอบที่จะอยู่ แต่มีจริงๆเหตุผลที่ได้จะออกจาก ...... โปรดยกโทษให้ฉันพ่อของเจ้าสาว" เขาหันกลับไปมองด้านหลังของหญิงสาวด้วยเสียงสงบว่า "ฉันไม่สามารถมีลูกลิง . "โยโกยามะซูพยักหน้าเขาได้ระบุเมฆเจ๊เทฤดูร้อนและจะต้องเกิดจากสาวกได้ประตูจากระดับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่กระทำและการตัดสินใจของพวกเขาแม้ว่าเขาจะมี" พ่อ "ของชื่อ แต่ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปแทรกแซงเขา เจ๊มองกลับมาอย่างเงียบ ๆ นอนอยู่บนเมฆจับมือของเขาบังคับให้ลูกสาวของเด็กที่คอสีน้ำตาลในเร็ว ๆ นี้กล่าวว่า "ตอนนี้ไปทำ '' เป็น...... " "ขอให้เด็กหลิงแทนฉัน คุณส่งจะส่งมัน. "เจ๊ส่งเมฆเทฤดูร้อนและมีเพียงเด็กซูหลิงคนเพราะสหภาพโซเวียตYokoyama รู้เพียงดูแลเกี่ยวกับระบบคลาวด์เด็กเจ๊หลิงแม้ว่าเขาเองมือเท่านั้นที่ซ้ำซ้อน ออกจากประตูเกินไปซูซูหยุนหลิงชลกับเด็กออกจากไกลมากเขาได้มาไม่เห็นร่างของเกาะสุมาตราเกินไปจากเต็มสิบสองชั่วโมงและในที่สุดก็จะนับถอยหลังสุดท้าย ซูหลิงหยุนเด็กชลกำมือและหัวเราะไปพร้อมกันหวานไม่ได้อยู่ที่ดูเศร้าสัมผัสทั้งหมด นี่เมฆรอยเท้าของ Che หยุดเขาเบา ๆ :. กล่าวว่า "เด็กหลิงก็ส่งมาที่นี่ต่อไปออกไปบางส่วนของคำที่ฉันจะต้องกังวลเกี่ยวกับวิธีการของคุณกลับปลอดภัย" เด็กซูหลิงไม่ได้นิด ๆ หน่อย ๆ ของความต้านทานเธอ พยักหน้ายิ้ม :! "อาผมฟังคำพูดของพี่ชายชลยุนและน้องสาวที่สวยงามคุณจะต้องระมัดระวังบนท้องถนนโอ้ ...... ดีเมฆพี่ชายของเจ๊คุณสามารถให้ฉันสิ่งเดียวกัน ...... ...... จะทำให้ฉันรู้สึก เมฆพี่ชายของเจ๊ทุกสิ่งที่ฉัน ...... "เธอหัวเราะ...... เธอไม่สามารถควบคุมน้ำตาที่ดี แต่สายตาของเขาไม่เคยตกออกมาในหน้าไร้เดียงสาของเธอวาดลงเครื่องหมายน้ำยาว . หัวใจ Yun ชลตกใจแล้วเต็มไปทันทีที่มีรสเปรี้ยวเลวเขาหมอบลงเบา ๆ จางหายไปเสื้อเด็กซูหลิงและจากนั้นจะปิดสมบัติ Interfax จากร่างกายเทลงในช่วงฤดูร้อนในพีประหลาดใจ Mouguang ในร่างกายของเธอสมบัติ Interfax จะได้รับการปรับเปลี่ยนไปตามร่างกายของผู้สวมใส่เองแม้ว่าร่างกายของเด็กซูหลิงเป็นเล็กกระทัดรัดมากก็ยังเป็นระดับ "เด็กหลิงชุดนี้เรียกว่าสมบัติ Interfax ก็สามารถที่ดี ปกป้องคุณคุณควรสวมใส่มันในร่างกายที่ผมปกป้องคุณในด้านของคุณเช่น. "Interfax สมบัติล้ำค่าออกให้ภาพลวงตาเด็กซูหลิงก็ดูตลกมาก แต่เมฆ เจ๊ไม่สามารถควบคุมได้ ...... เพราะมันเป็นลูก ๆ ของเขาหลังจากที่ออกจากซูหลิงผู้ปกครองของเธอสามารถให้ดีที่สุด เขาหยิบเอาแหวนพื้นที่สีม่วง, ลูกปัดวันพิษในความหลากหลายของร้านอาหารดื่มทั้งหมดโอนไปยังภายในได้เกิดขึ้นกับทุกชนิดของความเป็นอมตะเป็นที่กลั่นปกติของพวกเขาและชนิดของการเรียนการสอน เธอ: "เหล่านี้เป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ กลับไปวันของแดนได้รับบาดเจ็บเมื่อพวกเขามีสีเขียวที่มี ...... Roatan ตั้งใจวางยาพิษแล้วกินแดนลึกลับ ...... เหล่านี้จะกลับมาและไม่มีความพยายามเมื่อพวกเขากิน ... ......... ในอนาคตหาก ...... ผมหมายถึงถ้ามีวันหนึ่งที่คุณต้องออกจากบ้านอย่างต่อเนื่องและอยู่ในอันตรายเราต้องจำไว้ว่ามีสิ่งที่คุณต้องการที่จะใช้สิ่งนี้ภายในอย่างถูกต้องป้องกันตัวเอง โอเค ...... "เด็กซูหลิงฟังคำพูดของเขาไม่สามารถพยักหน้าพยักหน้าอีกครั้ง...... ในขณะที่พื้นที่เมฆเจ๊ไม่ได้ใส่แหวนในมือของเด็กซูหลิงเพราะมันจะง่ายเกินไปที่จะเป็น Eyeing หลังจากทั้งหมดมีความจุขนาดใหญ่ แหวนสีม่วงและชีวิตเกินไปแม้ในประตูโซเวียตได้รับการพิจารณาสมบัติที่มีค่าค่อนข้าง เขาเดินข้ามจากแหวนด้วยผ้าไหมสีทองแล้วแขวนอยู่บนคอของเด็กซูหลิงดังนั้นพื้นที่เงาสีม่วงไม่ได้เข้าแหวนภายใต้เสื้อคลุมของเธอ ตาซูหลิงในหมู่เด็กที่น้ำตาหยดกับหลุมบวกและน้ำตาทุกหยดจะลดลงในระดับความลึกของจิตวิญญาณเจ๊เมฆที่ เขาหลิงเด็กในอ้อมแขนของเขาเบา ๆ กล่าวว่า "เด็กหลิงไม่ต้องเศร้าที่เราไม่เคยแยกจากกันเพื่อให้คุณโตขึ้นผมจะกลับมา ...... กลับมาแต่งงานกับคุณเพื่อให้คุณต้องการที่จะมีความสุขและ! มีความสุขที่เติบโตขึ้นมาเพื่อให้ผมกลับมาผมเห็นอย่างใดอย่างหนึ่งของเด็กหลิงที่สวยที่สุด ...... ถ้าในอนาคตในกรณีที่มีปัญหาใด ๆ ก็ไม่ต้องกลัวที่จะไม่สิ้นหวังเราควรจำไว้ว่าในโลกนี้มีผู้ชายคนหนึ่ง แม้ว่าคุณจะไม่เห็นในเวลาที่มักจะคิดว่าการที่คุณกังวลเกี่ยวกับคุณ ...... "" อา ...... อา !! "เด็กซูหลิงบังคับพยักหน้าร้องไห้หดหู่หมดฟันบางมีขนาดกะทัดรัด ริมฝีปากกัดรอยฟันลึกในแถว ...... เวลาเริ่มเข้าสู่จุดสิ้นสุดของการสิ้นสุดซูหลิงหยุนเด็กชลปล่อยมือให้ทั่วใบหน้าเป็นธรรมของเธอเบา ๆ จูบบนหน้าผากของเธอหันแล้ว ไปฟัน clenched ขั้นตอนโดยขั้นตอนที่ไกลออกไปทางด้านหน้า ...... เด็กซูหลิงในสายตา ...... เด็กซูหลิงไม่ได้ไปจับมือของเธอทั่วหัวอกของพวกเขายังถือมังกรจากเมฆเจ๊ยังคงลมหายใจของเขา เครื่องชั่งน้ำหนักสมบัติในสายตามัว, จ้องมองมาที่เขาค่อย ๆ ถอยห่างร่าง ในที่สุดเธอก็ไม่สามารถที่จะมีน้ำตาออกมาพร้อมกับเสียงร้องร้องไห้ใหญ่ฟังในพื้นที่เปิดโล่งบนโลกนี้ ...... "น้องชายของยุนชอล! ฉันจะรอให้คุณ ...... ฉันรอให้คุณกลับมาแต่งงานกับฉัน ...... "" เมฆพี่ชายของเจ๊คุณต้องคิดว่าฉันต้องการ...... ...... ...... ฉันไม่ต้องการฉัน. "" พี่ชายของเจ๊เมฆ ...... ฉันได้อย่างรวดเร็วจะเติบโตขึ้นคุณจะต้องกลับมา ...... ...... ...... บางอย่างแน่นอน ให้แน่ใจว่าจะกลับมา ...... ...... "" เมฆพี่ชายของเจ๊ ...... ฉันแบกคุณ ...... ...... ครวญเพลงครวญเพลงครวญเพลง ...... "เจ๊เมฆเงาไกลและไกลออกไปและในที่สุดในช่วงเวลาที่หายไปอย่างสมบูรณ์ในตัวเธอสายของสายตา เธอช้า Dundao พื้นกำใบหน้าของเขา ...... ร้องไห้เสียงหอนขึ้นพี่ชายของเธอ Yun ชลหายไปแม้กระทั่งจิตวิญญาณของเธอยังนำไปด้วยกัน ...... เด็กซูหลิงตะโกนเป็นลม เจ๊ส่งผ่านไปยังหูเมฆให้เขาขั้นตอนของ Midon เรื่องยากมากที่ทุกคนเขา grimacing แต่ไม่กล้าที่จะมองย้อนกลับไปเพราะเขากลัวว่าเขาหันไปรอบ ๆ ก็ไม่สามารถ Midon รอยเท้า "ระหว่างที่คุณแปลกมาก." ใบหน้าเจ๊กำลังมองหาที่เมฆฤดูร้อนและค่อยๆเทถนน เธอไม่เข้าใจว่าเป็นคนโตและเป็นสาวเพียงปีทำไมในเวลาเพียงหนึ่งวันและผลิตความรู้สึกที่แข็งแกร่งดังกล่าว Yun ชลเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า "เทเดือนคุณเชื่อ ...... อดีตและปัจจุบัน" เซี่ยยี่เจิ้งเหอเดือนเอียงเล็กน้อยเธอดูเงียบเมฆขณะที่เจ๊แล้วแสงพยักหน้า :. "ผมเชื่อว่า" ในเวลานี้เขา และเทรอบฤดูร้อนก็ปรากฏตัวขึ้นในระลอกบิดเบือนพื้นที่ . "ในที่สุดจะกลับ" เจ๊ปิดตาของคุณเบา ๆ กระซิบกล่าวว่ากล่าวว่า "ลาก่อนดี ...... ผมเด็กลิง ...... " บ่นเขาเทฤดูร้อนและในเวลาเดียวกันรูปได้หายไปในช่องว่างที่บิดเบี้ยว และต่อมาความรู้สึกของการตีกระสวยอวกาศในที่สุดก็หายไปหลังจากแฟลชแฟลช, การหลั่งไหลของลมพัดเย็น เปิดตาของเขาตาเต็มไปด้วยหิมะสีขาวและฤดูร้อนเทเขา ...... เดือนเขาได้กลับไปเป็น Fam Tianchi แต่สถานที่ดังกล่าวข้างต้นไม่ได้ Tianchi "โทร ...... เมฆ" เจ๊ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก แต่ก็เป็นเพียงจินตนาการของเด็กซูหลิง girlhood เท่านั้นที่จะบังคับธูสร้างภาพลวงตา แต่ถึงแม้จะแยกจากกันเพื่อให้เด็กและซูหลิงและยังคงปล่อยให้เขา Jiyu หน้าอกหมองคล้ำระเบิด "จากนั้นความฝันของสหรัฐอเมริกาในที่สุดก็จะตื่นขึ้นมา." ยุนชลมองที่ด้านหน้าถนนเศร้าโศก ต่อไปนี้เขาจมลงการรับรู้จัสมินกล่าวว่า :? หลังจากที่ "จัสมิน, จิตวิญญาณของคธูลูทำไมต้องใช้ความแข็งแรงที่ผ่านมามันทำให้ผมจินตนาการดังกล่าวมันเป็นจะอ่าน แต่ความทรงจำของฉันช่วยให้ฉันฉัน ? ชนิดของเสียใจมัน "" เสียงของจัสมินภาพลวงตา ":" ดังนั้นคุณเคยคิดว่าคุณอยู่วันก่อนที่โลกเพียงแค่จินตนาการ "" ...... แน่นอนว่าเป็นภาพลวงตา "เจ๊อำนาจถนนกล่าวว่า . ถ้ามันไม่ได้เป็นจินตนาการ แต่ระยะเวลาจะมีการตายของเด็กซูหลิงหรือเด็กวัยรุ่นซูหลิง "เฮ้ ...... " จัสมินหัวเราะแปลกอยู่ ๆ ก็น่าจะเป็นตอนนี้บางสิ่งที่น่าสนใจเธออย่างช้า ๆ กล่าวว่า "ดังนั้นไม่น่าแปลกใจอารมณ์และพฤติกรรมของคุณจะผิดปกติมากที่คุณควรจะใส่ที่นั่นเป็นจินตนาการ ...... แต่ผมมีความรับผิดชอบสามารถบอกคุณได้ที่โลกก่อนที่จะให้คุณอย่างแน่นอน ... เมื่อ ... ไม่ได้ ... จะ ... มายากลชายแดน ... !! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลิงเอ๋อหันไปด้านข้างเพื่อให้螓หมอนในเมฆบนแขนของฮีชอลมองเป็ดในช่องด้านบนของไผ่มองภายใต้แสงจันทร์ผ่านเวลานานเธอเบาๆและกล่าวว่า : " ถ้าสามารถในป่าไผ่และอยู่ด้านล่างดวงจันทร์นอนจะเป็นสิ่งที่สวยงามมากสวยงามมาก . . . . . . . . " " " " " " "

ยุนชอลแหงนหน้าขึ้นหัวเราะเบาๆแต่มือดันไปฟัง " ปัง " ที่ด้านบนของหลังคาไม้ไผ่มีขนาดใหญ่เพียงพอที่จะเสร็จสมบูรณ์ว่างเปล่าและพระจันทร์เต็มดวงที่ปรากฏในสายตาของหลิงเอ๋อ . จํานวนมากของแสงจันทร์ยังมีโอกาสที่จะลงและสว่างขึ้นในกระท่อมไม้ไผ่ทุกมุม

" ว้าว ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " เสียงของลูกชาย苏苓娇呼มองท้องฟ้าในคืนพระจันทร์เต็มดวงความรู้สึกของลมหายใจจากคนรอบข้างของผู้ชายเป็นครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสกับชนิดของความรู้สึกของหัวใจมันก็เมา

" พี่ยุนชอล , ฉันสามารถเป็นเหมือนพี่สาวแสนสวยที่เป็นภรรยาของคุณและคุณจะอยู่ใน ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " หลิงเอ๋อถามผม ตอนนี้เธอยังไม่ค่อยเข้าใจความรักแต่เธอไร้เดียงสาและรู้สึกชอบและอยากคบกับเขา

ยุนชอลจับมือเล็กๆของเธอเบาๆว่า " แน่นอน ! ! ! ! ! ! ! พ่อได้ต่อหน้าคนพวกนั้น , ซื้อมาเพื่อคุณ รออีกวันผมกลับมาและหลิงเอ๋อและเติบโตขึ้นเราก็สามารถจะแต่งงาน ,แล้วจะอยู่ด้วยกันตลอดไป " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . .

苏苓ก่อนจะยิ้มๆแล้วตอบกลับมาว่าก็คว้าแขนของยุนชอล : " คุณ . . . . . . . . . . . . . . กลับมาได้มั้ย ? ยุนชอลพี่ . . . . . . . . . . . . . . คุณต้องไป " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?

มันเป็นวิญญาณร้ายที่สร้างมายา ภาพนี้ไม่ได้แปลกอะไรยุนชอลฟินิกซ์ทดสอบ , มังกรในการทดลองที่เขาไปที่ไหนก็เป็นภาพลวงตา ที่ปรากฏในความฝันของคนก็จะไม่รู้ว่าตัวเองเป็นเพียงภาพลวงตา หลังจากทั้งหมดเป็นเพียงมายามายาเขาก็อยู่ที่นี่นาน 12 ชั่วโมงหลังจากที่เขาออกจากที่นี่ทั้งหมดจะหายไป