双臂如此沉重的感觉，让他不由得想起当初第一次拿起霸王巨剑时。他一咬牙，

双臂如此沉重的感觉，让他不由得想起当初第一次拿起霸王巨剑时。他一咬牙，力贯双臂，开始全力挥舞起朱红巨剑，剑身起舞的那一刹那，带起的气浪犹若怒海惊涛，气爆声更是如惊雷一般震耳……这样的一剑砸下，可想而知会是多么可怕的破坏力。

“哇哇哇……好好玩！好玩好玩……啊呜，就是有一点点头晕……”

沉重的感觉没有让云澈退却，反而让他更加的兴奋，连空间越来越剧烈的震荡都抛之脑后。少女兴奋的声音响起时，他动作一滞，这才想起来，这把剑……是那个小丫头变的！

“快点把你血洒到这把剑上……一滴即可！”茉莉的声音在这时忽然传来，用的还是其他人听不到的灵魂传音。

虽然不知道为什么，但茉莉喊得格外慎重，云澈也没有多问什么，迅在指尖凝出一滴血珠，洒在了朱红巨剑上。

血珠在碰触到朱红巨剑的那一刹那，云澈身后的茉莉双手迅叠在一起，摆出一个奇异的手印，相对的掌心之中，一道深邃如血的红光骤闪而过。

几乎是同一时间，本沿着剑身滑落的血滴忽然停滞，然后竟快的没入到剑身之中，直至完全消失不见。

茉莉的动作完全避开了云澈的视线和灵觉，让他毫无觉……仅仅是感觉到了一刹那有些异样的能量波动。

“咦？怎么忽然有一种好奇怪的感觉。”

女孩出了有些迷惑的声音。云澈手中的朱红巨剑在这时红光一闪，然后直接消失，现出了红红衣的少女，她落到地上，却没有马上去理云澈，而是仰着脸颊，无意识的咬起手指，似乎在很努力的想着什么。

朱红巨剑消失，云澈的手臂上依然残留着那种沉重的感觉。他心中也泛起了久久无法平息的兴奋波澜……虽然现在驾驭这把朱红巨剑还稍微有些勉强，但在他能完全驾驭时，手持此剑，所能爆的威力，将远远的过龙阙！

如果这只是一把重剑，云澈说什么也要把它弄到手。但这把剑……它却偏偏不是一把剑！

“小妹妹，你果然……很厉害！”云澈一改之前面对她时的满脸凶煞和气愤，很是温和的道。他现在忽然觉得，自己似乎很有必要和这个小丫头搞好关系。

少女抬眸看着他，目光一阵懵，然后脑袋一歪，小声的道：“怎么忽然感觉怪怪的？为什么呢……”

“是哪里怪怪的？”云澈问。

“不知道，总之就是怪怪的。”她看着云澈，忽然很认真的道：“唔，人家好像更加喜欢你了哦！被人家这样的级美少女喜欢，是不是很开心？”

“……小妹妹，”云澈摸了摸自己的脸，用比她更加认真的语气道：“我上辈子就很清楚我自己的魅力，下到无知小萝莉，上到无敌老处女，会喜欢我都是非常非常正常的，所以你不用觉得怪怪的。”

“小萝莉？老处女……那是什么？”小女孩迷惑，然后忽然用力摇头：“啊！不许再叫人家小妹妹，一点都不好听！”

“那我该叫你什么？”

“叫……叫……叫美少女！”

“……你真的不记得自己名字了？”

“当然不记得，人家都说过什么都不记得了！”

“那……我给你起个名字怎么样？”

“起名字？”少女眼睛一亮，然后一下子兴奋了起来：“好啊好啊！不过一定要起一个好听、可爱，还必须是人家喜欢的名字哦！”

云澈看着少女红色的宫裳，红色的头，红色的眼睛……而她自己也说过自己最喜欢红色，他想了一想，道：“就叫……红儿吧。”

“红儿……红儿……红儿……红儿……”少女连续念叨了好几遍，随之变得目光闪闪，神采奕奕：“那我以后就叫红儿……嘻嘻！我有名字啦！红儿红儿……以后不可以喊我小妹妹、小丫头，连小美女都不可以喊，只可以喊红儿！”

看她忽然变得异常兴奋的样子，显然是对这个简单到不能再简单的名字很是满意。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แขนรู้สึกหนักมาก เพื่อให้เขาไม่สามารถช่วยแต่คิดว่า เมื่อฉันแรกยก BA Wang Jujian ฟันของเขา กองกำลังแขนของเขาและเริ่มโบกดาบแดง รำดาบของช่วงเวลา กับการระเบิดของคลื่นทะเล แก๊สระเบิดเสียงจะดังเป็นฟ้า...... ดาบลงเช่นนี้ หนึ่งสามารถคิดกลัวว่ามันจะทำลาย "ยักษ์ ยักษ์ ยักษ์...... สนุกดี สนุกสนุก...... อา ว้า มีเล็กน้อย giddy..." รู้สึกตื่นเต้นรู้สึกหนัก Che ยุนรีทรีท แทนที่จะทำให้เขาเพิ่มเติม แม้กระทั่งพื้นที่เพิ่มความปั่นป่วนหลังหัวของคุณ สาวเสียงไพเราะตื่นเต้น เขาย้ายล่าช้า จำ ดาบนี้...... เป็นที่ที่สาวน้อย "โธ่เลือดหกกบคุณ...... ปล่อย "เสียงของมอลลี่ก็มา เป็นจิตวิญญาณของคนอื่นได้ยินเสียง ไม่รู้ทำไม แต่จัสมิได้ระมัดระวังโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Che ยุนได้ขอบริษัทใดเป็นปลายนิ้วแข็งตัวของเลือดลูกปัด โรยบนดาบยักษ์ของชาดหนึ่งหยด ลูกปัดเลือดในการต่อสู้ดาบดำแดงของช่วงเวลา มือมะลิหลังสถาน Che ยืนซ้อนกัน ใส่นิ้วแปลก ปาล์ม ลึกเลือดแดงแสงแฟลชแฟลชโดย เกือบจะในเวลาเดียวกัน ลื่นไถลไปตามหยดร่างกายก็ติด แล้วอย่างรวดเร็วโอนย้ายร่างกาย จนกว่าจะหาย การดำเนินการของ Molly สมบูรณ์หลีกเลี่ยง Che ยุนวิสัยทัศน์และจิตวิญญาณ และให้เขานอน...... รู้สึกช่วงคลื่นแปลกของพลังงาน “咦？怎么忽然有一种好奇怪的感觉。” 女孩出了有些迷惑的声音。云澈手中的朱红巨剑在这时红光一闪，然后直接消失，现出了红红衣的少女，她落到地上，却没有马上去理云澈，而是仰着脸颊，无意识的咬起手指，似乎在很努力的想着什么。 朱红巨剑消失，云澈的手臂上依然残留着那种沉重的感觉。他心中也泛起了久久无法平息的兴奋波澜……虽然现在驾驭这把朱红巨剑还稍微有些勉强，但在他能完全驾驭时，手持此剑，所能爆的威力，将远远的过龙阙！ 如果这只是一把重剑，云澈说什么也要把它弄到手。但这把剑……它却偏偏不是一把剑！ “小妹妹，你果然……很厉害！”云澈一改之前面对她时的满脸凶煞和气愤，很是温和的道。他现在忽然觉得，自己似乎很有必要和这个小丫头搞好关系。 少女抬眸看着他，目光一阵懵，然后脑袋一歪，小声的道：“怎么忽然感觉怪怪的？为什么呢……” “是哪里怪怪的？”云澈问。 “不知道，总之就是怪怪的。”她看着云澈，忽然很认真的道：“唔，人家好像更加喜欢你了哦！被人家这样的级美少女喜欢，是不是很开心？” “……小妹妹，”云澈摸了摸自己的脸，用比她更加认真的语气道：“我上辈子就很清楚我自己的魅力，下到无知小萝莉，上到无敌老处女，会喜欢我都是非常非常正常的，所以你不用觉得怪怪的。” “小萝莉？老处女……那是什么？”小女孩迷惑，然后忽然用力摇头：“啊！不许再叫人家小妹妹，一点都不好听！” “那我该叫你什么？” “叫……叫……叫美少女！” “……你真的不记得自己名字了？” “当然不记得，人家都说过什么都不记得了！” “那……我给你起个名字怎么样？” “起名字？”少女眼睛一亮，然后一下子兴奋了起来：“好啊好啊！不过一定要起一个好听、可爱，还必须是人家喜欢的名字哦！” 云澈看着少女红色的宫裳，红色的头，红色的眼睛……而她自己也说过自己最喜欢红色，他想了一想，道：“就叫……红儿吧。” “红儿……红儿……红儿……红儿……”少女连续念叨了好几遍，随之变得目光闪闪，神采奕奕：“那我以后就叫红儿……嘻嘻！我有名字啦！红儿红儿……以后不可以喊我小妹妹、小丫头，连小美女都不可以喊，只可以喊红儿！” 看她忽然变得异常兴奋的样子，显然是对这个简单到不能再简单的名字很是满意。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รู้สึกว่าแขนมันหนักและทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงสิ่งที่แรกที่ลุกขึ้นมาหยิบดาบยักษ์เมื่อประมุข เขาเข่นเขี้ยวบังคับผ่านแขนของเขาเริ่มที่จะแทงแดงดาบยักษ์และดาบของพวกเขาในช่วงเวลาที่เริ่มต้นที่จะใช้ในปฏิบัติการในทะเลคลื่นระเบิดของแก๊สที่เป็นที่นิยมมากขึ้นโดยทั่วไปเช่นฟ้าร้องดังสนั่น . . . . . . . . . . . . . . แบบนี้ต้องตีเป็นวิธีที่น่ากลัวและเขาจะทำลาย" ว้าวว้าว . . . . . . . . . . . . . . สนุก ! ! ! ! ! ! ! ความสนุกสนานสนุก . . . . . . . . . . . . . . โอ้วววแค่เวียนหัวนิดหน่อย " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . .ความรู้สึกหนักไม่ปล่อยให้ฮีชอลถอยทำให้เขาตื่นเต้นมากขึ้นและแม้แต่พื้นที่มากขึ้นและรุนแรงกระแทกทั้งหมดไว้ข้างหลัง หญิงสาวตื่นเต้นกับเสียงที่เขามีการกระทำแบบนี้จำได้ว่าดาบเล่มนี้ . . . . . . . . . . . . . . เป็นเด็กประหลาดคนนั้นเปลี่ยนไป ! ! ! ! ! ! !" เร็วๆเข้ารีบเอาเลือดจากดาบเล่มนี้ . . . . . . . . . . . . . . หยดหนึ่ง " " " " " " " แล้ว ! ! ! ! ! ! ! เสียงของมอลลี่ในเวลานี้ก็ยังใช้เสียงที่คนอื่นไม่ได้ยินเสียงวิญญาณแม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมแต่จัสมินตะโกนอย่างรอบคอบและเมฆยังไม่ได้ถามอะไรฮีชอลอย่างรวดเร็วในการแข็งตัวของเลือดจากปลายนิ้วลูกปัดโรยไปบนดาบยักษ์สีแดงลูกปัดสีแดงเลือดสัมผัสกับดาบยักษ์ของช่วงเวลาที่เมฆข้างหลังฮีชอลมืออย่างรวดเร็วดอกมะลิซ้อนกันใช้ท่าฝ่ามือที่ค่อนข้างแปลกในแบบที่ลึกซึ้งเช่นเลือดสีแดงและผ่านการแฟลชเกือบจะเวลาเดียวกันนี้จากหยดเลือดตามร่างกายก็จะหยุดนิ่งได้เร็วไม่เข้าไปในร่างกายจนหายไปมะลิท่าทางมันหลีกเลี่ยงสายตาของฮีชอลและเมฆที่ดลใจให้เขาไม่มีสติ . . . . . . . . . . . . . . แค่รู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆในช่วงเวลาของความผันผวนของพลังงาน" เอ๋ ? ? ? ? ? ? ? มีอะไรก็ให้ความรู้สึกแปลกดี . . . . . . .เสียงของผู้หญิงที่ออกมาจากความสับสน เมฆสีแดงเลือดในมือของดาบยักษ์เมื่อแฟลชสีแดงโดยตรงแล้วหายตัวไปปรากฏในสีแดงสีแดงสาวล้มลงกับพื้นแต่ไม่มีกำลังไปจัดการกับยุนซอลได้แต่มองที่แก้มและสติก็เริ่มกัดนิ้วที่ดูเหมือนจะยากที่จะคิดดาบยักษ์สีแดงหายไปเมฆบนแขนของฮีชอลที่ยังคงค้างคาอยู่ในความรู้สึกหนัก เขาก็ไม่สามารถระงับความตื่นเต้นให้ยาวขึ้นด้วย . . . . . . . . . . . . . . แต่ตอนนี้มันยังใช้ดาบยักษ์สีแดงเล็กน้อยอย่างแต่ก่อนที่เขาจะถูกใช้เมื่อถือดาบนี้จะสามารถระเบิดพลังของมังกรจึงจะไกลมากกว่า ! ! ! ! ! ! !ถ้านี่เป็นแค่ดาบหนักเมฆชัดเจนว่าไม่มีอะไรจะเอามันกลับมา แต่ดาบเล่มนี้ . . . . . . . . . . . . . . แต่มันก็ไม่ใช่ดาบ ! ! ! ! ! ! !" น้องน้อย " และคุณ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " สุดยอด ! ! ! ! ! ! ! ยุนซอลก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นคนโหดร้ายและโกรธเมื่อเขาใบหน้าที่ค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัวว่า และตอนนี้เขาก็รู้สึกว่าตัวเองดูก็จำเป็นจะต้องมีความสัมพันธ์กับสาวน้อยหญิงสาวยกตาฉันจ้องเขาสักพักแล้วกระซิบในหัวของเขาและกล่าวว่า " คุณก็รู้สึกประหลาด ? " " " " " " " ทำไม . . . . . . . . . . . . . . . . . ." มันแปลกตรงไหน ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ฮีชอลถามเมฆ" ไม่รู้ว่ามันแปลก . . . . . . . เธอมองไปที่ยุนเชก็จริงจังมาก . . . . . . . " เขาดูเหมือนจะชอบคุณมากขึ้น ! ! ! ! ! ! ! ใครชอบสาวสวยระดับนี้ไม่ใช่ " " " " " " " มีความสุขมาก ? ? ? ? ? ? ?" " " " " " . . . . . . . . . . . . . . น้องซอล " เมฆสัมผัสใบหน้าของเธอมากกว่าที่เธอใช้ภาษาการบินอย่างจริงจังมากขึ้นในชีวิตของพวกเขาว่า " ผมรู้ดีว่าผมเสน่ห์ของตัวเองลงไปบนความไม่รู้เล็กลอรี่อยู่ยงคงกระพันสาวแก่จะชอบผมมากปกติดังนั้นคุณต้องรู้สึกแปลกๆ . . . . . . . " " " " " " "" เล็กๆน้อยๆ - ? ? ? ? ? ? ? สาวแก่ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " มันคืออะไร ? ? ? ? ? ? ? สาวน้อยที่สับสนและจากนั้นก็กดศีรษะของเขา : " ! ! ! ! ! ! ! อย่าเรียกผมน้องก็ไม่ฟัง " " " " " " " ! ! ! ! ! ! !" แล้วฉันควรจะเรียกคุณว่าอะไรดี ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" เรียก . . . . . . . . . . . . . . ชื่อ . . . . . . . . . . . . . . เรียกว่า " " " " " " " สาวสวย ! ! ! ! ! ! !" " " " " " . . . . . . . . . . . . . . คุณจำไม่ได้จริงๆเหรอว่าตัวเองชื่อ " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?" แน่นอนไม่ได้ว่าพวกเขาจะบอกว่าจำอะไรไม่ได้ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "" แล้ว . . . . . . . . . . . . . . ผมจะให้คุณที่ชื่อ " " " " " " " ? ? ? ? ? ?" " " " " " ชื่อ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " หญิงสาวแววตาเป็นประกายและก็ตื่นเต้นขึ้น : " ดี ! ! ! ! ! ! ! แต่ต้องเล่นสวยและน่ารักก็ต้องเป็นคนชอบชื่อ " " " " " " " ! ! ! ! ! ! !ฮีชอลมองไปที่หญิงสาว宫裳เมฆสีแดง , สีแดงที่หัวและตาสีแดง . . . . . . . . . . . . . . และตัวเธอเองก็บอกว่าเขาชอบสีแดงที่สุดเขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า " เรียกว่า . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ข้า . . . . . . ." ข้า . . . . . . . . . . . . . . ข้า . . . . . . . . . . . . . . ข้า . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ข้า . . . . . . . . . . . . . . หญิงสาวพึมพำติดต่อกันหลายๆครั้งจะกลายเป็นดวงตาสดใสร่าเริง " งั้นผมจะเรียกข้า . . . . . . . . . . . . . . ฮิฮิ ! ! ! ! ! ! ! ฉันชื่อ ! ! ! ! ! ! ! ฮงฮง . . . . . . . . . . . . . . ผมไม่อาจจะเรียกฉันว่าน้องสาวและสาวน้อยคนสวยจะไม่เพียงสามารถตะโกนร้อง " ข้า ! ! ! ! ! ! !เธอได้กลายเป็นที่ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดว่ามันไม่สามารถใดๆที่เรียบง่ายจะพอใจมากกับชื่อ