“苏修仪何出此言？”庄络胭笑望苏修仪。『雅*文*言*情*首*发

    “苏修仪何出此言？”庄络胭笑望苏修仪。『雅*文*言*情*首*发』

    苏修仪看着那双眼睛,不知是不是她的错觉，在烟花的映射下，这双眼中带着一种说不出的讽刺。

    其他妃嫔倒是很配合的看向两人，无论两人谁倒霉,对她们都没有坏处。

    “只是见昭修仪无心用膳，便多嘴问了一句罢了，”苏修仪放下手中的银筷，忽视了庄络胭眼中的讽刺，“难不成是我看错了。”

    “多谢姐姐关心，妹妹不过是无甚胃口罢了，”庄络胭淡淡的回答，转而看向皇帝与皇后,果见两人也望着这个方向。

    封谨与庄络胭的四目相对,见到那双平静眼神下掩藏着说不出的落寞，收回视线，慢慢开口道：“昭修仪身子弱胃口必不好，把朕这盘山鸡丝燕窝给昭充仪端去，这东西养胃。”

    “妾谢皇上赏赐。”庄络胭起身谢恩。

    柔妃嘲讽一笑，这苏修仪当真不自量力，这会儿庄络胭风头正盛，她想在这种小事上使绊子，不过是让自己丢脸罢了。斜眼看了眼面色平静的淑贵妃，这两人还真不像堂姐妹，难怪地位不同呢。

    山鸡燕窝汤是用小火煨出来的，做成汤品极其麻烦，庄络胭用银勺尝了一口，果真是美味，若是她没有记错的话，这可是满汉全席中非常出名的一道汤品。

    见庄络胭似乎喜欢这道汤，封谨面上露出几分笑意，转而对皇后道：“朕就知道，她素来是个好吃的性子，这会儿有了美食，胃口便好了。”

    皇后笑着道：“昭修仪擅美食，也难怪皇上特意赐其小厨房和美食嬷嬷。”

    封谨笑着点头，“她爱吃，朕也拿她没办法，总不能由着她胡来，派个美食嬷嬷由她折腾着，朕也放心。”

    这话说者或许别有用心，听的人却肯定惊醒，皇上这话是明着对她表示昭修仪吃食出问题不满，也是警告她不要动手脚吗？

    当初的淑贵妃这样，如今的昭修仪也是这样，皇上当真这般宠爱小世家出来的女人？淑贵妃美貌善舞也算有个长处，那庄络胭算什么东西？

    “哪里是皇上没办法，不过是不舍得罢了，”皇后仍旧笑着，“昭修仪这性子妾也是喜欢的，也难怪皇上偏爱些。”

    封谨喝了一口酒，看向埋头喝汤的庄络胭，微笑道：“是啊，这种性子朕总是不忍心苛责的。『雅*文*言*情*首*发』”

    皇后捏着筷子的手紧了紧，脸上的笑却是半点不变。

    “不过她性子还是孩子气了些，”皇帝放下酒杯，“淑贵妃最合朕之心意，德容妇工乃后宫难得。”

    只怕淑贵妃哪里都好吧，皇后捏筷子的指节微微泛白，若庄络胭让她不喜，那么淑贵妃便是她心头大恨了，可惜无论后宫来多少新鲜的女人，皇上最宠爱的还是这个淑贵妃。

    柔妃、嫣贵嫔、昭修仪、叶容华，这些人都是皇上宠爱过或正在宠爱的女人，可是与淑贵妃比起来，她们都算不上什么。

    “淑贵妃自然是难得的。”皇后干巴巴的接了一句，便看向台上表演杂技的艺人，似乎台上的艺人表演得极其有趣，让她不由自主的沉迷了进去。

    旁边低头用膳的淑贵妃嘴角露出点点笑意，中间还带着些说不出的甜蜜之意。

    待上了粥，上了果盘后，尚食局便撤了菜品，余下的便是品茶上点心看歌舞，直到子时后新一年的到来，皇帝便颁布一些赏赐的旨意。

    搂着汤婆子懒洋洋的看完国家级表演，然后就看着皇帝给某些得用的大臣赐福菜，赐福字，然后就是给宗室们赏赐，颇有过年发红包的意味。

    “圣上有旨，朕登基多年，后宫美眷在侧，当大封诸妃。”

    “贤妃晋贤妃、蒋贤嫔晋贵嫔、昭修仪晋贤容、叶容华晋德嫔、孔才人晋婉仪……”

    随着一个个名字念出，有些人高兴，有些人落寞，而最尴尬的莫过于嫣贵嫔。

    晋封的名单并不算机密，所以殿中省早有消息传出来，谁要升后宫诸人也都打听得清清楚楚，可是原本要晋升的嫣贵嫔这会儿却没了消息，任谁都觉得是个笑话。

    庄络胭也是有些意外，原本她看的那份名单中，嫣贵嫔原本是要升为充仪的，怎么这会儿没有她的名字了？这么看来，嫣贵嫔名字是后来抹去的，她做了什么犯皇上忌讳的事情？

    “这道旨意本该在年后宣，但朕今日高兴，便一道宣了，具体事宜由礼部与殿中省准备，钦天监选个好日子便举行晋封大典。”封谨站起身，微微抬首，众人纷纷跪下三呼万岁。

    然后便是漫天的烟火，几乎要映红整个京城。

    庄络胭跪在地上，偷偷抬首看着傲然站立的皇帝，瞬间觉得他的身形高大起来，当真是……霸气侧漏，身强腰硬难以攻克的大怪啊。

    热闹的晚宴终于结束，诸人纷纷退场，唯一还在继续的便是那漫天烟火，庄络胭坐在微微摇晃的步辇上，看着天空中闪烁的烟火，忽然有什么冰凉的东西落在脸上。

    “娘娘，下雪了。”云夕抬头看了看天，对抬步辇的太监道：“你们小心着些。”

    如今庄络胭已经是侧二品贤容，便可以对下面的人自称本宫，奴才也要称一声娘娘，而不是有点品级都能叫的“主子”。

    “嗯，今年的雪下得不错，来年的收成想来很好。”庄络胭眨了眨眼，落在眼中的雪花化开有些凉。

    “娘娘也知道这些？”听竹笑着道，“奴婢老家有句俗话叫做麦盖三层被，来年枕着馒头睡呢。”

    庄络胭闻言一笑，这句话还是她小学课本上的民谚，如今听到这句话，还真有些时间穿越感。

    忍不住再次抬头，黑暗的天空中，烟火说不出的美丽与显眼，她深深叹了口气，一年就这么过去了。

    正月初一，命妇朝拜，皇帝宿在皇后的景央宫。

    正月初二，皇帝宿在了临月轩偏殿，刚刚被收进后宫的珍才人便承宠。

    正月初三，皇上赏赐了不少珍玩珠宝给珍才人，并训斥了刻意为难珍才人的嫣贵嫔，一时间珍才人在后宫里风头大盛。

    “这雪终于是停了，”庄络胭扶着听竹的手，慢慢走在被扫干净的青石路板上，御花园里的不少花已经失去了身影，好在还有些长青的花枝让御花园多了几分绿意。

    “络儿，这御花园真漂亮，待几月后百花盛开时，不知有多漂亮，”一个清脆的声音在花丛后响起，语调里还带着一丝丝得意。

    “主子，这冬日里的花少，其他时候都是漂亮的。”

    庄络胭挑了挑眉，身边的听竹见状，便轻声问道：“谁在那儿？”

    等了半晌，才见一个红衣女子出来，在有着积雪的冬日里显得格外明艳。

    “嫔妾见过昭贤容。”这个红衣女子看清庄络胭，忙下跪请安，那一身红衣怎么看怎么显眼。

    庄络胭仔细看了一眼，才认出这是除夕宴上被封为珍才人的舞姬，好像是叫蛾眉？

    “珍才人请起，”庄络胭伸手微抬，看了眼四周，“这么冷的天，你还出来逛园子。”

    听竹却有些不满，这个珍才人怎么给身边宫女取名的，怎么与自家娘娘名字相冲？

    “屋里沉闷，便出来走一走，不曾想遇到了娘娘，”珍才人小心答道，“娘娘也是来赏景？”

    一个才人是不该过问高位分妃嫔去向的，庄络胭没有责备她这一点，淡然答道：“宁妃娘娘邀本宫品茶，本宫也闷了好些日子，所以便想走着去，赏景却是不会的。”

    珍才人恍然，“原来如此，嫔妾不曾收到邀请，倒是不知。”

    庄络胭笑了笑，没有回答。

    待庄络胭一行人走远，珍才人才有些艳羡的道：“不知道我什么时候才能如这般尊贵呢？”

    络儿小心的看着昭贤容一行人的背影，“奴婢听说，昭贤容是后宫最为受宠的娘娘之一呢。”

    珍才人听了这话，眼神更加热烈起来。

    “那个珍才人，当真是没有规矩，”听竹微微皱眉，“这后宫中哪容得她一个小小才人大呼小叫。”

    “她如何与我们何干，”庄络胭笑着回头看了眼，那身红衣在雪里仍旧明艳如火，“今日我不计较，明日她就会犯更大的错，谁知哪天会怎么样呢？”

    今日若是别人，这个珍贵人被杖责也是不为过的，她却不想出这个头，至少皇帝对这个珍贵人有几分新鲜感她还不知道，不想去触眉头。

    她可不是嫣贵嫔，对自己极其自信，甚至忘了这个后宫最大的人是皇帝。

    “哼，不愧是低贱的出声，连基本的规矩都不懂，连身边宫女也敢叫络儿，实在大胆!”听竹冷哼。

    庄络胭听了这话轻声一笑，这个珍才人不知能得意几时？

《 加入书签，方便阅读 》

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

     " 苏修仪มาจากไหนกัน " เครือข่าย胭หัวเราะมอง苏修仪จวง " ยา * * * * * * * * * * * * * บทความคำพูดความรู้สึกแรก * ส่ง " ฮ่า    苏修仪มองตาไม่รู้ไม่ใช่ภาพลวงตาของเธอในดอกไม้ไฟในแผนที่นี้ภายใต้ตาด้วยที่พูดไม่ได้ประชด ฮ่า    นางสนมอื่นค่อนข้างพอดีมอง 2 คนทั้ง 2 คนที่โชคร้ายสำหรับพวกเขาไม่มีอันตราย ฮ่า     " แค่เห็นจ้าวซ่อมเครื่องมือตั้งใจทานอาหารก็พูดถามแค่ " 苏修仪วาง银筷ไม่สนใจสายตาจ้วงเครือข่าย胭ประชด " ไม่ได้เป็นฉันดูผิด . ฮ่า     " ขอบคุณพี่สาวเป็นห่วงน้องสาวมากแต่ไม่มีความอยากแค่นั้น" จวง胭เครือข่ายแสงตอบหันไปมองจักรพรรดิและราชินีผลไม้เห็นคนสองคนยังมองทิศทางนี้ ฮ่า    จดหมายขอและเครือข่ายของจวง胭สบตาคู่ตาเห็นสงบภายใต้ซ่อนพูดไม่ออกเหงาถอนสายตาค่อยๆพูด " จ้าวเครื่องมือซ่อมร่างกายอ่อนแอความอยากจะไม่ดีใส่ผมจานนี้ไก่ลวดรังนกให้จ้าวเติมปลายไปสิ่งนี้บำรุงกระเพาะอาหาร " ฮ่า     " เมียน้อยรางวัลขอบคุณฝ่าบาท " เครือข่าย胭จวงลุกขึ้นเชน ฮ่า    เจ้าหญิงยิ้มอ่อนโยนเยาะเย้ยมัน苏修仪จริงๆความพยายามตอนนี้จวงเครือข่าย胭ซีนกำลังเซ็งกับเรื่องเล็กๆแบบนี้หรอกเธอต้องการที่จะขัดขวางมันแต่จะทำให้ตัวเองเท่านั้นชำเลืองมองสีหน้าสงบซุกพระสนมทั้งสองก็เหมือนญาติสงสัยว่าตำแหน่งที่แตกต่างกัน . ฮ่า    รังนกซุปไก่เป็นไฟอ่อนเคี่ยวออกมาทำซุปมากยุ่งยาก胭จ้วงช้อนเงินหลักประกันด้วยรสชาติอร่อยจริงๆถ้าเธอจำไม่ผิดแต่อาหารมื้อนี้มีชื่อเสียงมากในจานซุป ฮ่า    เห็นจวงเครือข่าย胭ดูเหมือนจะชอบซุปตัวอักษรในหน้าแสดงบิตยิ้มหันไปราชินีกล่าวว่า " ผมรู้ว่าเธอเคยเป็นอร่อยอารมณ์ตอนนี้มีความอยากอาหารก็โอเค " ฮ่า    ราชินียิ้ม " จ้าวเก่งซ่อมอุปกรณ์อาหารไม่น่าแปลกใจที่จักรพรรดิจงใจให้ห้องครัวขนาดเล็กและอาหารของแม่ " ฮ่า    จดหมายขอยิ้มพยักหน้า " เธอชอบผมก็เอาเธอไม่มีทางไม่สามารถปล่อยให้เธอไปส่งอาหารจากแม่เธอดึงผมก็สบายใจ " ฮ่า    พูดผู้พูดอาจเจตนาแอบแฝงฟังคนแต่ต้องปลุกจักรพรรดิคำนี้เป็นหมิงกับเธอว่าจ้าวซ่อมเครื่องมืออาหารปัญหาไม่พอใจแต่ยังเตือนเธออย่ายุ่งได้มั้ย ฮ่า    เดิมเช่นพระสนมซุกตอนนี้จ้าวซ่อมเครื่องมือก็จักรพรรดิจริงๆเช่นสัตว์เลี้ยงครอบครัวขนาดเล็กออกมาของผู้หญิง พระสนมซุกสวยดีเต้นก็มีจุดแข็งที่หมู่บ้านเครือข่าย胭นับอะไร ฮ่าๆ