再次做完消耗体能的运动，庄络胭趴在皇帝的胸口上，听着皇帝的心跳

    再次做完消耗体能的运动，庄络胭趴在皇帝的胸口上，听着皇帝的心跳声，睁着眼睛抵御困意的来袭。

    “朕听闻前几日二皇子对你无礼了？”昏暗中，封谨只看得见怀中之人的轮廓，看不见对方脸上的表情。

    “皇子怎么知道的？二皇子还是个孩子，我跟他计较什么？”

    听着对方因为过于困倦而含含糊糊的声音，甚至忘记身份自称我，可见对方困倦到极点，封谨轻轻拍着对方的背，继续道：“你如今身为贤容，他生母低微，竟是对你无礼，总该罚一罚，你说该罚他什么。”

    “罚什么罚，若我们……孩子……”怀里之人声音越来越模糊，到了最后竟是睡着了。

    封谨把人往怀里拢了拢，仍旧轻轻拍着对方的背，眼神在黑夜中变得越加的深邃。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

    อีกครั้งเสร็จใช้ฟิตเนสกีฬาเครือข่าย胭จ้วงบนของจักรพรรดิจักรพรรดิบนหน้าอกฟังเสียงหัวใจเปิดตาต้านทานความง่วงจู่โจม ฮ่า     " ฉันได้ยินเมื่อไม่กี่วันก่อนสองเจ้าชายหยาบคายกับคุณเหรอ " มืดก็เห็นจดหมายในอ้อมแขนของคนร่างมองไม่เห็นสีหน้าของกันและกัน ฮ่า     " เจ้าชายรู้ได้ยังไงเหรอ สองเจ้าชายยังเด็กฉันกับเขาเรื่องอะไร " ฮ่า    ฟังกันและกันเพราะด้วยง่วงและพึมพำเสียงอ้างว่าลืมแม้กระทั่งตัวตนผมมองเห็นอีกฝ่ายง่วงนอนสุดขีดจดหมายขอตบกันหลังกล่าวต่อ " ตอนนี้คุณเป็นหยินให้แม่ของเขาต่ำต้อยกลับกลายเป็นคนหยาบคายกับคุณควรจะลงโทษโทษคุณว่าลงโทษอะไรเขา " ฮ่า     " ลงโทษอะไรลงโทษถ้าเรา . . . เด็ก . . . " อ้อมแขนของคนเสียงมากขึ้นเบลอไปสุดท้ายก็หลับ ฮ่า    จดหมายขอให้คนทางนี้อ้อมแขนขึ้นปิดยังตบๆที่ด้านหลังดวงตาในความมืดลึกมากขึ้น