蒋贤嫔低着头道：“娘娘洪福齐天，自有上天保佑。”    “我是

    蒋贤嫔低着头道：“娘娘洪福齐天，自有上天保佑。”

    “我是想谢谢你对太子说的话，”庄络胭淡笑着与她对望，“若不是你，或许我便不在这里了。”

    不在这里？

    蒋贤嫔唇角动了动，半晌才道：“太子还小。”

    “是啊，太子还小，宫里的女人却永远不会少，”庄络胭仍旧在笑，蒋贤嫔觉得她笑意有些奇怪，可她偏偏察觉不到哪里有什么不对。

    天下大多为人母者，总是舍不得孩子受苦的，昭贵妃这样的女子，又岂会意外，她提醒太子那一句，归根结底是不想年幼的太子没有了生母，遭别人的算计罢了。

    直到昭贵妃离开，蒋贤嫔也没有说多少话， ...  

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

    蒋贤บินต่ำด้วยกล่าวว่า " เทพธิดาแห่งความสุขที่ยิ่งใหญ่ของตัวเองพระเจ้าอวยพร " ฮ่า     " ผมต้องการขอบคุณสำหรับเจ้าชายพูด " จวงเครือข่าย胭淡笑กับเธอฉันเอง " ถ้าไม่ใช่คุณผมอาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่ " ฮ่า    ไม่ได้อยู่ที่นี่เหรอ ฮ่า    蒋贤บินริมฝีปากขยับบ้างแต่ก็กล่าวว่า " เจ้าชายยังเด็ก " ฮ่า     " ใช่เจ้าชายยังเด็กผู้หญิงในวังไม่เคยน้อยลง " จวงเครือข่าย胭ยังคงหัวเราะ蒋贤บินคิดว่าเธอยิ้มแปลกๆแต่เธอก็มองไม่เห็นมีอะไรผิดปกติ ฮ่า    โลกส่วนใหญ่เป็นแม่และเด็กมักจะไม่ทุกข์และจ้าวหลวงผู้หญิงแบบนี้และจะเกิดอุบัติเหตุเธอเตือนองค์ชายที่เป็นรัชทายาทไม่คิดว่าในที่สุดเด็กไม่มีแม่ถูกคนอื่นคำนวณเท่านั้น ฮ่า    จนจ้าวหลวงไป蒋贤บินยังไม่ได้พูดกันมาก . . . . . .