“城儿！！！！” 焚断魂瞳孔收缩，出一声撕心裂肺的大喊。悬吊焚绝城的粗

“城儿！！！！”

焚断魂瞳孔收缩，出一声撕心裂肺的大喊。悬吊焚绝城的粗绳也在这时被焚断。焚断魂冲到坠地的焚绝城面前，玄力毫无保留的释放，却是怎么都无法熄灭他身上的火焰……只能就这么眼睁睁的看着自己的儿子失去了最后的叫声和挣扎，在他的眼前从一个活人，化作了一地焦炭。

凤凰之火的焚烧绝非普通的玄火可以相比，短短几个呼吸的时间，焚绝城从外到内，连骨头都被焚烧成了灰烬。别说留下个尸体，连骨灰都被风快吹散。焚断魂站在那里，脸上惨白一片，如同刚刚经历了一场可怕的噩梦。他颤抖着转过身，手指着云澈，出嘶哑的低吼：“云澈……你……你好毒的心肠！”

云澈的脸上布满着冷笑，低沉的道：“我的好心肠，只会留给对我好的人。对待猪狗不如的东西，我从来不知道什么叫怜悯！我之所以一直等你来才杀了他，就是要让你好好尝尝失去亲人的痛苦和招惹我的下场！！”

“我杀了你！！”

焚断魂的情绪完全失控，他嘶吼一声，抓起焚天刀，狂叫着冲向云澈。

“你不是他的对手，退下！”焚义绝呼喝道。

面对父亲的呵斥，平日里言听计从，从不违逆的焚断魂却是充耳不闻，疯了一般的直冲云澈，就连身上的玄气都是混乱不堪。

当！！

焚断魂的焚天刀被云澈一剑砸飞，第二剑砸在他的胸口，将他的护身玄力瞬间轰散，焚断魂鲜血狂喷，从空中飞坠而下，昏迷了过去。

天玄境九级的他本就已不配做云澈的对手，心神大乱之下，更是被云澈仅用两剑便重伤。

眼睁睁的看着自己的孙子被烧成灰烬，自己的儿子重伤，焚义绝的双目已是变成了赤红色，他嘶哑着声音道：“此仇……已是不共戴天！！”

焚义绝全身的玄力疯狂调动，他所释放出的威势在一瞬间暴增……极怒之下，他全身每一个细胞的力量都完全沸腾了起来，暴吼一声，一刀切向云澈的天灵，一股巨大的玄力龙卷风在刀尖涌起，带起撕天裂地的呼啸。

哧啦！！

云澈闪身而退，他脚下的地面直接被玄力风暴剜起，现出一个平整无比的大坑。焚义绝双目死死锁定云澈，左手手掌伸出，捏起一个奇异的印结，一股磅礴如海的力量陡然凝聚，暴涌而出。

“焚天印！！”

一刹那，焚义绝与云澈之间的空间忽然动荡起剧烈的涟漪，一个庞大的能量手印当空而下，便如苍天之手，罩向云澈的头颅。强横无比的力量压制，让云澈的动作出现了刹那的停滞。

云澈动作一缓，目光一寒，龙阙抡起，大喝一声，狠狠的迎了上去。

轰！！！！

惊雷般的炸响响彻整个苍火城，数里之外的不少人瞬间两耳嗡鸣，眼前黑，一股宛若实质的玄力风暴疯狂荡开，苍火城的磐石城门就如朽木一般被冲击的粉碎。漫天的沙尘和骤然爆的紫色火云笼罩了云澈和焚义绝的身影，人们都瞪大眼睛，一眨不眨的等着那团飘动的沙尘和火云……他们想知道，究竟是谁站了上风？强大到宛若神话的云澈，是否又承受住了来自王座的愤怒一击。

火云沙尘之中，传来着刀剑相撞的轰鸣声，在不断爆开的玄力风暴下，火云与沙尘很快散开，现出焚义绝与云澈的身影。萧澈的两只衣袖已是全部炸裂，双臂之上也布满着道道细小的血痕，嘴角依稀有着一抹血迹。而焚义绝的衣衫同样破损不堪，他的手臂之上，一道又长又粗的血痕触目惊心。

“此等怨仇，我纵然焚尽全身精血，也要杀了你！！”

焚义绝目光凶狠，面目狰狞，全然没有了一门之太门主的风姿风范，状若疯癫。他的攻势一下比一下凌厉，但全部被云澈给接了下来。

“嘿，那你倒是焚尽精血我看看！！堂堂焚天门太上门主，居然连我一个小辈都奈何不了……你不但是个废物，还是个满口大话，可怜又可笑的废物！！”云澈恶毒的嘲讽道。

“啊！！”焚义绝双目圆瞪，一声咆哮，又是一记“焚天印”轰下。

轰！！！！

两人同时倒飞出去，一个足有三十多丈宽的大坑出现在已破败不堪的土地上。

焚断魂被众长老搀扶起，快的喂下了疗伤丹药，看着云澈与焚义绝的交战，他们无不是胆战心惊。之前到来时，他们本是看到云澈被焚义绝完全压制……但那时的云澈似乎根本没有用出全力，而此时面对暴怒的焚义绝，这个王玄四级，傲然天下的巅峰强者，他竟然完全没有落于下风的迹象，就连焚义绝极强的焚天印，都全部接下。

“这个云澈，他到底是怎么修炼的……竟然……竟然可以和太上门主势均力敌！”一个长老颤抖着嘴唇道。

“有传闻说他是凤凰神宗的人……但凤凰神宗的年轻一辈，从来没有过这号人物。也有传闻说他是圣地的传人……他的师父，到底是什么人！”

“地玄战王玄，别说见过……在整个苍风历史上，都从来没有过！”

“太上门主何等资历修为，云澈虽然暂时能和太上门主僵持，但时间一久，他绝不可能是太上门主的对手。”

这场焚义绝与云澈的交战，让他们的心脏持续处在战栗之中。而他们似乎同时忽略了一个问题，那就是焚义绝有着地利和身法上的绝对优势！他可以自由的玄渡虚空，而云澈不能！他的攻击效率，在这不平等的对战条件下大打折扣。

“贯日刀！！”

刀身无火，但这一刀的威力依旧恐怖无比，随着绝炎刀划动的轨迹，一道数十丈长，不知多深的裂痕横亘在大地上，云澈的左肩到左肋顿时血崩，裂开一道几乎见骨的长长血痕，脚步也跌跌撞撞的倒退，趁着云澈躯体失衡，焚义绝从空中暴冲而下，一个巨大手印斜推而至。

“焚海印！！”

砰！！

龙阙被恐怖的力量强行撞开，蕴藏着强横玄力的手印结结实实的轰在云澈的胸口，云澈的下半身瞬时陷入地面之下，一道血箭从口中狂喷而出，脸上也染上了一抹苍白……焚义绝还未来得及狂笑，他的眼前忽然一花，云澈竟已消失在了原来的位置，一股比他“焚海印”还要狂暴一分的力量已轰至他的胸口。

焚义绝浮空之时，云澈大部分时间只能抵挡，而趁着他坠下攻击的机会，一记霸王怒配合星神碎影，狠狠的砸在了焚义绝的胸口上……重剑的力量风暴，在他的胸口轰然炸开。

轰！！！

焚义绝的两根肋骨“咔嚓”而断，身体被砸飞到三十丈之外，他捂着胸口，嘴角溢血，目光凶狠的看着云澈：“你！！”

云澈喘息粗重，目光阴寒，他抹去嘴角的血迹，冷冷的道：“今天会死的，只有可能是你！”

焚义绝吐出一口血痰，低沉的道：“我不得不承认，你的确是个天纵奇才，才不到二十岁的年纪，竟然可以与王座一战！苍风国历史，你是当之无愧的第一人！但你却是仇人……既是仇人，你越是天才，就越是必须死！”

“你虽然实力惊人，但毕竟还是太年轻，现在就已经开始有了力竭的迹象……再战下去，你绝不可能是我的对手！”

“是嘛？”云澈冷笑，直起身躯，龙阙之上，涌动起慑人的气场：“你就那么确定，我的实力，暂时只是和你势均力敌？你看上去似乎已经用了全力……但我，还没有！”

焚义绝一愣，然后不屑的狂笑：“你内息已弱，玄气已乱，居然还敢如此大言不惭，简直是天大的笑话！既然如此，那就让我看看你所谓的‘全力’！”

“斩虹刀！！”

绝炎刀上光芒四射，一时之间竟遮蔽了来自天空的光芒，这一刀还未落下，其威势，便已让数里之外的人群遍体寒，这时，一声暴吼从远处传来：

“门主，我来助你！！”

南方沙尘四起，狂风涌动，一个灰衣老者手持金色长刀，俯冲而至，看到这个人，焚天门长老都露出惊喜：“太上长老！”

这里生的事，焚子牙已通过传音全部知晓，他冲至焚义绝身侧，看到焚义绝竟然带伤，心中一阵惊诧，他怒视云澈，沉声道：“此子毁我宗门，杀我弟子长老，还残杀少门主！这等血海深仇，他的一万条命都不够偿还！我知道门主不愿与他人联手，但此子……”

“我明白！今日，我们联手将他击杀在此！绝不给他任何逃离的机会！”焚义绝赤红着眼睛道：“能留他一口气更好……就这么让他死了，实在太便宜他了。”

“好！”焚子牙点头应声。

两人一前一后，将云澈围在中间，两股强大至极的王玄气场将他牢牢锁定，被扬起半空的沙尘在这恐怖无比的气场之下全部定格在空中，久久没有飘落。

“太上门主与太上长老联手……这次，云澈必死无疑！”

“这个孽畜……必要将他碎尸万段！”焚天门长老满脸怨恨的道。

云澈前对焚义绝，背对焚子牙，如有两块万钧铁板分别重压在他的前胸和后背。他握着龙阙的双手悄然收紧，额头上汗珠遍布，一双眼睛，冷若寒泉。

同时面对两大王玄。

在王玄强者少如凤毛麟角的苍风大6，这几乎是不可能出现的局面。

如今，却出现在他一个只有十九岁的少年人身上。

无论他今日是死是败，又或者是奇迹般的胜，他都将彻彻底底的震荡苍风。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ในเมือง " ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

มันเป็นเสน่ห์ม่านตาหดตัวของหัวใจตะโกนออกมาดัง เผาเมืองยังไม่แขวนเชือกถูกเผาทำลายในเวลานี้ เป็นเสน่ห์ไปเผาเมืองเผาก่อนที่จะเกิดความเครียดโดยไม่ต้องจองฮยอนออกแต่ก็ไม่สามารถดับเปลวไฟบนตัวเขา . . . . . . . . . . . . . . เท่านั้นที่สามารถจะมองลูกชายของตนเองเสียสุดท้ายร้องและดิ้นรนจากคนที่อยู่ในสายตาของเขาเปลี่ยนเป็นโค้ก

วิหคไฟไฟอาจจะไม่ได้หมายความว่าสามัญฮยอนเมื่อเทียบกับเวลาที่สั้นเพียงไม่กี่ลมหายใจไม่เคยเผาเมืองจากภายนอกถึงภายในกระดูกที่ถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน อย่าได้ทิ้งศพแม้แต่เถ้ากระดูกที่ถูกสายลมพัดเร็ว มันเป็นเสน่ห์ที่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าซีดที่เหมือนเพิ่งผ่านฝันร้าย เขาตัวสั่นหันนิ้วยุนชอลออกแหบเสียงคำราม " ยุนชอล . . . . . . . . . . . . . . คุณ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " สวัสดีพิษของหัวใจ ! ! ! ! ! ! !

ยุนซอลเต็มไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าและลึกดีและกล่าวว่า : " ผมจะปล่อยให้คนของฉัน การรักษาสุนัขของสิ่งที่ผมไม่เคยรู้เลยว่าอะไรคือความเมตตา ! ! ! ! ! ! ! เหตุผลที่ผมรอคุณมาฆ่าเขาก็ต้องให้คุณได้ลิ้มรสกับความเจ็บปวดจากการสูญเสียและสิ่งที่ผม " " " " " " " ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

" " " " " " ผมจะฆ่าคุณ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

มันเป็นเสน่ห์ของอารมณ์ทั้งหมดออกจากการควบคุม ,เสียงขู่คำราม焚天เขาคว้ามีดวิ่งตะโกนยุนชอล

" คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาออก ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " อีจุนเรียกมันว่า

หน้าพ่อด่าในวันธรรมดาเพราะการละเมิดของมนุษย์ที่ดีมากแต่ไม่เคยเผาคนหูหนวกบ้าโดยตรงบนเมฆอินชอลจะเต็มตัวฮยอนก๊าซเป็นหนึ่งของความสับสน

เมื่อ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

มันเป็นเสน่ห์ของ焚天ยุนซอลตีมีดถูกดาบบิน , ดาบที่สองลงบนหน้าอกของเขาจะระเบิดทันทีแรงพยุงฮยอนซังเป็นเสน่ห์และเผาเลือดอาเจียนจากอากาศบินลดลงและอยู่ในอาการโคม่า ฮยอน

วันสิ่งแวดล้อมระดับ 9 เขาจะได้ไม่สมควรที่จะเป็นคู่แข่งของยุนชอลกลับมาลงใต้เป็นเมฆที่ใช้เพียงสองดาบก็บาดเจ็บสาหัสซอล

เห็นหลานตัวเองที่ถูกเผาเป็นขี้เถ้าเผาลูกชายตัวเองได้รับบาดเจ็บ , อีจุนตาได้กลายเป็นสีแดงและเสียงเขาแหบแห้ง " แก้แค้น . . . . . . . . . . . . . . สาบานได้ " " " " " " " ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

เขียนอีจุนฮยอนบ้าปรับแรงของร่างกายเขาได้ปล่อยคนของเขาในช่วงเวลาที่เพิ่มขึ้น . . . . . . . . . . . . . . โกรธมากในเซลล์ทุกเซลล์ในร่างกายของเขากำลังจะเต็มแล้วขึ้นพายุคำรามในกระดานชอลท้องฟ้าเมฆเป็นคลื่นใหญ่ของพายุทอร์นาโดในปลายฮยอนแรงกระชากเอาฉีกวันร้าวผิวปาก





ชิ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

ยุนชอลหลบถอยพื้นดินใต้เขาโดยแรงพายุใส่ฮยอนเริ่มปรากฏเป็นหลุมเรียบ . อีจุนตาล็อคเผาบนฝ่ามือซ้ายยุนชอลเอื้อมมือหยิกที่แปลกประหลาดของอินเดียโบว์เส้นทะเลที่รวบรวมพลังมหาศาลก็ระเบิดออกมา

" " " " " " 焚天พิมพ์ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

ก็เผาอีจุนกับยุนซอลก็รุนแรงขึ้นในพื้นที่ระหว่างความวุ่นวายระลอกใหญ่ของพลังงานในมือลงแล้วเหมือนสวรรค์ในมือของเมฆคลุมหัวของฮีชอล อำนาจที่รุนแรงปราบปรามการกระทำของฮีชอลให้เมฆที่ปรากฏในขณะนั้นนิ่ง

ยุนชอลมองการเคลื่อนไหวช้า , เย็น , มังกรจึงเหวี่ยงและตะโกนให้ของได้รับการต้อนรับ

ตูม ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

เสียงฟ้าร้องดังก้องไปทั้งไฟสีขาวในเมืองห่างออกไปไม่กี่ไมล์ของหลายๆคนหึ่งในหูทันทีดวงตาสีดำที่เหมือนพายุแกว่งแรงมากฮยอนบ้าเปิดไฟเขียวหินเหมือนเมืองทั่วไปถูกกระแทกประตูไม้ผุบด ฟ้าก็ระเบิดและฝุ่นสีม่วงปกคลุมเมฆเพลิงเผาร่างของฮีชอลและอีจุนเป็นคนเปิดตากว้างและไม่กระพริบตารอเมฆลอยอยู่ในเพลิงทรายและ . . . . . . . . . . . . . . พวกเขาต้องการที่จะรู้ว่าเป็นใครที่ยืนอยู่บน ? ? ? ? ? ? ? เข้มแข็งจนเป็นตำนานของเมฆที่ฮีชอลจะทนต่อการโจมตีจากความโกรธของบัลลังก์

ในเพลิงทรายมาปะทะกับดาบดังแผดเสียง