วันขึ้น 15 ค่ำเดือนอ้ายตามปฏิทินจัน

วันขึ้น 15 ค่ำเดือนอ้ายตามปฏิทินจันทรคติของจีนเป็นเทศกาลหยวนเซียว ซึ่งเป็นเทศกาลเก่าแก่อีกเทศกาลหนึ่งของจีน และเป็นเทศกาลที่ต่อจากเทศกาลตรุษจีน
คืนของเทศกาลหยวนเซียวเป็นคืนแรกของปีใหม่ที่เห็นพระจันทร์เต็มดวง คืนนั้น มีประเพณีแขวนโคมไฟ ดังนั้น เทศกาลหยวนเซียวจึงมีอีกชื่อหนึ่งว่า“เทศกาลโคมไฟ”
การชมโคมไฟและการกินขนมหยวนเซียวเป็นกิจกรรมสำคัญของเทศกาลหยวนเซียว เหตุใดจึงต้องแขวนโคมไฟในเทศกาลหยวนเซียว
เล่ากันว่า เมื่อปี 180 ก่อนคริสตกาล จักรพรรดิฮั่นเหวินตี้ของราชวงศ์ฮั่นขึ้นครองราชย์ในวันขึ้น 15 ค่ำเดือนอ้าย เพื่อฉลองเรื่องนี้ จักรพรรดิฮั่นเหวินตี้ทรงกำหนดวันขึ้น 15 ค่ำเดือนอ้ายเป็นเทศกาลโคมไฟ พอถึงคืนนั้น พระองค์จะเสด็จออกจากวังไปร่วมสนุกกับประชาชน วันนั้น ไม่ว่าบ้านเล็กบ้านใหญ่ ตรอกซอกซอยล้วนแขวนโคมไฟหลากสีที่มีรูปลักษณะต่าง ๆ ให้ชมกัน
ถึงปี 104 ก่อนคริสตกาล เทศกาลหยวนเซียวได้กำหนดเป็นเทศกาลสำคัญแห่งชาติ ทำให้การฉลองเทศกาลหยวนเซียวมีขนาดใหญ่โตยิ่งขึ้น ตามข้อกำหนด สถานที่สาธารณะต่าง ๆ และทุกบ้านต้องประดับโคมไฟ โดยเฉพาะย่านการค้าและศูนย์วัฒนธรรมต้องจัดงานโคมไฟขนาดใหญ่ ไม่ว่าผู้หญิงผู้ชาย เด็กหรือผู้เฒ่าล้วนจะไปชมโคมไฟ ทายปริศนาโคมไฟและเชิดโคมไฟมังกรตลอดคืน
ต่อมาประเพณีนี้ได้สืบทอดกันมาทุกยุคทุกสมัย ตามการบันทึก ปีค.ศ. 731 สมัยราชวงศ์ถังเคยทำภูเขาโคมไฟสูง 7 เมตรที่ประกอบด้วยโคมไฟกว่า 5 หมื่นดวงตั้งอยู่ในเมืองฉางอัน เมืองหลวงของราชวงศ์ถัง
โคมไฟที่แขวนอวดในเทศกาลหยวนเซียวส่วนมากจะทำด้วยกระดาษสีต่างๆ จะทำเป็นรูปภูเขา สิ่งก่อสร้าง คน ดอกไม้ นกและสัตว์ชนิดต่างๆ โคมไฟ“โจ่วหม่าเติง”เป็นโคมไฟที่มีเอกลักษณ์ของจีนอย่างเด่นชัด โคมเวียน“โจ่วหม่าเติง”เป็นของเล่นชนิดหนึ่ง มีประวัติกว่าพันปีแล้ว ภายในโคมไฟได้ติดตั้งกงล้อ พอจุดเทียนในโคมไฟ กระแสอากาศที่ได้รับความร้อนจากเปลวเทียนจะดันกงล้อที่ติดกระดาษรูปคนขี่ม้าในอิริยบถต่างๆหมุนไปตามกงล้อ เงาของรูปคนขี่ม้าจะสะท้อนอยู่บนกระดาษชั้นนอกของโคมไฟ มองแล้วเสมือนม้ากำลังวิ่งห้อตะบึง
การกินขนมหยวนเซียวเป็นประเพณีสำคัญอย่างหนึ่งของเทศกาลหยวนเซียว สมัยราชวงศ์ซ่ง ประชาชนนิยมกินขนมพื้นบ้านชนิดหนึ่งในเทศกาลโคมไฟ ขนมชนิดนี้มีรูปกลม ทำด้วยแป้งข้าวเหนียว ข้างในมีไส้หวาน ภาคเหนือของจีนเรียกขนมชนิดนี้ว่า“หยวนเซียว”ส่วนภาคใต้เรียก“ทังหยวน” หรือ“ทังถวน”
ปัจจุบัน ขนมหยวนเซียวมีไส้หลายสิบชนิด เช่น ซันจา พุทรา ถั่วแดง โหงวยิ้น งา เนยและช็อกโกแลตเป็นต้น รสชาติของหยวนเซียวในพื้นที่ต่าง ๆ จะแตกต่างกัน
นอกจากชมโคมไฟและกินขนมหยวนเซียวแล้ว เทศกาลหยวนเซียวยังมีกิจกรรมการละเล่นต่าง ๆ มากมาย เช่น ระบำไม้ต่อขา รำพัด เชิดสิงโตเป็นต้น โดยเฉพาะการเชิดสิงโต มิเพียงแต่ในประเทศจีนเท่านั้น ไม่ว่าแหล่งชุมชนชาวจีนในแห่งหนตำบลใดของโลกก็ตาม พอถึงเทศกาลสำคัญ ๆ ก็จะจัดการแสดงเชิดสิงโตทั้งนั้น
การเชิดสิงโตแบ่งเป็นสำนักใต้กับสำนักเหนือ การเชิดสิงโตของสำนักใต้เน้นอิริยาบถและเทคนิคท่วงท่า ส่วนมากใช้สองคนเชิด ส่วนสำนักเหนือจะเน้นความสง่าผ่าเผย ปกติจะมี 10 กว่าคนกระทั่งหลายสิบคนเชิดด้วยกัน ขณะเชิดสิงโตนั้น จะมีดนตรีพื้นเมืองของจีนเล่นประกอบด้วย ไม่ว่าผู้แสดงหรือผู้ชม ต่างสนุกสนานกันถ้วนหน้า ทำให้บรรยากาศของเทศกาลหยวนเซียวคึกคักยิ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันขึ้น15 ค่ำเดือนระเบียนอ้ายตามอีกครั้งปฏิทินจันทรคติของจีนเป็นเทศกาลคุณหยวนเซียวซึ่งเป็นเทศกาลเก่าแก่อีกเทศกาลคุณหนึ่งของจีนและเป็นเทศกาลที่ต่อจากเนชั่เทศกาลตรุษจีน
คืนของเทศกาลคุณหยวนเซียวเป็นคืนแรกของปีใหม่ที่เห็นพระจันทร์เต็มดวงคืน นั้นมีประเพณีแขวนโคมไฟดังนั้นเทศกาล หยวนเซียวจึงมีอีกชื่อหนึ่งว่า " เทศกาลโคมไฟ"
หัวเรื่อง: การชมโคมไฟและหัวเรื่อง: การกินขนมคุณหยวนเซียวเป็นกิจกรรมสำคัญของเทศกาลคุณหยวนเซียวเหตุใดจึงคุณต้องแขวนโคมไฟในห้างหุ้นส่วนจำกัดเทศกาลคุณหยวนเซียว
เล่า กันว่าเมื่อปี180 ก่อนคริสตกาลจักรพรรดิฮั่นเหวินตี้ของ ราชวงศ์ฮั่นขึ้นครองราชย์ในวันขึ้น 15 ค่ำเดือนอ้ายเพื่อฉลองเรื่องนี้จักรพรรดิ ฮั่นเหวินตี้ทรงกำหนดวันขึ้น 15 ค่ำเดือนอ้ายเป็นเทศกาลโคมไฟพอ ถึงคืนนั้น พระองค์จะเสด็จออกจากเนชั่วังไปร่วมสนุกกับประชาชนการธนาคารวันนั้นไม่ว่าได้ร้านบ้านเพิ่มข้อมูลที่ร้านบ้านใหญ่ตรอกซอกซอยล้วนแขวนโคมไฟหลากสีที่มีรูปลักษณะต่าง ๆ ให้ชมกัน
ถึงปี104 ก่อนคริสตกาลเทศกาลหยวนเซียวได้กำหนดเป็น เทศกาลสำคัญ แห่งคุณชาติทำให้หัวเรื่อง: การฉลองเทศกาลคุณหยวนเซียว มีขนาดใหญ่โตยิ่งขึ้นตามข้อกำหนดสถานที่สาธารณะต่าง ๆ และทุกร้านบ้านคุณต้องประดับโคมไฟโดยเฉพาะย่านหัวเรื่อง: การค้าและศูนย์วัฒนธรรมคุณต้องจัดงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายโคมไฟขนาดใหญ่ไม่ว่าได้ผู้หญิงรูปผู้ชายที่คุณเด็กหรือคุณผู้ เฒ่าล้วนจะไปชมโคมไฟทายปริศนาโคมไฟและเชิดโคมไฟคุณมังกรตลอดคืน
ต่อมาประเพณีนี้ได้สืบทอดกันมาทุกยุคทุกสมัยตามหัวเรื่อง: การบันทึกปีค. ศ. 731 สมัยราชวงศ์ถังเคยทำภูเขาโคมไฟ สูง . 7 เมตร ที่ประกอบด้วยโคมไฟกว่า5 หมื่นดวงตั้งขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดเมืองฉางอันเมืองหลวงของราชวงศ์ถัง
โคมไฟที่แขวนอวดในห้างหุ้นส่วนจำกัดเทศกาลคุณหยวนเซียวส่วนมากจะทำด้วยกระดาษสีต่างๆจะทำเป็นรูปภูเขาสิ่งก่อสร้างของคุณคนดอกไม้นกและสัตว์ชนิดต่างๆโคมไฟ" โจ่วหม่าเติง" เป็นโคมไฟที่มีเอกลักษณ์ของจีน อย่างเด่นชัดโคมเวียน " โจ่วหม่าเติง" เป็นของเล่นชนิดหนึ่งมีประวัติกว่าพันปี แล้วภายในโคมไฟได้ติดตั้งกงล้อพอจุดเทียนในโคมไฟกระแสอากาศ ที่ได้รับความสามารถร้อนจากเนชั่เปลวเทียน จะดันกงล้อที่ติดกระดาษรูปของคุณคนขี่ม้าในห้างหุ้นส่วนจำกัดคุณอิริยบถต่างๆหมุนไปตามกงล้อคุณเงาของรูปของคุณคนขี่ม้าจะสะท้อนขณะนี้บนกระดาษชั้นนอกของโคมไฟมองแล้วเสมือนม้ากำลังวิ่ง ห้อตะบึง
หัวเรื่อง: การกินขนมคุณหยวนเซียวเป็นประเพณีสำคัญอย่างคุณหนึ่งของเทศกาลคุณหยวนเซียวสมัยราชวงศ์ซ่งประชาชนนิยมกินขนมพื้นบ้านชนิดคุณหนึ่งในห้างหุ้นส่วนจำกัดเทศกาลโคมไฟขนมชนิดนี้มีรูปกลมทำด้วยแป้งข้าวเหนียวข้างในห้างหุ้นส่วนจำกัดมีไส้หวานภาคเหนือของจีน เรียกขนมชนิดนี้ว่า" หยวนเซียว" ส่วนภาคใต้เรียก" ทังหยวน" หรือ" ทังถวน"
ปัจจุบันขนมหยวนเซียวมีไส้หลายสิบ ชนิดเช่นซันจาพุทราถั่วแดงโหงวยิ้นงาเนยและช็อกโกแลตเป็นต้นรสชาติของหยวน เซียวในห้างหุ้นส่วนจำกัดพื้นที่ต่าง ๆ จะแตกต่างกัน
นอกจากชมโคมไฟและกินขนมคุณหยวนเซียวแล้วเทศกาลคุณหยวนเซียวยังมีกิจกรรมการละเล่นต่าง ๆ มากมายเช่นระบำไม้ต่อขารำพัดเชิดสิงโตเป็นต้นโดยเฉพาะหัวเรื่อง: การเชิดสิงโตมิเพียง แต่ในห้างหุ้นส่วนจำกัดออกประเทศจีนเท่านั้น ไม่ว่าได้ทางคดีแหล่งชุมชนชาวจีนในห้างหุ้นส่วนจำกัดแห่งหนตำบลใดของโลกก็ตามพอถึงเทศกาลสำคัญ ๆ ก็จะจัดการสำคัญแสดงเชิดสิงโตทั้งนั้น
หัวเรื่อง: การเชิดสิงโตแบ่งเป็นสำนักใต้กับสำนักเหนือหัวเรื่อง: การเชิดสิงโตของสำนักใต้เน้นอิริยาบถและเทคนิคท่วงท่าส่วนมากใช้ สองคนเชิดส่วนสำนักเหนือจะเน้น ความสง่าผ่าเผยปกติจะมี 10 กว่าคนกระทั่งหลายสิบคนเชิดด้วย กันขณะเชิดสิงโตนั้นจะมีดนตรีพื้นเมืองของจีนเล่นประกอบด้วยไม่ว่าผู้แสดงหรือผู้ชมต่างสนุกสนานกันถ้วนหน้าทำให้บรรยากาศ ของเทศกาลหยวนเซียวคึกคักยิ่ง