叶贵人面色一白，神色黯淡的退下。    “主子，你的额头没事吧

    叶贵人面色一白，神色黯淡的退下。

    “主子，你的额头没事吧，奴婢这就让人给你传太医。”叶容华身边的宫女担忧的看着伤口上已经被血染红的丝绢。

    “没事，”叶容华面色平静的捂着额头，“更何况如今我受皇上厌弃，哪里有好太医愿意来，医术不怎么样的我也不稀得他们来凑数了。”

    “可是……”宫女的话没有说话，便被叶容华拦下了。

    “不必再说了，”叶容华面色平静的坐上步辇，看着地上皑皑白雪，“早就注定好的结局，这样也好。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

    เจ้าสง่างามมองหาสีขาวดูเยือกเย็นถอน     "Master, หน้าผากของคุณโอเคทาสซึ่งทำให้คุณผ่านการแพทย์อิมพีเรียล." ผู้หญิง Ye Ronghua มองไปรอบ ๆ แผลที่ได้รับเลือดกังวลผ้าไหมสีแดง     "ไม่มีอะไร" เจ้า Ronghua มองสงบกำหน้าผากของเขาว่า "ผมพูดถึงการปฏิเสธโดยจักรพรรดิแพทย์จักรพรรดิยินดีที่จะมาถึงที่มีเป็นสิ่งที่ดีไม่ได้ยาดีที่ผมไม่ได้รับพวกเขาที่จะทำให้ลีน." "     แต่ ...... "Odalisque คำพูดไม่ได้พูดเขาก็หยุดโดยเจ้า Ronghua     "อย่าพูดว่า" เจ้า Ronghua มอง Pacers นั่งสงบกำลังมองหาที่หิมะบนพื้นดิน "มีมานานถึงวาระที่จะผลดีที่ดี."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

   ขุนนาง ใบใบหน้าขาวดูเลือนลางลง ฮ่า     " ท่านหน้าผากโอเคทาสนี้จะให้ใครส่งหมอหลวง " 叶容华ข้างๆนางกำนัลกังวลมองแผลได้เปื้อนเลือดไหม ฮ่า     " ไม่เป็นไร " 叶容华สีหน้าสงบจับที่หน้าผาก " อย่าว่าแต่ตอนนี้ผมถูกฝ่าบาททอดทิ้งมีหมอที่ไหนดีอยากมาทักษะไม่อย่างไรผมไม่ได้เจือจางได้พวกเขามาต้อนรับ . . . " ฮ่า     " แต่ . . . . " นางกำนัลพูดไม่พูดก็ถูก叶容华หยุด ฮ่า     " ไม่ต้องพูดแล้ว " 叶容华สีหน้าสงบนั่งหน้าจอรถม้ามองพื้นหิมะ" ก่อนชะตาดีตอนจบมันอาจจะดีก็ได้ "