尾声“我会好好照顾自己的。你们也多保重。”朴灿烈说着，拎起了放在地上的

尾声
“我会好好照顾自己的。你们也多保重。”
朴灿烈说着，拎起了放在地上的背包，向面前的人们挥了挥手。
鹿晗望着眼前平静的朴灿烈，脑海中过往的一幕幕如浮云聚了又散。
伯贤走了半年多了。
这半年以来，他眼看着眼前的大男孩从蚀骨一般的悲痛中渐渐走出来，却也失了往日的笑容，眼里少了傲气和神采，只是终日沉默着。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดสิ้นสุดของ"ผมจะดูแลที่ดีของตัวเอง ดูแลคุณ ”Pucanlie กล่าวว่า บนพื้นดินรับเป้ โบกคนก่อนLuhan มอง ของ pucanlie และจิตใจที่ผ่านมาฉากเมฆรวบรวม และกระจายหยินบ่อได้ไปเกินกว่า 6 เดือนตั้งแต่ครึ่งปี เขาดูเด็กค่อย ๆ ออกมาจากกระดูกของความเศร้าโศก แต่ยัง สูญเสียรอยยิ้มของ ตาความภาคภูมิใจและจิตวิญญาณ เงียบเพียงน้อยตลอดวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จบ
"ผมจะดูแลตัวเอง. คุณยังดูแล."
ปู่ Canlie กล่าวว่าหยิบกระเป๋าเป้สะพายหลังบนพื้นดินในด้านหน้าของคนโบกมือ
ลู่หานเห็นความสงบปู่ Canlie ใจฉากที่ผ่านมาเช่นเมฆรวมตัวกันและมีฝนฟ้าคะนองกระจาย
บ่อหยินหายไปเกินกว่าหกเดือน
เนื่องจากที่ผ่านมาหกเดือนเขาดูจากชายใหญ่ในด้านหน้าของ osteoclasts ความเศร้าโศกทั่วไปค่อยๆออกมา แต่ก็หายไปรอยยิ้มของอดีตดวงตามีความภาคภูมิใจที่น้อยลงและมีชีวิตชีวา แต่ตลอดทั้งวันเงียบไปนาน