陶渊明道：人生无根蒂，飘如陌上尘。分散遂风转，此已非常身……人的生命如

陶渊明道：人生无根蒂，飘如陌上尘。分散遂风转，此已非常身……人的生命如此短暂，却要尝试人间各种苦，诗月并行，泪湿青襟。宇宙浩渺，茫茫太空，人不过是流星一瞬，为何还要苦苦执着等待？即便千年，你又何苦看这历史烟云，千古悲伤？人生苦短，家庭，工作，社会责任等各种枷锁捆绑了人原本应该潇洒飞扬的生命，在这陌上红尘中与世俗抗争，与自己内心抗衡，清者自清，浊者自浊，我不与世俗争，世俗又奈我何？生命如一首诗，段落繁杂，层层跌宕，其间，流淌着对人世的眷恋和无奈，直到最后一刻。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กล่าวว่า เต่าหยวนหมิง: ชีวิตไม่ใช่ราก เช่นคนในฝุ่น กระจายตัวแล้วลมไป โดยมาก...... ชีวิตมนุษย์สั้นเกินไป ห้อง บทกวีเดือนคู่ขนานปรบน้ำตาสีน้ำเงินให้ได้ จักรวาล อวกาศมากมาย มากมาย แต่ดาว ตก, ' รอมีอยู่ทำไม พัน ๆ ปี ทำไมคุณดูประวัติความเสียใจควัน นิรันดร์ได้หรือไม่ ชีวิตนั้นสั้นเกินไป ครอบครัว งาน สังคมและบูมเมอแรงอื่น ๆ มาพร้อมกับชีวิตมนุษย์ของสง่าบินปกติ นี้คนบนโลกและการต่อสู้ทางโลก countered กับภายในของตนเอง ชิงชิง มืด และสกปรก ฉันไม่สามารถแข่งขันกับเกี่ยวกับฆราวาส ทางโลกฉันใด ชีวิตเป็นบทกลอนความซับซ้อนย่อหน้า ชั้นดอน ๆ ซึ่งขั้นตอนการแนบกับตาย และกำพร้าจนนาทีสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เต่า Yuanming กล่าวว่าชีวิตโดยปราศจากหัวขั้วเช่นฝุ่นละอองที่ลอยโม เปิดลมจากนั้นก็แยกย้ายกันไปนี้ได้รับร่างกายมาก ...... ชีวิตมนุษย์สั้นดังนั้นต้องลองความหลากหลายของความทุกข์ของมนุษย์ขนานบทกวีเดือนน้ำตาฟ้าปกเปียก จักรวาลกว้างใหญ่พื้นที่กว้างใหญ่ แต่ช่วงเวลาที่คนดาวตกทำไมควรจะทุ่มเทอย่างหนักรอ? แม้กระทั่งนับพัน ๆ ปีแล้วทำไมรำคาญเพื่อดูประวัตินี้คุณสูบบุหรี่, เศร้านิรันดร์ ชีวิตสั้นทุกชนิดของครอบครัวห่วงงานความรับผิดชอบต่อสังคมที่ควรจะมาพร้อมกับชีวิตการบินที่ทันสมัย​​ในโลกมนุษย์นี้และการต่อสู้ด้วย Mo ฆราวาสของพวกเขาภายในขับเคี่ยว Qingzheziqing โคลนจากเมฆที่ฉัน ได้แข่งขันกับฆราวาสฆราวาสและ Naiwo? ชีวิตเช่นบทกวีวรรคอัพชั้นที่ซับซ้อนระหว่างไหลคิดถึงการตายและทำอะไรไม่ถูกจนวินาทีสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โตเกี๋ยมว่าชีวิตที่ไม่มีรากลอยฝุ่นเช่นโม แล้วกระจายลมได้ร่างกายนี้มาก . . . ชีวิตนั้นสั้นแต่พยายามขมโลกขนานต่างๆกลอนเดือนน้ำตาเปียกเสื้อสีเขียว จักรวาลนี้กว้างใหญ่มีพื้นที่กว้างใหญ่เป็นดาวตกคนทันทีแต่ทำไมต้องทุ่มเทอย่างหนักรอ แม้สหัสวรรษคุณทำไมต้องดูที่ประวัติศาสตร์ควันผ่านความเศร้า ชีวิตสั้นครอบครัวงานและความรับผิดชอบทางสังคมต่างๆเช่นโซ่มัดคนน่าจะเก๋บินชีวิตที่โมสีแดงในทางโลกและต่อสู้กับหัวใจตัวเองแข่งขันสะอาดโคลนจากเมฆผมไม่เถียงกับฆราวาสฆราวาสก็ทำอะไรผมได้บ้าง ชีวิตเหมือนกลอนย่อหน้านานัปการชั้นดาวน์ในระหว่างที่ไหลต่อโลกของความผูกพันและหมดหนทางจนวินาทีสุดท้าย *