邪王宠妻：腹黑世子妃-93.第93章 遇险-69书吧手机版 慕容雪竟然

邪王宠妻：腹黑世子妃-93.第93章 遇险-69书吧手机版
慕容雪竟然将这么重要的事情告诉了欧阳少宸，还准备和他一起寻宝藏，对他可真是信任，他们之间已经亲密到无话不谈的地步了么？

夜逸尘面色微沉，心情莫名的烦燥，一字一顿的道：“欧阳少宸是个极难对付的人，想阻止他们挖宝藏，必须从长计议……”

“放心，我在慕容雪身边安插了个眼线，每天十二个时辰的监视着慕容雪的一举一动，想阻止他们挖宝藏，轻而易举……”秦玉烟扬声说着，眼瞳里寒芒闪掠。

夜逸尘目光幽深：“慕容雪，欧阳少宸都是聪明人，想要算计他们，必须小心再小心，谨慎再谨慎，千万不可掉以轻心！”

“别担心，我有分寸，算计他们的计策，我都已经想好了……”秦玉烟微微一笑，神秘诡异！

明媚的阳光下，慕容雪一袭雪青色湘裙，策着快马在平坦的官道上急速飞奔，踏起滚滚狼烟。

一道几不可闻的破风声传入耳中，她目光一凛，手中银针循声射了出去，只听‘扑通’一声，一道黑色身影从树上栽了下来，重重掉落在坚实的地面上，昏迷不醒……

慕容雪漫不经心的瞟他一眼，座下快马停都未停，继续向前奔去，风中传来她清冷的声音：“这是夜逸尘派来的暗卫？”

“没错！”欧阳少宸点点头。

慕容雪冷笑，她就知道，她抢了秦玉烟的藏宝图，秦玉烟绝不会轻易善罢甘休，指派了暗卫紧盯着她，她的一举一动，秦玉烟都差不多了如指掌了吧……

“这名暗卫跟了咱们一路了，你一直都不理会，怎么突然间把他射昏了？”欧阳少宸轻声询问。

慕容雪诡异一笑：“按照藏宝图的指示，咱们马上就要到达藏宝的地方了，前面有很多岔道，只有一条通往藏宝地，暗卫昏迷了，就无法再跟踪咱们，夜逸尘找不到咱们，就不会给咱们添乱，咱们就可以顺顺利利的取宝藏了……”

欧阳少宸眸底闪过一抹清笑，淡淡道：“只怕事情没你想的那么简单。”

“什么意思？”慕容雪不解的看着他。

“又有一名暗卫跟上来了。”欧阳少宸漫不经心的回道。

慕容雪一怔，凝神细听，空气里果然传来了极轻的破风声，她明媚小脸瞬间阴沉了下来：靖王府的暗卫还真是像狗皮膏药一样，紧紧粘着，甩都甩不掉……

“你有没有什么好办法甩掉他们？”暗卫是夜逸尘派来的，如果暗卫跟着他们到了藏宝地，夜逸尘就会知道宝藏的具体位置，到时，他们哪还能和和顺顺的取宝藏。

“当然有。”欧阳少宸嘴角微弯，身形一动，修长身躯如一片白云，瞬间到了慕容雪面前，伸臂揽住她的小腰，半抱着她腾至半空，快速向前飞去。

淡淡墨竹香萦绕鼻尖，呼呼的风声自耳边刮过，眼前的景物快速倒退着，慕容雪无奈的眨眨眼睛：欧阳少宸的轻功天下无双，他用轻功带着她飞，别说是靖王府暗卫，就是夜逸尘亲自来了，都未必追得上他……

用这种方法甩开暗卫，真是绝妙的高招……

心思感叹间，慕容雪看到一座不高不矮的山，山上长着郁郁葱葱的花草树木，山下山石嶙峋，杂草丛生，山的形状是不规则的半圆形，远远看着，有些熟悉……

慕容雪眨眨眼睛，从衣袖里拿出了藏宝图，望着图纸上标记的藏宝地，她眼睛一亮：“宝藏就在这座山里，咱们快下去！”

“你确定？”欧阳少宸淡淡看着她。

“当然确定！”慕容雪重重点头，手指着藏宝图道：“你看，这上面标的清清楚楚呢。”

欧阳少宸瞟了图纸一眼，雪色衣袂在空中挥划出优美的弧线，翩然飘落于地，抬头望去，触目所及的，除了山石，就是花草树木，完全看不到洞口，连老鼠洞都看不到一个。

慕容雪蹙了蹙眉，图上标记的宝藏入口就在这里，怎么会没有？

掰开环在她腰间的手臂，慕容雪缓缓走到山前，左一下，右一下的拉扯着山壁上各式各样的绿色植物，不经意，拉开了一片攀爬在山石上的藤萝，刹那间，一个被碎石堵住的浅浅洞口出现在两人面前……

慕容雪眼睛一亮：“这里是入口的可能性很大，欧阳世子，麻烦你了！”

碎石、碎土将洞口完全堵住，她又没带挖土的工具，如果让她用树枝挖，天黑前都挖不开这些碎石。

欧阳少宸淡淡嗯了一声，衣袖下的手指轻轻一弹，一股强势内力飞射而出，狠狠打到了碎石上，只听‘砰’的一声响，洞口迸射出无数碎屑，浓浓的尘土漫天飞扬，呛得人连连咳嗽……

烟尘散尽后，一个仅容两人通过的狭小洞口出现在两人面前，里面黑漆漆的，一眼望不到底……

慕容雪目光幽幽，这里果然是入口：“欧阳世子，咱们进去吧。”

“好！”欧阳少宸点点头，率先走进了山洞，慕容雪紧随其后。

山洞里阴暗潮湿，散发着阵阵晦味，脚下和两侧的石壁上长满了青苔，昭示着这里许久没有人来过，四周黑漆漆的，慕容雪深一脚，浅一脚的往前走，一不小心，脚下一滑，径直向前栽去。

“小心！”欧阳少宸伸手扶住了她，如玉手指紧紧握住了她的小手，与她十指相扣：“抓紧我，别松手。”

“我知道！”慕容雪点点头，目光不自然的闪了闪，她不喜与人太过亲近，可她没有内力，不能夜视，为防再次滑倒，只能紧握住欧阳少宸的手。

两人走出数十步后，眼前猛然一亮，慕容雪抬头望去，只见四面都是两米多高的石壁，除了来时路，不见任何通道，就像走到了绝境里。

这里应该是布置了机关，堵住了前行的路，只要将机关破除，就会出现道路！

慕容雪轻轻笑笑，正准备去找路，不想，‘嗖’的一声轻响传了过来，她循声望去，只见一张扎满了钢钉的钢钉床，毫不留情的朝两人砸了过来……

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภรรยา Xie วังปากช่อง:. ลูกชายคนโตของเจ้าหญิงท้องสีดำบทที่ 93 -93 -69 ทุกข์ Shuba มือถือ
Murong หิมะจะกลายเป็นสิ่งสำคัญที่จะบอกเล็ก ๆ น้อย ๆ โอวหยางเฉินยังเตรียมล่าขุมทรัพย์ทิเบตกับเขาจริงๆไว้ใจเขา ระหว่างพวกเขาได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ใกล้กับจุดที่มันได้หรือไม่

กลางคืนมองเล็กน้อยยี่เฉินเฉินรู้สึกหงุดหงิดอธิบายไม่ได้เน้นหนักในแต่ละพยางค์ที่: "โอวหยางเฉินเป็นคนที่ยากมากพยายามที่จะหยุดพวกเขาขุดสมบัติจะต้องมีการตรวจสอบอย่างละเอียด ...... "

"ไม่ต้องกังวลด้านของฉันใน Murong หิมะ ตำแหน่งของซับสิบสองชั่วโมงต่อวันในการตรวจสอบ Murong หิมะย้ายทุกความพยายามที่จะหยุดพวกเขาขุดสมบัติง่าย ...... "ลำโพงควัน QIN Yu กล่าวว่านักเรียนต่อตา Hanmang Shanlue

ยี่เฉินดูคืนลึก: "Murong หิมะ, โอวหยางเฉินเป็นคนที่มีสมาร์ทที่พวกเขาต้องการที่จะคำนวณอย่างรอบคอบก่อนที่จะต้องอย่างระมัดระวังไม่นำมาเบา ๆ !"

"ไม่ต้องห่วงผมมีความรู้สึกของสัดส่วนการคำนวณแผนของพวกเขา ผมมีความคิด ...... "QIN Yu ยิ้มควันลึกลับแปลก!

ภายใต้แสงแดดสดใสหิมะ Murong หิมะในกระโปรงสีฟ้า Xiang แต่งตัวทำให้ม้าวิ่งอย่างรวดเร็วถนนอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับการแบนขี่จากสัญญาณควันเป็นลูกคลื่น

แทบจะไม่ได้ยินหูลมผ่านการทำลายดวงตาของเธอเย็นมือของแม่เข็มยิงออกมาเพียงแค่ฟัง 'กระหน่ำ' เสียงเป็นสีดำเงาจากต้นไม้ที่ปลูกลงลดลงอย่างหนักในพื้นดินแข็ง บนสติ ......

Murong หิมะลวกเหลือบมองไปที่เขาไม่อยู่ภายใต้การหยุดหยุดม้านั่งยังคงวิ่งไปข้างหน้าลมเย็นมาเสียงของเธอ: "นี่เป็นคืนที่มืดส่งยี่เฉินเหว่ย ? "

" ใช่! "โอวหยางเฉินพยักหน้า

Murong หิมะเยาะเย้ยเธอรู้ว่าเธอถูกปล้น QIN Yu แผนที่ควันสมบัติฉิน Yu ควันจะไม่ได้อย่างง่ายดายปล่อยให้ไปรับมอบหมายให้คุ้มครองมืดจ้องมองที่ของเธอย้ายทุกฉิน Yu สูบบุหรี่เกือบทุกคนตระหนักดีของมัน ......

"มืดนี้ เหว่ยกับวิธีที่เราเป็นคุณไม่ได้ละเว้นวิธีจู่ ๆ ก็ยิงเขาเป็นลม? "โอวหยางเฉินถามเบา ๆ

Murong หิมะรอยยิ้มแปลก: "ในสอดคล้องกับทิศทางแผนที่ขุมทรัพย์เราเร็ว ๆ นี้ถึงสถานสมบัติในด้านหน้าของจำนวนมากของส้อมเพียงเส้นทางไปยังสมบัติมืดเหว่ยอยู่ในอาการโคม่าคุณไม่สามารถติดตามเราคืนยี่เฉิน ไม่สามารถหาเราเราจะได้เพิ่มให้กับปัญหาที่เราสามารถใช้เวลาได้อย่างราบรื่นสมบัติ ...... "

โอวหยางเฉินชิงรอยยิ้มประกายสัมผัสของด้านล่างตาเบา ๆ " ฉันกลัวสิ่งที่ไม่ง่ายอย่างที่คุณคิด ""

คุณหมายถึงอะไร? "Murong หิมะมองงงเขา

"อีกเข้มรักษาเพื่อให้มา." โอวหยางเฉินตอบลวก

Murong หิมะลังเลฟังฟังอย่างตั้งใจอากาศจริงๆมาลมเบามากทำลายใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอที่สวยงามมืดทันที: มืดพระราชวังเหว่ยจิงมันก็เหมือนติดพลาสเตอร์เช่นติดอยู่อย่างใกล้ชิดที่จะหลุดออกไป ......

"คุณไม่มีวิธีที่ดีที่จะได้รับการกำจัดของพวกเขา?" คืนที่มืดยี่เฉินเหว่ยจะถูกส่งไปถ้ายามมืดตามพวกเขาไปยังสมบัติคืนยี่เฉินจะทราบตำแหน่งที่แน่นอนของสมบัติเมื่อสิ่งที่พวกเขายัง cis-และสามารถใช้สมบัติ

"แน่นอน." โอวหยางเฉินปากโค้งเล็กน้อยสัดส่วนย้ายร่างผอมเพรียวเช่นเมฆและทันทีที่ไป Murong หิมะด้านหน้าแขน Lanzhu เอวเล็ก ๆ ของเธอครึ่งหนึ่งกอดเธอจะทะยานผ่านอากาศและบินข้างหน้าอย่างรวดเร็ว .

ธูปไม้ไผ่ลมจมูกเอ้อระเหยหูมีรอยขีดข่วนจากผิวปากลมที่เกิดเหตุอยู่ตรงหน้าอย่างรวดเร็วหลัง Murong หิมะอย่างช่วยไม่ได้เชื่อมโยง: โอวหยางเฉินหลบไร้คู่แข่งในโลกที่เธอบินกับเขาหลบด้วยไม่ต้องพูดถึง Jing Wei Palace คือมืดคืนยี่เฉินเองและไม่จำเป็นต้องจับขึ้นกับเขา ......

โยนออกจากที่มืดเหว่ยในลักษณะนี้คิดที่ยอดเยี่ยมที่ยอดเยี่ยมจริงๆ ......

ระหว่างถอนหายใจใจ Murong หิมะเห็นไม่สูงไม่ต่ำ ภูเขาภูเขายาวดอกไม้เขียวชอุ่มและต้นไม้รูปร่างของเท้าของหินขรุขระวัชพืชภูเขาครึ่งวงกลมที่ผิดปกติที่มองไกลบางคุ้นเคย ......

Murong หิมะกระพริบตาเอามาจากแขน แผนที่ขุมทรัพย์มองที่วาดเครื่องหมายสมบัติดวงตาของเธอสว่างขึ้น: "ทรัพย์สมบัตินี้อยู่ในภูเขาที่เราจะไปเร็ว" "เป็น

คุณแน่ใจหรือว่า" โอวหยางเฉินมองไปที่เธอเป็นลม ?.

"แน่นอน OK!" Murong หิมะพยักหน้าหนักที่ชี้ไปยังแผนที่ขุมทรัพย์และกล่าวว่า ". คุณจะเห็นเรื่องนี้อย่างชัดเจนดังกล่าวข้างต้นว่า"

โอวหยางเฉินชำเลืองมองภาพวาดสียี่เหม่ยหิมะในอากาศเพื่อวาดแกว่งโค้งสวยงาม สายเบา ๆ ล้มลงไปที่พื้นดินที่มองขึ้น workaday นอกเหนือไปจากหิน, ที่อยู่, ดอกไม้และต้นไม้ไม่สามารถมองเห็นหลุมที่ฉันไม่สามารถมองเห็นแม้กระทั่งหลุมเมาส์

Murong หิมะขมวดคิ้วเข้าสมบัติทำเครื่องหมายบนแผนที่ที่นี่วิธีที่จะไม่สามารถทำได้หรือไม่

ยากจนแหวนแขนของเธอรอบเอวของเขา Murong หิมะช้าเดินตีนคลิกซ้ายคลิกขวาบนเนินเขาของการดึงทุกชนิดของพืชสีเขียวโดยไม่ได้ตั้งใจเขาเปิดปีนอยู่บนโขดหิน เถาฉับพลันบล็อกกรวดหลุมตื้นปรากฏในหน้าของทั้งสอง ......

Murong ตาสว่างขึ้นหิมะ: "นี่คือความเป็นไปได้ที่ดีของทางเข้าที่โอวหยาง Seiko ปัญหากับคุณ!"

กรวดบด ดินสมบูรณ์บล็อกหลุมเธอก็ไม่ได้ด้วยเครื่องมือขุดถ้าเธอขุดด้วยไม้ไม่เปิดเศษก่อนที่จะขุดความมืด

โอวหยางเฉิลมนิ้ว Enliaoyisheng เบา ๆ ภายใต้แขนของระเบิดที่คลื่นของแรงภายในที่แข็งแกร่งบินออกอย่างรุนแรงตีกรวดเพียงแค่ฟัง 'ปัง' ของการฉายหลุมเสียงนับไม่ถ้วนเสีย เศษฝุ่นเต็มท้องฟ้าหนาสำลักไอคน ...... อีกครั้งและอีกครั้ง

หลังจากควันล้างให้มีเพียงรูเล็ก ๆ ผ่านผู้ชายสองคนที่ปรากฏในหน้าของทั้งสองภายในมืดสายตาที่สิ้นสุด ......

Murong หิมะ ดวงตาลมเข้าที่นี่จริงๆเป็น :. "โอวหยาง Seiko ให้เป็นไปภายใน"

! "ดี"

ถ้ำมืดและชื้นตุๆรสชาติเข้มกำแพงหินทั้งสองด้านของเท้าและปกคลุมด้วยมอสซึ่งทำให้เห็นได้ชัดเป็นเวลานานไม่มีใครมาที่นี่ล้อมรอบด้วยสีเข้ม Murong หิมะหนึ่งฟุตลึกเท้าตื้น ก่อนที่จะออกโดยไม่ได้ตั้งใจลื่นและปลูกไปตรงไปตรงมา

"ข้อควรระวัง!" โอวหยางเฉินจับมือเธอไว้แน่นนิ้วมือหยกจับมือเล็ก ๆ ของเธอ, ประสานนิ้วมือกับ :. เธอ "ไว้ฉันจะไม่ปล่อยให้ไป."

"ฉันรู้" Murong หิมะพยักหน้าตา! ผิดธรรมชาติ flickered และเธอไม่ชอบคนใกล้ชิดเกินไปเธอไม่มีแรงภายในไม่คืนเพื่อป้องกันการลื่นไถลอีกครั้งเท่านั้นที่สามารถจับมือโอวหยางเฉิน

หลังจากที่ทั้งสองคนออกจาก Shu Shibu ก็ตาสว่าง Murong หิมะเงยหน้าขึ้นและเห็นสองเมตรสูงถูกล้อมรอบด้วยกำแพงหินที่นอกเหนือไปจากเมื่อถนน แต่ไม่ได้อยู่ในช่องทางใด ๆ เพียงแค่ไปในมุม

มันควรจะจัดอวัยวะที่ถูกปิดกั้นถนนข้างหน้าตราบใดที่หน่วยงานที่ได้รับการกำจัดจะมีถนน!

Murong หิมะเบา ๆ ยิ้มพร้อมที่จะไปถนนที่ไม่ต้องการที่จะ 'หวือ' เสียงชิง Xiang มาเธอเสียงเพลงมองและเห็นบาร์เตียงเล็บเต็มรูปแบบของเล็บหินที่มีต่อ พวกเขาถูกทุบมากกว่า ......