云家并不大，走了没多久，云萧便停步在了一个雅致的庭院前。 云萧侧过身道

云家并不大，走了没多久，云萧便停步在了一个雅致的庭院前。

云萧侧过身道：“这里是我爹的住处，因为身体的缘故，他很少外出，这个时间，他应该在里面的。”

这个院子不大，作为家主的住所，看上去和周围的庭院也并没有显眼的区别，云澈目光扫了一眼周围，这里的脚印人迹很是稀疏，显然平时都很少有人来。而一个显赫家族的家主住处，本应该是被经常登门踏足的地方。

“我们进去吧。”

云萧缓缓的调整气息，让自己的脸色变得好看一点，又伸手摸了一下背后，确认新换的衣服上没有沾染血迹后才算是放下心来，他向前走了两步，刚要踏进院子时，却现云澈没有跟过来，他一转眼，便看到云澈正眼睛直直的看着前方，似乎已经失神。

“云大哥，怎么了？”云萧疑问道。

云澈眼神回过，然后淡淡摇头：“没什么，我们进去吧……希望不会打扰到你父亲休息。”

“不会的，我爹一般不会在这个时间休息的。”云萧微笑着道，然后又小声的提醒一句：“千万不要和我爹说我的伤很重，不然爹娘知道了，肯定要好几天睡不安稳。”

“嗯。”云澈答应一声，向前抬步，就连云萧，都看出他有些魂不守舍。

不大的庭院，一个矮亭，一张石桌，四个石凳，一小片翠绿的葡萄架，葡萄架旁是一个看上去有些陈旧的藤椅，在旁边，是一个更加陈旧的武器架，只是上面并没有挂什么武器，甚至没有了挂过武器的痕迹。

这便是云澈所看到的，庭院里的一切。

云萧站到主房面前，声音轻缓的道：“爹，你在里面吗？我带了一位朋友来，他想见你。”

房间里面，传来了轻微的动静，随之，一个中年男子的声音传来：“哦？朋友？呵呵，萧儿好像还是第一次带朋友来，进来吧。”

这个声音很温和，但毫无中气，透着明显的虚软无力。身为一个医者，仅凭这个声音，云澈便可以确定声音的主人身体状态是何等的不堪。他的心中不受控制的猛然揪动……直揪的他内心深处有一种针扎般的疼痛。不由自主的，他伸出手来，按在了自己的心口部位……

他一直以为，能让他有这种感觉的，只有爷爷、小姑妈，还有和他成婚的苍月，他无法理解，为什么面对一个从未见过面，曾经还暗暗恨过的人，他声音中透出的虚弱，竟会让自己产生这种轻微，却无比锥心的痛感……

这难道……就是传说中的那种……血脉相连吗……

现在与自己只有一墙之隔，只要再简单几步就要见到的人……真的就是……就是……

“那我们进去了，云大哥……啊？云大哥，云大哥？”

云澈呆呆的看着前方，目光怔然，四肢紧绷，就如魂魄忽然离体，云萧一连喊了他三遍，他才算是回过神来……胆子大到无法无天，敢一个人毁焚天门，敢一个人闯凤凰神宗的他，此时面对前方只有三步之遥的虚掩房门，心脏竟是无比狂乱的跳动起来，那是一种无比陌生，从未有过的悸动和忐忑，那种感觉，他无法诠释，无法形容……

他有着两世人生，一世，是师父将他抚养长大，一世，是萧爷爷将他养大……两世，他都没有父母，哪怕是这一世的养父母，在他记事之前就双双离世。

“父亲”这个对普通人来说熟悉的不能再熟悉的概念，对他，却一直都无比的陌生和遥远。从爷爷云沧海那里，他知道了自己亲生父母的身份和名字，知道了他们当年离开自己的原因，他当初对他们的恨意全部消失，潜意识里也渴望着能见到他们。

但现在，即将面对……自认为心境强韧如钢的他，却是心神大乱，无所适从。

“我没事，”云澈笑的很勉强，他攥紧双手，才现自己的掌心已全部是汗水：“我对云前辈神往已久，忽然要见到，有些……太激动了……让我先稍稍平静一会儿。”

“呃……真的会这么夸张吗？”云萧挠了挠额头，表示不太能理解。

云澈手掌按着胸口，连续几个呼吸后，长长的呼出一口气，神色总算平静了那么几分，他看着眼前的房门一小会儿，终于道：“云萧，我们进去吧。”

房门被推开，云萧在前，云澈在后，缓步走了进去，随之，房门被关上，侧对房门的那个硬木书桌前，一个一身青衣的身影从桌椅上缓缓的转过身来。

这是一个看上去五十岁左右的中年男子，面白无须，但那种白，却是常人都能一眼看出的病态苍白。作为一个强大玄者，他的身体，本应该保持的极为年轻，但从他的身上，却看到了沉重的老态，就连他的头，都至少掺杂着三成的白。

但这些，都全然无法遮掩他那种脱常人的凡气质，眉宇之间，更是显露着一种很轻很淡的温雅平和。他的脸上虽然划刻着苍老的痕迹，但五官依旧彰显着一种难以被遮掩的俊逸，任谁都不会怀疑，他年轻之时，必定是个难得一见的美男子。

“萧儿给爹请安……爹是在作画吗？”云萧看着书桌上的宣纸道。

云澈进入之后，目光就一瞬不瞬的看着青衣男子，青衣男子也打量着他，他没有直接回应云萧的话，而是微笑着点头：“萧儿，这便是你说的那位朋友？长相不凡，气质、气度更是非同寻常……不知如何称呼？”

云萧进来之后，没有马上见礼，面对他的问话，也愣是继续怔了好几息，总算他努力的平静起来，微微欠身，礼貌的道：“晚辈姓云，单名一个澈字，晚辈对妖皇城云家一直心存向往，所以第一次见云前辈，有些失态了，还望前辈见谅。”

“哦？你也姓云？”云轻鸿眉头舒开，微微而笑：“云……澈，呵呵，好名字，真是好名字，你的父母为你起这个名字，一定是希望你一生能无病无患，无忧无虑吧，呵呵……咳咳，咳咳咳咳……”

云轻鸿只是淡淡而笑，却紧接着剧烈的咳嗽起来。云萧连忙向前，焦急的道：“爹，你没事吧……今天的药喝过了没有？”

云轻鸿很快缓了过来，轻轻摆手，笑着道：“爹没事，该喝的药也当然都喝了，不然的话，你娘可饶不了我……哦？”

云轻鸿的神色忽然微微一变，一把抓住云萧的手：“你受伤了，怎么回事？”

“呃，也不是什么大伤……”云萧起初吞吞吐吐，但他知道事情终归瞒不住，还是避重就轻的把他和天下第七城外相会，却遭遇暗杀的事简单说了一遍：“……他们要杀的人是七妹，还特别的说明不会伤害我，不过当时情况真的很危险，还好……”云萧一指云澈：“还好云澈大哥出手相救，不然的话，就真的不堪设想了。他们的目标是七妹，我只是受了一点点小伤，不碍事的，你看，我现在活蹦乱跳的。”

云萧的伤当然不轻，如果撕开他的衣服，背后依然能看到一个红淋淋的血洞。但外面看上去再看下，也毕竟只是外伤，而且已经稳住，一个月内就足以痊愈。让云澈更担心的，是云轻鸿……他居然直到云萧靠近，才觉他已受伤，可想而知他的灵觉已变得多么迟钝……云萧看不出云轻鸿目前的状况多么险恶，云轻鸿也自然不会让云萧知道，但瞒不过他的眼睛……

他很确定，云轻鸿如此下去，已根本活不过三年。

云轻鸿自己，也应该心知肚明。

听了云萧的话，云轻鸿的眉头紧紧皱起，半晌不语，似是在思索着什么。随之，他向云澈微微一笑，然后向他抬手：“小兄弟，感谢你对犬子的救命大恩，云某身体不便，所以……”

在云轻鸿抬手的那一刻，云澈就惊的跳到一边，天王老子的礼他绝对敢受，但惟独眼前之人，他绝对承受不起。没等他说完，云澈就慌不迭的道：“前……前辈，使不得，我救云萧只是举手之劳，完全当不得前辈如此大礼，前辈完全无需放在心上。”

云轻鸿微微一愣，他只是一个很简单的拱手礼，和“大礼”二字八百杆子都打不着，而且对方救了他儿子的性命，一百个拱手相谢都不过分，云澈的反应，着实让他惊讶和迷惑。

云萧对云澈的夸张反应也是摸不着头脑，但他转念一想，忽然有所悟，连忙向云轻鸿解释道：“爹，其实是这样的，在来这里的路上，我们都说好了，等见过你之后，我和云大哥就结拜为兄弟，这样的话呢，我的爹娘，也就是云大哥的爹娘了……所以，云大哥肯定不敢受爹你的礼了。”

“哦？结拜兄弟？”云轻鸿看向云澈，然后笑着点头：“原来如此，好……真好……萧儿性子倔，平时都是独来独往，如果能有一个可以互相依靠的朋友，那真是再好不过，身为爹娘，也会倍感欣慰和安心。”

云轻鸿虽然表现着赞许和喜悦，但云澈从他的眼神里，看到了清晰的疑惑。诚然，一个忽然冒出，不知身份和来历，只认识一天的人……疑虑和警惕，才是最正常的反应。

“爹，我告诉你，云大哥他真的很厉害！围攻我和七妹的三个人都是一级霸皇，而云大哥只用了一招，就轻轻松松击杀了一下，让另外两个吓的屁滚尿流，夹着尾巴跑了。而且云大哥今年才二十二岁，只比我大几个月，就想，就算是苏家的苏止战，在二十二岁的时候都不一定有云大哥这么厉害……额，爹？爹你在想什么？”

云萧正说的兴奋，却现云轻鸿正目光直直的看着云澈，神情有些呆滞。在他的喊声下，云轻鸿收回目光，笑着道：“没什么，只是忽然觉得云小兄弟有些眼熟。”

云澈：“……”

“眼熟？呃，不可能啊……云大哥还是第一次离开师门出来历练，妖皇城更是第一次来。爹你一定是记错人了。”云萧道。

“呵呵，爹说的眼熟，是觉得云小兄弟……很是像我年轻的时候，这么说来，还真是越看越像呢。”

云澈：“……”

“有吗？”云萧看了一眼云轻鸿，又看一眼云澈，然后忽然咧嘴笑道：“嘿！老爹，你之前还说云大哥长相不凡，现在又忽然说云大哥长的像年轻时候的你……你这分明是在变相的夸自己，娘说你年轻的时候很臭美，果然一点都不冤枉你。”

“哈哈哈哈……”云轻鸿被云萧说的大笑起来，但他刚大笑两声，忽然猛的一个气喘，然后剧烈的咳嗽起来：“咳……咳咳咳……咳咳咳咳……”

“啊！爹！”云萧一惊，然后把手掌按在他的背上，但他刚动用玄气，后背和内脏就一阵剧痛，他顿时脸色一白，身体一晃，背后的伤口险些崩出血来。

好在云轻鸿并没有感觉到他的异样，他一摆手，道：“没事，我这都老毛病了，你又不是不知道……云小兄弟，云某身体多年欠佳，实在是招待不周，让你笑话了。”

云澈摇头：“前辈哪里的话……”看着云轻鸿的样子，他的双手一阵颤，终于再也无法忍受，向前一步，道：“云前辈，能不能让我看一下你的伤势，晚辈跟师父学过医术，也算小有所成，说不定能缓解一下前辈的伤病。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมฆได้ดี แต่ไม่นานหลังจาก เสี่ยวยุนแล้วหยุดที่ลานด้านหน้ามีรสนิยม เองเสี่ยวยุน: "ที่นี่คือบ้านของพ่อ ผล ของร่างกาย เขาค่อยไปออก เวลานี้ เขาควรจะมีการ ” ลานไม่น่า เป็นอาศัยหลักของบ้าน และสวนโดยรอบไม่ความแตกต่างของเป้า ตายุ Che glanced สถาน ซึ่งการเดินทางที่รอยเท้า โดยบ่อ มักจะไม่ และอาศัยหลักของครอบครัวโนเบิล ควรจะเป็นสถานเยี่ยมชมบ่อย "เราไป ” เสี่ยวหยุนช้าของการปรับปรุงลมหายใจ ให้หน้าตัวเองเป็นลักษณะ และมาจนถึงสัมผัสเกี่ยวกับเบื้องหลัง ยืนยันใหม่สำหรับเสื้อผ้าซาง ไม่มีเลือดปนเปื้อน Hou เท่านั้นจะลงหัวใจ เดินไปข้างหน้าเขาได้สองขั้น เพื่อก้าวเข้าสู่ลานชิ ตอนนี้ยุ Che ไม่มี การกะพริบ เขาจะดู Che ยืนอยู่ตรงตรงกับของตา น่าจะ มีการขาดงาน น้อง คืออะไรผิด "เมฆ Shaw ถามถนน ดูยุ Che กลับ และสัมผัสแล้วจับหัวของเขา: "ไม่ เราไป...... หวังไม่ต้องรบกวนคุณพ่อพักผ่อน ” "ไม่ พ่อปกติไม่ในขณะนี้ไม่ "เสี่ยวยุนถนน รอยยิ้ม แล้ว กระซิบคำเตือน: " ไม่ และพ่อของฉันบอกฉันว่า บาดเจ็บของฉันเป็นอย่างหนัก หรือคุณพ่อคุณแม่ ทราบ แน่นอนหลายวันไม่ได้หลับให้สนิท ” "ดี " Che ยุสัญญา ขั้นตอนข้างหน้า และเสี่ยวยุน เห็นบางมื้อกลางวันของเขา ขนาดเล็ก สวนสั้นกระโจม ตารางหิน ชิ้นส่วนเล็ก ๆ ขององุ่นเขียว องุ่น ม้านั่งหินสี่เป็นแบบเก้าอี้หวายบางเก่า ที่ด้านข้างของเขา เป็นอาวุธมากกว่าพวก เหนือไม่วางอาวุธใด ๆ ไม่แม้แต่ร่องรอยเกินค้างของอาวุธ นี้เป็น Che ยืนดู ทุกอย่างในสวนนี้ เสี่ยวหยุนไปด้านหน้าของบ้านหลัก บรรเทาสาธารณภัยของเสียง: "พ่อ มีคุณหรือไม่ ฉันมาที่นี่เพื่อน อยากเจอ ” ภายในห้องพัก มีความเคลื่อนไหวเล็กน้อย และ มี เสียงของชายวัยกลางคน: " Oh จริง ๆ เพื่อน โอ้ Er เสี่ยวไม่ได้ดูเหมือน จะเป็นครั้งแรกกับเพื่อน มาใน ” เสียงอ่อนโยน แต่มีก๊าซไม่ เผยขาดสำคัญอ่อนและอ่อนแอ การแพทย์ ด้วยเสียง Che ยุเพื่อค้นหาว่าความมันเป็นตัวหลัก หัวใจของเขาก็ดึงตัว... ดึงตรงมีความเจ็บปวดเข็มเหมือนใจ Involuntarily เขาขึ้นมือ และบริเวณเขาหน้าอก...... เขามักจะคิดว่าสามารถทำให้เขารู้สึกวิธีนี้ เฉพาะคน ป้าเล็ก หรือแต่งงานกับเขาจางมูน เขาอาจไม่เข้าใจทำไมเขาก็ไม่เคยพบ ที่ยังแอบเกลียดคน เปิดเผยจุดอ่อนในเสียงของเขา จะตัวเองผลิตวิชารองเช่น แต่กรวยปวดใจ...... นี้...... อยู่ในตำนาน... ทำเลือด...... และตอนนี้ เท่านั้นตราบเท่า แยกตามขั้นตอนง่าย ๆ จะดูคน... จริง ๆ...... คือ...... "เราไปใน บรา...... อา พี่ใหญ่ พี่ใหญ่ ” Che ยุมัวมอง ตางุนงง แน่นแขนขา เช่นจิตวิญญาณก็แยกต่างหาก ยี่เสี่ยวยุนเรียกว่าเขาสามครั้ง ตรงไป เขาทำให้กลับไปพระเจ้า...... อัน lawlessness กล้าผู้ทำลายเผาประตูสวรรค์ กล้าผู้เป็น Shenzong ฟีนิกซ์จักรพรรดิของเขา เป็นเพียงสามก้าวหน้าไปข้างหน้าในขณะนี้ และปลดล็อคประตู คลั่งเต้นของหัวใจ มันเป็น throb แปลก ๆ และรบกวนเคยมีมาก่อน ความรู้สึกชนิดนั้น เขาไม่อธิบาย เกินคำ...... เขามีคนที่สอง ชีวิต หลักนำเขา ชีวิตเป็น Shaw ปู่ยกเขา...... สอง เขามีพ่อแม่ไม่มี แม้ในชีวิตของพ่อแม่ ทั้งสองเสียชีวิตก่อนที่เขาสามารถจำ "พ่อ" สำหรับธรรมดาคนคุ้นเคยไม่ได้คุ้นเคยกับแนวคิดนี้ เขา เสมอแปลก และไกลมากขึ้น จากฉันทะเลเมฆ เขารู้ข้อมูลประจำตัวของพ่อใช้ชีวภาพและชื่อ ทราบเหตุผลทำไมพวกเขาซ้าย เขาเกลียดทั้งหมดจิตใจสติ หายตัวไปยัง yearned จะเห็น แต่ตอน นี้ การเผชิญหน้า...... ทนคิดว่าเป็นเหล็ก เขาถูกสับสน และจเป็น และ disoriented "ฉันดี Che ยืนหัวเราะถูกต่อต้าน เขากัดมือ นี้ เองเหงื่อปาล์มทั้งหมด: " รุ่นพี่เมฆดึงดูดใจฉันมานาน ก็จะเห็นบางส่วน...... ตื่นเต้นมาก...... ผมเริ่มสงบเล็กน้อยในขณะนั้น ” "ดี...... คุณอย่างแท้จริงอย่างนั้น "เสี่ยวยุนมีรอยขีดข่วนหน้าผากของเขา ไม่สามารถเข้าใจ ปาล์ม Che ยุกับหน้าอกของเขา หลังอย่างต่อเนื่องสำหรับบางหายใจ ลมหายใจยาว ดูจัดการสงบครู่ เขามองในขณะที่ประตูด้านหน้า และสุดท้าย กล่าว ว่า "Shaw เราไป ” ประตูถูกผลักเปิด ก่อนเสี่ยวยุน ยุน Che ที่ด้านหลัง และเดินช้าลง และ ประตูถูก ปิด ประตูไม้เนื้อแข็งโต๊ะด้านข้าง ตัวเลขงยี่จากเก้าอี้เปิดช้า นี้เป็นชายวัยกลางคนที่ดูประมาณ 50 ปีเก่า ขาวพื้นผิว ไม่ แต่ขาว แต่มันเป็นปกติคนสามารถดูจาง sickly เป็นคนดำแข็งแรง ร่างกายของเขา ซึ่งควรให้หนุ่มมาก แต่จากศพ เท่านั้นเพื่อดูความหนา เก่า แม้ศีรษะ ผสมกับสีขาวอย่างน้อย 30% แต่ ไม่สามารถครอบคลุมทั้งหมดของเขาออกปกติ temperament คิ้ว แต่ยัง เปิดเผย Yaping เวิ่นเบามากเบามาก และการ แกะสลักใบหน้าของเขา แต่ร่องรอยของเก่า แต่ยังคงคุณลักษณะที่สถาน veiled มากหล่อ ไม่สามารถสงสัย เมื่อเด็ก ถูกอโดนิสหายาก "พ่อเสี่ยว Er กรุณา...... พ่อทาสีได้หรือไม่ "เมฆ Shaw มองที่โต๊ะของกระดาษเส้นทาง หลังจากที่ยุน Che เป็นตาไม่กะพริบสำหรับดูการโต้ตอบแบบทันทีที่คนในซิงยี่ งยี่คนมองเขา เขาโดยตรงไม่ตอบสนองกับเสี่ยวยุน แต่ยิ้ม และพยักหน้า: "เสี่ยว Er นี่คือเพื่อนของคุณหรือไม่ ลักษณะ temperament ยอมรับเป็นพิเศษ...... ฉันไม่ทราบวิธีการโทรหรือไม่ ” Shaw มา ได้ไม่ทันที Jianli หน้าเขาซักถาม เล้งยังคงงุนงงสำหรับหลายบัตร หลังจากความพยายามของเขาสงบ เล็กน้อยก้มกราบสุภาพ: "จูเนียร์นาม ชื่อคำใส อายุน้อยกว่าปีศาจเจียยุนจักรพรรดิได้ถูกต้อง เพื่อเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเมฆของรุ่นก่อน บาง หยาบมองไปที่รุ่นพี่จะยกโทษให้ฉัน ” "โอ้ จริง ๆ เมฆชื่อคุณ "เมฆไฟแขวนคิ้วเปิดง่าย ยิ้มเล็กน้อย: " เมฆ...... Che ฮา ฮา ชื่อดี ชื่อดี ให้ผู้ปกครองของคุณชื่อนี้ต้องหวังว่าคุณชีวิตที่ปราศจากโรค ปราศจากความเสี่ยง ฟิจิ hehe...... Ahem, ahem ahem...... " เมฆไฟแขวนเพียงหัวเราะ ตาม ด้วยไอรุนแรง เสี่ยวยุนอย่างรวดเร็วไปข้างหน้า กังวล: "พ่อ เป็นคุณล่ะ...... ยาเสพติดวันนี้เมายัง ” Hong เมฆเร็วช้า เบากว่า เบา ๆ waved ยิ้ม และกล่าวว่า: "ตกลงของพ่อ เครื่องดื่มยัง ดื่ม มิฉะนั้น แม่สามารถฆ่าฉัน...... โอ้ จริง ๆ ” เมฆไฟแขวนก็ดู เปลี่ยนแปลงเล็กน้อย คว้า Shaw ของมือ: "คุณบาดเจ็บ จะเกิดอะไรขึ้น ” "ดี ไม่ใหญ่บาดเจ็บ..." เสี่ยวยุนเริ่มลังเล แต่เขารู้ว่า สิ่งที่ไม่สามารถในที่สุด เป็นเรื่องขี้ปะติ๋ว และเจ็ดในโลก เขายังพบนอกเมือง ได้ถูกลอบปลงพระชนม์ พูดอีกครั้ง: "...... พวกเขาต้องการฆ่าคนเป็นน้องเจ็ด ยังมันจะไม่ทำร้ายฉัน แต่แคบอันตรายจริง ๆ แต่... " Che ยุเสี่ยวยุน: " พี่ยุ Che ช่วย มิฉะนั้น มันจริง ๆ จะ unthinkable เป้าหมายของพวกเขาคือ เซเว่นน้องสาว เพิ่งมีความเสียหายเล็กน้อย ออกไป คุณเห็น ฉันมีชีวิตอยู่ และเตะ ” บาดเจ็บเสี่ยวยุนไม่ได้ แน่นอน เสื้อผ้าของเขาฉีกขาด หนึ่งสามารถดูเลือดแดงแฉะที่ถ้ำด้านหลัง แต่ดูภายนอกดู เป็นเพียงบาดเจ็บ กยังคงมีมั่นคงพอที่จะรักษาภายในเดือน Che ยุกังวลแขวน...เมฆมาก แสง... เขาควรจน Shaw ปิด รู้เขาได้รับบาดเจ็บ หนึ่งสามารถจินตนาการว่าช้า Afflatus ของเขาได้กลายเป็น...... เสี่ยวหยุนดูเมฆว่าอนาจารของไฟแขวน แขวนเมฆแสงยังไม่ให้รู้ว่าเสี่ยวหยุน แต่ซ่อนจากสายตาของเขา...... เขาถูกบาง เมฆแสงแขวนและ มีอยู่เพียงสามปี เมฆไฟแขวนตัวเองควรรู้อย่างดี ฟังเสี่ยวยุน ผู้ชมไฟที่แขวนแน่น pursed นานในความเงียบ คิดว่า น่าจะเป็นใน ดังกล่าว Che ยืนยิ้ม แล้วเขายกเขา: "พี่ชายน้อย ขอบคุณสำหรับความดีของประเพณี ร่างกาย ชีวิตของคุณให้... " ในช่วงเวลาของแสงเมฆแขวนยก Che ยุนแปลกใจข้ามไปด้านใดด้านหนึ่ง คิงส์ฉันเขากว่า แต่เฉพาะหน้าชายคนนั้น เขาไม่สามารถ ก่อนที่เขาทำเสร็จแล้ว Che ยุพอ incessantly: "ผ่านมา...... รุ่นพี่ ไม่ ฉันบันทึกเมฆ Shaw มากกว่ายกนิ้ว สมบูรณ์เมื่อของขวัญอาวุโส ผู้สูงอายุไม่มีในจิตใจ ” ไฟแขวนเมฆประหลาดใจเล็กน้อยช่วง เขาเพียงมือง่ายมากและวงดนตรี "ของขวัญ" 800 คำ และอื่น ๆ สำหรับการบันทึกชีวิตของบุตร ขอบคุณมากเก็บ 100 ตอบยุ Che จริง ๆ ประหลาดใจ และสับสน 云萧对云澈的夸张反应也是摸不着头脑，但他转念一想，忽然有所悟，连忙向云轻鸿解释道：“爹，其实是这样的，在来这里的路上，我们都说好了，等见过你之后，我和云大哥就结拜为兄弟，这样的话呢，我的爹娘，也就是云大哥的爹娘了……所以，云大哥肯定不敢受爹你的礼了。” “哦？结拜兄弟？”云轻鸿看向云澈，然后笑着点头：“原来如此，好……真好……萧儿性子倔，平时都是独来独往，如果能有一个可以互相依靠的朋友，那真是再好不过，身为爹娘，也会倍感欣慰和安心。” 云轻鸿虽然表现着赞许和喜悦，但云澈从他的眼神里，看到了清晰的疑惑。诚然，一个忽然冒出，不知身份和来历，只认识一天的人……疑虑和警惕，才是最正常的反应。 “爹，我告诉你，云大哥他真的很厉害！围攻我和七妹的三个人都是一级霸皇，而云大哥只用了一招，就轻轻松松击杀了一下，让另外两个吓的屁滚尿流，夹着尾巴跑了。而且云大哥今年才二十二岁，只比我大几个月，就想，就算是苏家的苏止战，在二十二岁的时候都不一定有云大哥这么厉害……额，爹？爹你在想什么？” 云萧正说的兴奋，却现云轻鸿正目光直直的看着云澈，神情有些呆滞。在他的喊声下，云轻鸿收回目光，笑着道：“没什么，只是忽然觉得云小兄弟有些眼熟。” 云澈：“……” “眼熟？呃，不可能啊……云大哥还是第一次离开师门出来历练，妖皇城更是第一次来。爹你一定是记错人了。”云萧道。 “呵呵，爹说的眼熟，是觉得云小兄弟……很是像我年轻的时候，这么说来，还真是越看越像呢。” 云澈：“……” “有吗？”云萧看了一眼云轻鸿，又看一眼云澈，然后忽然咧嘴笑道：“嘿！老爹，你之前还说云大哥长相不凡，现在又忽然说云大哥长的像年轻时候的你……你这分明是在变相的夸自己，娘说你年轻的时候很臭美，果然一点都不冤枉你。” “哈哈哈哈……”云轻鸿被云萧说的大笑起来，但他刚大笑两声，忽然猛的一个气喘，然后剧烈的咳嗽起来：“咳……咳咳咳……咳咳咳咳……” “啊！爹！”云萧一惊，然后把手掌按在他的背上，但他刚动用玄气，后背和内脏就一阵剧痛，他顿时脸色一白，身体一晃，背后的伤口险些崩出血来。 好在云轻鸿并没有感觉到他的异样，他一摆手，道：“没事，我这都老毛病了，你又不是不知道……云小兄弟，云某身体多年欠佳，实在是招待不周，让你笑话了。” 云澈摇头：“前辈哪里的话……”看着云轻鸿的样子，他的双手一阵颤，终于再也无法忍受，向前一步，道：“云前辈，能不能让我看一下你的伤势，晚辈跟师父学过医术，也算小有所成，说不定能缓解一下前辈的伤病。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครอบครัวเมฆไม่ใหญ่ไม่ได้หายไปนานเสี่ยวหยุนจะหยุดอยู่หน้าลานสง่างาม เสี่ยวหยุนโน้มตัวไปข้างและกล่าวว่า ". นี่คือที่อยู่อาศัยพ่อของฉันเพราะประโยชน์ของร่างกายเขาจะไม่ค่อยออกไปเวลานี้เขาควรจะอยู่ในที่นั่น" ลานไม่ได้เป็นบ้านของที่อยู่อาศัยหลักที่มองไปรอบ ๆ ลานยังไม่ได้แตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนเมฆเจ๊ตาชำเลืองมองไปรอบ ๆ รอยเท้าร้างที่นี่จะเบาบางมากเห็นได้ชัดว่ามักจะมีคนน้อยมากที่มา และบ้านของครอบครัวที่โดดเด่นเจ้าของที่อยู่อาศัยนี้ควรจะตั้งเท้าเป็นประจำในสถานที่ประตู "ให้เราไป." เมฆเสี่ยวช้าปรับลมหายใจให้กลายเป็นใบหน้าของเขาดูดีขึ้น แต่ยังเข้าถึงและสัมผัสบิตหลังยืนยันว่าไม่มีการปนเปื้อนในเลือดหลังจากที่มีการเปลี่ยนแปลงใหม่ของเสื้อผ้าถือว่าสงบลงเขาเดินไปข้างหน้า ขั้นตอนที่สองเพียงเพื่อก้าวเข้าสู่สนาม แต่ตอนนี้มีเมฆกับเจ๊ไม่เกินเขาแฟลชเราสามารถมองเห็นเมฆเจ๊ตาบวกมองตรงไปข้างหน้าก็ดูเหมือนว่าจะมีการขาด "บราเดอร์ยุนได้อย่างไร" คำถามกล่าวว่าเสี่ยวหยุน ชลยุนมองย้อนกลับไปในช่วงนั้นเบา ๆ ส่ายหัว :. "ไม่มีอะไรที่เราจะไปใน ...... หวังว่าคุณพ่อของคุณไม่ได้รำคาญที่จะส่วนที่เหลือ". "ไม่มีพ่อของฉันโดยทั่วไปไม่เหลืออยู่ในเวลานี้กล่าวว่า" เสี่ยวยิ้มและกล่าวว่า แล้วกระซิบคำเตือน :. "อย่าทำร้ายพ่อของฉันบอกว่าหนักหรือพ่อและแม่ของฉันรู้และแน่นอนดีกว่าไม่กี่วันไม่ได้นอนหลับได้ดี". "อา" เมฆเจ๊สัญญาเร็ว ๆ นี้ก้าวไปข้างหน้าลิฟท์ ในเหลียนเสี่ยวทั้งสองเห็นเขาเป็นบิตกระสับกระส่าย ลานขนาดเล็ก, ตู้สั้นโต๊ะหินสี่ม้านั่งหินชิ้นเล็ก ๆ ของสีเขียวเถาเถาติดกับเก้าอี้หวายมีลักษณะเล็ก ๆ น้อย ๆ โบราณต่อไปมันเป็นอาวุธโบราณชั้นมากขึ้น เพียงแค่ข้างต้นไม่แขวนอาวุธใด ๆ ไม่ได้แขวนอยู่เหนืออาวุธในที่เกิดเหตุ นี้จะเห็นเมฆ Che ทุกอย่างลาน ยืนเสี่ยวหยุนในด้านหน้าของบ้านหลังใหญ่เสียงอ่อนโยนกล่าวว่า "พ่อที่คุณอยู่ในนั้นฉันจะนำเพื่อนและเขาต้องการที่จะเห็นคุณ ?. " ภายในห้องมาเคลื่อนไหวเล็กน้อยตามด้วยหนึ่งใน ในเสียงของมนุษย์: "โอ้เพื่อนเด็กเสี่ยวเหมือนครั้งแรกกับเพื่อน ๆ มา ??." เสียงอ่อนโยน แต่ไม่มีอะไรในอากาศแสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญอ่อนแอ ในฐานะที่เป็นหมอเสียงเพียงเมฆจะสามารถที่จะตรวจสอบเจ้าของ Che เสียงสภาพร่างกายเป็นวิธีการที่ทนไม่ได้ หัวใจของเขาอยู่ ๆ ก็ไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวดึง ...... ลึกตรงดึงหัวใจของเขามีอาการปวดเหมือนเข็ม ไม่ได้ตั้งใจที่เขาจัดขึ้นมือของเขาออกตามเว็บไซต์ในหัวใจของเขาเอง ...... เขาคิดเสมอทำให้เขารู้สึกแบบนี้จะมีเพียงคุณปู่ป้าเล็กเป็นอย่างดีและเขาแต่งงานเดือน Cang เขาไม่เข้าใจว่าทำไม ต้องเผชิญกับการที่ไม่เคยพบยังมีคนเกลียดแอบเสียงของเขาเผยให้เห็นความอ่อนแอของตัวเองจะช่วยให้การผลิตดังกล่าวมีอาการปวดเล็กน้อย แต่อกหักมาก ...... คือ ...... เป็นตำนาน ทั้งเนื้อและเลือดที่ทำ ...... ...... ขณะนี้เป็นเพียงผนังกับเขาตราบใดที่ขั้นตอนง่ายๆแล้วผู้คนจะเห็นว่า ...... ...... ...... จริงๆ. "จากนั้นเราจะไปในพี่ชายเมฆ ...... ah? เมฆบราเดอร์ เมฆบิ๊กบราเธอ? "เมฆเจ๊มองblankly ข้างหน้าดวงตาของเขา Zhengran แขนขาแน่นเช่นเดียวกับที่จู่ ๆ ก็จิตวิญญาณออกจากร่างกายมีเมฆเสี่ยว Lianhan เขาสามครั้งเขาได้รับการพิจารณาจะได้รับคืน ...... กล้าหาญ ความวุ่นวายกล้าทำลายคนเผาประตูวันคนที่กล้าทำลายฟินิกซ์บรรพบุรุษของเขาในครั้งนี้ที่จะเผชิญกับเพียงสามก้าวจากประตูหน้า unlatched หัวใจเป็นจริงคลั่งมากจังหวะขึ้นก็เป็นที่แปลกมาก ไม่เคยมีการสั่นและความเข้าใจที่มีความรู้สึกว่าเขาไม่สามารถตีความ ...... เลวเขาได้สองชีวิตโลกผมต้นแบบที่เขาเติบโตขึ้นมา,, ปู่เสี่ยวเขายกสอง ...... โลกเขามีพ่อแม่ที่ไม่มีแม้กระทั่งพ่อแม่ของโลกนี้ในทั้งสองเสียชีวิตก่อนที่เขาจะจำได้ว่า "พ่อ" ไม่คุ้นเคยกับคนเฉลี่ยแนวคิดที่คุ้นเคยกับเขา แต่จะได้รับแปลกมากและห่างไกล คุณปู่เมฆจากทะเลที่เขารู้ว่าตัวตนของผู้ปกครองทางชีวภาพของพวกเขาและชื่อทราบเหตุผลของตัวเองที่จะออกในปีนั้นเขาได้หายไปทั้งหมด แต่สำหรับความเกลียดชังของพวกเขาจิตใต้สำนึกยังกระตือรือร้นที่จะเห็นพวกเขา แต่ตอนนี้จะเผชิญกับ ...... ผมคิดว่าใจของเขายากเป็นเหล็ก แต่มันก็เป็นความสับสนวุ่นวายใจ, การสูญเสีย "ผมสบายดี" เจ๊หัวเราะมากอย่างไม่เต็มใจเขา clenched มือของเขาเท่านั้นที่จะหาปาล์มของเขาคือทั้งหมดที่เหงื่อกล่าวว่า "ผมมีความหลงใหลยาวรุ่นก่อนเมฆก็ต้องการที่จะเห็นบาง ...... ตื่นเต้นมาก ...... ให้ ผมเป็นคนที่เงียบสงบเล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่แรก. "" เอ่อ ...... จริงๆพูดเกินจริงเพื่อให้มันได้หรือไม่ "กล่าวว่าเสี่ยวรอยขีดข่วนหน้าผากของเขากล่าวว่าพวกเขาค่อนข้างสามารถที่จะเข้าใจ Yun ชลปาล์มหัวใจของเธอหลังจากที่ลมหายใจหายใจออกติดต่อกันหลายหายใจยาวและในที่สุดก็มีลักษณะค่อนข้างสงบเช่นนั้นเขาจ้องออกประตูในขณะที่น้อยและในที่สุดก็กล่าวว่า "เสี่ยวหยุนให้เราไป . "ประตูเปิดและด้านหน้าเมฆชอว์Che ในเมฆค่อยๆเดินเข้ามาในตามประตูที่ถูกปิดด้านข้างของประตูด้านหน้าของโต๊ะไม้เนื้อแข็งตัวเลขจากเฟอร์นิเจอร์ซิงยี่ ช้าเปิด นี้เป็นลักษณะที่ประมาณห้าปี, ชายวัยกลางคนที่ไม่มีใบหน้าขาว แต่สีขาวที่ แต่ก็เป็นคนธรรมดาที่สามารถมองเห็นได้อย่างรวดเร็วซีดโรค ในฐานะที่เป็นแรงลึกลับและร่างกายของเขานี้ควรจะเก็บไว้น้อยมาก แต่ร่างกายของเขา แต่เห็นสภาพที่เก่าหนักแม้หัวของเขาผสมกับอย่างน้อยสามเปอร์เซ็นต์ของสีขาว แต่เหล่านี้จะไม่สามารถสมบูรณ์เพื่อให้ครอบคลุมเขาออกจากคนธรรมดาที่ชนิดของอารมณ์คิ้วก็จะเผยให้เห็นของมากแสงและเบามาก温雅平 ขณะที่การวางแผนใบหน้าของเขาแกะสลักร่องรอยเก่า แต่ยังคงแสดงให้เห็นชนิดของคุณสมบัติใบหน้าถูกบดบัง Toshihaya ยากและทุกคนไม่สงสัยเมื่อตอนที่เขายังเด็กเขาจะต้องได้รับการเป็นคนดีที่หายาก "เสี่ยวถามเด็กที่จะเป็นพ่อ ...... พ่อวาดภาพมันได้หรือไม่" เมฆมองกระดาษเต่าเสี่ยวซวนบนโต๊ะ หลังจากป้อนเมฆเจ๊ตาของเขาในช่วงเวลาที่ไม่ได้กระพริบตามองไปที่ชายคนหนึ่งซิงยี่คนซิงยี่ยังมองไปที่เขาเขาไม่ได้โดยตรงตอบสนองต่อการเมฆคำเสี่ยว แต่ยิ้มและพยักหน้า "เด็กเสี่ยวนี้เป็นสิ่งที่คุณพูดว่าเพื่อน ? มีลักษณะพิเศษอารมณ์แบริ่งผิดปกติมากขึ้น ...... ผมไม่ทราบว่าจะเรียก? "เสี่ยวเมฆมาหลังจากที่ไม่ได้ทันทีเจี้ยนหลี่คำถามใบหน้าของเขายังแข็งที่น่าสนใจหลายประการคือการยังคงตกใจในที่สุดเขาก็พยายามที่จะสงบพวกเขาโบว์เล็กน้อยสุภาพและกล่าวว่า :. "รุ่นน้องนามสกุลเมฆชื่อเดียวคำว่าเจ๊น้องปีศาจรู้สึกพระราชวงศ์ได้รับเมฆปรารถนาจึงเป็นครั้งแรกที่เห็นรุ่นก่อนเมฆบางตื่นตระหนก แต่ยังดูแก่ยกโทษให้ฉัน." "โอ้นอกจากนี้คุณยัง ?? ชื่อเมฆ "คิ้วไฟแขวนเมฆเปิดรอยยิ้มเล็กน้อย" เมฆ ...... เจ๊โอ้ชื่อที่ดีชื่อดีจริงๆพ่อแม่ของคุณชื่อนี้คุณต้องหวังว่าชีวิตของโรคไม่สามารถ ความทุกข์ทรมานไม่ห่วงฮะฮะ ...... คิคิคิคิคิคิ ...... "เมฆแสงแขวนเพียงสัมผัสและหัวเราะแต่ตามมาด้วยไออย่างรุนแรง เสี่ยวหยุนได้อย่างรวดเร็วไปข้างหน้ากังวล: "พ่อ, คุณโอเค ...... ดื่มยาที่วันนี้ไม่มี" เมฆแสงแขวนอยู่เหนือเร็ว ๆ นี้ช้าเบา ๆ โบกมือยิ้มและกล่าวว่า "พ่อสิทธิ์เครื่องดื่ม ยาเสพติดยังเป็นของหลักสูตรดื่มมิฉะนั้นคุณแม่ของคุณไม่สามารถยกโทษให้ฉัน ...... โอ้ "? เมฆแขวนดูแสงเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยจู่ ๆ ก็คว้ามือของเสี่ยวหยุนว่า" หรือไม่คุณเจ็บว่ามันเป็นอย่างไร "" เอ่อไม่ได้เป็นความเจ็บปวดที่ยิ่งใหญ่ ...... "เสี่ยวหยุนลังเลในตอนแรก แต่เขารู้ว่าบางสิ่งบางอย่างหลังจากที่ปกปิดหรือหลีกเลี่ยงที่จะตอบสนองเขาและโลกภายนอกที่เจ็ด แต่ได้รับความเดือดร้อนเรื่องการลอบสังหารก็กล่าวอีกครั้ง:" ...... พวกเขาฆ่าคน Qimei ยังคำแนะนำพิเศษจะไม่ทำร้ายฉัน แต่เป็นสถานการณ์ที่อันตรายจริงๆโอเค ...... "ยุนเสี่ยวหยุนชลนิ้ว:" โชคดีเมฆพี่ชายของเจ๊มาช่วยมิฉะนั้น , เป็นไปไม่ได้จริงๆ. เป้าหมายของพวกเขาคือ Qimei ฉันเพียงแค่ได้รับความเดือดร้อนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกจากทางที่คุณจะเห็นฉันยังมีชีวิตอยู่และเตะ. "ยุนเสี่ยวแน่นอนไม่ได้รับบาดเจ็บไฟถ้าฉีกเสื้อผ้าของเขาอยู่ข้างหลังคุณยังสามารถเห็นเลือดสีแดงหลุมหยด แต่มองไปที่รูปลักษณ์ภายนอก แต่ยังหลังจากทั้งหมดบาดเจ็บเพียงและยังคงมั่นคงพอที่จะรักษาภายในเดือน ให้เมฆ Che กังวลมากขึ้นเกี่ยวกับการเป็นเมฆแสงเมฆแขวน ...... เสี่ยวจนกว่าเขาใกล้จริงเท่านั้นที่จะรู้สึกว่าเขาได้รับบาดเจ็บที่รู้สึกจิตวิญญาณของเขาสามารถจินตนาการสิ่งที่ได้กลายเป็นที่น่าเบื่อ ...... เห็นเมฆแสงเมฆ Hsiao ฮุปัจจุบัน สิ่งที่เป็นสถานการณ์ที่น่ากลัวเมฆเมฆแขวนแสงธรรมชาติจะไม่ปล่อยให้ชอว์ทราบ แต่หลบซ่อนตัวอยู่ที่ดวงตาของเขา ...... เขามีความมุ่งมั่นมากเมฆแขวนแสงไปที่จะได้อยู่รอดเพียงสามปี เมฆแสงแขวนตัวเองควรจะรู้ว่า หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของเสี่ยวหยุนเมฆแสงแขวนคิ้วย่นแน่นยาวในขณะที่อยู่ในความเงียบและดูเหมือนจะคิดว่าสิ่งที่ ต่อไปนี้เขายิ้มไปยังเมฆเจ๊แล้วยกมือของเขาเพื่อเขา: "พี่ชายของเล็ก ๆ น้อย ๆ ขอขอบคุณสำหรับความเมตตาช่วยชีวิต Inuko, Yunmou พิการทางร่างกายดังนั้น ...... " ในเมฆของแสงแขวนระดมมือของเขาในขณะที่เมฆ Che กลัวที่จะกระโดดกันกษัตริย์อย่างกล้าของขวัญของเขา แต่ แต่เฉพาะในด้านหน้าของคนที่เขาอย่างไม่สามารถจ่ายได้ ก่อนที่เขาจะดำเนินการเสร็จสิ้นในเมฆเจ๊หวางกล่าวว่า Budie :. "ก่อน ...... ก่อนหน้าไร้ประโยชน์ฉันบันทึกเมฆ Hsiao เพียงสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนหน้าจะเพื่อให้สมบูรณ์เมื่อของขวัญผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์โดยไม่ต้องหัวใจ" เมฆแสงแขวนเล็กน้อย ตะลึงเขาเป็นเพียงพิธีง่ายมากที่จะส่งมอบและ "ของขวัญ" คำแปดร้อยเสาจะชนะและอื่น ๆ ที่ช่วยชีวิตลูกชายของเขาหนึ่งร้อยมอบ Xie ไม่มากเกินไปเมฆตอบสนองเจ๊จริง เขารู้สึกประหลาดใจและสับสน เมฆ萧对云Che โอ้อวดปฏิกิริยางงงวย แต่แล้วเขาก็จำได้ก็จะรู้แจ้งอย่างรวดเร็วไปยังเมฆอธิบายของแสงแขวนกล่าวว่า: "พ่อในความเป็นจริงก็คือว่าในทางที่นี่เราพูดดี และเพื่อให้ได้เห็นคุณฉันและเมฆบิ๊กบราเธอสาบานพี่น้องเป็นกรณีนี้แล้วพ่อและแม่ของฉันซึ่งเป็นพี่ชายคนโตของพ่อและแม่ของเมฆ ...... ดังนั้นบราเดอร์ยุนแน่นอนกลัวว่าคุณพ่อของคุณเป็นของขวัญ "" โอ้พี่น้องสาบาน "เมฆที่เมฆดูแสง Che แขวนแล้วยิ้มและพยักหน้า" ดังนั้นที่ดีมีความสุข ...... ...... เสี่ยวเด็กอารมณ์ปากแข็งมักจะทังถ้ามีคือ พึ่งพาเพื่อนของกันและกันจริงๆมันไม่อาจจะดีกว่าเป็นพ่อแม่เราจะรู้สึกมีความสุขและสบายใจ. "แม้ว่าเมฆแขวนประสิทธิภาพแสงด้วยการสรรเสริญและความสุขแต่เมฆเจ๊จากสายตาของเขาเห็นข้อสงสัยที่ชัดเจน แท้จริงจู่ ๆ ก็โผล่ออกมาผมไม่ทราบว่าตัวตนและความเป็นมาคนเดียวที่รู้ว่าวันหนึ่ง ...... สงสัยและระมัดระวังเป็นปฏิกิริยาปกติมากที่สุด "พ่อผมบอกคุณว่าเขาเป็นพี่ชายของเมฆที่มีประสิทธิภาพจริงๆ! ปิดล้อมฉันและ Qimei สามคนเป็นอำนาจของจักรพรรดิและพี่ชายเมฆเพียงเคล็ดลับเพื่อให้ง่ายต่อการฆ่าเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้คนอื่น ๆ สองกลัวอึออกซุกหางและวิ่ง. และในปีนี้จะมีเพียงยี่สิบสองพี่ชายเมฆเพียงไม่กี่เดือนอายุมากกว่าฉันต้องการแม้จะหยุดสงครามในครอบครัวซูซูเมื่อพวกเขาอยู่ในยี่สิบปี บิ๊กบราเธอไม่จำเป็นต้องมาก ...... ปริมาณเมฆพ่อ? พ่อสิ่งที่คุณคิด? "ยุนเสี่ยวกล่าวว่าตื่นเต้นบวกแต่ตอนนี้เมฆแขวนตาแง่บวกมองเมฆตรงเจ๊มองเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ซบเซา ภายใต้เสียงร้องของเขาแขวนเมฆตาแสงกลับยิ้มและกล่าวว่า :. "ไม่มีอะไรเพียงแค่บางส่วนก็รู้สึกน้องชายคนเล็กที่คุ้นเคยเมฆ" เมฆเจ๊: "...... " "คุ้นเคยเอ่อ...... พี่ชายของอาเมฆหรือเป็นไปไม่ได้? เป็นครั้งแรกที่จะออกจากส่วนประตูจากประสบการณ์ปีศาจอิมพีเรียลเป็นครั้งแรก. คุณต้องจำไว้พ่อ. "เสี่ยวหยุนถนน "โอ้ Dieshuo คุ้นเคยก็คือเมฆน้องชายคนเล็ก ...... มันเป็นเหมือนตอนที่ผมยังเป็นเด็กเพื่อที่จะบอกว่ามันคือเรื่องจริงมากขึ้นเช่นมัน." เมฆเจ๊: "...... " "มีมัน" ชอว์กล่าวว่า? มองไปที่เมฆแขวนเบาและดูเมฆเจ๊แล้วจู่ ๆ ก็ยิ้ม :! "พ่อ Hey, คุณกล่าวว่าก่อนที่พี่ชายของเมฆที่มีลักษณะพิเศษและตอนนี้ทุกเมฆพูดฉับพลันตราบใดที่พี่ชายหนุ่มเมื่อคุณคุณ ...... นี้จะเห็นได้ชัดในโม้ปลอมตัว Niangshui พอใจในตัวเองมากเมื่อคุณหนุ่มที่ไม่ได้จริงๆที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับคุณ. "" ฮะฮ่า...... "แสงเมฆเมฆ Hsiao ฮุพูดและหัวเราะ แต่เขาก็หัวเราะสอง เสียงหายใจดังเสียงฮืดผลักจู่ ๆ ก็มีอาการไอและรุนแรง "ไอไออะแฮ่ม ...... ...... ...... คิคิคิคิ"! "อาพ่อ" เสี่ยวประหลาดใจแล้วกดฝ่ามือของคุณที่ด้านหลังของเขากล่าวว่า! แต่เขาได้ใช้เวลาเพียงแค่อากาศลึกลับหลังและอวัยวะภายในออกมาของความเจ็บปวดเขาก็ต้องเผชิญกับสีขาวแฟลชร่างกายหลังเกือบยุบแผลเลือดออก โชคดีที่แขวนเมฆแสงไม่ได้รู้สึกแปลก ๆ ของเขาเขาโบกมือและกล่าวว่า "ไม่มีอะไรที่ผมมีปัญหาเก่านี้และคุณจะไม่ได้ไม่ทราบว่า ...... เมฆพี่ชายของเล็ก ๆ น้อย ๆ Yunmou สุขภาพไม่ดีเป็นเวลาหลายปีก็คือการสร้างความบันเทิง ill. ให้คุณตลกกับ "เมฆChe ส่ายหัว" รุ่นเก่าซึ่งถ้า ...... "มองแสงแขวนเหมือนเมฆในขณะที่มือของเขาสั่นและในที่สุดก็ไม่สามารถยืนก้าวไปข้างหน้ากล่าวว่า" ก่อนหน้าเมฆ คุณสามารถให้ฉันมองไปที่การบาดเจ็บของคุณ, จูเนียร์กับนายได้เรียนรู้การแพทย์ได้รับการพิจารณาความสำเร็จบางอย่างที่คุณอาจจะสามารถทำประโยชน์เพื่อความสะดวกของการบาดเจ็บ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ้านเมฆไม่ใหญ่ไปไม่นานเขาก็จะหยุดในเมฆที่สวยงามลานหน้าบ้าน

เมฆเอนชอว์กล่าวว่า " นี่เป็นบ้านของพ่อเพราะสุขภาพของเขาเองที่เขาจะออกน้อยมากเวลาที่เขาควรจะอยู่ในนั้น . . . . . . .

บ้านนี้ไม่ได้เป็นเจ้านายของบ้านที่พักและพื้นที่รอบๆสนามยังดูไม่เด่นและแตกต่างจากเมฆที่ฮีชอลมองเหลือบมองรอบๆที่นี่ร้างรอยเท้าเป็นป่าโปร่งและเห็นได้ชัดแทบจะในเวลาปกติมีคนมา และเป็นที่พักของตระกูลหลักของบ้านนี้จะมักจะมาหายไป

" ไปกันเถอะ . . . . . . .

" เมฆค่อยๆปรับลมหายใจ