每年泰国佛历十二月十五日（阳历的11月某日）是泰国的水灯节。这个季节在

每年泰国佛历十二月十五日（阳历的11月某日）是泰国的水灯节。这个季节在泰国是旱季，相
当于北方的秋天，气温凉爽，月明星稀，是夜里放水灯的最好的日子。
相传水灯节已有700年的历史。它诞生于泰国中部的城镇素可泰。“素可泰”，在泰语中是“幸福的黎
明”的意思。关于素可泰与水灯节的关系，当地流传着几个美妙的传说。
传说在很久以前，素可泰有一位名叫“诺帕玛”的姑娘，长得非常秀丽，只是体弱多病，心里很是苦恼。有一天她正在菩提树下为自己的身体发愁，忽然佛祖释迦牟尼飘然而至。姑娘连忙跪拜佛祖，请求佛祖帮助她驱除病魔。佛祖告诉她，在佛历十二月的月圆之夜，将自己剪下来的碎指甲和头发，放在一个莲花形的灯座里，点上蜡烛，放到河里，就可以驱除病魔。到了这年的十二月的一个月圆之夜，姑娘按着佛祖队话做了，结果她的身体真的康复了。
此后，诺帕玛姑娘为了感谢佛组的恩赐，就在每年的十二月十五日夜里，用芭蕉叶制作一种莲花形的基座，插上蜡烛，放入河里，以此方式来表达对佛祖释迦牟尼的膜拜。后来，姑娘的举动让国王知道了，国王就决定每年十二月十五日夜里，在河里放水灯，来祈求佛祖保佑五谷丰登，诸事如意。并将这一天定为泰国的水灯节。据史料记载，每年的十二月十五日夜里的良辰吉日来到时，国王将王妃们制作成莲花状的水灯，点上蜡烛，放到河里，作为表达对佛陀、河神祭拜及谢恩的一种隆重仪式。
还有个传说说是在两千多年前，释迦牟尼在菩提树下修行时，有位少女给他送来一金盘食物。当时释迎牟尼暗中许了个愿：如能得道成佛，把金盘放到河里就漂浮在水面上。他接过金盘放到河面上，果然四平八稳地浮着。不久释迎牟尼就成了佛祖。
另一个传说更为离奇。传说在远古时，一对白乌鸦在河边树上筑巢，生下五个蛋。忽然有一天风暴袭来，鸦巢被吹落到河里。白乌鸦淹死了，五个鸦蛋却被河水冲走。后来这五个鸦蛋被孵化成人，他们立志要找到母亲。当他们的母亲——白乌鸦在天上得知此事后，就化作原形，飞到人间，告诉她的孩子们在每年12月的月圆的夜里，把香烛插在形如雀巢的盘中，浮在河上来表示对母亲的怀念。
这些传说的可靠性已难查考，不管是出于什么缘由，但无可辩驳的事实是水灯节的风俗已成为泰国富有传统韵味和充满诗情画意的民族节日。
在水灯节的这一天夜里，当皓月升空之时，人们都穿着华丽的泰式民族服装，怀着一颗虔诚的心，去参加放水灯的庆典。特别是一些窈窕淑女，迈着轻盈的脚步，到河边放水灯，更是婀娜多姿的一种风采。
水灯是用芭蕉叶折叠成莲花形状，呈圆形，周边有三角状突起，中间插着两支小蜡烛，一支香，还有一支火药捻制的“烟花捻”。点燃后，这支“烟花捻”火花四溅，毕毕剥剥，煞是好看。放水灯前要点燃小蜡烛，用以表示导向光明，心灵明澈的向往。这种取自自然的材料，美观而新鲜，还散发着芬芳的气息。据说前几年的水灯有用泡沫板防水纸做的，形状大小不一，更是五光十色。近年曼谷维护清洁局局长纳隆事光友布指示，要求用天然物质制作水灯，以便“协同维护河流、港渠的清洁”，防止环境受到污染。
在水灯节的这天夜里，各个城市一般都要举行水灯节盛会。在其发祥地素可泰府最为隆重。这里的盛会是在最具规模的玛哈泰寺前的护城河举行。素可泰府的水灯节为期三天，不仅规模盛大，而且还演出模拟性的历史情景，在现代科学的声、光、电的衬托下，气势磅礴，惟妙惟肖。其间，还要举行选美比赛、水灯比赛、灯笼比赛、烟花比赛等。盛会的高潮是放水灯。在银色月光的沐浴下，河面上波光粼粼，两岸的歌声、鼓乐声此起彼伏。花枝招展的少女，春风得意的小伙子点燃水灯的蜡烛，口中默念着许下的心愿，将水灯轻轻地放在水面上，凝望着水灯顺流漂去。
在水灯节期间，沿河两岸的小店播放着耳熟能详的水灯节情歌，出售拜神用的莲花和蜡烛，生意非常兴隆。还有一些食档专卖泰式传统美食，如炸鱼饼、烤蕃薯、干鱼松、辣豆、青菜和竹筒饭，全部盛在一个大盘子里，中间点燃一根蜡烛，吃起来很有气氛。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในแต่ละปีไทยพุทธวันที่ 15 ธันวาคม ( ตรงกับวันที่พฤศจิกายน ) คือประเทศไทยเทศกาลลอยกระทง ฤดูกาลนี้ในไทย


เฟสเมื่อฤดูฝนในภาคเหนืออุณหภูมิเย็นในฤดูใบไม้ร่วงเป็นคืนเดือนหงาย , โคมไฟน้ำวันที่ดีที่สุด ประเพณีลอยกระทง 700

มีปีของประวัติศาสตร์ มันเกิดมาจากภาคกลางของประเทศไทยในเมืองสุโขทัย " สุโขทัย " ในไทยว่าเป็น " ความสุขของหมิงเลย

" " " " " " " " ที่เกี่ยวข้องกับเพลงลอยกระทงสุโขทัยความสัมพันธ์มีหลายตำนานที่เป็นที่นิยมในท้องถิ่นที่ยอดเยี่ยม นานมาแล้ว

ตำนานสุโขทัยมีผู้หญิงที่ชื่อ " นพมาศ " หญิงสาวหน้าตาสวยงามมากแต่ในใจก็ถูกทำให้อ่อนแอ ,วันนึงเธออยู่ที่ใต้ต้นโพธิ์ที่ร่างกายของพวกเขากังวลและก็พระพุทธเจ้าศากยมุนีที่ลอยอยู่ในอากาศ หญิงสาวรีบกราบไหว้พระพุทธเจ้าและขอให้พระพุทธเจ้าช่วยเธอขับไล่โรค พระพุทธเจ้าพุทธธันวาคมบอกเธอว่าในคืนที่พระจันทร์เต็มดวงเขาจะตัดเศษเล็บและผมใส่กันในหนึ่งในผู้ถือโคมไฟรูปดอกบัวและเทียนลงในแม่น้ำจะสามารถขับไล่โรค โดยในปีนี้ธันวาคมพระจันทร์เต็มดวงเดือนสาวทีมตามพระพุทธเจ้าแล้วได้ผลจริงการกู้คืนร่างกายของเธอ

หลังจากนั้นนพมาศพระพุทธรูปในกลุ่มผู้หญิงเพื่อขอบคุณของขวัญที่ได้ในแต่ละปีวันที่ 15 ธันวาคมคืน ,ผลิตโดยใช้ใบตองเป็นรูปดอกบัวที่ฐานวางเทียนลงในแม่น้ำในลักษณะนี้เพื่อแสดงการบูชาต่อพระพุทธเจ้าศากยมุนี แล้วผู้หญิงที่ทำให้พระราชาทรงรู้ว่าเขาตัดสินใจในแต่ละปีวันที่ 15 ธันวาคมคืนโคมไฟน้ำในแม่น้ำมาอธิษฐานขอพระอวยพรให้ผลผลิตทุกอย่างเป็นไปอย่างที่คุณต้องการ และสิ่งนี้จะกำหนดวันให้ประเทศไทยเทศกาลลอยกระทง ตามบันทึกทางประวัติศาสตร์ของทุกปีในคืนที่ 15 ธันวาคมเนื่องมาถึงพระราชาจะเป็นเจ้าหญิงทำให้เป็นรูปร่างคล้ายดอกบัวน้ำไฟจุดเทียนลงในแม่น้ำเป็นแม่น้ำในการแสดงออกต่อพระพุทธเจ้าและบูชาเป็นพิธีและเชน

มีตํานานกล่าวว่ามีประมาณ 2 , 000 ปีก่อนพระพุทธเจ้าใต้ต้นโพธิ์ในการปฏิบัติเมื่อมีหญิงสาวที่เขาส่งไปเป็นอาหารจานทอง เมื่อการต้อนรับพระพุทธเจ้าแอบอธิษฐานถ้าคุณสามารถใส่ลงในแผ่นทองที่ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าก็ลอยอยู่ในน้ำ เขาเอาแผ่นทองลงในแม่น้ำและแน่นอนลอย เร็วๆนี้จะกลายเป็นการต้อนรับพระมุนี

อีกหนึ่งตำนานที่ยิ่งแปลก ตำนานโบราณในการสนทนาในที่อีกาทำรังบนต้นไม้ใกล้แม่น้ำให้กำเนิดไข่ในห้า จู่ๆวันหนึ่งพายุได้พัดลงแม่น้ำรังอีกา อีกาสีขาวจมน้ำ 5 ไข่ก็กาแม่น้ำ หลังจากนั้นทั้งห้าที่ถูกฟักไข่กาผู้ใหญ่ ,พวกเขาปรารถนาที่จะหาแม่ เมื่อแม่กาขาวในท้องฟ้า . . . หลังจากการเรียนรู้นี้กลายเป็นต้นแบบที่บินมาและบอกกับลูกๆของเธอในแต่ละปีในคืนที่พระจันทร์เต็มดวงธันวาคมเอาธูปที่แทรกอยู่ในรูปของเนสท์เล่จานลอยอยู่ในแม่น้ำแสดงความทรงจำของแม่

เรื่องราวเหล่านี้เป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบความน่าเชื่อถือได้ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตามแต่ในความเป็นจริงเถียงไม่ได้เป็นประเพณีลอยกระทงประเทศไทยได้กลายเป็นที่ร่ำรวยและเต็มรูปแบบของรสชาติแบบดั้งเดิมของเทศกาลแห่งชาติ
ในวันลอยกระทงนี้คืนหนึ่งเมื่อดวงจันทร์ขึ้นเมื่อผู้คนแต่งตัวด้วยชุดประจำชาติไทยที่งดงามด้วยความกตัญญูของหัวใจไปร่วมงานเทศกาลโคมไฟน้ำ โดยเฉพาะบางคนที่หญิงสาวก้าวเดินเบาไปที่แม่น้ำน้ำโคมไฟที่สวยงามมากขึ้นและมีสไตล์

น้ำไฟโดยใช้ใบตองพับเป็นดอกบัวบานเป็นวงกลมล้อมรอบสามเหลี่ยมแบบนูนตรงกลาง 2 แท่งเทียนขนาดเล็กที่เสียบอยู่ที่支香อื่นของระบบ " พลุดินปืนบิดบิด " จุดนี้ " หลังจากบิดประกายไฟกระจายดอกไม้ไฟ " " " " " " " 毕毕ปอกมีเสน่ห์จริงๆ โคมไฟน้ำก่อนที่จะจุดเทียนขนาดเล็กที่ใช้เพื่อบ่งชี้ถึงทิศทางแสงใสหัวใจปรารถนา ชนิดของวัสดุจากธรรมชาติที่สวยงามและสดยัง exudes กลิ่นกล่าวว่าไม่กี่ปีที่ผ่านมาโคมไฟน้ำฟองประโยชน์ทำแผ่นกระดาษกันน้ำ , รูปร่าง , ขนาดและสีสันที่มากขึ้น ผู้อำนวยการสำนักรักษาความสะอาดกรุงเทพมหานครในเรื่องผ้า纳隆 Guang คำสั่งให้ใช้วัสดุธรรมชาติในการผลิตโคมไฟน้ำเพื่อให้ร่วมกันรักษาความสะอาดของแม่น้ำและท่าเรือคลอง " เพื่อป้องกันไม่ให้มลพิษสิ่งแวดล้อม
ลอยกระทงในคืนที่เมืองต่างๆโดยทั่วไปจะต้องจัดขึ้นในเทศกาลลอยกระทง ในจังหวัดสุโขทัยบ้านเกิดที่ยิ่งใหญ่ ที่นี่เป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่ใหญ่ที่สุดที่จัดขึ้นที่หน้าวัด玛哈泰คูเมือง งานลอยกระทงจังหวัดสุโขทัยเป็นเวลา 3 วันไม่ใหญ่และยังแสดงสถานการณ์จำลองในประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ , เสียง ,ไฟฟ้าแสงของฉากหลังที่งดงามมาก ซึ่งจะจัดขึ้นในการประกวดความงาม , น้ำไฟ , โคมไฟการแข่งขันเกม , ดอกไม้ไฟเกม , ไฮไลท์ของเทศกาลโคมไฟน้ำ ในเงาแสงจันทร์แสงบนน้ำระหว่างสองฝั่งช่องแคบไต้หวันกลองที่ได้ยินเสียงเพลง , ความสำเร็จของเด็กหนุ่มสวยสาวจุดเทียนโคมไฟน้ำในปากย้ำสัญญาปรารถนาจะได้น้ำไฟเบาๆลงบนพื้นผิวและจ้องมองไปที่โคมไฟที่ลอยล่อง
ลอยกระทงริมฝั่งของร้านในช่วงเทศกาลลอยกระทงจะเล่นเพลงที่คุ้นเคย , ขายบัวบูชาด้วยเทียนและธุรกิจที่ประสบความสำเร็จมากมีไฟล์ไทยอาหารขายอาหารแบบดั้งเดิมเช่นขนมปัง , อบแห้ง , ปลาแห้งน่ะมันเทศร้อน , ถั่วและผักและข้าวไม้ไผ่ทั้งหมดที่เสิร์ฟในจานใหญ่หนึ่งในกลางจุดเทียนกินค่อนข้างมีบรรยากาศ