ผมได้อ่านเรื่องราวของโรงเรียนหนึ่งในทะเล เด็กในครอบครัวที่ยากจนมาก , บิดาตายแต่เขาก็ยังยืนยันว่าหลังจากจบการศึกษาจากวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาและแม่ของเขาเพื่อให้เขาไปเรียนและไปทำงานทุกวันไม่หยุดแม้แต่เวลาพักผ่อนไม่มาก ผมได้อ่านบทความนี้แล้วรู้สึกว่าลูกคนนี้เห็นแก่ตัวมาก รู้สึกว่าเขาจะลืมลืมลืมเวลาที่โหดร้ายมากและลืมในชีวิตและคุณจะลืมโลกที่ไม่สามารถตอบแทนความรักที่เขาอาจจะรอจนกว่าพ่อแม่จะจากเขาไปเมื่อเขาอาจจะพบในชีวิตของเขายังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่แต่ก็สายไปแล้วแต่หลังจากเขาไม่สามารถชําระกับอารมณ์ บางเรื่องเมื่อเราเองไม่ได้ใส่ใจสูญเสียเมื่อมันเสียใจที่ไม่ได้ดูแล ; มีบางอย่างที่เรายังเป็นเด็กไม่รู้ผมรู้เมื่อจะเด็กเกินไป ดังนั้นมีบางอย่างที่เราต้องทำก่อน " ลูก " คือไม่สามารถให้ความสำคัญกับความสุขของ " ลูก " คือเป็นขั้นตอนที่ผิดพลาดอาจเสียใจตลอดชีวิตที่ผ่านมา ; ; ; ; ; ; ; " กตัญญู " เป็นชีวิตและชีวิตในข้อต่อโซ่เมื่อแตกและไม่เคยเชื่อมต่อ
รีบๆให้พ่อแม่ทำกตัญญู ไม่ว่าจะเป็นสถานที่หรูหราไม่ว่าจะเป็นจดหมาย , ไม่ว่าจะเป็นอาหารอะไรก็ตามที่เป็นปกติไม่ว่าจะเป็นแม้ว่าจะไม่เท่ากับ 1 ,แต่ใน " ลูกกตัญญู " ในความสมดุลของพวกเขาเทียบเท่า . โลกของเด็กแต่ต้องหนีบไม่ให้สูญเสียคุณจะเสียใจ
การแปล กรุณารอสักครู่..