“哦，这事哀家倒还不知这事，哀家倒是听闻挽歌被降为贵人了，这又

    “哦，这事哀家倒还不知这事，哀家倒是听闻挽歌被降为贵人了，这又是怎么回事？”太后制止了皇后开口，看向庄络胭，“昭充仪，你来说说是怎么一回事？”

    面对太后依然叫自己为充仪，庄络胭面上也没有难堪，她起身对太后行礼道：“回太后，此事由皇上做主，嫔妾并不知缘由，嫔妾相信皇上行事一定有其原因。『雅*文*言*情*首*发』”

    太后脸色阴沉，这个庄络胭明显拿皇帝来堵她的嘴，可是偏偏她又不能说皇帝下的旨意不对，想着皇帝当初给自己看的那些东西，太后只得暂时忍下心头的怒意，“既然如此，待皇帝来请安，哀家便去问他。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

     " โอ้มันเท่านั้นแต่ยังไม่ทราบเรื่องนี้เท่านั้นแต่ได้ยินไว้อาลัยถูกลดเป็นคนใหญ่คนโตแล้วมันเป็นยังไง " ราชินีราชินีหยุดเปิดมองจวงเครือข่าย胭 " จ้าวชาร์จสำหรับเครื่องคุณว่ามันเกี่ยวกับอะไร ฮ่า    หน้าราชินียังคงเรียกตัวเองสำหรับบรรจุเครื่องมือเครือข่าย胭จ้วงหน้าไม่อายเธอลุกขึ้นคำนับกับพระมเหสีว่า " กลับไปโดยจักรพรรดิจักรพรรดินีเรื่องนี้ตัดสินใจบินไม่ได้บินเมียน้อยเมียน้อยเหตุผลเชื่อว่าฝ่าบาทต้องมีเหตุผลที่ทำ " ยา * * * * * * * * * * * * * บทความคำพูดความรู้สึกแรก * " ส่ง " ฮ่า    จักรพรรดินีหน้าตูมนี้胭จ้วงเอาหลักประกันชัดเจนจักรพรรดิมาอุดปากเธอแต่เธอไม่สามารถพูดได้ว่าจักรพรรดิของพระจักรพรรดิไม่คิดเริ่มแรกให้มองตัวเองในสิ่งที่เธอต้องทนหัวใจชั่วคราวภายใต้ความโกรธ " ถ้าอย่างนั้นอยู่จักรพรรดิมาทักทายเท่านั้นเขาไปถามเขา . "