时间词是指初中文言文中，在写人叙事，写景状物方面，有时与时间不无关系。

时间词是指初中文言文中，在写人叙事，写景状物方面，有时与时间不无关系。就教材所涉及的“时间”来看，其时间词所指大体可分为记年、记月、记日、记时四大类，分别有记年记月记日和记时。 时间观念在语言中怎样表现是一个相当复杂而又引人入胜的题目。人类语言在这方面既表现出多样性，又具有某些共性。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาอ้างถึงงานเขียนในจีนคลาสสิกในมัธยมตอนต้น ในเขียน narratives วัตถุที่สวยงาม บางครั้งเวลาไม่ไม่เกี่ยวข้องกัน เกี่ยวข้องในหนังสือ "เวลา" อ้างระยะเวลาความโดยทั่วไปสามารถแบ่งออกเป็นอายุเดท และใช้เดือน Julian ปีกำหนดเวลากลุ่ม 4 ตามลำดับ บันทึกวันที่เดือนและเวลา เวลาแนวคิดภาษาอะไรเป็นเรื่องค่อนข้างซับซ้อน และน่าสนใจ ภาษาที่มนุษย์แสดงความหลากหลายในเรื่องนี้ แต่ยัง มีสิ่งที่เหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำหมายถึงเวลาที่คลาสสิกจูเนียร์เล่าเรื่องการเขียนทิวทัศน์คือความเคารพและบางครั้งไม่ได้มีเวลาที่ไม่เกี่ยวข้อง เมื่อวันที่เกี่ยวข้องกับวัสดุใน "เวลา" ดูเวลาในความหมายของคำว่าสามารถแบ่งออกเป็นใจเดือนบันทึกบันทึกวันที่โครโนกราฟสี่ประเภทมีในใจในใจและจำได้ว่าวัน Yueji ตามลำดับ แนวคิดของเวลาในภาษาของวิธีการปฏิบัติงานเป็นเรื่องที่ซับซ้อนมากและน่าสนใจ ในเรื่องนี้มีความหลากหลายทั้งภาษามนุษย์แสดง แต่ยังมีบาง commonalities

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาในโรงเรียนมัธยมเป็นคำภาษาจีนที่เขียนบรรยายภาพรูปร่างของวัตถุที่เกี่ยวข้องกับเวลาในบางครั้ง มีตำราที่เกี่ยวข้องกับ " เวลา " ในแง่ของเวลาของพวกเขาโดยทั่วไปสามารถแบ่งออกเป็นคำหมายถึงบันทึก , บันทึก , บันทึกวันเดือนปีและเวลาเป็นสี่ประเภทหลักตามลำดับได้ทราบวันเดือนปีและเวลาที่บันทึก แนวคิดของเวลาในภาษาเป็นสิ่งที่ค่อนข้างเป็นปัญหาที่ซับซ้อนและน่าสนใจ ภาษาของมนุษย์ในด้านนี้ได้แสดงถึงความหลากหลายและมีลักษณะบางอย่าง