封谨面色平静的看着那忽闪忽闪的蓝火，“高德忠，带去看看。”说完

    封谨面色平静的看着那忽闪忽闪的蓝火，“高德忠，带去看看。”说完，就见一行提着宫灯走了过来，为首的便是扶着宫女手匆匆走来的庄络胭。

    见庄络胭看见自己松了一口气的表情，封谨眉梢微动，下了步辇，“天这么冷，爱妃怎么出来了？”

    待对方走近，封谨才看到庄络胭额头还冒着细汗，朱钗乱摇，就连一件狐裘也没有穿，便知其是匆匆赶来，解□上的披风披庄络胭身上，“朕无碍，不必担心。”

    “妾宫门口听到尖叫声，所以便出来看看，”庄络胭也不说是担心皇帝，面色尴尬的躲闪着皇帝的视线，“让皇上看笑话了。”

    宫门口？她又等自己了，难怪能这么快赶来，捂着对方冰凉的手，封谨露出微笑，“朕知心意。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

    จดหมายขอสีหน้าสงบมองด้วยการกระพริบ蓝火 " 高德忠พาไปดู " พูดจบก็เห็นแถวถือโคมไฟเดินมาและนำมือมาช่วยเป็นแม่บ้านรีบจ้วง胭เครือข่าย ฮ่า    เห็นจวงเครือข่าย胭เห็นตัวเองโล่งใจสีหน้ากลัดกลุ้มจดหมายขอคิ้วภายใต้ขั้นตอนรถม้า " มันหนาวรักพระสนมออกไปได้ยังไงเหรอ " ฮ่า    รออีกฝ่ายเข้ามาใกล้ก็เห็นจดหมายขอหลักประกัน胭จ้วงหน้าผากยังเสี่ยงบางเหงื่อ朱钗เขย่าแม้แต่ยังไม่ได้สวมเสื้อขนสัตว์และรู้ว่าของที่รีบแก้ - เสื้อคลุมใส่จ้วงบนเครือข่าย胭กาย " ผมไม่มีปัญหาและไม่ต้องเป็นห่วง " ฮ่าๆ     " นางสนมวังประตูได้ยินเสียงกรีดร้องจึงออกมาดู " จวงเครือข่าย胭ไม่พูดกลัวจักรพรรดิดูอายหลบสายตาของจักรพรรดิ " ให้พระราชาดูตลกแล้ว " ฮ่า    ประตูพระราชวังเหรอ เธอรอเองแล้วสงสัยจะที่มาอย่างรวดเร็วและคลุมกันเย็นในมือปิดขอยิ้ม " ผมรู้หัวใจ " .