云家并不大，走了没多久，云萧便停步在了一个雅致的庭院前。 云萧侧过身道

云家并不大，走了没多久，云萧便停步在了一个雅致的庭院前。

云萧侧过身道：“这里是我爹的住处，因为身体的缘故，他很少外出，这个时间，他应该在里面的。”

这个院子不大，作为家主的住所，看上去和周围的庭院也并没有显眼的区别，云澈目光扫了一眼周围，这里的脚印人迹很是稀疏，显然平时都很少有人来。而一个显赫家族的家主住处，本应该是被经常登门踏足的地方。

“我们进去吧。”

云萧缓缓的调整气息，让自己的脸色变得好看一点，又伸手摸了一下背后，确认新换的衣服上没有沾染血迹后才算是放下心来，他向前走了两步，刚要踏进院子时，却现云澈没有跟过来，他一转眼，便看到云澈正眼睛直直的看着前方，似乎已经失神。

“云大哥，怎么了？”云萧疑问道。

云澈眼神回过，然后淡淡摇头：“没什么，我们进去吧……希望不会打扰到你父亲休息。”

“不会的，我爹一般不会在这个时间休息的。”云萧微笑着道，然后又小声的提醒一句：“千万不要和我爹说我的伤很重，不然爹娘知道了，肯定要好几天睡不安稳。”

“嗯。”云澈答应一声，向前抬步，就连云萧，都看出他有些魂不守舍。

不大的庭院，一个矮亭，一张石桌，四个石凳，一小片翠绿的葡萄架，葡萄架旁是一个看上去有些陈旧的藤椅，在旁边，是一个更加陈旧的武器架，只是上面并没有挂什么武器，甚至没有了挂过武器的痕迹。

这便是云澈所看到的，庭院里的一切。

云萧站到主房面前，声音轻缓的道：“爹，你在里面吗？我带了一位朋友来，他想见你。”

房间里面，传来了轻微的动静，随之，一个中年男子的声音传来：“哦？朋友？呵呵，萧儿好像还是第一次带朋友来，进来吧。”

这个声音很温和，但毫无中气，透着明显的虚软无力。身为一个医者，仅凭这个声音，云澈便可以确定声音的主人身体状态是何等的不堪。他的心中不受控制的猛然揪动……直揪的他内心深处有一种针扎般的疼痛。不由自主的，他伸出手来，按在了自己的心口部位……

他一直以为，能让他有这种感觉的，只有爷爷、小姑妈，还有和他成婚的苍月，他无法理解，为什么面对一个从未见过面，曾经还暗暗恨过的人，他声音中透出的虚弱，竟会让自己产生这种轻微，却无比锥心的痛感……

这难道……就是传说中的那种……血脉相连吗……

现在与自己只有一墙之隔，只要再简单几步就要见到的人……真的就是……就是……

“那我们进去了，云大哥……啊？云大哥，云大哥？”

云澈呆呆的看着前方，目光怔然，四肢紧绷，就如魂魄忽然离体，云萧一连喊了他三遍，他才算是回过神来……胆子大到无法无天，敢一个人毁焚天门，敢一个人闯凤凰神宗的他，此时面对前方只有三步之遥的虚掩房门，心脏竟是无比狂乱的跳动起来，那是一种无比陌生，从未有过的悸动和忐忑，那种感觉，他无法诠释，无法形容……

他有着两世人生，一世，是师父将他抚养长大，一世，是萧爷爷将他养大……两世，他都没有父母，哪怕是这一世的养父母，在他记事之前就双双离世。

“父亲”这个对普通人来说熟悉的不能再熟悉的概念，对他，却一直都无比的陌生和遥远。从爷爷云沧海那里，他知道了自己亲生父母的身份和名字，知道了他们当年离开自己的原因，他当初对他们的恨意全部消失，潜意识里也渴望着能见到他们。

但现在，即将面对……自认为心境强韧如钢的他，却是心神大乱，无所适从。

“我没事，”云澈笑的很勉强，他攥紧双手，才现自己的掌心已全部是汗水：“我对云前辈神往已久，忽然要见到，有些……太激动了……让我先稍稍平静一会儿。”

“呃……真的会这么夸张吗？”云萧挠了挠额头，表示不太能理解。

云澈手掌按着胸口，连续几个呼吸后，长长的呼出一口气，神色总算平静了那么几分，他看着眼前的房门一小会儿，终于道：“云萧，我们进去吧。”

房门被推开，云萧在前，云澈在后，缓步走了进去，随之，房门被关上，侧对房门的那个硬木书桌前，一个一身青衣的身影从桌椅上缓缓的转过身来。

这是一个看上去五十岁左右的中年男子，面白无须，但那种白，却是常人都能一眼看出的病态苍白。作为一个强大玄者，他的身体，本应该保持的极为年轻，但从他的身上，却看到了沉重的老态，就连他的头，都至少掺杂着三成的白。

但这些，都全然无法遮掩他那种脱常人的凡气质，眉宇之间，更是显露着一种很轻很淡的温雅平和。他的脸上虽然划刻着苍老的痕迹，但五官依旧彰显着一种难以被遮掩的俊逸，任谁都不会怀疑，他年轻之时，必定是个难得一见的美男子。

“萧儿给爹请安……爹是在作画吗？”云萧看着书桌上的宣纸道。

云澈进入之后，目光就一瞬不瞬的看着青衣男子，青衣男子也打量着他，他没有直接回应云萧的话，而是微笑着点头：“萧儿，这便是你说的那位朋友？长相不凡，气质、气度更是非同寻常……不知如何称呼？”

云萧进来之后，没有马上见礼，面对他的问话，也愣是继续怔了好几息，总算他努力的平静起来，微微欠身，礼貌的道：“晚辈姓云，单名一个澈字，晚辈对妖皇城云家一直心存向往，所以第一次见云前辈，有些失态了，还望前辈见谅。”

“哦？你也姓云？”云轻鸿眉头舒开，微微而笑：“云……澈，呵呵，好名字，真是好名字，你的父母为你起这个名字，一定是希望你一生能无病无患，无忧无虑吧，呵呵……咳咳，咳咳咳咳……”

云轻鸿只是淡淡而笑，却紧接着剧烈的咳嗽起来。云萧连忙向前，焦急的道：“爹，你没事吧……今天的药喝过了没有？”

云轻鸿很快缓了过来，轻轻摆手，笑着道：“爹没事，该喝的药也当然都喝了，不然的话，你娘可饶不了我……哦？”

云轻鸿的神色忽然微微一变，一把抓住云萧的手：“你受伤了，怎么回事？”

“呃，也不是什么大伤……”云萧起初吞吞吐吐，但他知道事情终归瞒不住，还是避重就轻的把他和天下第七城外相会，却遭遇暗杀的事简单说了一遍：“……他们要杀的人是七妹，还特别的说明不会伤害我，不过当时情况真的很危险，还好……”云萧一指云澈：“还好云澈大哥出手相救，不然的话，就真的不堪设想了。他们的目标是七妹，我只是受了一点点小伤，不碍事的，你看，我现在活蹦乱跳的。”

云萧的伤当然不轻，如果撕开他的衣服，背后依然能看到一个红淋淋的血洞。但外面看上去再看下，也毕竟只是外伤，而且已经稳住，一个月内就足以痊愈。让云澈更担心的，是云轻鸿……他居然直到云萧靠近，才觉他已受伤，可想而知他的灵觉已变得多么迟钝……云萧看不出云轻鸿目前的状况多么险恶，云轻鸿也自然不会让云萧知道，但瞒不过他的眼睛……

他很确定，云轻鸿如此下去，已根本活不过三年。

云轻鸿自己，也应该心知肚明。

听了云萧的话，云轻鸿的眉头紧紧皱起，半晌不语，似是在思索着什么。随之，他向云澈微微一笑，然后向他抬手：“小兄弟，感谢你对犬子的救命大恩，云某身体不便，所以……”

在云轻鸿抬手的那一刻，云澈就惊的跳到一边，天王老子的礼他绝对敢受，但惟独眼前之人，他绝对承受不起。没等他说完，云澈就慌不迭的道：“前……前辈，使不得，我救云萧只是举手之劳，完全当不得前辈如此大礼，前辈完全无需放在心上。”

云轻鸿微微一愣，他只是一个很简单的拱手礼，和“大礼”二字八百杆子都打不着，而且对方救了他儿子的性命，一百个拱手相谢都不过分，云澈的反应，着实让他惊讶和迷惑。

云萧对云澈的夸张反应也是摸不着头脑，但他转念一想，忽然有所悟，连忙向云轻鸿解释道：“爹，其实是这样的，在来这里的路上，我们都说好了，等见过你之后，我和云大哥就结拜为兄弟，这样的话呢，我的爹娘，也就是云大哥的爹娘了……所以，云大哥肯定不敢受爹你的礼了。”

“哦？结拜兄弟？”云轻鸿看向云澈，然后笑着点头：“原来如此，好……真好……萧儿性子倔，平时都是独来独往，如果能有一个可以互相依靠的朋友，那真是再好不过，身为爹娘，也会倍感欣慰和安心。”

云轻鸿虽然表现着赞许和喜悦，但云澈从他的眼神里，看到了清晰的疑惑。诚然，一个忽然冒出，不知身份和来历，只认识一天的人……疑虑和警惕，才是最正常的反应。

“爹，我告诉你，云大哥他真的很厉害！围攻我和七妹的三个人都是一级霸皇，而云大哥只用了一招，就轻轻松松击杀了一下，让另外两个吓的屁滚尿流，夹着尾巴跑了。而且云大哥今年才二十二岁，只比我大几个月，就想，就算是苏家的苏止战，在二十二岁的时候都不一定有云大哥这么厉害……额，爹？爹你在想什么？”

云萧正说的兴奋，却现云轻鸿正目光直直的看着云澈，神情有些呆滞。在他的喊声下，云轻鸿收回目光，笑着道：“没什么，只是忽然觉得云小兄弟有些眼熟。”

云澈：“……”

“眼熟？呃，不可能啊……云大哥还是第一次离开师门出来历练，妖皇城更是第一次来。爹你一定是记错人了。”云萧道。

“呵呵，爹说的眼熟，是觉得云小兄弟……很是像我年轻的时候，这么说来，还真是越看越像呢。”

云澈：“……”

“有吗？”云萧看了一眼云轻鸿，又看一眼云澈，然后忽然咧嘴笑道：“嘿！老爹，你之前还说云大哥长相不凡，现在又忽然说云大哥长的像年轻时候的你……你这分明是在变相的夸自己，娘说你年轻的时候很臭美，果然一点都不冤枉你。”

“哈哈哈哈……”云轻鸿被云萧说的大笑起来，但他刚大笑两声，忽然猛的一个气喘，然后剧烈的咳嗽起来：“咳……咳咳咳……咳咳咳咳……”

“啊！爹！”云萧一惊，然后把手掌按在他的背上，但他刚动用玄气，后背和内脏就一阵剧痛，他顿时脸色一白，身体一晃，背后的伤口险些崩出血来。

好在云轻鸿并没有感觉到他的异样，他一摆手，道：“没事，我这都老毛病了，你又不是不知道……云小兄弟，云某身体多年欠佳，实在是招待不周，让你笑话了。”

云澈摇头：“前辈哪里的话……”看着云轻鸿的样子，他的双手一阵颤，终于再也无法忍受，向前一步，道：“云前辈，能不能让我看一下你的伤势，晚辈跟师父学过医术，也算小有所成，说不定能缓解一下前辈的伤病。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมฆได้ดี แต่ไม่นานหลังจาก เสี่ยวยุนแล้วหยุดที่ลานด้านหน้ามีรสนิยม เองเสี่ยวยุน: "ที่นี่คือบ้านของพ่อ ผล ของร่างกาย เขาค่อยไปออก เวลานี้ เขาควรจะมีการ ” ลานไม่น่า เป็นอาศัยหลักของบ้าน และสวนโดยรอบไม่ความแตกต่างของเป้า ตายุ Che glanced สถาน ซึ่งการเดินทางที่รอยเท้า โดยบ่อ มักจะไม่ และอาศัยหลักของครอบครัวโนเบิล ควรจะเป็นสถานเยี่ยมชมบ่อย "เราไป ” เสี่ยวหยุนช้าของการปรับปรุงลมหายใจ ให้หน้าตัวเองเป็นลักษณะ และมาจนถึงสัมผัสเกี่ยวกับเบื้องหลัง ยืนยันใหม่สำหรับเสื้อผ้าซาง ไม่มีเลือดปนเปื้อน Hou เท่านั้นจะลงหัวใจ เดินไปข้างหน้าเขาได้สองขั้น เพื่อก้าวเข้าสู่ลานชิ ตอนนี้ยุ Che ไม่มี การกะพริบ เขาจะดู Che ยืนอยู่ตรงตรงกับของตา น่าจะ มีการขาดงาน น้อง คืออะไรผิด "เมฆ Shaw ถามถนน ดูยุ Che กลับ และสัมผัสแล้วจับหัวของเขา: "ไม่ เราไป...... หวังไม่ต้องรบกวนคุณพ่อพักผ่อน ” "ไม่ พ่อปกติไม่ในขณะนี้ไม่ "เสี่ยวยุนถนน รอยยิ้ม แล้ว กระซิบคำเตือน: " ไม่ และพ่อของฉันบอกฉันว่า บาดเจ็บของฉันเป็นอย่างหนัก หรือคุณพ่อคุณแม่ ทราบ แน่นอนหลายวันไม่ได้หลับให้สนิท ” "ดี " Che ยุสัญญา ขั้นตอนข้างหน้า และเสี่ยวยุน เห็นบางมื้อกลางวันของเขา ขนาดเล็ก สวนสั้นกระโจม ตารางหิน ชิ้นส่วนเล็ก ๆ ขององุ่นเขียว องุ่น ม้านั่งหินสี่เป็นแบบเก้าอี้หวายบางเก่า ที่ด้านข้างของเขา เป็นอาวุธมากกว่าพวก เหนือไม่วางอาวุธใด ๆ ไม่แม้แต่ร่องรอยเกินค้างของอาวุธ นี้เป็น Che ยืนดู ทุกอย่างในสวนนี้ เสี่ยวหยุนไปด้านหน้าของบ้านหลัก บรรเทาสาธารณภัยของเสียง: "พ่อ มีคุณหรือไม่ ฉันมาที่นี่เพื่อน อยากเจอ ” ภายในห้องพัก มีความเคลื่อนไหวเล็กน้อย และ มี เสียงของชายวัยกลางคน: " Oh จริง ๆ เพื่อน โอ้ Er เสี่ยวไม่ได้ดูเหมือน จะเป็นครั้งแรกกับเพื่อน มาใน ” เสียงอ่อนโยน แต่มีก๊าซไม่ เผยขาดสำคัญอ่อนและอ่อนแอ การแพทย์ ด้วยเสียง Che ยุเพื่อค้นหาว่าความมันเป็นตัวหลัก หัวใจของเขาก็ดึงตัว... ดึงตรงมีความเจ็บปวดเข็มเหมือนใจ Involuntarily เขาขึ้นมือ และบริเวณเขาหน้าอก...... เขามักจะคิดว่าสามารถทำให้เขารู้สึกวิธีนี้ เฉพาะคน ป้าเล็ก หรือแต่งงานกับเขาจางมูน เขาอาจไม่เข้าใจทำไมเขาก็ไม่เคยพบ ที่ยังแอบเกลียดคน เปิดเผยจุดอ่อนในเสียงของเขา จะตัวเองผลิตวิชารองเช่น แต่กรวยปวดใจ...... นี้...... อยู่ในตำนาน... ทำเลือด...... และตอนนี้ เท่านั้นตราบเท่า แยกตามขั้นตอนง่าย ๆ จะดูคน... จริง ๆ...... คือ...... “那我们进去了，云大哥……啊？云大哥，云大哥？” 云澈呆呆的看着前方，目光怔然，四肢紧绷，就如魂魄忽然离体，云萧一连喊了他三遍，他才算是回过神来……胆子大到无法无天，敢一个人毁焚天门，敢一个人闯凤凰神宗的他，此时面对前方只有三步之遥的虚掩房门，心脏竟是无比狂乱的跳动起来，那是一种无比陌生，从未有过的悸动和忐忑，那种感觉，他无法诠释，无法形容…… 他有着两世人生，一世，是师父将他抚养长大，一世，是萧爷爷将他养大……两世，他都没有父母，哪怕是这一世的养父母，在他记事之前就双双离世。 “父亲”这个对普通人来说熟悉的不能再熟悉的概念，对他，却一直都无比的陌生和遥远。从爷爷云沧海那里，他知道了自己亲生父母的身份和名字，知道了他们当年离开自己的原因，他当初对他们的恨意全部消失，潜意识里也渴望着能见到他们。 但现在，即将面对……自认为心境强韧如钢的他，却是心神大乱，无所适从。 “我没事，”云澈笑的很勉强，他攥紧双手，才现自己的掌心已全部是汗水：“我对云前辈神往已久，忽然要见到，有些……太激动了……让我先稍稍平静一会儿。” “呃……真的会这么夸张吗？”云萧挠了挠额头，表示不太能理解。 云澈手掌按着胸口，连续几个呼吸后，长长的呼出一口气，神色总算平静了那么几分，他看着眼前的房门一小会儿，终于道：“云萧，我们进去吧。” 房门被推开，云萧在前，云澈在后，缓步走了进去，随之，房门被关上，侧对房门的那个硬木书桌前，一个一身青衣的身影从桌椅上缓缓的转过身来。 这是一个看上去五十岁左右的中年男子，面白无须，但那种白，却是常人都能一眼看出的病态苍白。作为一个强大玄者，他的身体，本应该保持的极为年轻，但从他的身上，却看到了沉重的老态，就连他的头，都至少掺杂着三成的白。 但这些，都全然无法遮掩他那种脱常人的凡气质，眉宇之间，更是显露着一种很轻很淡的温雅平和。他的脸上虽然划刻着苍老的痕迹，但五官依旧彰显着一种难以被遮掩的俊逸，任谁都不会怀疑，他年轻之时，必定是个难得一见的美男子。 “萧儿给爹请安……爹是在作画吗？”云萧看着书桌上的宣纸道。 云澈进入之后，目光就一瞬不瞬的看着青衣男子，青衣男子也打量着他，他没有直接回应云萧的话，而是微笑着点头：“萧儿，这便是你说的那位朋友？长相不凡，气质、气度更是非同寻常……不知如何称呼？” 云萧进来之后，没有马上见礼，面对他的问话，也愣是继续怔了好几息，总算他努力的平静起来，微微欠身，礼貌的道：“晚辈姓云，单名一个澈字，晚辈对妖皇城云家一直心存向往，所以第一次见云前辈，有些失态了，还望前辈见谅。” “哦？你也姓云？”云轻鸿眉头舒开，微微而笑：“云……澈，呵呵，好名字，真是好名字，你的父母为你起这个名字，一定是希望你一生能无病无患，无忧无虑吧，呵呵……咳咳，咳咳咳咳……” 云轻鸿只是淡淡而笑，却紧接着剧烈的咳嗽起来。云萧连忙向前，焦急的道：“爹，你没事吧……今天的药喝过了没有？” 云轻鸿很快缓了过来，轻轻摆手，笑着道：“爹没事，该喝的药也当然都喝了，不然的话，你娘可饶不了我……哦？” 云轻鸿的神色忽然微微一变，一把抓住云萧的手：“你受伤了，怎么回事？” “呃，也不是什么大伤……”云萧起初吞吞吐吐，但他知道事情终归瞒不住，还是避重就轻的把他和天下第七城外相会，却遭遇暗杀的事简单说了一遍：“……他们要杀的人是七妹，还特别的说明不会伤害我，不过当时情况真的很危险，还好……”云萧一指云澈：“还好云澈大哥出手相救，不然的话，就真的不堪设想了。他们的目标是七妹，我只是受了一点点小伤，不碍事的，你看，我现在活蹦乱跳的。” 云萧的伤当然不轻，如果撕开他的衣服，背后依然能看到一个红淋淋的血洞。但外面看上去再看下，也毕竟只是外伤，而且已经稳住，一个月内就足以痊愈。让云澈更担心的，是云轻鸿……他居然直到云萧靠近，才觉他已受伤，可想而知他的灵觉已变得多么迟钝……云萧看不出云轻鸿目前的状况多么险恶，云轻鸿也自然不会让云萧知道，但瞒不过他的眼睛…… 他很确定，云轻鸿如此下去，已根本活不过三年。 云轻鸿自己，也应该心知肚明。 听了云萧的话，云轻鸿的眉头紧紧皱起，半晌不语，似是在思索着什么。随之，他向云澈微微一笑，然后向他抬手：“小兄弟，感谢你对犬子的救命大恩，云某身体不便，所以……” 在云轻鸿抬手的那一刻，云澈就惊的跳到一边，天王老子的礼他绝对敢受，但惟独眼前之人，他绝对承受不起。没等他说完，云澈就慌不迭的道：“前……前辈，使不得，我救云萧只是举手之劳，完全当不得前辈如此大礼，前辈完全无需放在心上。” 云轻鸿微微一愣，他只是一个很简单的拱手礼，和“大礼”二字八百杆子都打不着，而且对方救了他儿子的性命，一百个拱手相谢都不过分，云澈的反应，着实让他惊讶和迷惑。 云萧对云澈的夸张反应也是摸不着头脑，但他转念一想，忽然有所悟，连忙向云轻鸿解释道：“爹，其实是这样的，在来这里的路上，我们都说好了，等见过你之后，我和云大哥就结拜为兄弟，这样的话呢，我的爹娘，也就是云大哥的爹娘了……所以，云大哥肯定不敢受爹你的礼了。”
“哦？结拜兄弟？”云轻鸿看向云澈，然后笑着点头：“原来如此，好……真好……萧儿性子倔，平时都是独来独往，如果能有一个可以互相依靠的朋友，那真是再好不过，身为爹娘，也会倍感欣慰和安心。”

云轻鸿虽然表现着赞许和喜悦，但云澈从他的眼神里，看到了清晰的疑惑。诚然，一个忽然冒出，不知身份和来历，只认识一天的人……疑虑和警惕，才是最正常的反应。

“爹，我告诉你，云大哥他真的很厉害！围攻我和七妹的三个人都是一级霸皇，而云大哥只用了一招，就轻轻松松击杀了一下，让另外两个吓的屁滚尿流，夹着尾巴跑了。而且云大哥今年才二十二岁，只比我大几个月，就想，就算是苏家的苏止战，在二十二岁的时候都不一定有云大哥这么厉害……额，爹？爹你在想什么？”

云萧正说的兴奋，却现云轻鸿正目光直直的看着云澈，神情有些呆滞。在他的喊声下，云轻鸿收回目光，笑着道：“没什么，只是忽然觉得云小兄弟有些眼熟。”

云澈：“……”

“眼熟？呃，不可能啊……云大哥还是第一次离开师门出来历练，妖皇城更是第一次来。爹你一定是记错人了。”云萧道。

“呵呵，爹说的眼熟，是觉得云小兄弟……很是像我年轻的时候，这么说来，还真是越看越像呢。”

云澈：“……”

“有吗？”云萧看了一眼云轻鸿，又看一眼云澈，然后忽然咧嘴笑道：“嘿！老爹，你之前还说云大哥长相不凡，现在又忽然说云大哥长的像年轻时候的你……你这分明是在变相的夸自己，娘说你年轻的时候很臭美，果然一点都不冤枉你。”

“哈哈哈哈……”云轻鸿被云萧说的大笑起来，但他刚大笑两声，忽然猛的一个气喘，然后剧烈的咳嗽起来：“咳……咳咳咳……咳咳咳咳……”

“啊！爹！”云萧一惊，然后把手掌按在他的背上，但他刚动用玄气，后背和内脏就一阵剧痛，他顿时脸色一白，身体一晃，背后的伤口险些崩出血来。

好在云轻鸿并没有感觉到他的异样，他一摆手，道：“没事，我这都老毛病了，你又不是不知道……云小兄弟，云某身体多年欠佳，实在是招待不周，让你笑话了。”

云澈摇头：“前辈哪里的话……”看着云轻鸿的样子，他的双手一阵颤，终于再也无法忍受，向前一步，道：“云前辈，能不能让我看一下你的伤势，晚辈跟师父学过医术，也算小有所成，说不定能缓解一下前辈的伤病。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครอบครัวเมฆไม่ใหญ่ไม่ได้หายไปนานเสี่ยวหยุนจะหยุดอยู่หน้าลานสง่างาม เสี่ยวหยุนโน้มตัวไปข้างและกล่าวว่า ". นี่คือที่อยู่อาศัยพ่อของฉันเพราะประโยชน์ของร่างกายเขาจะไม่ค่อยออกไปเวลานี้เขาควรจะอยู่ในที่นั่น" ลานไม่ได้เป็นบ้านของที่อยู่อาศัยหลักที่มองไปรอบ ๆ ลานยังไม่ได้แตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนเมฆเจ๊ตาชำเลืองมองไปรอบ ๆ รอยเท้าร้างที่นี่จะเบาบางมากเห็นได้ชัดว่ามักจะมีคนน้อยมากที่มา และบ้านของครอบครัวที่โดดเด่นเจ้าของที่อยู่อาศัยนี้ควรจะตั้งเท้าเป็นประจำในสถานที่ประตู "ให้เราไป." เมฆเสี่ยวช้าปรับลมหายใจให้กลายเป็นใบหน้าของเขาดูดีขึ้น แต่ยังเข้าถึงและสัมผัสบิตหลังยืนยันว่าไม่มีการปนเปื้อนในเลือดหลังจากที่มีการเปลี่ยนแปลงใหม่ของเสื้อผ้าถือว่าสงบลงเขาเดินไปข้างหน้า ขั้นตอนที่สองเพียงเพื่อก้าวเข้าสู่สนาม แต่ตอนนี้มีเมฆกับเจ๊ไม่เกินเขาแฟลชเราสามารถมองเห็นเมฆเจ๊ตาบวกมองตรงไปข้างหน้าก็ดูเหมือนว่าจะมีการขาด "บราเดอร์ยุนได้อย่างไร" คำถามกล่าวว่าเสี่ยวหยุน ชลยุนมองย้อนกลับไปในช่วงนั้นเบา ๆ ส่ายหัว :. "ไม่มีอะไรที่เราจะไปใน ...... หวังว่าคุณพ่อของคุณไม่ได้รำคาญที่จะส่วนที่เหลือ". "ไม่มีพ่อของฉันโดยทั่วไปไม่เหลืออยู่ในเวลานี้กล่าวว่า" เสี่ยวยิ้มและกล่าวว่า แล้วกระซิบคำเตือน :. "อย่าทำร้ายพ่อของฉันบอกว่าหนักหรือพ่อและแม่ของฉันรู้และแน่นอนดีกว่าไม่กี่วันไม่ได้นอนหลับได้ดี". "อา" เมฆเจ๊สัญญาเร็ว ๆ นี้ก้าวไปข้างหน้าลิฟท์ ในเหลียนเสี่ยวทั้งสองเห็นเขาเป็นบิตกระสับกระส่าย ลานขนาดเล็ก, ตู้สั้นโต๊ะหินสี่ม้านั่งหินชิ้นเล็ก ๆ ของสีเขียวเถาเถาติดกับเก้าอี้หวายมีลักษณะเล็ก ๆ น้อย ๆ โบราณต่อไปมันเป็นอาวุธโบราณชั้นมากขึ้น เพียงแค่ข้างต้นไม่แขวนอาวุธใด ๆ ไม่ได้แขวนอยู่เหนืออาวุธในที่เกิดเหตุ นี้จะเห็นเมฆ Che ทุกอย่างลาน ยืนเสี่ยวหยุนในด้านหน้าของบ้านหลังใหญ่เสียงอ่อนโยนกล่าวว่า "พ่อที่คุณอยู่ในนั้นฉันจะนำเพื่อนและเขาต้องการที่จะเห็นคุณ ?. " ภายในห้องมาเคลื่อนไหวเล็กน้อยตามด้วยหนึ่งใน ในเสียงของมนุษย์: "โอ้เพื่อนเด็กเสี่ยวเหมือนครั้งแรกกับเพื่อน ๆ มา ??." เสียงอ่อนโยน แต่ไม่มีอะไรในอากาศแสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญอ่อนแอ ในฐานะที่เป็นหมอเสียงเพียงเมฆจะสามารถที่จะตรวจสอบเจ้าของ Che เสียงสภาพร่างกายเป็นวิธีการที่ทนไม่ได้ หัวใจของเขาอยู่ ๆ ก็ไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวดึง ...... ลึกตรงดึงหัวใจของเขามีอาการปวดเหมือนเข็ม ไม่ได้ตั้งใจที่เขาจัดขึ้นมือของเขาออกตามเว็บไซต์ในหัวใจของเขาเอง ...... เขาคิดเสมอทำให้เขารู้สึกแบบนี้จะมีเพียงคุณปู่ป้าเล็กเป็นอย่างดีและเขาแต่งงานเดือน Cang เขาไม่เข้าใจว่าทำไม ต้องเผชิญกับการที่ไม่เคยพบยังมีคนเกลียดแอบเสียงของเขาเผยให้เห็นความอ่อนแอของตัวเองจะช่วยให้การผลิตดังกล่าวมีอาการปวดเล็กน้อย แต่อกหักมาก ...... คือ ...... เป็นตำนาน ทั้งเนื้อและเลือดที่ทำ ...... ...... ขณะนี้เป็นเพียงผนังกับเขาตราบใดที่ขั้นตอนง่ายๆแล้วผู้คนจะเห็นว่า ...... ...... ...... จริงๆ. "จากนั้นเราจะไปในพี่ชายเมฆ ...... ah? เมฆบราเดอร์ เมฆบิ๊กบราเธอ? "เมฆเจ๊มองblankly ข้างหน้าดวงตาของเขา Zhengran แขนขาแน่นเช่นเดียวกับที่จู่ ๆ ก็จิตวิญญาณออกจากร่างกายมีเมฆเสี่ยว Lianhan เขาสามครั้งเขาได้รับการพิจารณาจะได้รับคืน ...... กล้าหาญ ความวุ่นวายกล้าทำลายคนเผาประตูวันคนที่กล้าทำลายฟินิกซ์บรรพบุรุษของเขาในครั้งนี้ที่จะเผชิญกับเพียงสามก้าวจากประตูหน้า unlatched หัวใจเป็นจริงคลั่งมากจังหวะขึ้นก็เป็นที่แปลกมาก ไม่เคยมีการสั่นและความเข้าใจที่มีความรู้สึกว่าเขาไม่สามารถตีความ ...... เลวเขาได้สองชีวิตโลกผมต้นแบบที่เขาเติบโตขึ้นมา,, ปู่เสี่ยวเขายกสอง ...... โลกเขามีพ่อแม่ที่ไม่มีแม้กระทั่งพ่อแม่ของโลกนี้ในทั้งสองเสียชีวิตก่อนที่เขาจะจำได้ว่า "พ่อ" ไม่คุ้นเคยกับคนเฉลี่ยแนวคิดที่คุ้นเคยกับเขา แต่จะได้รับแปลกมากและห่างไกล คุณปู่เมฆจากทะเลที่เขารู้ว่าตัวตนของผู้ปกครองทางชีวภาพของพวกเขาและชื่อทราบเหตุผลของตัวเองที่จะออกในปีนั้นเขาได้หายไปทั้งหมด แต่สำหรับความเกลียดชังของพวกเขาจิตใต้สำนึกยังกระตือรือร้นที่จะเห็นพวกเขา แต่ตอนนี้จะเผชิญกับ ...... ผมคิดว่าใจของเขายากเป็นเหล็ก แต่มันก็เป็นความสับสนวุ่นวายใจ, การสูญเสีย "ผมสบายดี" เจ๊หัวเราะมากอย่างไม่เต็มใจเขา clenched มือของเขาเท่านั้นที่จะหาปาล์มของเขาคือทั้งหมดที่เหงื่อกล่าวว่า "ผมมีความหลงใหลยาวรุ่นก่อนเมฆก็ต้องการที่จะเห็นบาง ...... ตื่นเต้นมาก ...... ให้ ผมเป็นคนที่เงียบสงบเล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่แรก. "" เอ่อ ...... จริงๆพูดเกินจริงเพื่อให้มันได้หรือไม่ "กล่าวว่าเสี่ยวรอยขีดข่วนหน้าผากของเขากล่าวว่าพวกเขาค่อนข้างสามารถที่จะเข้าใจ Yun ชลปาล์มหัวใจของเธอหลังจากที่ลมหายใจหายใจออกติดต่อกันหลายหายใจยาวและในที่สุดก็มีลักษณะค่อนข้างสงบเช่นนั้นเขาจ้องออกประตูในขณะที่น้อยและในที่สุดก็กล่าวว่า "เสี่ยวหยุนให้เราไป . "ประตูเปิดและด้านหน้าเมฆชอว์Che ในเมฆค่อยๆเดินเข้ามาในตามประตูที่ถูกปิดด้านข้างของประตูด้านหน้าของโต๊ะไม้เนื้อแข็งตัวเลขจากเฟอร์นิเจอร์ซิงยี่ ช้าเปิด นี้เป็นลักษณะที่ประมาณห้าปี, ชายวัยกลางคนที่ไม่มีใบหน้าขาว แต่สีขาวที่ แต่ก็เป็นคนธรรมดาที่สามารถมองเห็นได้อย่างรวดเร็วซีดโรค ในฐานะที่เป็นแรงลึกลับและร่างกายของเขานี้ควรจะเก็บไว้น้อยมาก แต่ร่างกายของเขา แต่เห็นสภาพที่เก่าหนักแม้หัวของเขาผสมกับอย่างน้อยสามเปอร์เซ็นต์ของสีขาว แต่เหล่านี้จะไม่สามารถสมบูรณ์เพื่อให้ครอบคลุมเขาออกจากคนธรรมดาที่ชนิดของอารมณ์คิ้วก็จะเผยให้เห็นของมากแสงและเบามาก温雅平 ขณะที่การวางแผนใบหน้าของเขาแกะสลักร่องรอยเก่า แต่ยังคงแสดงให้เห็นชนิดของคุณสมบัติใบหน้าถูกบดบัง Toshihaya ยากและทุกคนไม่สงสัยเมื่อตอนที่เขายังเด็กเขาจะต้องได้รับการเป็นคนดีที่หายาก "เสี่ยวถามเด็กที่จะเป็นพ่อ ...... พ่อวาดภาพมันได้หรือไม่" เมฆมองกระดาษเต่าเสี่ยวซวนบนโต๊ะ หลังจากป้อนเมฆเจ๊ตาของเขาในช่วงเวลาที่ไม่ได้กระพริบตามองไปที่ชายคนหนึ่งซิงยี่คนซิงยี่ยังมองไปที่เขาเขาไม่ได้โดยตรงตอบสนองต่อการเมฆคำเสี่ยว แต่ยิ้มและพยักหน้า "เด็กเสี่ยวนี้เป็นสิ่งที่คุณพูดว่าเพื่อน ? มีลักษณะพิเศษอารมณ์แบริ่งผิดปกติมากขึ้น ...... ผมไม่ทราบว่าจะเรียก? "เสี่ยวเมฆมาหลังจากที่ไม่ได้ทันทีเจี้ยนหลี่คำถามใบหน้าของเขายังแข็งที่น่าสนใจหลายประการคือการยังคงตกใจในที่สุดเขาก็พยายามที่จะสงบพวกเขาโบว์เล็กน้อยสุภาพและกล่าวว่า :. "รุ่นน้องนามสกุลเมฆชื่อเดียวคำว่าเจ๊น้องปีศาจรู้สึกพระราชวงศ์ได้รับเมฆปรารถนาจึงเป็นครั้งแรกที่เห็นรุ่นก่อนเมฆบางตื่นตระหนก แต่ยังดูแก่ยกโทษให้ฉัน." "โอ้นอกจากนี้คุณยัง ?? ชื่อเมฆ "คิ้วไฟแขวนเมฆเปิดรอยยิ้มเล็กน้อย" เมฆ ...... เจ๊โอ้ชื่อที่ดีชื่อดีจริงๆพ่อแม่ของคุณชื่อนี้คุณต้องหวังว่าชีวิตของโรคไม่สามารถ ความทุกข์ทรมานไม่ห่วงฮะฮะ ...... คิคิคิคิคิคิ ...... "เมฆแสงแขวนเพียงสัมผัสและหัวเราะแต่ตามมาด้วยไออย่างรุนแรง เสี่ยวหยุนได้อย่างรวดเร็วไปข้างหน้ากังวล: "พ่อ, คุณโอเค ...... ดื่มยาที่วันนี้ไม่มี" เมฆแสงแขวนอยู่เหนือเร็ว ๆ นี้ช้าเบา ๆ โบกมือยิ้มและกล่าวว่า "พ่อสิทธิ์เครื่องดื่ม ยาเสพติดยังเป็นของหลักสูตรดื่มมิฉะนั้นคุณแม่ของคุณไม่สามารถยกโทษให้ฉัน ...... โอ้ "? เมฆแขวนดูแสงเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยจู่ ๆ ก็คว้ามือของเสี่ยวหยุนว่า" หรือไม่คุณเจ็บว่ามันเป็นอย่างไร "" เอ่อไม่ได้เป็นความเจ็บปวดที่ยิ่งใหญ่ ...... "เสี่ยวหยุนลังเลในตอนแรก แต่เขารู้ว่าบางสิ่งบางอย่างหลังจากที่ปกปิดหรือหลีกเลี่ยงที่จะตอบสนองเขาและโลกภายนอกที่เจ็ด แต่ได้รับความเดือดร้อนเรื่องการลอบสังหารก็กล่าวอีกครั้ง:" ...... พวกเขาฆ่าคน Qimei ยังคำแนะนำพิเศษจะไม่ทำร้ายฉัน แต่เป็นสถานการณ์ที่อันตรายจริงๆโอเค ...... "ยุนเสี่ยวหยุนชลนิ้ว:" โชคดีเมฆพี่ชายของเจ๊มาช่วยมิฉะนั้น , เป็นไปไม่ได้จริงๆ. เป้าหมายของพวกเขาคือ Qimei ฉันเพียงแค่ได้รับความเดือดร้อนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกจากทางที่คุณจะเห็นฉันยังมีชีวิตอยู่และเตะ. "ยุนเสี่ยวแน่นอนไม่ได้รับบาดเจ็บไฟถ้าฉีกเสื้อผ้าของเขาอยู่ข้างหลังคุณยังสามารถเห็นเลือดสีแดงหลุมหยด แต่มองไปที่รูปลักษณ์ภายนอก แต่ยังหลังจากทั้งหมดบาดเจ็บเพียงและยังคงมั่นคงพอที่จะรักษาภายในเดือน ให้เมฆ Che กังวลมากขึ้นเกี่ยวกับการเป็นเมฆแสงเมฆแขวน ...... เสี่ยวจนกว่าเขาใกล้จริงเท่านั้นที่จะรู้สึกว่าเขาได้รับบาดเจ็บที่รู้สึกจิตวิญญาณของเขาสามารถจินตนาการสิ่งที่ได้กลายเป็นที่น่าเบื่อ ...... เห็นเมฆแสงเมฆ Hsiao ฮุปัจจุบัน สิ่งที่เป็นสถานการณ์ที่น่ากลัวเมฆเมฆแขวนแสงธรรมชาติจะไม่ปล่อยให้ชอว์ทราบ แต่หลบซ่อนตัวอยู่ที่ดวงตาของเขา ...... เขามีความมุ่งมั่นมากเมฆแขวนแสงไปที่จะได้อยู่รอดเพียงสามปี เมฆแสงแขวนตัวเองควรจะรู้ว่า หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของเสี่ยวหยุนเมฆแสงแขวนคิ้วย่นแน่นยาวในขณะที่อยู่ในความเงียบและดูเหมือนจะคิดว่าสิ่งที่ ต่อไปนี้เขายิ้มไปยังเมฆเจ๊แล้วยกมือของเขาเพื่อเขา: "พี่ชายของเล็ก ๆ น้อย ๆ ขอขอบคุณสำหรับความเมตตาช่วยชีวิต Inuko, Yunmou พิการทางร่างกายดังนั้น ...... " ในเมฆของแสงแขวนระดมมือของเขาในขณะที่เมฆ Che กลัวที่จะกระโดดกันกษัตริย์อย่างกล้าของขวัญของเขา แต่ แต่เฉพาะในด้านหน้าของคนที่เขาอย่างไม่สามารถจ่ายได้ ก่อนที่เขาจะดำเนินการเสร็จสิ้นในเมฆเจ๊หวางกล่าวว่า Budie :. "ก่อน ...... ก่อนหน้าไร้ประโยชน์ฉันบันทึกเมฆ Hsiao เพียงสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนหน้าจะเพื่อให้สมบูรณ์เมื่อของขวัญผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์โดยไม่ต้องหัวใจ" เมฆแสงแขวนเล็กน้อย ตะลึงเขาเป็นเพียงพิธีง่ายมากที่จะส่งมอบและ "ของขวัญ" คำแปดร้อยเสาจะชนะและอื่น ๆ ที่ช่วยชีวิตลูกชายของเขาหนึ่งร้อยมอบ Xie ไม่มากเกินไปเมฆตอบสนองเจ๊จริง เขารู้สึกประหลาดใจและสับสน เมฆ萧对云Che โอ้อวดปฏิกิริยางงงวย แต่แล้วเขาก็จำได้ก็จะรู้แจ้งอย่างรวดเร็วไปยังเมฆอธิบายของแสงแขวนกล่าวว่า: "พ่อในความเป็นจริงก็คือว่าในทางที่นี่เราพูดดี และเพื่อให้ได้เห็นคุณฉันและเมฆบิ๊กบราเธอสาบานพี่น้องเป็นกรณีนี้แล้วพ่อและแม่ของฉันซึ่งเป็นพี่ชายคนโตของพ่อและแม่ของเมฆ ...... ดังนั้นบราเดอร์ยุนแน่นอนกลัวว่าคุณพ่อของคุณเป็นของขวัญ "" โอ้พี่น้องสาบาน "เมฆที่เมฆดูแสง Che แขวนแล้วยิ้มและพยักหน้า" ดังนั้นที่ดีมีความสุข ...... ...... เสี่ยวเด็กอารมณ์ปากแข็งมักจะทังถ้ามีคือ พึ่งพาเพื่อนของกันและกันจริงๆมันไม่อาจจะดีกว่าเป็นพ่อแม่เราจะรู้สึกมีความสุขและสบายใจ. "แม้ว่าเมฆแขวนประสิทธิภาพแสงด้วยการสรรเสริญและความสุขแต่เมฆเจ๊จากสายตาของเขาเห็นข้อสงสัยที่ชัดเจน แท้จริงจู่ ๆ ก็โผล่ออกมาผมไม่ทราบว่าตัวตนและความเป็นมาคนเดียวที่รู้ว่าวันหนึ่ง ...... สงสัยและระมัดระวังเป็นปฏิกิริยาปกติมากที่สุด "พ่อผมบอกคุณว่าเขาเป็นพี่ชายของเมฆที่มีประสิทธิภาพจริงๆ! ปิดล้อมฉันและ Qimei สามคนเป็นอำนาจของจักรพรรดิและพี่ชายเมฆเพียงเคล็ดลับเพื่อให้ง่ายต่อการฆ่าเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้คนอื่น ๆ สองกลัวอึออกซุกหางและวิ่ง. และในปีนี้จะมีเพียงยี่สิบสองพี่ชายเมฆเพียงไม่กี่เดือนอายุมากกว่าฉันต้องการแม้จะหยุดสงครามในครอบครัวซูซูเมื่อพวกเขาอยู่ในยี่สิบปี บิ๊กบราเธอไม่จำเป็นต้องมาก ...... ปริมาณเมฆพ่อ? พ่อสิ่งที่คุณคิด? "ยุนเสี่ยวกล่าวว่าตื่นเต้นบวกแต่ตอนนี้เมฆแขวนตาแง่บวกมองเมฆตรงเจ๊มองเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ซบเซา ภายใต้เสียงร้องของเขาแขวนเมฆตาแสงกลับยิ้มและกล่าวว่า :. "ไม่มีอะไรเพียงแค่บางส่วนก็รู้สึกน้องชายคนเล็กที่คุ้นเคยเมฆ" เมฆเจ๊: "...... " "คุ้นเคยเอ่อ...... พี่ชายของอาเมฆหรือเป็นไปไม่ได้? เป็นครั้งแรกที่จะออกจากส่วนประตูจากประสบการณ์ปีศาจอิมพีเรียลเป็นครั้งแรก. คุณต้องจำไว้พ่อ. "เสี่ยวหยุนถนน "โอ้ Dieshuo คุ้นเคยก็คือเมฆน้องชายคนเล็ก ...... มันเป็นเหมือนตอนที่ผมยังเป็นเด็กเพื่อที่จะบอกว่ามันคือเรื่องจริงมากขึ้นเช่นมัน." เมฆเจ๊: "...... " "มีมัน" ชอว์กล่าวว่า? มองไปที่เมฆแขวนเบาและดูเมฆเจ๊แล้วจู่ ๆ ก็ยิ้ม :! "พ่อ Hey, คุณกล่าวว่าก่อนที่พี่ชายของเมฆที่มีลักษณะพิเศษและตอนนี้ทุกเมฆพูดฉับพลันตราบใดที่พี่ชายหนุ่มเมื่อคุณคุณ ...... นี้จะเห็นได้ชัดในโม้ปลอมตัว Niangshui พอใจในตัวเองมากเมื่อคุณหนุ่มที่ไม่ได้จริงๆที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับคุณ. "" ฮะฮ่า...... "แสงเมฆเมฆ Hsiao ฮุพูดและหัวเราะ แต่เขาก็หัวเราะสอง เสียงหายใจดังเสียงฮืดผลักจู่ ๆ ก็มีอาการไอและรุนแรง "ไอไออะแฮ่ม ...... ...... ...... คิคิคิคิ"! "อาพ่อ" เสี่ยวประหลาดใจแล้วกดฝ่ามือของคุณที่ด้านหลังของเขากล่าวว่า! แต่เขาได้ใช้เวลาเพียงแค่อากาศลึกลับหลังและอวัยวะภายในออกมาของความเจ็บปวดเขาก็ต้องเผชิญกับสีขาวแฟลชร่างกายหลังเกือบยุบแผลเลือดออก โชคดีที่แขวนเมฆแสงไม่ได้รู้สึกแปลก ๆ ของเขาเขาโบกมือและกล่าวว่า "ไม่มีอะไรที่ผมมีปัญหาเก่านี้และคุณจะไม่ได้ไม่ทราบว่า ...... เมฆพี่ชายของเล็ก ๆ น้อย ๆ Yunmou สุขภาพไม่ดีเป็นเวลาหลายปีก็คือการสร้างความบันเทิง ill. ให้คุณตลกกับ "เมฆChe ส่ายหัว" รุ่นเก่าซึ่งถ้า ...... "มองแสงแขวนเหมือนเมฆในขณะที่มือของเขาสั่นและในที่สุดก็ไม่สามารถยืนก้าวไปข้างหน้ากล่าวว่า" ก่อนหน้าเมฆ คุณสามารถให้ฉันมองไปที่การบาดเจ็บของคุณ, จูเนียร์กับนายได้เรียนรู้การแพทย์ได้รับการพิจารณาความสำเร็จบางอย่างที่คุณอาจจะสามารถทำประโยชน์เพื่อความสะดวกของการบาดเจ็บ. "