一遍一遍 爱过你的心已无法还原 有谁敢承诺到永远 能刻骨已情愿 还是想

一遍一遍

爱过你的心已无法还原

有谁敢承诺到永远

能刻骨已情愿

还是想你一遍一遍

就算皱起眉心会老一些

只是难免埋怨时间的手

把相爱写成相爱过

——颜玺轩

莫绍谦打来电话的时候，我和悦莹正在店里挑衣服。这城市的气温还没有降至20℃，当季的新衣却早已经上市。衣架上错落的长短新款，一眼望去许多绒绒的皮草，好似草原上秋膘滚滚的肥羊。

衣服不是肥羊，买衣服的才是肥羊。

那个Jack彬彬有礼地跟在我们后面，只有当悦莹拿不准主意的时候才趁机轻言细语：“这款红色非常配你，搭上次那件烟灰色开司米，一定会很漂亮。”

Jack有一把动听的嗓子，仿佛上好的小提琴，每一次拉弦按下去都能响起迷人的颤音。说起中文来有一种外国人特有的咬字不准，平卷舌不分，更像透着磁性。悦莹被他灰绿色的眸子一瞟，就像丢了三魂七魄，眉开眼笑答应去试衣。

当Jack遇上Rose，就算是泰坦尼克也会被冰山撞沉了。刘悦莹的英文名字还真叫“Rose”，她十岁那会儿看了《泰坦尼克号》，就给自己取了这番名。立志有朝一日要在豪华邮轮上遇见自己的莱昂纳多，两人站在船头比翼双飞：“I'mthekingoftheworld!”

一眨眼十年就过去了，双十年华的Rose还真遇上了Jack。所以今天悦莹死活拖着我来这店里看衣服，主要是看帅哥店员Jack。说实在的，这Jack长得还真是不赖，洋鬼子我也见多了，这么帅的洋鬼子还是很少见。用悦莹自己的话说：“我一看到他那双灰绿色的眼睛，我的心就扑通扑通地跳。”

我白了她一眼：“哪天你的心要是不扑通扑通地跳了，你就已经死了。”

悦莹就恨我：“你怎么一点儿浪漫的细胞都没有！”

悦莹确实是个浪漫到细胞里的人，所有的言情小说她都看过，大一刚进校门那会儿，她和我去租书店，环顾四面书架，独怆然而涕下：“还名牌大学呢，这些我全看过了啊，老板，有没有新鲜点的？”

后来悦莹压根就不去租书店了，天天泡在网上看原创。只要没课，成天就在床上用她那轻薄小巧的MBA看连载，没几个月她又把MBA换成MBP，说看得眼睛太累，只好换个大点屏幕的。我曾经鼓动她自己写小说，读书破万卷，下笔如有神。她都看了不知道多少言情小说了，一出手还不得把什么悲情天后给挤兑死。结果她根本不屑一顾：“自己写多费劲啊，我充1000块VIP，看遍整个原创网，犯得着自己去写吗？”

差点忘了她是暴发户的女儿，这话可不是我说的，是她自己说的。提起她爸她就一口一个“我那暴发户的爹”，她爹是真有钱，真暴发。她二十岁她爹送的生日礼物就是一架直升机，不是遥控玩具，是由专业飞行员驾驶的那种轻型直升机。她收到这礼物的时候还挺高兴，兴冲冲拉着我去搭了一回。轰隆轰隆在天上飞了半天，差点没把我给吵死，想跟她说句话两人都听不见。下了直升机她就叹气：“我小时候最爱看小说里写贵族学校，男主角搭直升机上学，降落在校园草坪上，一迈腿下来——哗，一见钟情！”

她愁眉苦脸的样子一点也不像惺惺作态：“谁知道直升机这么吵，能在上头谈情说爱吗？”

我都无语问苍天了，上次她还骂她爹暴发，说他买悍马跟买白菜似的，专挑帮子长的，一点品味都没有。还是用她的话来说，真是有其女必有其父。

刚陪悦莹走进试衣间，我的手机就响起来了。很独特的旋律，是《三大纪律八项注意》，革命歌曲铿锵有力地回荡在装潢奢豪的旗舰店里，简直有一种不伦不类的滑稽。我慌慌张张在包里掏手机，越着急越掏不出来，那手机越唱越大声。但名店就是名店，Jack和另一位帅哥店员屈膝半蹲，专心替悦莹扣好最后一颗扣子，仿佛对我包包里稀奇古怪的铃声充耳未闻。

终于把手机找着了，我都出汗了：“喂！”

莫绍谦大约刚从机场出来，一贯低沉的声音里难得有丝倦意：“在哪儿？”

我老老实实告诉他：“在外边跟朋友买衣服。”

“回家。”

电话嗒一声就挂断了，悦莹还转来转去顾盼着落地大玻璃镜中的自己，衣服颜色红得非常正，仿佛夏季烈日下的虞美人，浓艳得几乎要透出光芒璀璨。她问我：“好看吗？”

我点头，价格昂贵的华衣，能不好看吗？

悦莹说：“这颜色你穿才好看，你皮肤白，穿这个肤若凝脂。”

刘悦莹小言看多了，一出口就成串的形容词。一提到说女的都是肤若凝脂，翦水双眸，楚楚动人；一提到男的就是星眸朗目，嘴角微勾，邪肆狷狂……

Jack转过身来对我绽开迷人的微笑：“这个红色确实不错，但您穿的码号，我们还有紫色与黑色，款式上有略微的不同，也非常漂亮。要不要拿来让您试试？”

名牌就是这点好，一个颜色亦只得一款。码号不对就得另寻他爱，多好啊，穿出去永远撞不了衫。我在包包里找钱夹：“不用了，把那两件都给我包起来吧。”

悦莹从大玻璃镜子里瞅我：“怎么啦？”

我一边递给Jack信用卡，一边说：“我有点急事，得回去了。”

悦莹很了解地问我：“你那男朋友来了？丫怎么跟皇帝似的，把你这儿当行宫了，爱来就来，不来就两三个月都不搭理。你还真惯着他，要是我，一脚就把他给踹了。”

我要是能踹他，我也就出息了。

Jack已经拿了信用卡账单来，我大笔一挥就签上自己的名字“童雪”。Jack又绽开他那迷死人不偿命的微笑：“谢谢童小姐。今天您消费的总额还差一点就可以达到我们VIP的额度，下次您再来时，我们就可以向总部替您申请VIP。”

什么VIP，就是方便下次再宰肥羊。我跟悦莹说了先走，另外还有店员在替她参谋新衣，Jack亲自送我出门，替我拎着纸袋一直送到车上。

不是不殷情，对着衣食父母，谁敢不恭敬？

所以我以最快的速度赶回去，果然还比莫绍谦先到。听到大门处传来声响的时候，我早已经拿了莫绍谦的拖鞋，恭恭敬敬地欢迎他进门。

莫绍谦一边换鞋一边伸手摸了摸我的脸：“长胖了。”

两个月没见，胖了没有我自己不知道，但他没有丝毫改变。刚从飞机上下来，发型仍旧一丝不乱，衣线更是笔挺如新。反正他不是人，从我认识他的那个时候起，他就仿佛永远活在玻璃罩子里，衣冠楚楚，倜傥风流。

脸上刚洗干净，白白的像新剥了壳的鸡蛋。今天因为陪悦莹去名店所以化过淡妆，而莫绍谦最讨厌摸到脂粉，所以我回来第一件事就是卸妆。好在底子好，又还年轻，不施脂粉也能有盈润光泽。我微仰着头，这男人太高，虽然我赤足也有1米73，身高在女人中算不错的了，但仍只得仰视他。出乎意料，他竟然伸手扶住我的头，很随性地吻下来：“唔，很干净。”

他是吻技高手，唇齿缠绵间我就意乱情迷，熟悉而霸道的气息侵占了全部的呼吸。他不耐地啮咬有细微的疼痛，我勾着他的脖子，有意回应他。两个月不见大概还真“距离产生美”，所以他很快被我糊弄住了，胳膊一弯就把我打横抱了上楼。

他今天有点不对劲，到了床上我才知道，狠得跟拿我当仇人似的。莫绍谦在其他场合都还是衣冠禽兽，只有在床上连禽兽都不如。起初大半年我一看见床都怕，他一来我就恨不得躲在洗手间一辈子不出去。后来他慢慢哄我，自己也肯耐着点性子，才算好了点。谁知道今天又凶性毕露，把我往死里整，我觉得自己就是块饼，被放在油锅里滋滋地煎，煎得我连五脏六腑都要碎了。到最后我连哭都哭不出来了，只好哀哀地求他。就这样他还根本不管我的死活，没完没了，等他终于筋疲力尽地倒下去，我连把胳膊从他身下抽出来的力气都没有了。

我迷糊睡了一小会儿，很快就醒过来，莫绍谦也难得睡着了，短短的额发抵在雪白的枕头里，脸庞宁静安详得如同小孩子。

呀呀个呸，丫就是有着欺骗人眼睛的好皮囊。

我终于还是挣扎着爬起来，回自己房间去睡觉。

倒不是我矫情，是莫绍谦混蛋。他嫌弃我睡相不好，说我睡着就满床打滚。而他睡眠环境要保持绝对的安静，所以每次一完事，我就得滚回自己房间去。

悦莹说得对，丫就是皇帝，我就是被召幸的妃子。我比那妃子还不如，人完事了可以被太监抬回去，而我还得自己爬回去。

我实在是累惨了，倒在自己床上，头一挨着枕头就睡着了，连房门都忘了锁。

忘了锁的后果就是半夜又被禽兽弄醒，我在黑暗里看到他的眼睛我都想哭：“我累了。”

他灼热的唇吻在我的锁骨上，声音含含糊糊：“待会儿再累。”

这样下去终有一天我会被他折腾死，我还有大把帅哥没有泡，大把论文没有写，大把钱没有挣……要死在这事上头也太不值了。所以我很卖力打起精神来，让他心满意足地最后吃干抹净。

太累了，后来我都睡着了，一觉睡到大天亮。醒过来的时候全身的骨头还酸疼，头一歪又把自己吓了一跳，大清早突然近距离看到莫绍谦那张脸，谁不会被吓一大跳啊？没想到他昨天就在我床上睡着了，我的睡相也真不能恭维，一条腿还大大咧咧搁在他肚子上呢。我连忙小心翼翼把自己的腿抽回来，结果还是惊醒了他。他眼睛一睁开我就觉得屋子里气压骤降，但他睡眼惺忪的时候显得安全无害多了，浓浓的鼻音仿佛还带着睡意，难得显得和蔼：“早！”

我连忙堆起笑脸：“早。”

妈的，跟这种人在一起压力太大，迟早有天我会得心脏病。

跟莫绍谦在一起后我学会了骂粗口，每次我被他逼得退无可退的时候，我就在心里问候他祖宗十八代。当然不能当着他的面骂，我要是敢当着莫绍谦的面骂粗口，估计我也真可以下海擒蛟上山捉虎了。

阳光灿烂的早晨，在全玻璃顶的花房里吃早餐，周围全是盛开的新鲜玫瑰，早起园丁刚浇过所以花瓣上还带着露水。面包黄油，牛乳雪白。瓷具是英国名贵骨瓷，光一套杯子就够我交全年学费，这就是万恶的资本家生活。

我不是资本家，莫绍谦是资本家。

资本家吃早餐，我看报纸。我之所以在吃早餐的时候看报纸是跟电视学的，TVB里的老爷都是边吃早餐边看报纸的，不过人看的肯定是英文财经，而我订的是八卦小报。

香秀牵着可爱来了，可爱是条萨摩耶，今年已经两岁，雪白的毛一尘不染，笑起来可比我高贵。香秀是专门负责它的菲佣，为人非常耐心踏实，一心一意侍候可爱，对可爱跟对自己孩子似的，教会了可爱很多东西，比如握手啊，坐下啊……每次莫绍谦来了，香秀总要把可爱带出来让他看看。

我一点儿也不喜欢狗，可爱也不怎么喜欢我，我一次也没遛过它，香秀偶尔带着它进来，它还冲我汪汪乱叫，气得我几次想偷偷把这狗送人。但这事上头我压根没发言权，可爱是莫绍谦买的，香秀是莫绍谦请的，这房子是莫绍谦的，连我也是莫绍谦养的。

莫绍谦拍了拍可爱的头，可爱就乖乖蹲下来跟他握手，雪白的爪子肉乎乎的，搁在莫绍谦的掌心里。他掌心的智慧线极长，几乎划过整条生命线，充分证明了丫就是个老奸巨猾。我愤愤往嘴里塞了片面包，突然看到报纸上登的醒目标题——“苏珊珊爆出神秘男友”。

苏珊珊去年才出道，本来名不见经传，竟然在国外著名电影节上大爆冷门拿回个影后。苏珊珊的名字顿时变得炙手可热，传说她又被某新锐导演看中，要拍一个大片。热炒了这么久，突然又爆出男友，身为资深八卦爱好者的我都知道肯定是为了给新片造势。不过狗仔队们也真不敬业，偷拍到的照片没一张是正面的，最清晰的一张也只能看见那男人的背影与苏珊珊手牵着手，十指相扣的画面被画了个红圈，然后特别局部放大。咦！那男人的腕表怎么看上去眼熟？这背影也有点眼熟。这块表造型非常独特，我盯着报纸看了半天，终于确认它就是那块大师手制的陀飞轮，目前全亚洲，哦不，全球也就这么一块。做一块得花人家大师好几年工夫，能量产吗？

我瞥了一眼餐桌对面的资本家，他正喝咖啡，袖口露出那块独一无二的腕表，晶莹的表面在阳光下熠熠生辉。一瞬间我脑子里转了很多念头：第一个念头是我终于熬出头等到了脱离魔掌的这一天；第二个念头就是这男人品味也太差了，苏珊珊长得都还没他老婆好看；第三个念头是这男人品味一向做不得准，我也没他老婆漂亮；第四个念头是这事太诡异了，就算是泡苏珊珊不小心被狗仔队撞见，以资本家手下公关部跟媒体良好的关系，照片肯定也不会被登出来；第五个念头是苏珊珊炒作也没胆子拿他炒作，资本家的便宜不是一般人能占的……

没等我转到第六个念头，资本家已经发话了：“看什么呢，脸都快埋到报纸里去了。”

我镇定自如地冲他笑了笑，放下报纸继续啃我的面包。忽然听到他说：“拍成那样，难得你还能认出来。”

我差点没把嘴里的牛奶全喷出来。大爷，吓人也不带这样吓的。

我没敢说我不是认出他的人，而是认出他的表。

大概是我脸上心虚的红白不定，他索性问我：“怎么？你不高兴了？”

怎么也轮不到我来不高兴啊！

我是什么？

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแล้วครั้งเล่า ความรักที่คุณไม่สามารถคืนค่า ผู้กล้าที่จะสัญญาว่า จะตลอดไปหรือไม่ ลึกแล้วเกรงใจ ยัง คิดถึงอีกครั้งและอีกครั้ง แม้เก่า และ wrinkled คิ้ว เพียงหลีกเลี่ยงการตำหนิเวลามือ รักรักเขียน -ย่านสิซวน Moshaoqian ทางโทรศัพท์เมื่อผมเลือกเสื้อผ้าที่เขายิงหยูเก็บ อุณหภูมิในเมืองได้ลดลงถึง 20 องศาเซนติเกรด ในขณะที่เสื้อผ้าใหม่อยู่แล้ว แถมกระจายความยาวดูใหม่มากขนนุ่ม เช่นไขมันที่กลิ้งแกะในโดว์ในฤดูใบไม้ร่วง เสื้อผ้าไม่แกะ ซื้อเสื้อผ้าจะแกะ แจ็คสุภาพอยู่หลังเรา ยิงหยู แหล่ง ฉวยโอกาสกระซิบ: "สีแดงนี้กับคุณ จับแคสเมียร์ที่สีเทาควัน ต้องสวยงามมาก ” แจ็คมีเสียงที่สวยงาม ถ้าดีไวโอลิน ทุกครั้งที่ดึงสายอักขระสามารถเสียงรัวแห่ง พูดภาษาจีนได้เฉพาะการออกเสียงของชาวต่างชาติที่ได้รับอนุญาต แบนลิ้น ไม่ เพราะพบว่า เป็นแม่เหล็ก หยิงยูถูกจับ โดยตาสีเทาเขียว เหมือนจิตวิญญาณสามต่อเจ็ด ยิ้มต้องการแต่งตัว เมื่อแจ็คได้พบโรส และแม้แต่ไททานิคถูกจม โดยภูเขาน้ำแข็ง ชื่ออังกฤษเล่า Yueh หยิงจริง ๆ เป็น "กุหลาบ" เมื่อเธอสิบปีเก่า ดูไททานิค มีกำหนดเองที่ใช้ชื่อ คาดหวังที่จะพบบางวันบนถุงล่องเรือหรูที่ลีโอนาร์โด คนสองคนที่ยืนบนของโบว์ถึง: "I'mthekingoftheworld " ชั่วพริบตาทศวรรษภายหลัง เธอโรสตรงแจ็คจริง ๆ วันนี้ยิวยิง และลากฉันไปดูเสื้อผ้าในร้าน เป็นส่วนใหญ่หน้าตาหล่อร้านช่วยแจ็ค แน่นอน แจ็คที่มีลักษณะเลวจริง ๆ ผีได้เห็นหลาย ปีศาจหล่อได้ยาก หยูหยิงเองคำ: "ผมเห็นตาสีเทาเขียว ผีเสื้อหัวใจเต้น ” ฉันให้เธอตาขาว: "วันออกกระโดดของหัวใจของคุณถ้าคุณไม่ได้รับผีเสื้อ คุณจะตาย ” หยิงยิวเกลียดชังฉัน "วิธีโรแมนติกคุณเซลล์เลย ” หยิงยิวถูกแน่นอนเป็นคนโรแมนติกเข้าไปในเซลล์ การโรแมนติกนิยายเธอเห็น วิชาฯ ในโรงเรียนทั้งหมด เธอและฉันไปร้านหนังสือ ดู รอบชั้น และฉันอยู่คนเดียว และน้ำตาของฉันลดลง: "มีชื่อเสียงมหาวิทยาลัยที่ฉันได้เห็น เจ้านาย มีจุดสด ” Yue ying แล้ว เพียงไม่ให้เช่าร้าน วันเดิมดูออนไลน์ ตราบใดที่ชั้นไม่ตลอดทั้งวันในเตียงกับชุดของเธอ MBA เล็ก เงา กี่เดือน เธอแทน MBA MBP กล่าวว่า ตาจะเหนื่อย มีการเปลี่ยนแปลงหน้าจอขนาดใหญ่ ฉันเรียกร้องให้เธอใน การเขียนนวนิยาย ปริมาณมาก อ่านเขียน เธอไม่รู้กี่รักเรื่องราว ยิงอาจไม่ทำงานตายอะไรวันเศร้า เธอคือ dismissive: "เขียนยาก ผมคิด 1000 VIP เห็นทั่วทั้งเครือข่ายเดิม มุ่งมั่นเขียนตัวเอง ” เกือบลืมว่า เธอเป็นลูกสาวของนูโว riche ไม่สามารถฉัน เธอกล่าว เกี่ยวกับพ่อของเธอ เธอเป็น "ฉัน upstart พ่อ" พ่อของเธอมีจริง จริง ๆ ระบาด เธอเป็น 20 ปีแสดงวันเกิดอายุจากพ่อของเธอถูกเฮลิคอปเตอร์ ของเล่นควบคุมระยะไกลไม่มีเฮลิคอปเตอร์แสงที่ดำเนินการ โดยนักบินมืออาชีพ เมื่อเธอได้รับของขวัญ ความสุข ขึ้งลากฉันไปอย่ากลับมา Rumbling ในท้องฟ้าเป็นเวลานาน เกือบจะไม่ต่อสู้ฉันตาย อยากบอกเธอที่คนสองคนไม่ได้ยิน เธอได้ออกจากเฮลิคอปเตอร์ sighs: "นวนิยายของฉันชื่นชอบเด็กเขียนในโรงเรียน โรงเรียนนักแสดงเฮลิคอปเตอร์ เชื่อมโยงไปถึงบนสนามหญ้าวิทยาเขต ขาปิด - โอ้โฮ รักที่ตา ” เธอเปรี้ยวเหมือนไม่มีอะไร pretence: "ใครรู้ เฮลิคอปเตอร์ทำให้เสียงรบกวนมาก คุณสามารถเติมความรัก ” ผมพูด และถามพระเจ้า ครั้งสุดท้ายที่เธอเรียกว่าพ่อของเธอระบาด กล่าวว่า เขาซื้อ Hummer เช่นกะหล่ำปลี เลือกนาน ไม่มีรสใด ๆ ยังอยู่ในคำของตนเอง เป็นเหมือนผู้หญิง เช่นบิดา เพียงกับ Yue ying เดินเข้าห้องแต่งตัว รางโทรศัพท์ของฉัน เมโลดี้ที่ไม่ซ้ำกัน มีกฎหลัก 3 วินัยจุดแปดความสนใจ เพลงปฏิวัติ sonorous echoes ในร้านค้าตกแต่งภายใน และแบบฮาวของเรือธง มีปลาหรือไก่ไม่ตลกด้วย ฉันหวาดกลัวในการโทรศัพท์ในกระเป๋า การกระตือรือร้นมากในการตัดออก การที่โทรศัพท์ร้องดังขึ้น แต่ร้านมีร้านค้า แจ็ค และอีกคนเจ้าหน้าที่เข่า หมอบ ยิงหยู มาสำหรับที่ buttoned สุดท้ายปุ่ม กระเป๋าฉันแปลกประหลาดแหวนหูหนวกเสียงไม่ฟังว่า สุดท้าย พบโทรศัพท์ ฉันเหงื่อ: "สวัสดี ” Moshaoqian เกี่ยวกับเพียงออกมาจากสนามบิน หลับยากไหมจะได้เสียงต่ำ: "อยู่ที่ไหน ” ผมสุจริตอย่างบอก: "ออกกับเพื่อนไปซื้อเสื้อผ้า ” "จะกลับบ้าน ” โทรศัพท์คลิกค้างค่า ยิงหยูยังเปิด และมองตัวเองในกระจกฝรั่งเศสและกระจก สีผ้าเป็นสีแดง ว่าภายใต้แสงแดดร้อนในฤดูร้อนข้าวโพดป๊อปปี้ รวยเกินไปเกือบจะให้เงางามสดใส เธอถามฉัน: "มีลักษณะอย่างไร ” ผมพยักหน้า ราคาแพง ออกแบบเสื้อผ้า และไม่สามารถเห็นได้หรือไม่ ยิวหยิง กล่าวว่า, "สีที่คุณสวมใส่ให้ดูดี ผิวขาว ชุดครีมบำรุงผิวนี้ ” เสี่ยวยานยิงเล่า Yueh ยาว สตริงการส่งออกของคำคุณศัพท์ เช่นพูดถึงผู้หญิงผิวเป็น ตาเจียนน้ำ น่ารัก กล่าวถึงคนเป็นนักเรียนดาวของทองหลาง ปากเล็กน้อย ความชั่วร้าย overcautious ร้านอาหาร...... แจ็คเปิดช่วงต้นร้ายพันธุ แห่งรอยยิ้มและฉัน: "แดงนี้เป็นสิ่งที่ดี แต่เรามีหมายเลขรหัสของคุณ สีม่วงและดำ แตกต่างกันเล็กน้อยรูปแบบ แต่ยังสวย เพื่อไม่ให้คุณลอง ” แบรนด์นี้ดี สีที่เป็นย่อหน้าเดียว รหัสไม่ต้องค้นหาความรักอื่น ดี สวมใส่ออก และไม่เคยตีเสื้อของเขา ในกระเป๋าของฉันสำหรับหนีบ: "ไม่ สองชิ้นที่มันห่อ ” หยิงหยูจากแว่นตา glanced ที่ผมส่องกระจก: "เป็นอะไร ” ฉันให้แจ็คบัตรเครดิต เขากล่าวว่า: "ฉันรีบบิต และต้องย้อนกลับไป ” 悦莹很了解地问我：“你那男朋友来了？丫怎么跟皇帝似的，把你这儿当行宫了，爱来就来，不来就两三个月都不搭理。你还真惯着他，要是我，一脚就把他给踹了。” 我要是能踹他，我也就出息了。 Jack已经拿了信用卡账单来，我大笔一挥就签上自己的名字“童雪”。Jack又绽开他那迷死人不偿命的微笑：“谢谢童小姐。今天您消费的总额还差一点就可以达到我们VIP的额度，下次您再来时，我们就可以向总部替您申请VIP。” 什么VIP，就是方便下次再宰肥羊。我跟悦莹说了先走，另外还有店员在替她参谋新衣，Jack亲自送我出门，替我拎着纸袋一直送到车上。 不是不殷情，对着衣食父母，谁敢不恭敬？ 所以我以最快的速度赶回去，果然还比莫绍谦先到。听到大门处传来声响的时候，我早已经拿了莫绍谦的拖鞋，恭恭敬敬地欢迎他进门。 莫绍谦一边换鞋一边伸手摸了摸我的脸：“长胖了。” 两个月没见，胖了没有我自己不知道，但他没有丝毫改变。刚从飞机上下来，发型仍旧一丝不乱，衣线更是笔挺如新。反正他不是人，从我认识他的那个时候起，他就仿佛永远活在玻璃罩子里，衣冠楚楚，倜傥风流。 脸上刚洗干净，白白的像新剥了壳的鸡蛋。今天因为陪悦莹去名店所以化过淡妆，而莫绍谦最讨厌摸到脂粉，所以我回来第一件事就是卸妆。好在底子好，又还年轻，不施脂粉也能有盈润光泽。我微仰着头，这男人太高，虽然我赤足也有1米73，身高在女人中算不错的了，但仍只得仰视他。出乎意料，他竟然伸手扶住我的头，很随性地吻下来：“唔，很干净。” 他是吻技高手，唇齿缠绵间我就意乱情迷，熟悉而霸道的气息侵占了全部的呼吸。他不耐地啮咬有细微的疼痛，我勾着他的脖子，有意回应他。两个月不见大概还真“距离产生美”，所以他很快被我糊弄住了，胳膊一弯就把我打横抱了上楼。 他今天有点不对劲，到了床上我才知道，狠得跟拿我当仇人似的。莫绍谦在其他场合都还是衣冠禽兽，只有在床上连禽兽都不如。起初大半年我一看见床都怕，他一来我就恨不得躲在洗手间一辈子不出去。后来他慢慢哄我，自己也肯耐着点性子，才算好了点。谁知道今天又凶性毕露，把我往死里整，我觉得自己就是块饼，被放在油锅里滋滋地煎，煎得我连五脏六腑都要碎了。到最后我连哭都哭不出来了，只好哀哀地求他。就这样他还根本不管我的死活，没完没了，等他终于筋疲力尽地倒下去，我连把胳膊从他身下抽出来的力气都没有了。 หายไปนอนน้อยขณะ เร็ว ๆ นี้ตื่น และ moshaoqian ไม่ไป ไหน เพียงมาถึงผมสีขาวของหมอน ใบหน้าของเธอเป็นเป็นเด็ก Ah Ah บาท ยาจะมีผิวดีหลอกตา ฉันไม่ดิ้นรนไปห้องของเธอไปนอน ไม่ฉัน feigned เป็น moshaoqian asshole เขาหลีกเลี่ยงฉันนอนหลับดี ม้วนกล่าวว่า ฉันตกหลับบนนอน เขานอนสภาพแวดล้อมรักษาเงียบสมบูรณ์ ดังนั้นทุกครั้งที่เสร็จสิ้นการฉัน ฉันจะกลับไปที่ห้องของเขา Yue ying จักรพรรดิ ฉันเรียกทองโชคดี ฉันดีกว่า Feizi นา ได้คนเดียวคน eunuch กลับ และฉันมีแปลงหลัง ฉันเหนื่อยกับการ แต่ในเตียงของเขาเอง หัวถึงหมอนนอน ไม่จำประตูถูกล็อค ลืมล็อคผลถูกกลางปลุกสัตว์ร้าย เห็นตาของเขาในความมืด อยากจะร้องไห้: "ฉันเหนื่อย ” บนริมฝีปากของเขาร้อนบน collarbone ของฉัน เสียงกล้อมแกล้ม: "เหนื่อยในภายหลัง ” วิธีนี้วันหนึ่งจะฆ่าเขา ยังมีคนที่ไม่มีฟองไม่ กระดาษเขียน เงินจำนวนมากไม่ทำ...มากมาย... หัวตายเที่ยว เรื่อง ผมจึงยากขึ้น ให้เขาจบลงด้วยการเช็ดแห้ง contentedly 太累了，后来我都睡着了，一觉睡到大天亮。醒过来的时候全身的骨头还酸疼，头一歪又把自己吓了一跳，大清早突然近距离看到莫绍谦那张脸，谁不会被吓一大跳啊？没想到他昨天就在我床上睡着了，我的睡相也真不能恭维，一条腿还大大咧咧搁在他肚子上呢。我连忙小心翼翼把自己的腿抽回来，结果还是惊醒了他。他眼睛一睁开我就觉得屋子里气压骤降，但他睡眼惺忪的时候显得安全无害多了，浓浓的鼻音仿佛还带着睡意，难得显得和蔼：“早！” 我连忙堆起笑脸：“早。” 妈的，跟这种人在一起压力太大，迟早有天我会得心脏病。 跟莫绍谦在一起后我学会了骂粗口，每次我被他逼得退无可退的时候，我就在心里问候他祖宗十八代。当然不能当着他的面骂，我要是敢当着莫绍谦的面骂粗口，估计我也真可以下海擒蛟上山捉虎了。 阳光灿烂的早晨，在全玻璃顶的花房里吃早餐，周围全是盛开的新鲜玫瑰，早起园丁刚浇过所以花瓣上还带着露水。面包黄油，牛乳雪白。瓷具是英国名贵骨瓷，光一套杯子就够我交全年学费，这就是万恶的资本家生活。 我不是资本家，莫绍谦是资本家。 资本家吃早餐，我看报纸。我之所以在吃早餐的时候看报纸是跟电视学的，TVB里的老爷都是边吃早餐边看报纸的，不过人看的肯定是英文财经，而我订的是八卦小报。 香秀牵着可爱来了，可爱是条萨摩耶，今年已经两岁，雪白的毛一尘不染，笑起来可比我高贵。香秀是专门负责它的菲佣，为人非常耐心踏实，一心一意侍候可爱，对可爱跟对自己孩子似的，教会了可爱很多东西，比如握手啊，坐下啊……每次莫绍谦来了，香秀总要把可爱带出来让他看看。 我一点儿也不喜欢狗，可爱也不怎么喜欢我，我一次也没遛过它，香秀偶尔带着它进来，它还冲我汪汪乱叫，气得我几次想偷偷把这狗送人。但这事上头我压根没发言权，可爱是莫绍谦买的，香秀是莫绍谦请的，这房子是莫绍谦的，连我也是莫绍谦养的。 莫绍谦拍了拍可爱的头，可爱就乖乖蹲下来跟他握手，雪白的爪子肉乎乎的，搁在莫绍谦的掌心里。他掌心的智慧线极长，几乎划过整条生命线，充分证明了丫就是个老奸巨猾。我愤愤往嘴里塞了片面包，突然看到报纸上登的醒目标题——“苏珊珊爆出神秘男友”。 苏珊珊去年才出道，本来名不见经传，竟然在国外著名电影节上大爆冷门拿回个影后。苏珊珊的名字顿时变得炙手可热，传说她又被某新锐导演看中，要拍一个大片。热炒了这么久，突然又爆出男友，身为资深八卦爱好者的我都知道肯定是为了给新片造势。不过狗仔队们也真不敬业，偷拍到的照片没一张是正面的，最清晰的一张也只能看见那男人的背影与苏珊珊手牵着手，十指相扣的画面被画了个红圈，然后特别局部放大。咦！那男人的腕表怎么看上去眼熟？这背影也有点眼熟。这块表造型非常独特，我盯着报纸看了半天，终于确认它就是那块大师手制的陀飞轮，目前全亚洲，哦不，全球也就这么一块。做一块得花人家大师好几年工夫，能量产吗？ 我瞥了一眼餐桌对面的资本家，他正喝咖啡，袖口露出那块独一无二的腕表，晶莹的表面在阳光下熠熠生辉。一瞬间我脑子里转了很多念头：第一个念头是我终于熬出头等到了脱离魔掌的这一天；第二个念头就是这男人品味也太差了，苏珊珊长得都还没他老婆好看；第三个念头是这男人品味一向做不得准，我也没他老婆漂亮；第四个念头是这事太诡异了，就算是泡苏珊珊不小心被狗仔队撞见，以资本家手下公关部跟媒体良好的关系，照片肯定也不会被登出来；第五个念头是苏珊珊炒作也没胆子拿他炒作，资本家的便宜不是一般人能占的…… 没等我转到第六个念头，资本家已经发话了：“看什么呢，脸都快埋到报纸里去了。” 我镇定自如地冲他笑了笑，放下报纸继续啃我的面包。忽然听到他说：“拍成那样，难得你还能认出来。” 我差点没把嘴里的牛奶全喷出来。大爷，吓人也不带这样吓的。 我没敢说我不是认出他的人，而是认出他的表。 大概是我脸上心虚的红白不定，他索性问我：“怎么？你不高兴了？” 怎么也轮不到我来不高兴啊！ 我是什么？

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รักอีกครั้งและอีกครั้งที่คุณแทบจะไม่สามารถเรียกคืน

ใครกล้าสัญญาว่าตลอดไป



จะได้เชื่อว่าจะยังต้องการคุณอีก

ถ้าจะย่นคิ้วบางเก่า

แค่จะบ่นว่าเวลาเขียนมือ

รักรักกัน

--

莫绍谦โทรมา颜玺轩ตอนที่ฉันกำลังเลือกเสื้อผ้าในร้านเพื่อค้นหา . อุณหภูมิของเมืองนี้ยังไม่ลดลง 20 องศาเซลเซียสเมื่อฤดูกาลใหม่แต่ได้จดทะเบียน ความยาวของผ้าที่แถมมาใหม่มองผ้ากำมะหยี่ขนสัตว์มากเหมือนทุ่งหญ้าในฤดูใบไม้ร่วงของไขมันรีดไขมัน

ซื้อเสื้อผ้าใส่ไม่ได้อ้วนเป็นอ้วน

ที่แจ็คหลังเราอย่างสุภาพเมื่อพอใจยิ่งไม่แน่ใจเมื่อจัดการกับตัวเอง : " มันเหมาะกับคุณมากสีแดงบนเสื้อสีเทาควันบุหรี่ ( ล่าสุดจะสวยจริง . . . . . . .

แจ็คมีเสียงไพเราะเหมือนไวโอลินที่ดีในแต่ละครั้งของสตริงที่ถูกลงสามารถเสียงเสน่ห์ . พูดภาษาจีนเพื่อชาวต่างชาติโดยเฉพาะมีการห้ามการแบนไม่แบ่งเป็นเหมือนอย่างแม่เหล็ก ยินดียิ่งที่เขาออกจากมุมของดวงตาสีเขียวอมเทาเหมือนสูญเสียความสุขไปปรับ三魂七魄สัญญา ,

เมื่อแจ๊คกับโรสในไททานิคและถ้าเป็นก็จะได้รับความเสียหายโดยภูเขาน้ำแข็ง .刘悦莹ชื่อภาษาอังกฤษมันเรียกว่า " กุหลาบ " วัย 10 ขวบเธอตอนนั้นดู Titanic จะให้ตัวเองชื่อชื่อนี้ ต้องมีซักวันบนเรือสำราญที่จะพบตัวเองของเลโอนาร์โด้ 2 คนยืนอยู่ในด้านหน้าของเรือในความสามัคคีที่สมบูรณ์แบบ : " I mthekingoftheworld

' ' ' ' ' ' ' ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " เวลาผ่านไปสิบปียี่สิบปีก็เจอแจ็คโรส ดังนั้นวันนี้ . . ก็ลากฉันมาที่ร้านเสื้อผ้าที่ดูส่วนใหญ่จะเห็นหนุ่มหล่อร้านแจ็ค ในความเป็นจริงนี้แจ็คหน้าตาก็ไม่เลวในสายตาผมก็เห็นหลายครั้งแล้วหล่อมากของต่างประเทศที่ยังคงหายาก ยินดียิ่งกับคำพูดของตนเอง :" ผมเห็นเขาคู่นั้นดวงตาสีเขียวเทาหัวใจของฉันมันเต้นตุบตุบ . . . . . . .

ผมขาวมองที่เธอว่า " วันหนึ่งถ้าหัวใจของคุณจะเต้นแรงไม่กระโดดไปที่ที่คุณกำลังจะตาย . . .

ยินดียิ่งจะเกลียดผม : " ทำไมคุณไม่มีเซลล์ที่โรแมนติกหน่อย ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

เย่อิงก็เป็นคนโรแมนติกไปยังเซลล์ของมนุษย์ในเรื่องความรักทั้งหมดที่เธอได้เห็นใหญ่แค่เข้าไปในโรงเรียนในเวลาที่เธอและฉันไปมองไปรอบๆร้านเช่าหนังสือ , ชั้นวางหนังสือ , ที่นี่และตอนนี้ผมอยู่คนเดียวร้องไห้ : " ยังเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง ? ทั้งหมดที่ผมเคยเห็น . . . . . เจ้านายคุณมีสดจุด " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?

ยินดียิ่งแล้วมันก็ไม่ไปร้านหนังสือเช่า ,ดูในเน็ตเดิมทุกวันฟอง ถ้าไม่มีเรียนทั้งวันอยู่บนเตียงของเธอ MBA ขนาดเล็กบางชุดดูไม่กี่เดือนที่เธอจบ MBA MBP เปลี่ยนว่าหน้าตาเหนื่อยอีกจุดใหญ่ของหน้าจอ ผมเคยให้ที่เธอเขียนนวนิยายที่อ่านเขียนเป็นพระเจ้า เธอจะดูไม่รู้กี่นวนิยายโรมานซ์แล้วมือข้างหนึ่งที่ยังไม่ได้ใส่อะไรให้ใช้วันตายที่น่าเศร้า เธอไม่สนหรอกว่า " เขียนเองมากกว่าที่จะ 1000 บล็อกผมเติม VIP ดูทั่วทั้งเครือข่ายเดิมที่เขียนไปทำไม ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

เกือบลืมไปว่าเธอเป็นลูกสาวของเศรษฐีใหม่คำนี้แต่ผมไม่ได้บอกว่ามันคือสิ่งที่เธอพูดเกี่ยวกับพ่อของเธอ . . . เธอจะพูด " ฉันว่าเศรษฐีใหม่ของพ่อ " พ่อก็รวยแล้วระบาด เธออายุ 20 ปีพ่อของเธอให้ของขวัญวันเกิดเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่ไม่ใช่ของเล่นควบคุมระยะไกลโดยมืออาชีพที่เป็นนักบินเฮลิคอปเตอร์เบา เมื่อเธอได้รับของขวัญนี้ค่อนข้างดีใจตื่นเต้นก็ลากฉันไปขึ้นรถกลับ คำรามก้องที่บินอยู่ในท้องฟ้ามานานเกือบจะไม่ได้ให้สิ่งที่น่ารำคาญที่อยากคุยกับเธอสองคนไม่ได้ยิน ลงจากเฮลิคอปเตอร์ที่เธอจะ . . . . . : " เมื่อฉันเป็นเด็กฉันชอบอ่านนวนิยายที่เขียนในโรงเรียนพระเอกเดินทางโดยเฮลิคอปเตอร์ไปจอดอยู่ที่ลานสนามหญ้าและก้าวขาลงไป . . . . ว้าว ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

สีหน้าเธอดูไม่เหมือนเสแสร้ง : " ใครรู้ได้ในเฮลิคอปเตอร์ดังเพราะมันเป็น ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

ผมก็กระตุ้นและครั้งสุดท้ายที่เธอยังเรียกพ่อของเธอกล่าวว่าเขาซื้อ Hummer , ระบาด , กะหล่ําปลีคล้ายกับการซื้อและพกนอกยาวและไม่ต้องบิตของชั้นเรียน หรือในคำพูดของเธอมันมีผู้หญิงที่เหมือนผู้ชาย

เพิ่งเดินเข้าห้องลองเสื้อยืดยิ่งกับมือถือฉันดังขึ้น เพลงที่ไม่ซ้ํากันมากคือ " 3 สาขาแปดจุดที่สนใจ " ก้องอยู่เพลงปฏิวัติซึ่งตกแต่งหรูหราหรูหราร้านเรือธงและก็มีชนิดของปลาที่ตลก ฉันรีบล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋า ,ยิ่งกังวลยิ่งขุดยิ่งร้องออกมาแล้วโทรศัพท์ดัง แต่เป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียงของแจ็คและอีกหนึ่งหนุ่มหล่อร้านเข่าหมอบยิ่งตั้งใจให้ยืดหัวเข็มขัดกระดุมสุดท้ายเหมือนกับผมเลยแปลกหูกระเป๋า .

ในที่สุดก็เปิดโทรศัพท์เจอฉันเหงื่อออก : " เฮ้ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

莫绍谦ประมาณเพิ่งออกจากสนามบินได้เสียงทุ้มลึกที่หายากในเส้นใย " ที่ไหน ? "

ผมจะซื่อสัตย์กับเขา : " อยู่ข้างนอกกับเพื่อนๆซื้อเสื้อผ้า . . . . . . .

" กลับบ้าน " . . . . . .

คลิกเสียงโทรศัพท์ก็วางสายไป . . ยังหันไปมองกระจกบานใหญ่บนหน้าตัวเองในกระจกสีเสื้อมันแดงมากเหมือนของญี่ปุ่นในช่วงฤดูร้อนดวงอาทิตย์ , มันเกือบจะสว่างด้วยแสง เธอถามฉันว่า " ดี " ?

" ฉันพยักหน้าที่มีราคาแพงของเสื้อผ้าจะดูดีมั้ย ?

ยินดียิ่งกล่าวว่า : " มันเป็นสีที่คุณสวมใส่ดูดี , คุณขาวครีมผิวถ้าใส่ชุดนี้ . . . . . . . " " " " " " " เล็กๆน้อยๆ

刘悦莹พูดทันทีที่เห็นหลายกลุ่มของคําคุณศัพท์ ที่กล่าวว่าถ้าเป็นผู้หญิงทั้งหมดที่ครีมผิวและดวงตา翦水มาก ; พูดหลางตาผู้ชายคือดาวตาของเธอริมฝีปากถูกความชั่วร้ายออกมาอย่างหลากหลาย . . . . . . . . . . . . . .

แจ็คหันมาพูดกับผมด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ " แฉแดงนี้ดีแน่นอนแต่คุณใส่รหัส .มีสีม่วงกับสีดำในสไตล์ที่แตกต่างกันเล็กน้อยและยังสวยมาก อยากให้คุณลองใช้ " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?

ชื่อนี้ดีก็ต้องเป็นสีเดียว หมายเลขรหัสจะต้องมองหาความรักที่เขามีไม่มากดีไม่เคยชนไม่ใส่เสื้อ ฉันกำลังมองหากระเป๋าตังค์ : " ไม่ต้องเอาสองชิ้นจะห่อมันให้ฉัน . . . . . . . " " " " " " "

เย่อิงจากในกระจกเป็นกระจกบานใหญ่มองฉัน " มีอะไรผิดปกติ ?

ผมด้านบัตรเครดิตให้แจ็ค , เขากล่าวว่า : " ผมมีงานด่วนต้องรีบกลับ . . . . . . .

ยินดียิ่งเข้าใจจะถามฉัน : " คุณมาเป็นแฟน ? ? ? ? ? ? ? ยังไงคุยกับพระราชาชอบให้คุณที่นี่เป็นพระราชวัง ,