他和她同系，但是并不相识。然而，一次班级联谊晚会，他两不仅相互认识了，

他和她同系，但是并不相识。然而，一次班级联谊晚会，他两不仅相互认识了，且彼此一见钟情，私下里彼此私定终身。然而，对于他们的爱情，她的父母并不赞同，且强烈的反对着，因为他出生在农村。她父母告诉她，爱情一定要讲究门当户对，那样以后的生活才会幸福。如果你跟了他，那么将来必定会吃苦。

在家庭的压力下，她经常把满腔的怒火向他劈头盖脸地摔过去。而他，对此并没有任何的抱怨，而是默默地承受着。用他的话说，因为她承受的压力比我大，所以我得帮她分担一点。

毕业后，他打算到国外继续深造。而她，则决定留在城市。临走前他对她说：“你知道，我不善言辞，所以没有对你说过什么暧昧的话，你经常问我，爱你有多深？以前我都是一笑而过，现在，我告诉你，我把你一直放在心底。如果你愿意嫁给我，我会对你的一生负责。至于你的父母我会想方设法说服他们，你愿意嫁给我吗？”

她默默地点了点头。在他不懈地努力下，她的父母最终也同意，等他学成归来，可以和他们的女儿结婚。临行前，他把一枚订婚戒指戴到了她的手指上。

他走后，他俩的距离远隔千山万水，不能相见。苦苦相思，只有通过电子邮件和频繁的越洋电话来传送。他告诉她：“我不在你身边，你自己一定要注意爱护自己。”。她答到：“我会的，你自己一个人在外面，人生地不熟的，自己凡事都要小心点。”

然而，天有不测风云，人有旦夕祸福，她在上班的路上，出了车祸，被一辆失控的大货车撞到在地……

在昏迷一天一夜以后，她终于清醒了过来。看重陌生的房间，以及和自己身体紧紧连在一起的各种仪器，她知道，这是病房。她猜想得没有错，在她受伤昏迷后，被紧急送往了医院。由于她伤势严重，该院的医护人员对她展开了全力救治，将她从死亡线上抢了回来。

一脸憔悴的母亲看到她醒来后，顿时泪流满面。看着既悲伤又惊喜的母亲，她很想张嘴说：“妈妈，别担心，我不会有事的。”可不管她怎样用力张开嘴，都发不出任何声音。医生检查确诊后认为，汽车巨大的撞击不仅毁掉了她的容貌，也损坏了她的神经，导致她失声。

父母的安慰不绝于耳，但她却无法回应，终日沉默，她的心碎了。

在医院的日子里，她经常无声地抽泣，独自一人默默地伤心。

出院以后，她回到家里静养。家里一切如故，唯独不能回应那曾经让她魂牵梦萦的电话铃声。她不想让大洋彼岸的他知道她现在变成了这个样子，更不愿意自己以后成为他的累赘，于是她给他写了一封绝交信，说自己已经死心，对他不抱任何希望了，再也等不下去。随信一起寄给他的还有那枚订婚戒指。在这之后，无论他怎样打电话、写信、发邮件，她都不再回应，终日以泪洗面……

父母决定举家搬迁，希望她忘掉这一切，希望新的环境能带给她一些欢乐。

在新环境里，她学会了手语，开始了新生活。她每天都告诫自己要彻底忘掉他，一切都结束了。

一天，一个来看她的朋友说他回来了。万分惊恐的她请求朋友千万不要让他知道这一切。从这以后，他音讯全无，似乎从人间蒸发了。

一年后，她的朋友又来看她，这次她带来一个信封，里面装着一份邀请她参加他婚礼的请柬。姑娘看到这份结婚请柬伤心欲绝，痛不欲生。可是打开请柬，她发现新娘一栏竟然写的是自己的名字。她正在诧异的时候，他突然出现在她的面前。

他用手语告诉她：“我花了一年时间学习手语，就想告诉你我没有忘记当初对你的承诺。从今以后我就是你的声音。我会爱你到永远！”

说着，他把那枚戒指又戴到了她的手指上。

她的脸笑成了一朵花。（文/张唯）

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาและเพื่อนของเธอ แต่เขาไม่ทราบ อย่างไรก็ตามเครือข่ายบุคคลชั้นเรียนเขาไม่เพียง แต่ความเข้าใจร่วมกันของทั้งสองและตกอยู่ในความรักกับแต่ละอื่น ๆ แต่ละชีวิตส่วนตัวส่วนตัว แต่สำหรับความรักของพ่อแม่ของเธอไม่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งที่จะเพราะเขาเกิดในชนบท พ่อแม่ของเธอบอกเธอรักที่จะต้องให้ความสนใจกับการแข่งขันที่ดีดังนั้นต่อไปในชีวิตจะมีความสุข หากคุณพูดคุยกับเขาแล้วอนาคตอย่างแน่นอนจะต้องทนทุกข์ทรมาน ภายใต้ความกดดันของครอบครัวเธอมักจะเต็มไปด้วยความโกรธที่หน้าเขาจะตกอยู่ในอดีตที่ผ่านมา และเขานี้ไม่ได้มีข้อร้องเรียนใด ๆ แต่ประสบในความเงียบ ในคำพูดของเขาเพราะความกดดันของเธอแก่กว่าผมดังนั้นฉันจะต้องช่วยเธอในการแบ่งปันเล็ก ๆ น้อย ๆ หลังจากจบการศึกษาเขาตั้งใจที่จะเดินทางไปต่างประเทศเพื่อการศึกษาต่อไป และเธอก็ตัดสินใจที่จะอยู่ในเมือง ก่อนที่ผมจะเหลือเขาพูดกับเธอว่า "คุณรู้ว่าฉันพูดเก่งจึงมีคำที่ไม่ชัดเจนสิ่งที่คุณกล่าวว่าคุณมักจะถามฉันว่ารักคุณก่อนที่ฉันมักจะหัวเราะออกและตอนนี้ฉันบอกคุณ? ผมจะนำคุณมักจะอยู่ในหัวใจของฉัน. ถ้าคุณแต่งงานกับผมผมจะต้องรับผิดชอบต่อชีวิตของคุณ. ในฐานะที่เป็นพ่อแม่ของคุณผมจะหาวิธีที่จะโน้มน้าวให้พวกเขาคุณจะแต่งงานกับฉัน? "เธอพยักหน้าเงียบๆ ในความพยายามที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของเขาพ่อแม่ของเธอในที่สุดก็เห็นด้วยและเพื่อให้เขาเรียนรู้ที่จะกลับมาและลูกสาวของพวกเขาสามารถแต่งงาน ก่อนที่จะออกเดินทางเขาใส่แหวนหมั้นให้กับนิ้วของเธอ เขาก็หายไปพวกเขาจะแยกจากกันโดยระยะทางหลายพันไมล์ไม่สามารถตอบสนองความ ยาก Acacia เท่านั้นที่จะส่งผ่านทาง e-mail และโทรศัพท์ทางไกลบ่อย เขาบอกเธอว่า "ฉันไม่ไปรอบ ๆ คุณจะต้องดูแลที่เหมาะสมของตัวเอง .. " เธอตอบว่า "ผมจะให้คุณเป็นเจ้าของหนึ่งที่อยู่ข้างนอกที่ไม่คุ้นเคยทุกอย่างที่ตัวเองควรจะระมัดระวัง." แต่มีพายุที่ไม่คาดคิดคนได้เคยเกิดขึ้นในทางของเธอในการที่จะทำงานออก อุบัติเหตุทางรถยนต์ได้รับการตีหนีบนพื้นดิน ...... รถบรรทุกขนาดใหญ่อยู่ในอาการโคม่าหลังจากวันและคืนในที่สุดเธอก็เงียบขรึมเขา ค่าห้องพักที่แปลกประหลาดเช่นเดียวกับร่างกายของตนเองและเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับความหลากหลายของเครื่องมือที่เธอรู้ว่านี่คือวอร์ด เธอเป็นคนที่ไม่ผิดเดาอยู่ในอาการโคม่าหลังจากที่เธอได้รับบาดเจ็บเขาก็รีบวิ่งไปที่โรงพยาบาล เพราะได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงของเธอเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ของโรงพยาบาลเริ่มต้นที่จะปฏิบัติต่อเธอปล้นเธอกลับมาจากบรรทัดที่ตายแล้ว แม่เศร้าใบหน้าของเขาตื่นขึ้นมาเห็นเธอก็ออกมาเป็นน้ำตา กำลังมองหาแม่เศร้าและประหลาดใจที่เธออยากจะปากกล่าวว่า ". แม่ไม่ต้องกังวลผมจะดี" ไม่ว่าเธอถูกบังคับให้เปิดปากของเขาเขาไม่สามารถที่จะจ่ายเสียงใด ๆ หลังจากที่ตรวจสอบทางการแพทย์ยืนยันว่าผลกระทบอย่างมหาศาลรถไม่เพียง แต่ทำลายรูปลักษณ์ของเธอ แต่ยังได้รับความเสียหายเส้นประสาทของเธอทำให้เธอพูด พ่อแม่ผู้ปกครองของความสะดวกสบายได้ยิน แต่เธอไม่สามารถตอบสนองต่อวันของความเงียบหัวใจของเธอเสีย วันในโรงพยาบาลที่เธอมักจะร้องไห้เงียบ ๆ คนเดียวในความเงียบที่น่าเศร้า หลังจากที่โรงพยาบาลเธอกลับบ้านไปพักฟื้น บ้านทุกอย่างที่เป็นมาก่อนยกเว้นว่าเมื่อไม่สามารถตอบสนองต่อเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของเธอฝัน เธอไม่ต้องการที่จะให้เขารู้ว่าเธอเป็นคนข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกตอนนี้กลายเป็นเช่นนี้ แต่ไม่ต้องการอนาคตของพวกเขาจะกลายเป็นภาระให้เขาเพื่อที่เธอเขียนเขาจดหมายรักจอห์นกล่าวว่าเขาได้สูญเสียความหวังสำหรับเขาไม่ได้มีความหวังใด ๆ ฉันไม่สามารถรอ ร่วมกับจดหมายที่ส่งให้เขาพร้อมกับแหวนหมั้นไข่ หลังจากนั้นไม่ว่าสิ่งที่เขาเรียกเขียนอีเมลเธอไม่ตอบสะอื้น ...... พ่อแม่ตัดสินใจที่จะย้ายครอบครัวของเขาหวังว่าเธอลืมมันทั้งหมดหวังว่าสภาพแวดล้อมใหม่ของเธอสามารถนำความสุขบางอย่าง . ในสภาพแวดล้อมใหม่ที่เธอได้เรียนรู้ภาษามือและเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทุกวันที่เธอบอกกับตัวเองที่จะสมบูรณ์ลืมเกี่ยวกับเขาก็คือทุกมุม วันหนึ่งเพื่อนคนหนึ่งบอกว่าเขามาเห็นเธอกลับมา มากกลัวเธอถามเพื่อนไม่ให้เขารู้ว่ามันทั้งหมด จากจุดที่เขาได้ยินมาจากดูเหมือนหายไปจาก หนึ่งปีต่อมาเพื่อนของเธอมาเยี่ยมเธอและเวลานี้เธอนำซองจดหมายที่มีการเชิญให้เธอที่จะเข้าร่วมเชิญงานแต่งงานของเขา สาวอกหักเพื่อดูคำเชิญงานแต่งงานนี้ฉันอยากจะตาย แต่เชิญชวนเธอพบเจ้าสาวเปิดออกมาเขียนคอลัมน์ชื่อของเขา เธอประหลาดใจเมื่อเขาก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอ เขาใช้ภาษามือที่จะบอกเธอว่า "ผมใช้เวลาหนึ่งปีในการเรียนรู้ภาษามืออยากจะบอกคุณฉันยังไม่ลืมสัญญาว่าจะให้คุณจากนี้ไปฉันเสียงของคุณฉันจะรักคุณตลอดไป .. " จากนั้นเขาก็ สวมใส่แหวนและบนนิ้วของเธอ ใบหน้าของเธอกลายเป็นดอกไม้หัวเราะ (ข้อความ / Zhang Wei)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอและเขาอื่นแต่ไม่เจอ อย่างไรก็ตามเมื่อระดับมิตรภาพของพรรคเขาทั้งสองไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวกันรักแรกพบและแต่งงานกันในที่มืดๆ แต่สำหรับความรักของพวกเขาและพ่อแม่ของเธอไม่เห็นด้วยและต่อต้านเขาเพราะเขาเกิดในชนบท พ่อแม่ของเธอบอกเธอว่ารักต้องให้ความสนใจที่เหมาะสมในบั้นปลายของชีวิตอย่างมีความสุข ถ้าคุณได้คุยกับเขาแล้วจะลำบากในอนาคต

ในครอบครัวภายใต้ความดัน , เธอมักจะทำให้โกรธมากที่เขาเผชิญหน้ากับอดีตของเธอ และเขาไม่ได้บ่นแต่หมี ในคำพูดของเขาเพราะว่าเธอดันแก่กว่าฉันฉันก็ต้องช่วยเธอบิต

หลังจบการศึกษาเขาได้วางแผนที่จะไปศึกษาต่อในต่างประเทศ แต่เธอตัดสินใจที่จะอยู่ในเมือง ก่อนไปเขาก็พูดกับเธอว่า " คุณจะรู้ว่าผมพูดไม่เก่งดังนั้นไม่ได้พูดกับคุณอะไรที่คุณมักจะถามฉันว่าฉันรักเธอมากแค่ไหน ? ? ? ? ? ? ? ก่อนที่ผมจะยิ้มและตอนนี้ฉันกำลังบอกคุณว่าผมให้คุณได้ใส่ไว้ในส่วนลึกของหัวใจ ถ้าคุณต้องการแต่งงานกับผมผมจะรับผิดชอบต่อชีวิตของคุณ ส่วนพ่อแม่ผมจะหาวิธีที่จะโน้มน้าวให้พวกเขาว่าคุณจะแต่งงานกับผมมั้ย ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

เธอพยักหน้าเงียบๆ ในความพยายามของเขาและพ่อแม่ของเธอก็เห็นด้วยรอจนกว่าเขาจะกลับกับพวกเขาได้แต่งงานกับลูกสาวของ ก่อนที่เขาจะไปเขาให้แหวนหมั้นสวมลงบนนิ้วของเธอ

เมื่อเขาจากไปทั้งจากภูเขาและแม่น้ำไม่เจอ ต้องรอผ่านทางอีเมล์เท่านั้นและบ่อยครั้งที่โทรข้ามประเทศมาส่ง เขาได้บอกกับเธอว่า " ผมไม่ได้อยู่กับคุณ , ด้วยตัวคุณเองที่ต้องดูแลตัวเอง . . . . . . . เธอตอบไปว่า " ผมจะเป็นคนของคุณเองข้างนอกก็ไม่คุ้นเคยของตนเองทุกอย่างต้องระวัง . . . . . . .

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อเธอเดินทางไปทำงานเกิดอุบัติเหตุถูกรถใหญ่ชนรถตู้ที่ออกจากการควบคุม . . . . . . . . . . . . . .

อยู่ในอาการโคม่าคืนและวันต่อมาเธอก็มา ค่าห้องที่ไม่คุ้นเคยกับร่างกายของตนเองและเชื่อมโยงอุปกรณ์ต่างๆที่เธอจะรู้ว่านี่เป็นห้อง เธอเดาว่าต้องไม่ผิดในเธอได้รับบาดเจ็บอาการสาหัสถูกนำส่งโรงพยาบาลหลังจาก เนื่องจากเธอได้รับบาดเจ็บที่รุนแรงของบุคลากรทางการแพทย์ในโรงพยาบาลนี้เธอเริ่มทำทุกวิถีทางที่ทำให้เธอกลับมาจากความตาย

ดูผอมมากแม่เห็นเธอตื่นมาก็ร้องไห้ ดูเศร้าและแปลกใจที่เธออยากถามแม่ว่า " แม่ไม่ต้องเป็นห่วงผมจะไม่เกิดขึ้น . . . . . . . แต่ไม่ว่าเธอจะบังคับให้เปิดปากที่ไม่มีเสียงแพทย์ตรวจวินิจฉัยพบว่าขนาดของผลกระทบที่ทำลายรถยนต์ที่ไม่เพียงแต่ใบหน้าของเธอยังทำลายสมองของเธอและทำให้เธอเสีย

สบายพ่อแม่ได้ยินแต่เธอไม่สามารถตอบสนองความเงียบทั้งวันเธออกหัก

อยู่ในโรงพยาบาลในวันเธอมักจะเงียบๆ . . . . . . . เศร้าเงียบๆคนเดียว

หลังจากออกจากโรงพยาบาลและกลับมาพักฟื้น บ้านทุกอย่างเหมือนเดิมที่เคยทำให้เธอไม่สามารถตอบสนองต่อเสียงเรียกของหัวใจ เธอไม่อยากให้มหาสมุทรและเขารู้ว่าตอนนี้เธอกลายเป็นแบบนี้ยิ่งไม่อยากให้ตัวเองจะกลายเป็นภาระของเขาเธอจึงให้เขาเขียนจดหมายบอกเลิก ,พูดได้ว่าเขาจะได้เจอกับเขาไม่มีหวังแล้วรอไม่ไหว มีจดหมายส่งมาด้วยกันเขามีแหวนหมั้น หลังจากนั้นไม่ว่าเขาจะโทรศัพท์ , เขียนจดหมาย , อีเมล์ , เธอจะไม่ตอบและร้องไห้ทั้งวัน . . . . . . . . . . . . . .

พ่อแม่ตัดสินใจย้ายครอบครัวและหวังว่าเธอจะลืมทุกอย่างและหวังว่าบางสภาพแวดล้อมใหม่จะทำให้เธอมีความสุข

อยู่ในสภาพแวดล้อมใหม่ที่เธอได้เรียนรู้ภาษามือและเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทุกวันเธอจะบอกตัวเองให้ลืมเขาได้ทุกอย่างก็จะจบ

วันนึงเห็นเพื่อนของเธอว่าเขาจะกลับมา มากกลัวเธอถามเพื่อนอย่าให้เขารู้เรื่องนี้หลังจากนี้ , เขาไม่มีเสียงที่ดูเหมือนจะจากหายไป

หลังจากหนึ่งปีเพื่อนของเธอมาเห็นเธอตอนนี้เธอนำซองจดหมายที่เขาได้รับเชิญไปงานแต่งงานคําเชิญ เห็นการ์ดแต่งงานนี้สาวอกหักเสียใจ แต่การเปิดและพบว่าเจ้าสาวจะเชิญเธอเขียนคอลัมน์ชื่อของพวกเขา เธอจะแปลกใจเมื่ออยู่ๆเขาก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธอ

เขาใช้ภาษามือบอกเธอว่า " ฉันใช้เวลาเป็นปีเพื่อเรียนภาษามือจะบอกคุณว่าผมไม่ได้ลืมมันไว้กับเธอ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันคือเสียงของคุณ ผมก็จะรักคุณตลอดไป ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

"เขาเอาแหวนใส่ลงบนนิ้วของเธอ

ยิ้มใบหน้าของเธอกลายเป็นดอกไม้ ( บทความ / 张唯 )