赏析 蜂与蝶在诗人词客笔下，成为风韵的象征。然而小蜜蜂毕竟与花蝴蝶不同

赏析
蜂与蝶在诗人词客笔下，成为风韵的象征。然而小蜜蜂毕竟与花蝴蝶不同，它是为酿蜜而劳苦一生，积累甚多而享受甚少。诗人罗隐着眼于这一点，写出这样一则寄慨遥深的诗的“动物故事”。仅其命意就令人耳目一新。此诗艺术表现上值得注意的有三点：一、欲夺故予，反跌有力。此诗寄意集中在末二句的感喟上，慨蜜蜂一生经营，除“辛苦”而外并无所有。然而前两句却用几乎是矜夸的口吻，说无论是平原田野还是崇山峻岭，凡是鲜花盛开的地方，都是蜜蜂的领地。这里作者运用极度的副词、形容词──“不论”、“无限”、“尽”等等，和无条件句式，极称蜜蜂“占尽风光”，似与题旨矛盾。其实这只是正言欲反、欲夺故予的手法，为末二句作势。俗话说：抬得高，跌得重。所以末二句对前二句反跌一笔，说蜂采花成蜜，不知究属谁有，将“尽占”二字一扫而空，表达效果就更强。如一开始就正面落笔，必不如此有力。
二、叙述反诘，唱叹有情。此诗采用了夹叙夹议的手法，但议论并未明确发出，而运用反诘语气道之。前二句主叙，后二句主议。后二句中又是三句主叙，四句主议。“采得百花”已示“辛苦”之意，“成蜜”二字已具“甜”意。但由于主叙主议不同，末二句有反复之意而无重复之感。本来反诘句的意思只是：为谁甜蜜而自甘辛苦呢？却分成两问：“为谁辛苦”？“为谁甜”？亦反复而不重复。言下辛苦归自己、甜蜜属别人之意甚显。而反复咏叹，使人觉感慨无穷。诗人矜惜怜悯之意可掬。
三、寓意遥深，可以两解。此诗抓住蜜蜂特点，不做作，不雕绘，不尚词藻，虽平淡而有思致，使读者能从这则“动物故事”中若有所悟，觉得其中寄有人生感喟。有人说此诗实乃叹世人之劳心于利禄者；有人则认为是借蜜蜂歌颂辛勤的劳动者，而对那些不劳而获的剥削者以无情讽刺。两种解会似相龃龉，其实皆允。因为“寓言”诗有两种情况：一种是作者为某种说教而设喻，寓意较浅显而确定；另一种是作者怀着浓厚感情观物，使物著上人的色彩，其中也能引出教训，但“寓意”就不那么浅显和确定。如此诗，大抵作者从蜂的“故事”看到那时苦辛人生的影子，但他只把“故事”写下来，不直接说教或具体比附，创造的形象也就具有较大灵活性。而现实生活中存在着不同意义的苦辛人生，与蜂相似的主要有两种：一种是所谓“终朝聚敛苦无多，及到多时眼闭了”（《红楼梦》“好了歌”）；一种是“运锄耕劚侵星起”而“到头禾黍属他人”。这就使得读者可以在两种意义上作不同的理解了。但是，随着时代的前进，劳动光荣成为普遍观念，“蜂”越来越成为一种美德的象征，人们在读罗隐这诗的时候，自然更多地倾向于后一种解会了。可见，“寓言”的寓意并非一成不变，古老的“寓言”也会与日俱新。
这是一首咏物诗，也是一首寓理诗。诗人借引用蜜蜂辛勤劳动的高尚品格，也暗喻作者对不劳而获的人的痛恨与不满。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่นชมการ อธิบาย โดยผึ้งและผีเสื้อในคำของกวี กลายเป็น สัญลักษณ์ของเสน่ห์ อย่างไรก็ตามหลังจากที่ทุก ผึ้งและผีเสื้อของเบิร์ตจะแตกต่างกัน มันเป็นน้ำผึ้ง และแรงงานชีวิต มาก และเพลิดเพลินกับการสะสมน้อยมาก กวีของ Luo หยินเน้นนี้ เขียนส่งเงินเลยลึกลงไปในบทกวี "เรื่องสัตว์" ความคิดเป็นความสดชื่น ศิลปะนี้ก็เป็นที่น่าสังเกตว่า มีจุดสามจุด: ครั้งแรก การใช้ การปฏิเสธ และมีประสิทธิภาพ บทกวีนี้เน้นถอนหายใจที่สิ้นสุดของประโยค น้ำผึ้งผึ้งชีวิตการจัดการเงิน นอกเหนือไปจาก "ฮาร์ด" ขณะทั้งหมดไม่ อย่างไรก็ตาม ประโยคที่สองก่อนจะเกือบอัญมณีโทน กล่าวว่า เขตข้อมูลธรรมดาและภูเขา ที่ดอกไม้ ดินแดนผึ้ง ที่นี่ผู้เขียนใช้คำกริยาวิเศษณ์และคุณศัพท์- "หาก" "ไม่จำกัด" "ทำ" รอและประโยคแบบไม่มีเงื่อนไข กล่าวว่า ผึ้ง "ฉากที่ดีที่สุด" มันอาจขัดแย้งกับรูปแบบ ก็เพื่อผู้ที่ต้องการใช้มันเพียงงบทางการสองประโยคในตอนท้ายที่บอก ว่าไป: สูงยก ฤดูใบไม้ร่วงมี ดังนั้นจุดสิ้นสุดของประโยคสองของสองอดีตตกปากกา พูดผึ้งดอกไม้ ไม่รู้ใครจะเป็น "ที่สุด" swept ห่างจากคำ นิพจน์ผลเป็นแข็งแกร่ง เขียนบวกตั้งแต่เริ่มต้น จะไม่แข็งแรง เอ้อ และรายละเอียดย่อย ชีวิต นี้ใช้คลิปคำอธิบาย และอภิปรายวิธีการ แต่เกี่ยวกับการชัดแจ้งทำให้ใช้ถนนย่อยอารมณ์ ก่อน จัดงานเลี้ยงหลักสองบรรทัดสองเป็นการอภิปรายหลัก หลังจากสองสามประโยคในชุมนุมหลักของการสนทนาหลักสี่ "เก็บดอกไม้" ได้รับการแสดงใน "ความลำบาก" หมายถึง "น้ำผึ้ง" มีคำหวาน" แต่เนื่องจากการจัดประเภทหลักในแตกต่างกัน ประโยคที่สองมีการทำซ้ำสัมผัสซ้ำ ความหมาย ย่อยที่: ที่หวานหวานยาก แต่คำถามที่สอง: "ที่ยาก" "ที่หวาน" ยังได้ซ้ำ ๆ โดยไม่ซ้ำกัน กลับยากลมปาก หวานหมายความว่า เป็นของบุคคลอื่น และสวดมนต์ซ้ำ ๆ คนนอนหลับรู้สึกอนันต์ กวีที่มุ่งมั่นบูชาเมตตาโปรดเกล้า ลึกสาม ความหมายระยะไกลสามารถสองโซลูชั่น บทกวีนี้จับผึ้งคุณสมบัติ ไม่หยิ่งทะนง ไม่แกะสลัก และทาสี สำนวนไม่ แบนราบ และมีความคิดที่ เพื่อให้ผู้อ่านสามารถนี้ "เรื่องสัตว์" มีความรู้สึก ซึ่งส่งแยกกันของชีวิต คนบอกว่า เป็นโลกปัญหา หมอที่ใช้ผึ้งสรรเสริญคนยากจะสันนิษฐาน และอเมริกาผู้ล่วงละเมิด ด้วย pitiless เสียดสีในราย ความบาดหมางระหว่างสองวิธีแก้ไขอาจ ในความเป็นจริง เป็นที่ยอมรับได้ เนื่องจากบทกวี "อุปมานิทัศน์" มีสถานการณ์สอง: หนึ่งเป็นนักเขียนการตั้งค่าชนิดของจงอุปมาบาง ความหมายชัดเจนเพื่อให้แน่ใจ อื่น ๆ ผู้เขียน มองอารมณ์แข็งแกร่ง แบบสี ซึ่งสามารถนำไปสู่บทเรียน แต่ "ความหมาย" ไม่ดังนั้นง่าย และบาง บทกวีดังกล่าว มาจากของ bee "เรื่องราว" ฉุน และขมในเงาของชีวิตขณะนั้น แต่เขาเพียง "เรื่อง" เขียนลง ไม่จงเปรียบเทียบทางตรง หรือเฉพาะ สร้างภาพที่ มีความยืดหยุ่นมากขึ้น ในชีวิตจริง มีความหมายแตกต่างกันของชีวิตเหน็ดเหนื่อย และผึ้งคล้ายมีสองประเภทหลัก: คือเรียกว่า "ไว้ไม่ และตามาก" ("ความฝันของคฤหาสน์แดง" เพลงดี ") เป็นการ" Wan จอบ Zhu รุกรานดาว "และ" สิ้นสุดข้าว Panicum อื่น ๆ " นี้ทำให้ผู้อ่านสามารถใช้สองวิธีของการทำความเข้าใจ อย่างไรก็ตาม มีล่วงหน้าของเวลา แรงงานกลายเป็น แนวคิดทั่วไป "ผึ้ง" กลายเป็น สัญลักษณ์ของคุณธรรม เมื่อพวกเขาอ่านของบทกวี Luo หยิน ธรรมชาติเพิ่มเติมต่อการแก้ปัญหาหลัง มองเห็นได้ ความหมาย "อุปมานิทัศน์" ถูกกำหนดในหิน โบราณ "อุปมานิทัศน์" และทุกวันใหม่ นี่คือบทกวีเป็นเพลง บทกวีเลย กวียืมอ้างอิงอักขระผึ้งของเขาทำงานหนัก คำอุปมาอุปมัยยังผู้เขียนเกลียดและไม่พอใจของผู้คนเพื่อทำอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแข็งค่าของ
ผึ้งและผีเสื้อในปากกาปิดกวีคำที่กลายเป็นสัญลักษณ์ของความมีเสน่ห์ อย่างไรก็ตามหลังจากที่ทุกผึ้งขนาดเล็กและผีเสื้อที่แตกต่างกันก็คือสำหรับน้ำผึ้งและเหน็ดเหนื่อยชีวิตและเพลิดเพลินไปกับการสะสมเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกมากมาย กวี Luo หยินมุ่งเน้นไปที่จุดนี้จะเขียนเช่นส่งออกไปใจกว้างบทกวีลึก "เรื่องราวของสัตว์." เพียง แต่ชีวิตของพวกเขาหมายความว่ามันสดชื่น บทกวีการแสดงออกทางศิลปะเป็นที่น่าสังเกตว่ามีสามจุด: ครั้งแรกที่ถูกกล่าวหาว่าพยายามที่จะคว้ามันไปได้ลดลงอย่างมาก ส่งบทกวีที่มีเจตนาที่จะมุ่งเน้นไปที่ส่วนท้ายของสองเสียใจใจกว้างธุรกิจชีวิตผึ้งนอกเหนือไปจาก "ยาก" ไม่ได้ออกทั้งหมด อย่างไรก็ตามทั้งสองประโยคแรก แต่ด้วยอวดเสียงเกือบจะบอกว่าไม่ว่าจะเป็นสาขาธรรมดาหรือภูเขาดอกไม้ทั้งหมดในบานเต็มผึ้งเป็นดินแดน ที่นี่ผู้เขียนใช้คำวิเศษณ์มากคำคุณศัพท์── "ไม่ว่าจะเป็น", "ไม่ จำกัด ", "ทำ" และอื่น ๆ และประโยคที่ไม่มีเงื่อนไขกล่าวว่าผึ้งเสา "สวยนึกคิด" ดูเหมือนว่าหัวข้อและความขัดแย้ง ในความเป็นจริงนี้เป็นเพียงถูกต้องและเหมาะสมกับความปรารถนาที่ถูกกล่าวหาว่าพยายามที่จะคว้ามันวิธีเช่นถ้าปลายของทั้งสอง เป็นว่าไป: ยกน้ำตกสูงเกินไปอย่างหนัก ดังนั้นในตอนท้ายของสองคู่ของอดีตสองได้ลดลงกล่าวว่าผึ้งดอกไม้ลงในน้ำผึ้งผมไม่ทราบว่าใครเป็นของการศึกษาจะ "ทำบัญชี" คำกวาดออกไปมีผลต่อการแสดงออกมีความแข็งแรง หากเริ่มต้นบวกใส่ปากกากับกระดาษจะไม่เพื่อให้มีประสิทธิภาพ
ประการที่สองการบรรยายโวหารร้องเพลงถอนหายใจที่รักใคร่ บทกวีที่ใช้วิธีการเล่าเรื่องข้อเสนอ แต่ไม่ได้พูดคุยอย่างชัดเจนปัญหาและการใช้ถนนเสียงโวหาร ก่อนที่ทั้งสองประเทศซีเรียหลักหลังจากการประชุมหลักสอง หลังจากที่ทั้งสองในสามเป็นหลักซีเรียสี่แนะนำหลัก "ดอกไม้เลือก" ได้แสดงให้เห็น "ยาก" ความหมาย "น้ำผึ้ง" เป็นคำที่มี "หวาน" หมายถึง แต่เนื่องจากการประชุมหลักหลักที่แตกต่างกันซีเรียสุดท้ายทั้งสองได้ซ้ำแล้วซ้ำอีกความหมายความรู้สึกของการทำซ้ำไม่มี แต่เดิมหมายถึงคำถามเชิงโวหารเพียง: ใครเต็มใจหวานและยาก? จะแบ่งออกเป็นสองคำถาม: "ใครยาก"? "ใครหวาน"? ซ้ำยังได้โดยไม่ต้องทำซ้ำ อีกครั้งเผยให้เห็นยากแก่เขาและคนอื่น ๆ ที่อยู่ในความหมายหวานแม้จะเห็นได้ชัด ซ้ำแล้วซ้ำอีก Chant คนรู้สึกว่าอารมณ์ความรู้สึกที่ไม่มีที่สิ้นสุด กวีโม้หวงแหนความเห็นอกเห็นใจความหมายที่น่ารื่นรมย์
ประการที่สามความหมายออกไปลึกสองโซลูชั่นที่เป็นไปได้ คุณสมบัติบทกวีจับผึ้งไม่ได้วางแผนไว้ไม่แกะสลักและทาสีไม่สำนวนเลยแม้ว่าจะมีธรรมดาและ CXC เพื่อให้ผู้อ่านจากนี้เป็น "นิทานสัตว์" ถ้าวูรู้สึกว่ามีชีวิตส่งความเสียใจ บางคนบอกว่าบทกวีนี้เป็นบิตของการถอนหายใจในโชคลาภโลกป้าของบางคนคิดว่าการได้รับการยกย่องโดยผึ้งทำงานอย่างหนักในขณะที่ทำอะไรเลยสำหรับ exploiters เหล่านั้นเพื่อเสียดสีเลือดเย็น สองชนิดของขั้นตอนการแก้ปัญหาความขัดแย้งจะชอบในความเป็นจริงจะได้รับอนุญาต เพราะ "นิทาน" บทกวีมีสองกรณีคือหนึ่งเป็นผู้เขียนบางพระธรรมเทศนาและตั้งคำอุปมาหมายจะถูกกำหนดประถมศึกษามากขึ้นอีกเป็นนักเขียนที่มีมุมมองอารมณ์ความรู้สึกกระตือรือร้นของสิ่งเพื่อให้เป็นปริญญาโทของสีซึ่งยัง บทเรียนสามารถดึงออกมา แต่ "ความหมาย" และไม่เพื่อง่ายต่อการตรวจสอบ ดังนั้นบทกวีเขียนอาจจะเห็นเงาของชีวิตจากนั้นเวลา Kuxin ผึ้ง "เรื่อง" แต่เขาเป็นเพียง "เรื่อง" ที่จะเขียนมันลงไม่ตรงหรือการเปรียบเทียบการสอนที่เฉพาะเจาะจงในการสร้างภาพจะมีความยืดหยุ่นมากขึ้น ในชีวิตจริงมีความหมายชีวิตเหนื่อยแตกต่างกันและผึ้งที่คล้ายกันส่วนใหญ่เป็นที่สอง: หนึ่งที่เรียกว่า "มาบรรจบกันตรงปลายทุกข์ไม่มากและปิดตาเป็นเวลานาน" ( "Dream of Red แมนชั่น", "เพลงที่ดี" ); หนึ่งคือ "การขนส่งรถหน้าตักหลังขุดจู้บุกรุกจากสตาร์" และ "หัว Wo กินคนอื่น ๆ ." ซึ่งจะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจที่แตกต่างกันในสองความรู้สึก แต่ด้วยความก้าวหน้าอายุแรงงานรุ่งโรจน์กลายเป็นความเชื่อที่นิยม "ผึ้ง" ได้กลายเป็นมากขึ้นสัญลักษณ์ของคุณธรรมวิธีการแก้ปัญหาหลังจากที่มีคนอ่านบทกวีนี้เมื่อ Luo หยินแนวโน้มตามธรรมชาติมากขึ้นจะ ดังนั้น "นิทาน" อาการไม่คงที่โบราณ "นิทาน" นอกจากนี้ยังจะได้พบกับจูญี่ปุ่นใหม่
นี่คือบทกวีสวดมนต์บทกวีเป็นผู้จัดการพาร์ทเมนท์ กวีโดยอ้างอิงถึงการทำงานอย่างหนักของผึ้งประเสริฐอักษร แต่ผู้เขียนยังส่อให้คนที่ยังไม่ถือเป็นความเกลียดชังและความไม่พอใจ