有一个人一所饭馆。坐下来以后。服务员给他拿来了菜单儿。但是他不认识字又

有一个人一所饭馆。坐下来以后。服务员给他拿来了菜单儿。但是他不认识字又要装出认识字的样子。就往菜单儿上一指。一次是汤，两次就是汤，三次服务员看了以后笑了，说 "这不能吃" "为什么不能吃" 那人问 "这是我们饭馆儿的名字

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีคนในร้านอาหาร หลังจากนั่งลง บริกรมาเมนู แต่เขาไม่รู้จักคำว่าหลอกว่าอ่านมันอีกครั้ง ไปที่เมนู สองเป็นซุปซุปหนึ่ง สามเวลาบริกรยิ้มหลัง พูดว่า "มันไม่สามารถรับประทาน" "ทำไมไม่กิน" คนถาม คือชื่อร้านอาหารของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ชายคนหนึ่งที่ร้านอาหาร นั่งลงในภายหลัง บริกรนำเขาเมนูเด็ก แต่เขาไม่รู้จักคำว่า แต่ยังวางอยู่บนรูปลักษณ์ที่ได้รับการยอมรับคำ เด็กออกไปสู่นิ้วบนเมนู ซุปหนึ่งสองซุปเป็นต่อมาบริกรมองที่สามยิ้มกล่าวว่า "นี่ไม่สามารถกิน." "ทำไมไม่กิน" ชายคนนั้นถามว่า "อะไรคือชื่อของเด็กที่ร้านอาหารของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีคนหนึ่งที่ร้านอาหาร หลังจากนั่ง บริกรนำเขาในเมนู . แต่เขาไม่ได้รู้จักคำที่ต้องแกล้งทำเป็นจำลักษณะของตัวอักษร ไปที่เมนูของเด็ก เป็นครั้งแรกที่น้ำซุปเป็นซุปสองครั้ง , สามเวลาบริกรเห็นมันหัวเราะและกล่าวว่า " ไม่กิน " " " " " " " " " " " " " แล้วทำไมไม่กิน " " " " " " " " " " " " " ผู้ชายคนนั้นถามฉันว่ามันเป็นชื่อของลูกชายในร้านอาหารของเรา