逝者如斯夫，不舍昼夜。——题记 看到云卷云舒的《离别让你如此美丽》，

逝者如斯夫，不舍昼夜。——题记

看到云卷云舒的《离别让你如此美丽》，心有戚戚焉；在文章中读到高老师说很多老师在照相留念，心海更是不免泛起诸多复杂的情愫。
当时市内还没有什么高大的建筑，四中的教学主楼已经很壮观了，再加上现车库旁的二层小楼和现高三院内早已拆掉的一座二层楼，构成了当时的丹东四中。当时四中有初中，也有高中，俗称为“戴帽中学”，什么时候摘的帽子已经忘记了。老师们的住房很简陋，现在的条件在当时简直就是愿景，有很多老师就住在学校后面功能废置的寺庙里。
下课时手舞扫帚在教室里疯闹，被气坏了的数学老师罚停课。放学后，和一起被罚的同学到老师家里做检讨。因慑于老师的威严，见其门而不敢入，只看到了老师家的外观，青砖黑瓦，颜色沉重。当日只想着老师能发慈悲允许我们回班上课，也没对老师的“庙居”往心里去。老师在院子里劈柴，斧子在老师的手里上下挥舞，被阳光照射住，闪着亮光。
我的班主任教语文。上课时，一本书，一支粉笔，提问简洁，授课语言干净利落，没有废话。他上课时，手指语言比较丰富，同学们私下里学老师的动作，工作后同学聚在一起，还说起过这件事，在笑声中时光飞一般逝去。老师非常严厉，自习课时不常进班，进班时，背着手，挪着方步，面无表情，眼光锋利，同学们都很怕他。所以，授课时讲到有趣处，他笑，我们一般也不笑。所以，自习课他不在时，班级里也静得出奇。他的家当时也住在寺庙里，后来又搬到了现已拆掉的小红楼，现在已经退休，早就住进了条件更好的高楼。
寺庙前校舍后，有几株粗壮高大的银杏树。银杏树几番飞黄抹绿，我念了大学。又是几年过去了，本是寺院的那几座庙堂在我的脑海里已淡成烟云。
也许是缘分，大学毕业分配，我又回到了度过六年年少时光的母校，在走廊里望到后面的银杏树、银杏树掩映下的寺庙，恍若隔世。
我的学校依山而建。山并不高大，一座普普通通的山岭，只在本地的地图上，它才有了分量。它就在市区的边缘，在滚滚红尘的涯界。我的学校面向大江和一条狭长的平原。寺院也就在我的学校身后，它规模不大，既不雄伟壮观，也无曲径通幽，也许正如此，它才更显出与世俗的亲近。一天天晨钟暮鼓，敲醒怀有善念的心魂。
住在庙里的老师早已迁进楼房，这寺院回归了本位。佛又降落其间，高坐莲台，这无疑是件令人欣悦的事；寺院重修的过程，我也目睹了：翻修一新的大雄宝殿立在高台之上，惊雷闪电、软风细雨中道行深厚，不动声色。同样，在这前前后后，学校的两座二层小楼，一座已改作他用，另一座的位置上早已先后拔地而起了一座实验楼、一座高三楼。
高三楼的院内有两棵银杏树，为雌雄异株，相依而生，长得茁壮，现在正是蓬勃茂盛之际。银杏树冠壮荫大，叶形古雅，寿命绵长。它春夏翠绿，深秋金黄。我特别喜欢银杏，我在文章中、诗歌中多次赞美过它。我希望我的新学校也能栽种一些银杏树。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องเมตรอนอม ที่ไป -ลายเซ็น ดูเมฆออกทำให้คุณสวยงามและแน่นอนว่าเธอรู้สึกยัน อ่านครูสูงกล่าวว่า ในบทความ ครูมากในการถ่าย หัวใจได้ไม่เปิดความรู้สึกซับซ้อนมากมีอาคารไม่สูงในเมืองในขณะนั้น อาคารสอนหลักสี่จะงดงามพอ บวกโรงชั้นสองและสามในโรงพยาบาลก็ขาดลงตึกสองชั้น ในคราวเนพลาซาแดนดง เป็นของประเทศ 4 ในขณะนั้นในสี่มัธยมตอนต้น มัธยม โดยทั่วไปเรียกว่าเป็น "โรงเรียนหาดใหญ่สูง" เมื่อเลือกหมวกมีลืม ครูอยู่อาศัยยาก เงื่อนไขในปัจจุบันเวลามีวิสัยทัศน์ ครูจำนวนมากอาศัยอยู่ในวัดละทิ้งอยู่เบื้องหลังการทำงานของโรงเรียนคลาส wielding ไม้กวาดในโทษบ้า บ้าคณิตศาสตร์ห้องเรียนครูชั่วคราว หลังเลิกเรียน ปรับสำหรับนักเรียนครูที่บ้านและทำความเห็น กลัว โดยพระของครู ดูไม่เป็น เท่านั้นเพื่อดูลักษณะของครูที่บ้าน กระเบื้องอิฐสีดำ สี หนา วันต้องการเพียงความเมตตาช่วยให้เราสามารถกลับไปเรียน ครูผู้สอน หรือครู "วัด" ใจ ฟืนครูในลาน โบกขึ้นลง การขวานในมือของครู โดยรังสี ส่องแสงครูของฉันสอนภาษา ในชั้นเรียน หนังสือ ชิ้นส่วนของชอล์ก คำถามง่าย ปานกลางสะอาด เหลวไหลไม่ เขาเรียน นิ้วหลากหลายภาษา นักเรียนครูโรงเรียนเอกชน มลรับกันหลังเลิกงาน ไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับมัน เวลาบินอดีตในหัวเราะ ครูจะเข้มงวดมาก บทเรียนหลักไม่เสมอเข้าเรียน เรียน มือหลัง ย้ายวัดตอน ตาคม นักเรียนกลัวเขา expressionless ดังนั้น สอนสนุก เกี่ยวกับเขาหัวเราะ เราโดยทั่วไปอย่า laughed ดังนั้น หลักหลักสูตร ระหว่างเขาขาด คลาสแบบคงได้ ครอบครัวของเขาอาศัยอยู่ในวัดในขณะนั้น และถูกย้ายไปตอนนี้กำลังกายขนาดเล็กสีแดงหอการค้า ถอนตอนนี้ มียืนในเงื่อนไขที่ดีกว่าอาคารหลังจากสถานที่วัด มีหลายหนาก๊วยโป่ง แปะก๊วยที่เห็นกี่บินสีเหลืองเขียว ผมไปวิทยาลัย ไม่กี่ปีต่อมา นี้มีวัดหลายวัดในใจของฉันที่ถูกแสงเป็นควันบางทีชะตา บัณฑิตมหาวิทยาลัย และ ปีที่ 6 ใช้จ่ายหนุ่มไปวันเก่าของอัลม่า Mater ดู ในห้องโถงไปด้านหลังของต้นแปะก๊วย วัดต้นไม้สีเทาแปะก๊วย เช่นเคทสร้างโรงเรียนของฉันใกล้ภูเขา เขาไม่ใช่คนใหญ่ ภูเขาเป็นธรรมดา บนแผนที่ท้องถิ่น เป็นส่วนประกอบ มันอยู่ขอบเมือง ฝุ่นสีแดงของยา โรงเรียนของฉันใบหน้าแม่น้ำและราบแคบ วัดอยู่หลังโรงเรียนของฉัน เล็ก ไม่มีสติหรือเส้นทางธรรมชาติ อาจจะเป็น ดังนั้นเฉพาะแต่ละท่านเป็นกันเองกับเกี่ยวกับฆราวาส วันตามวัน และดรัมเบลล์ ปลุกมีหัวใจที่ดีและจิตใจครูได้แล้วย้ายไปยังอาคารในวัด วัดไปมาตรฐาน เชื่อมโยงไปถึงซึ่งพระพุทธเจ้า อยู่สูงโลตัสแพลตฟอร์ม ซึ่งเป็นไม่มีความสุขสิ่งกระบวนการฟื้นฟูวัด ฉันได้เห็น: ยืนหอตกแต่งหลักบนหอ ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า ไฟแอร์ถนนลึกในสายฝน สงบ ในทำนองเดียวกัน ในนี้ ไปมา อาคารสองชั้นสองของโรงเรียน ถูกแปลงเป็นใช้อีกตำแหน่งแล้วได้สร้างห้องปฏิบัติการอาคาร อาคารมัธยมโรงพยาบาลสามชั้นมีต้นไม้แปะสอง dioecious พึ่งพา เติบโตแข็งแกร่ง ตอนนี้ เป็นโอกาสของระดับและลัช แปะก๊วยก๊วยฝาครอบสี ใบไม้แปลกตา บริการนานชีวิต มันเป็นสีเขียวในฤดูใบไม้ผลิ และฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วงทอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบแปะก๊วย ฉันซ้ำ ๆ ยกย่องมัน ในบทความ หวังว่า โรงเรียนของฉันใหม่ปลูกต้นแปะก๊วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาเดินผ่าน คำนำฮ่าเห็นเมฆ " การจากลาที่ทำให้คุณสวย " บางคนกำลังเฝ้ามอง . อ่านในบทความครูบอกว่าครูสูงมากในการถ่ายภาพเป็นที่ระลึกและยิ่งเป็นทะเลย่อมขึ้นอารมณ์ซับซ้อนมากมาย * ตอนนั้นเมืองยังไม่มีอาคารสูงและอาคารหลัก 4 สอนได้งดงามมากและบวกกับตอนนี้ที่ติดกับโรงรถสองชั้นสูงภายในโรงพยาบาลและตอนนี้ได้รื้อถอนอาคาร 2 ชั้นประกอบด้วย 4 ตอนนั้น Dandong ตอนนั้นมี 4 โรงเรียนมีโรงเรียนมัธยมทั่วไปเรียกว่า " หมวกโรงเรียน " เมื่อถอดหมวกได้ลืม ครูบ้านง่ายมากตอนนี้สภาพในตอนนั้นคือวิสัยทัศน์มีครูอยู่หลังโรงเรียนทิ้งการทำงานในวัด * เมื่อเลิกเรียนในชั้นเรียนเต้นมือไม้กวาดบ้าอะไรจะโกรธโทษปิดครูคณิตศาสตร์ หลังเลิกเรียนและถูกลงโทษจากครูนักเรียนร่วมกันทบทวนที่บ้านทำ เพราะไม่ใช่ศักดิ์ศรีของครูเห็นประตูและไม่กล้าเข้าไปเห็นเพียงบ้านครูอิฐกระเบื้องสีดำลักษณะสีหนัก วันนั้นแค่คิดว่าอาจารย์จะเมตตาให้เรากลับไปเรียนไม่ได้กับครู " วัดใน " หัวใจ ครูในบ้านสับขวานในมือของครูลงแทงและถูกแสงแดดอยู่ส่องแสง *อาจารย์ประจำสอนภาษาจีน ในชั้นเรียนหนังสือชอล์กคำถามง่ายสอนภาษาสะอาดไม่มีขยะ เขาเรียนภาษาเมื่อนิ้วค่อนข้างรวยเพื่อนร่วมชั้นเรียนครูส่วนตัวการกระทำของนักเรียนหลังจากทำงานด้วยกันยังพูดถึงเรื่องนี้ในเสียงหัวเราะเวลาบินผ่านไป ครูที่เข้มงวดมากและศึกษาจากบทเรียนไม่常进ชั้นเรียนเมื่อเข้าชั้นเรียนมือหลังกับโนอาห์เดินหน้าตาเฉยดวงตาคมนักเรียนทุกคนกลัวเขา ดังนั้นเมื่อพูดถึงสถานที่น่าสนใจสอนเขายิ้มหรือหัวเราะเราทั่วไป ดังนั้นหลักสูตรการศึกษาด้วยตนเองในช่วงที่เขาไม่อยู่ในห้องเรียนก็เงียบครอบครัวของเขาก็อยู่ในวัดและต่อมาย้ายไปตอนนี้ได้รื้อถอนบ้านแดงตอนนี้ปลดเกษียณก่อนดีกว่าอยู่ในเงื่อนไขของอาคารสูง * โรงเรียนวัดก่อนหลังมีต้นสูงต้นแปะก๊วยอ้วน แปะก๊วยต้นไม้กี่ครั้งบินเหลืองเช็ดเขียวผมเรียนมหาวิทยาลัย อีกไม่กี่ปีนี้เป็นวัดไม่กี่วัดในความคิดผมอ่อนเป็นเมฆได้ นี่อาจเป็นโชคชะตาและจบการศึกษาจากวิทยาลัยจัดสรรผมกลับมาใช้เวลา 6 ปีเยาวชนของโรงเรียนเก่าในทางเดินมองไปด้านหลังของต้นแปะก๊วยแปะก๊วยต้นไม้วัดมหากาพย์ ผมของโรงเรียนที่สร้างขึ้นบนเนินเขา ภูเขาไม่สูงเป็นธรรมดาของภูเขาแค่ในประเทศบนแผนที่มันมีน้ำหนัก มันอยู่ที่ขอบของเมืองในฝุ่นสีแดงของแวดวงอาชีพ โรงเรียนผมหันหน้าไปทางแม่น้ำและที่ราบแคบๆ วัดอยู่ในโรงเรียนผมข้างหลังมันไม่ใหญ่ไม่งดงามไม่คดเคี้ยวถนนบางทีมันนี้มันเน้นความใกล้ชิดกับฆราวาส เตือนใจปลุกทุกวันและมีจิตใจดี ขอบคุณครูได้ย้ายไปอยู่วัดอาคารวัดนี้กลับที่เดิม พระพุทธเจ้าและที่ดินในระหว่างนั่งกลางสูงซึ่งแน่นอนเป็นพอใจในสิ่งที่วัดสร้างกระบวนการผมยังเห็นว่ายกเครื่องใหม่ห้องโถงยืนสูงเหนือฟ้าร้องฟ้าผ่าฝนตกถนนในลึกและสายลมเยือกเย็น อนึ่งในโรงเรียนนี้ไปมาสองอาคารสองชั้นที่ถูกดัดแปลงมาเป็นเขาด้วยอีกหนึ่งตำแหน่งแล้วได้ขึ้นบนตึกอาคารห้องปฏิบัติการและอาคารสูง 3 ชั้น * ชั้น 3 โรงพยาบาลสองต้นแปะก๊วยเป็นของการพึ่งพาและสุขภาพที่เติบโตสูงและตอนนี้เป็นโอกาสของการเจริญงอกงาม มงกุฎเงาใบแปะก๊วยจ้วงใหญ่แปลกตาและอายุการใช้งานยาวนาน มันเป็นฤดูใบไม้ผลิฤดูร้อนฤดูใบไม้ร่วงสีทองสีเขียว ผมชอบแปะก๊วยผมในบทความและบทกวีสรรเสริญมันหลายครั้งใน ฉันหวังว่าโรงเรียนใหม่ของฉันยังสามารถปลูกบางต้นแปะก๊วย