“这些日子，本宫竟是觉得后宫中越来越冷清了，”淑贵妃坐靠在朱色回廊上，

“这些日子，本宫竟是觉得后宫中越来越冷清了，”淑贵妃坐靠在朱色回廊上，漫不经心的看着满园秋色，“也不知是后宫的人变了，还是本宫的心境变了。”

“姐姐怎么感慨起这些来了？”苏修仪剥着桂圆有些漫不经心，“依我看，是后宫里的人少了，因为某些人，这后宫里可是乌烟瘴气。”

苏修仪刚说完这话，就听到身后响起轻柔的声音。

“嫔妾见过淑贵妃娘娘，见过苏修仪。”

“哟，这不是畅天楼新晋的倩婉仪？”苏修仪把剥了一半的桂圆扔到一边，把手伸到宫女呈上来的清水中，一面净手一面道：“前些日子还见你脸上的红疹甚是吓人，这会儿瞧着倒仍是出水芙蓉模样，看来你恢复得很好。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ทุกวันนี้วังนี้กลับกลายเป็นว่าในฮาเร็มยิ่งร้าง " ซุกนั่งพิงเอนกายหมึกบนทางเดินสบายๆมองสวนฤดูใบไม้ร่วง " ไม่รู้ว่าเป็นฮาเร็มของคนเปลี่ยนไปหรือบ้านนี้อารมณ์เปลี่ยนไป " ฮ่าๆ " พี่ทำไมความรู้สึกเหล่านี้มาน่ะ " 苏修仪ปอกกับลำไยบางประมาท " เท่าที่ผมเห็นคือฮาเร็มคนน้อยลงเพราะบางคนมันฮาเร็มแต่เหม็นมาก " ฮ่า苏修仪เพิ่งพูดจบเขาก็ได้ยินเสียงข้างหลังดังขึ้นเบาๆ " พระสนมซุกบินฮ่าเห็นพระมเหสีพระสนมเห็น苏修仪 " ฮ่าๆ " ทำไมมันไม่畅天อาคารใหม่ของเฉียนจินวานเครื่องมือเหรอ" 苏修仪เอาเปลือกครึ่งหนึ่งของลำไยโยนข้างล้วงไปในน้ำมีแม่บ้านขึ้นมาทำความสะอาดมือข้างหนึ่งว่า " วันก่อนยังเห็นคุณมากเป็นผื่นบนใบหน้าตอนนี้ดูน่ากลัวแต่ยังคงลักษณะดอกบัวดูเหมือนคุณฟื้นตัวได้ดี "