第二百五十五章 前世今生圣祖山脉东面，那里是辽阔无尽的沙漠，漫天的黄沙

第二百五十五章 前世今生
圣祖山脉东面，那里是辽阔无尽的沙漠，漫天的黄沙一望无际，聂离一行人，进入了漫漫的沙漠之中。

狂风起时，漫漫的黄沙铺天盖地，把整个世界全部笼罩。

这里的环境极其恶劣，也不时会有各种妖兽出没，极其凶险。

整个主世界无尽辽阔，前世光辉之城破灭之后，光辉之城的居民们先是逃到了天运高原，然后一路往东，在风雪妖兽的追杀之下，穿过整个圣祖山脉，进入了无尽荒漠。

沿途无数的人倒在了途中。
聂离还记得进入无尽荒漠之后，叶紫芸为了救自己，而死在了妖兽的袭击之下，聂离本想追随而去，但是叶紫芸临终的遗言，让他守护剩下的族人。可是后来，一路往东进入沙漠深处，一个又一个人倒在了路途之中，最终只剩下聂离一个人，踏入了沙漠神宫。

现在回想起来，前世的一切，如同命运的安排一般。

站在黄沙之中，聂离的眼眶湿润了，无数的画面涌入了脑海之中，想起了跟叶紫芸的相识相知，一起生死相依。是叶紫芸让他的人生开始了蜕变，从一个自卑怯懦的少年，渐渐蜕变成了一个坚定坚强的青年。

“聂离，你哭了？”一旁的肖凝儿注意到聂离的神情，疑惑地问道。
聂离抹掉了脸上的眼泪，看着肖凝儿那绝美的脸颊，又看了一眼不远处静静凝望无尽荒漠的叶紫芸，感慨地说道：“凝儿，在人的一生之中，总会有那么一些事，那么一些人。虽然有可能只是短暂地出现在你的生命里，但是却成为了你生命中永远无法抹去的记忆，你的一生都将为那段记忆而活着。。这段记忆，无人可以取代。曾经沧海难为水。除却巫山不是云。”

聂离喃喃地说着，思绪深远。

看着聂离失神的样子，肖凝儿不知道为什么，内心掠过丝丝的痛楚，她隐约间有点明白聂离说的是什么意思。可是，聂离你知道吗，你也已经是我生命中永远无法抹去的记忆了。如果注定要前往龙墟界域，注定要分开。我的一生也将为了这段记忆而活着，这段记忆无人可以取代。
肖凝儿眼眶含着泪光，虽然心里隐隐痛着，脸上却是绽开了笑容：“聂离你怎么突然说这种不着边际的话，你说的沙漠神宫还有多远，我们赶紧走吧！”

说完之后，肖凝儿转头朝前面走去，漫天黄沙之中，肖凝儿那俏丽的背影带着几分落寞。

看着肖凝儿的背影，聂离心中不禁叹息了一声。朝前面走去。

走到叶紫芸的身边，发现叶紫芸呆愣愣地看着无尽的荒漠，眉头紧锁。不知道在思考些什么。

“紫芸，你怎么了？”聂离疑惑地看向叶紫芸，问道。

旁边的肖凝儿也是很好奇地看向叶紫芸。
叶紫芸的脸上流露出了一丝茫然的神色，她眉头紧锁，像是在努力地回忆着什么，但是又什么都想不起来。

“我觉得好奇怪啊，为什么我一进入这片荒漠之中，我的心就会隐隐作痛，有一些记忆的片段。掠进我的脑海里，这记忆里面。有开心也有悲伤痛苦，我不知道我自己是怎么了？”叶紫芸晃了晃脑袋。

听到叶紫芸的话。聂离感觉脑袋轰鸣，宛如被雷电击中，这太奇怪了，叶紫芸明明从一出生开始，就呆在光辉之城，没有踏入过无尽荒漠，但是为什么叶紫芸一进入无尽荒漠，就会有这样的感觉？

“你能回忆起什么来吗？”聂离握着叶紫芸的肩膀，焦急地问道。
叶紫芸茫然地摇了摇头，道：“不知道是谁的记忆片段，为什么会出现在我的脑海里，我都有点想不明白了，这些记忆的片段，好像是我们在被一群妖兽追杀。”

聂离目光震惊地看着叶紫芸，为什么叶紫芸居然会有前世记忆的片段，这到底是怎么回事？莫非叶紫芸也是重生的不成？不对，没有时空妖灵之书，叶紫芸怎么重生回来？

聂离越来越感觉到，这一切神秘莫测，绝对隐藏着极大的秘密，他看着叶紫芸那绝美的脸颊，急声问道：“你还能记起其他的东西吗？”

叶紫芸皱着眉头，努力地思索着，完全沉浸在了回忆之中，朝那些记忆的片段看去，她的身体似乎产生了一丝异样的感觉，她依稀间看到，自己的衣服慢慢地从身上滑落，月光的照耀下，她的身体宛如白玉雕琢一般，她欣喜地走向她的爱人。
对面的那个人是……聂离？

聂离的双手在她的身上轻轻地抚过，一股酥麻的电流从身上淌过，聂离将她抱了起来。月光之下，聂离那坚毅的脸颊，令她怦然心动，她是那么地深爱着他。相恋中的他们，恨不得将对方揉进自己的身体里面。

一种奇异的感觉传遍了身体，她不禁轻轻嘤咛了一声。但是就在这时，叶紫芸突然想了起来，那只是她看到的一些画面而已，顿时脸颊绯红滚烫。

聂离正焦急地看着叶紫芸，却见叶紫芸此刻霞飞双颊，俏丽的面庞，红润的嘴唇，让人忍不住想要咬一口，叶紫芸还陷在苦思冥想之中，聂离担心叶紫芸出事，靠近了叶紫芸，想要从叶紫芸那清澈动人的眼眸中找出些什么来。
叶紫芸陷在那深邃的记忆里面，那旖旎的画面依然令她的心脏怦怦直跳，睁开眼睛，突然看到聂离的脸近在眼前，她呀的惊叫了一声，一巴掌打了过去。

“啪”的一声脆响。

“流氓，我再也不理你了！”叶紫芸急忙挣脱了聂离的手，转身就走，脑袋都快低到胸口了。

被叶紫芸抽了一巴掌，聂离呆愣了一下，他根本没做什么啊，要说流氓，叶紫芸那天晚上脱光了衣服到自己房间里才是真的耍流氓好不好！

听到这一声脆响，杜泽、陆飘等人都回过头来，疑惑地看着聂离。
“聂离，你刚才对紫芸女神做了什么？”陆飘面色怪异地看着聂离，“虽然紫芸女神已经是你的未婚妻了，可你也不用这么急色吧！”

“我……”聂离郁闷啊，他明明什么都没做好不好，叶紫芸也不知道是怎么了。

叶紫芸低着头，她已经清醒了过来，但是脸颊还是一片绯红，胸口不停地起伏着，心脏怦怦乱跳，她知道自己刚才无缘无故地打了聂离，可是她才不要回去跟聂离道歉呢。为什么她的脑海里会冒出那些画面，为什么冒出那些画面的时候，自己的身体还会产生那种奇怪的感觉。她才不要跟聂离做那种羞人的事情呢！
可是，难道这是她内心真实的想法？想到之前自己还曾经在聂离的面前脱光衣服，叶紫芸愈发觉得自己没脸见人了。

看着叶紫芸的背影，聂离心中一动，莫非叶紫芸回想起了前世的某些事情？虽然对于为什么会出现这样的情况有点疑惑，但是聂离的心中有些狂喜。如果叶紫芸真的能够重新拥有前世的那些记忆，必然会懂得自己对她那至死不渝的感情了。

肖凝儿疑惑地看了看聂离，又看了看叶紫芸，她还不清楚到底发生了什么事情。聂离为什么突然那么激动？叶紫芸为什么突然面颊绯红打了聂离一巴掌？而且聂离和叶紫芸谈论的，都是记忆之类深奥的东西！
“聂离，叶紫芸她怎么了？”肖凝儿看向聂离，疑惑地问道。

聂离深深地看了叶紫芸的背影一眼，目光悠远，看向肖凝儿微微一笑道：“凝儿，你相信前世今生吗？”

听到聂离的话，肖凝儿微微一顿，忽然很认真地点了点头道：“相信！”

聂离呆了一下，肖凝儿的回答令他彻底地怔愣了。

随即，肖凝儿悠悠地说道：“很早的时候，我就有这种疑惑了。偶尔站在一棵树下，偶尔坐在窗边，我就会产生一种奇异的错觉，仿佛自己经历的事情，已经发生过无数遍了，所有的事情都在无限地循环着。”
“在遇到你之前，我一直都陷在无尽的噩梦里面。我梦到我被家族逼婚，梦见自己即将嫁给神圣世家的沈飞，于是我愤然离开，毅然踏入了一片阴暗的丛林，从此陷入无尽的黑暗和痛苦！”

“我还梦见，在那无尽的黑暗丛林之中，我就像是一个灵魂一样游荡着，受尽无穷的折磨和痛苦……”

“直到有一天，一个少年将我从那无尽的噩梦里面拉了出来，在那一刻，我的世界从黑暗到光明，从那时候起，我便决定，用尽自己生命中的一切去报答他的恩情！”

听到肖凝儿的话，聂离陷入了深深的震惊之中，前世的肖凝儿，正是义无反顾地踏入了黑魔森林，便再也没有出来！

“你还有梦到其他的东西吗？”聂离询问肖凝儿说道。
肖凝儿摇了摇头道：“在那之后的梦境，就非常地模糊了，我也不知道后来发生了什么，隐约好像有一点，但是记忆并不深刻了……”(未完待续)


章节错误,点此举报(免注册)5分钟内会处理,举报后请耐心等待,并刷新页面。如果20分钟内没解决请发邮件给我们。谢谢书迷们的支持！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทหมายเลข 255 ที่ผ่านมา และปัจจุบันShengzu ภูเขาฝั่งตะวันออก มีมากมายไม่รู้จบทะเลทราย ทรายทั่วบรรทัด Nie ลี่มากมาย คนในทะเลทรายสิ้นสุด เมื่อลม มหาศาลทรายของยาว ทั่วโลก สภาพแวดล้อมรุนแรงมากนี่ จากเวลาเวลามีกันทุกชนิด ของสัตว์ ป่า และอันตรายมาก ทั้งโลกมีมากมาย เมืองหลังจากการล่มสลายของอดีตรุ่งโรจน์ มันอาศัยอยู่ในเมืองก่อนหนีไปท้องฟ้าที่ระดับความสูง และจากนั้น ไปทางตะวันออก สัตว์ปีศาจหิมะล่าสัตว์หรือค้าผ่านเทือกเขา Shengzu ทั้งหมด เป็นทะเลทรายสิ้นสุด เขาล้านคนไปพร้อมกันNie Li จดจำหลังจากป้อนทะเลทรายโคตร ทำสีม่วงเพื่อบันทึกตัวเอง เสียชีวิตสัตว์ป่าภายใต้การโจมตี Nie ลี่อยากทำตาม แต่เย Ziyun ตาย คำ ให้เขารักษาส่วนเหลือของคน แต่ แล้ว ทางลึกลงในทะเลทรายฝั่งตะวันออก ลดลงมือคนอื่นอยู่ ออกจาก NIE หนึ่งสุดท้าย ก้าวเข้าสู่ศาลของทะเลทราย ใน retrospect ทุกอย่างที่ผ่านมา เป็นเฟทจะได้มันทั่วไป ตั้งอยู่บนทรายสีเหลือง Nie หลี่ตาชุ่มชื่น ภาพนับไม่ถ้วนในใจ จำความใกล้ชิดกับช่วยยุ และความตาย Assists เป็นยุนเพื่อที่ชีวิตเริ่มเปลี่ยนจากวัยรุ่นเป็นพิเศษน้อย มีค่อย ๆ morphed ในเยาวชนที่มั่นคง และแข็งแรง "หลี่ Nie คุณร้องไห้ "Xiaoning สังเกต Nie ลี่ดูสับสน และถาม聂离抹掉了脸上的眼泪，看着肖凝儿那绝美的脸颊，又看了一眼不远处静静凝望无尽荒漠的叶紫芸，感慨地说道：“凝儿，在人的一生之中，总会有那么一些事，那么一些人。虽然有可能只是短暂地出现在你的生命里，但是却成为了你生命中永远无法抹去的记忆，你的一生都将为那段记忆而活着。。这段记忆，无人可以取代。曾经沧海难为水。除却巫山不是云。” 聂离喃喃地说着，思绪深远。 看着聂离失神的样子，肖凝儿不知道为什么，内心掠过丝丝的痛楚，她隐约间有点明白聂离说的是什么意思。可是，聂离你知道吗，你也已经是我生命中永远无法抹去的记忆了。如果注定要前往龙墟界域，注定要分开。我的一生也将为了这段记忆而活着，这段记忆无人可以取代。肖凝儿眼眶含着泪光，虽然心里隐隐痛着，脸上却是绽开了笑容：“聂离你怎么突然说这种不着边际的话，你说的沙漠神宫还有多远，我们赶紧走吧！” 说完之后，肖凝儿转头朝前面走去，漫天黄沙之中，肖凝儿那俏丽的背影带着几分落寞。 看着肖凝儿的背影，聂离心中不禁叹息了一声。朝前面走去。 走到叶紫芸的身边，发现叶紫芸呆愣愣地看着无尽的荒漠，眉头紧锁。不知道在思考些什么。 "สีม่วงผัก สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณหรือไม่ "ดูพิศวง NIE ช่วยยุ ถาม ถัดไป Xiaoning curiously กำลังมองหา ยุ assistsช่วยยืนหน้าดูหน่อยว่าง คิ้วของเธอ เหมือนคุณพยายามจดจำบางสิ่งบางอย่าง แต่ฉันไม่คิดว่า อะไร "ฉันรู้สึกดังนั้นแปลก ทำไมฉันจึงใส่ทะเลทราย หัวใจของฉันจะ ache มีบางส่วนของความทรงจำ กวาดเข้าไปในจิตใจของฉัน หน่วยความจำ อาการปวดมีทั้งสุข และเศร้า ไม่รู้อะไรที่ฉันเป็น "เย่ซิยุนจับศีรษะของเขา ฟังช่วยยุ Nie ลี่รู้สึกว่า หัวร้อง เช่นกำลังหลงฟ้าผ่า นี้จะแปลกเกินไป ทำสีม่วงน้ำเงินชัดเจนจากเกิด อยู่ในเมืองอันสวยงามของ ไม่ก้าวลงในทะเลทรายสิ้นสุด แต่ทำไมยุสีม่วงใส่ทะเลทรายสิ้นสุด จะรู้สึกวิธีนี้ "คุณสามารถจำสิ่งที่ควรทำหรือไม่ "หลี่ Nie ถือช่วยยุของไหล่ กังวลใจถามAssists ยืนจับหัว blankly และกล่าว ว่า, "ฉันไม่รู้ว่าความทรงจำที่มีอยู่ เหตุผลในจิตใจของฉัน ฉันชนิดของสงสัย ชิ้นส่วนเหล่านี้ของความทรงจำ ประหนึ่งว่าเรามีกลุ่มของสัตว์ที่ฆ่า ” Li Nie มองตกใจดูช่วยผัก ทำไมไม่ทำสีน้ำเงินม่วงมีชิ้นส่วนของอดีตชีวิตความทรงจำ นรกจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ทำสีน้ำเงินอมม่วงเกิด? ' ไม่ พื้นที่จองวิญญาณปีศาจ ใบสีม่วงยืนวิธีบังเกิดมากลับ Nie Li และความรู้สึกที่ว่า นี้ลึกลับ แอ็บโซลูทซ่อนเป็นความลับดี เขามอง assists แก้มสวยยุ น่ารังเกียจเสียงถาม: "คุณสามารถจำสิ่งอื่น ๆ หรือไม่ ” 叶紫芸皱着眉头，努力地思索着，完全沉浸在了回忆之中，朝那些记忆的片段看去，她的身体似乎产生了一丝异样的感觉，她依稀间看到，自己的衣服慢慢地从身上滑落，月光的照耀下，她的身体宛如白玉雕琢一般，她欣喜地走向她的爱人。对面的那个人是……聂离？ 聂离的双手在她的身上轻轻地抚过，一股酥麻的电流从身上淌过，聂离将她抱了起来。月光之下，聂离那坚毅的脸颊，令她怦然心动，她是那么地深爱着他。相恋中的他们，恨不得将对方揉进自己的身体里面。 一种奇异的感觉传遍了身体，她不禁轻轻嘤咛了一声。但是就在这时，叶紫芸突然想了起来，那只是她看到的一些画面而已，顿时脸颊绯红滚烫。 聂离正焦急地看着叶紫芸，却见叶紫芸此刻霞飞双颊，俏丽的面庞，红润的嘴唇，让人忍不住想要咬一口，叶紫芸还陷在苦思冥想之中，聂离担心叶紫芸出事，靠近了叶紫芸，想要从叶紫芸那清澈动人的眼眸中找出些什么来。叶紫芸陷在那深邃的记忆里面，那旖旎的画面依然令她的心脏怦怦直跳，睁开眼睛，突然看到聂离的脸近在眼前，她呀的惊叫了一声，一巴掌打了过去。 “啪”的一声脆响。 “流氓，我再也不理你了！”叶紫芸急忙挣脱了聂离的手，转身就走，脑袋都快低到胸口了。 被叶紫芸抽了一巴掌，聂离呆愣了一下，他根本没做什么啊，要说流氓，叶紫芸那天晚上脱光了衣服到自己房间里才是真的耍流氓好不好！ 听到这一声脆响，杜泽、陆飘等人都回过头来，疑惑地看着聂离。“聂离，你刚才对紫芸女神做了什么？”陆飘面色怪异地看着聂离，“虽然紫芸女神已经是你的未婚妻了，可你也不用这么急色吧！” “我……”聂离郁闷啊，他明明什么都没做好不好，叶紫芸也不知道是怎么了。 叶紫芸低着头，她已经清醒了过来，但是脸颊还是一片绯红，胸口不停地起伏着，心脏怦怦乱跳，她知道自己刚才无缘无故地打了聂离，可是她才不要回去跟聂离道歉呢。为什么她的脑海里会冒出那些画面，为什么冒出那些画面的时候，自己的身体还会产生那种奇怪的感觉。她才不要跟聂离做那种羞人的事情呢！可是，难道这是她内心真实的想法？想到之前自己还曾经在聂离的面前脱光衣服，叶紫芸愈发觉得自己没脸见人了。 看着叶紫芸的背影，聂离心中一动，莫非叶紫芸回想起了前世的某些事情？虽然对于为什么会出现这样的情况有点疑惑，但是聂离的心中有些狂喜。如果叶紫芸真的能够重新拥有前世的那些记忆，必然会懂得自己对她那至死不渝的感情了。 肖凝儿疑惑地看了看聂离，又看了看叶紫芸，她还不清楚到底发生了什么事情。聂离为什么突然那么激动？叶紫芸为什么突然面颊绯红打了聂离一巴掌？而且聂离和叶紫芸谈论的，都是记忆之类深奥的东西！“聂离，叶紫芸她怎么了？”肖凝儿看向聂离，疑惑地问道。 聂离深深地看了叶紫芸的背影一眼，目光悠远，看向肖凝儿微微一笑道：“凝儿，你相信前世今生吗？” 听到聂离的话，肖凝儿微微一顿，忽然很认真地点了点头道：“相信！” 聂离呆了一下，肖凝儿的回答令他彻底地怔愣了。 随即，肖凝儿悠悠地说道：“很早的时候，我就有这种疑惑了。偶尔站在一棵树下，偶尔坐在窗边，我就会产生一种奇异的错觉，仿佛自己经历的事情，已经发生过无数遍了，所有的事情都在无限地循环着。”“在遇到你之前，我一直都陷在无尽的噩梦里面。我梦到我被家族逼婚，梦见自己即将嫁给神圣世家的沈飞，于是我愤然离开，毅然踏入了一片阴暗的丛林，从此陷入无尽的黑暗和痛苦！” “我还梦见，在那无尽的黑暗丛林之中，我就像是一个灵魂一样游荡着，受尽无穷的折磨和痛苦……” “直到有一天，一个少年将我从那无尽的噩梦里面拉了出来，在那一刻，我的世界从黑暗到光明，从那时候起，我便决定，用尽自己生命中的一切去报答他的恩情！”
听到肖凝儿的话，聂离陷入了深深的震惊之中，前世的肖凝儿，正是义无反顾地踏入了黑魔森林，便再也没有出来！

“你还有梦到其他的东西吗？”聂离询问肖凝儿说道。
肖凝儿摇了摇头道：“在那之后的梦境，就非常地模糊了，我也不知道后来发生了什么，隐约好像有一点，但是记忆并不深刻了……”(未完待续)


章节错误,点此举报(免注册)5分钟内会处理,举报后请耐心等待,并刷新页面。如果20分钟内没解决请发邮件给我们。谢谢书迷们的支持！

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองร้อยห้าสิบห้าบทที่ผ่านมาและปัจจุบันภูเขาพระสังฆราชไปทางทิศตะวันออกมีการขยายไม่มีที่สิ้นสุดของทะเลทรายทรายท้องฟ้าไม่มีที่สิ้นสุด Nie จากคนเดินเท้าเข้าไปในทะเลทรายยาว เมื่อลมทรายยาวครอบงำทุกห่อหุ้มโลกทั้งโลก สภาพแวดล้อมที่นี่ไม่ดีมากไม่ได้เมื่อคุณมีความหลากหลายของชั่วร้ายรบกวน, อันตรายมาก โลกทั้งหลักขยายไม่มีที่สิ้นสุดหลังจากที่ผ่านมารุ่งโรจน์ของเมืองแตกที่อาศัยอยู่ในเมืองที่รุ่งโรจน์หนีไปวันแรกที่ราบสูงโชคและจากนั้นทุกทางตะวันออกเฉียงใต้หิมะชั่วร้ายฆ่าผ่านเทือกเขาพระสังฆราชทั้งใส่ ทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุด ไปตามทางที่หลายคนลดลงในทาง โปรดจำไว้ว่า Nie ไปหลังจากเข้าสู่ทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดเจ้า Ziyun ที่จะปกป้องตัวเองเขาเสียชีวิตในการโจมตีภายใต้ชั่วร้าย Nie ออกไปจากนี้ต้องการที่จะทำตาม แต่เจ้า Ziyun คำตายให้เขาป้องกันส่วนที่เหลือของชนเผ่า แต่แล้วทุกวิธีทางทิศตะวันออกในระดับความลึกของทะเลทราย, ฤดูใบไม้ร่วงต่อไปในท้องถนนในหมู่ประชาชนและทิ้งในที่สุด Nie จากคนที่เข้ามาในศาลเจ้าทะเลทราย ในการหวนกลับที่ผ่านมาทุกอย่างเป็นชะตากรรมทั่วไป ยืนอยู่บนหาดทรายในหมู่ Nie Yankuangshirun จากภาพนับไม่ถ้วนไหลบ่าเข้ามาของจิตใจผมคิดว่ามี Yezi ยุนรู้ว่าพวกเขาอยู่ด้วยกันในชีวิตและความตาย Yezi เป็นยุนเริ่มที่จะให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนจากด้อยกว่าเด็กขี้อายเปลี่ยนค่อยๆเป็นชายหนุ่มที่แข็งแกร่งของ บริษัท "Nie ออกไปคุณจะร้องไห้?" ด้านข้างของเด็กสังเกตเห็น Nie เสี่ยวคอนเดนเสทของรูปลักษณ์ถามงง Nie เช็ดน้ำตาบนใบหน้าของเขามองไปที่เด็กเสี่ยวหนิงว่าใบหน้าที่สวยงามและมองไม่ไกลจากเงียบ ๆ จ้องที่ทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุด叶紫芸กล่าวด้วยอารมณ์: "เด็กคอนเดนเสทในหมู่ชีวิตมนุษย์ , มีจะเป็นบางสิ่งบางอย่างแล้วบางคน. แม้ว่าอาจจะมีเพียงสั้น ๆ ปรากฏขึ้นในชีวิตของคุณ แต่มันจะกลายเป็นชีวิตของคุณไม่สามารถลบความทรงจำของชีวิตของคุณจะมีหน่วยความจำที่มีชีวิตอยู่ .. หน่วยความจำนี้ไม่มีใครสามารถแทนที่. ประสบการณ์ของชีวิตที่ยากลำบากสำหรับน้ำ. โตรกเมฆ. "Nie จากบ่นคิดของเขากว้างไกล Nie ดูซีดเซียวมองออกไปเด็กเสี่ยวหนิงไม่ทราบว่าทำไมหัวใจผ่านคำใบ้ของความเจ็บปวดที่เธอรางเข้าใจนิด ๆ หน่อย ๆ ไป Nie กล่าวว่าสิ่งที่มันหมายถึง แต่ Nie จากคุณรู้ว่าคุณไม่เคยในชีวิตของฉันไม่สามารถลบความทรงจำ หากคุณมีปลายทางที่จะไปยาวฮุยกระโดดโดเมนปลายทางที่จะแยกออกจากกัน ชีวิตของฉันจะมีชีวิตอยู่กับความทรงจำนี้หน่วยความจำนี้ไม่มีใครสามารถแทนที่ เสี่ยวหนิงตาปากเด็กด้วยน้ำตาแม้ว่าอาการปวดหัวใจลมใบหน้าของเขาจะขยายเข้าไปในรอยยิ้ม "วิธีการทำคุณก็บอกว่า Nie จากไกลจากความจริงนี้ที่คุณพูดว่าห่างไกลศาลเจ้าทะเลทรายเราได้อย่างรวดเร็วไป "หลังจากที่พูดคุยมากด้านหน้าZhuantou เจ้าเด็กเสี่ยวหนิงเดินเข้าไปในทรายท้องฟ้า, เด็กเสี่ยวหนิงกลับมาพร้อมกับสิ่งที่เหงาสวย ชอว์มองไปที่ด้านหลังของเด็กคอนเดนเสท Nie แรงเหวี่ยงไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจ ต่อประตูหน้า 叶紫芸เดินไปรอบ ๆ และพบว่า叶紫芸เข้าพักจ้องที่ทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดขมวดคิ้ว ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่คิดเกี่ยวกับ "Ziyun อย่างไรคุณ?" Nie จากดูงงไป Yezi ยุนถาม เสี่ยวหนิงยังเป็นเด็กที่อยากรู้อยากเห็นมากต่อไปมองไป叶紫芸 ใบหน้าของ Yezi Yun แสดงคำใบ้ของดูงุนงงเป็นรอยย่นหน้าผากของเธอเช่นถ้าพยายามที่จะจำอะไรบางอย่าง แต่สิ่งที่พวกเขาไม่ต้องการ "ผมรู้สึกแปลกดังนั้น ah, เหตุผลที่ผมได้ลงนามในทะเลทรายนี้หัวใจของฉันจะหมองคล้ำมีบางชิ้นส่วนของหน่วยความจำ. Swept ในจิตใจของเราหน่วยความจำภายในนี้. มีอาการปวดสุขและเศร้าจะมีฉันทำไม่ได้ ฉันรู้ว่าเขาคืออะไร? "ยุน Yezi ส่ายหัว เจ้า Ziyun ได้ยินคำพูด เสียงคำราม Nie จากความรู้สึกศีรษะของเขาเหมือนถูกฟ้าผ่าซึ่งเป็นที่แปลกมาก Yezi หยุนอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่แรกเกิดจะอยู่ที่ความรุ่งเรืองของเมืองที่ไม่เคยเข้ามาในทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุด แต่ทำไม Yezi ยุนเข้าไปในทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุดจะมีเช่น ความรู้สึก? "คุณสามารถจำอะไรจากมา?" Nie จากการถือไหล่叶紫芸ถามอย่างใจจดใจจ่อ เจ้า Ziyun blankly ส่ายหัวและกล่าวว่า "ผมไม่ทราบว่าใครเป็นส่วนหน่วยความจำทำไมมีอยู่ในใจของฉันฉันมีเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เข้าใจและชิ้นส่วนเหล่านี้ของความทรงจำเช่นถ้าเราจะฆ่ากลุ่มชั่วร้าย . "Nie จากสายตามองตกใจเจ้า Ziyun ทำไม Yezi ยุนอาจจะมีชิ้นส่วนของความทรงจำของชีวิตที่ผ่านมาซึ่งในท้ายที่สุดก็คือว่ามันคืออะไร? สามารถ Ziyun เจ้าไม่ได้เกิดใหม่หรือไม่? ไม่มีหนังสือวิญญาณปีศาจชั่วเจ้า Ziyun วิธีการกลับมาเกิดใหม่? Nie จากรู้สึกที่เพิ่มขึ้นว่าทุกอย่างลึกลับที่ซ่อนความลับที่ยิ่งใหญ่อย่างที่เขามอง叶紫芸ว่าใบหน้าที่สวยงามเสียงเร่งด่วนถาม: "คุณสามารถจดจำสิ่งอื่น ๆ ที่คุณ?" เจ้า Ziyun มุ่ยพยายามที่จะคิดว่าการแช่อย่างสมบูรณ์ในความทรงจำในหมู่ชิ้นส่วนหน่วยความจำเหล่านั้นมองไปทางร่างกายของเธอดูเหมือนว่าจะมีร่องรอยของความรู้สึกแปลกที่เธอเห็นรางห้องเสื้อผ้าของเขาออกจากร่างกายอย่างช้าๆ ตกส่องแสงในแสงจันทร์, ร่างกายของเธอเหมือนหยกสีขาวแกะสลักโดยทั่วไปเธอก็ยินดีที่จะคนรักของเธอ ตรงข้ามกับคนที่อยู่ ...... Nie จากไหน? Nie จากมือลูบเบา ๆ และร่างกายของเธอกระแสไฟฟ้าจากร่างกายเดินผ่านใบ้จาก Nie ถือของเธอขึ้น ภายใต้แสงจันทร์ Nie จากความมุ่งมั่นที่แก้มดังนั้นเธอจึงเรียบเธอเป็นดังนั้นในความรักกับเขา ความรักในพวกเขาอยากจะถูร่างกายของเขาภายในอื่น ๆ แพร่กระจายความรู้สึกแปลก ๆ ทั่วร่างกายเธอไม่สามารถช่วย แต่ได้รับการฝึกฝนเบากำชับร้องไห้ แต่ในขณะนี้ Yezi ยุนก็จำได้ว่าเธอได้เห็นภาพของมันเพียงพริบอายร้อนบางส่วน Nie จากการถูกจับตามองอย่างใจจดใจจ่อ Yezi Yun เจ้า Ziyun กองทัพเรือตอนนี้แก้ม Safilo ใบหน้าสวยริมฝีปากสีแดงคนที่ไม่สามารถช่วย แต่ต้องการที่จะกัดเจ้า Ziyun ยังติดอยู่ในหมู่ลูกห่วง Yezi Yun Nie จากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น叶紫芸ใกล้ชิดและพยายามที่จะคิดออกว่าจะย้ายจาก叶紫芸ตาที่ชัดเจน เจ้า Ziyun ติดอยู่ในความทรงจำที่อยู่ภายในลึกที่ว่าภาพที่มีเสน่ห์ยังคงทำหัวใจของเธอเต้นเปิดตาของเขาก็เห็น Nie จากใบหน้าในสายตาเธอพูดร้องไห้ใช่ตบขึ้น อดีต "เต้น" เสียงที่จะทำ "อันธพาลฉันไม่เคยสนใจคุณ!" ยุน Yezi Nie รีบหลุดออกจากมือเขาหันไปหัวของเขาเกือบถึงหน้าอกของเขาต่ำ ถูก叶紫芸รมควันตบหน้าให้ Nie จาก Daileng ขณะนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่ได้ทำอาจะบอกว่าโกงเจ้า Ziyun คืนเปลือยกายเพื่อกลั่นแกล้งห้องของเขาเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ! ได้ยินเสียง Cui Xiang, D'Souza ลูที่ได้กลับมาที่หายไปกับสายลมสับสนมอง Nie ออกไป "Nie อยู่ห่างออกไปเพียงแค่คุณเทพธิดาที่จะทำ Ziyun?" ลู Nie มองแปลกมองลอยออกไป "แม้ว่าเทพธิดา Ziyun ได้รับคู่หมั้นของคุณ แต่คุณไม่จำเป็นต้องสีมันในรีบ!" "ฉัน... ... "ความสุขจาก Nie อาเขาอย่างเห็นได้ชัดไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีทั้งหลาย Ziyun ไม่ทราบวิธีการ หัวเจ้า Ziyun ลงเธอมีอย่างชัดเจนมากกว่า แต่ยังคงเป็นสีแดงเข้มแก้มหน้าอกเก็บไว้หัวใจกระเพื่อมเบาโผบินเธอรู้ว่าเพียงแค่เหตุผลที่จะเล่นไม่ NIE ออกไป แต่เธอก็ไม่ได้หายไปกับ Nie ขอโทษเลย ทำไมใจของเธอจะโผล่ออกมาภาพเหล่านั้นทำไมเกิดขึ้นเมื่อภาพเหล่านั้นร่างกายของคุณจะผลิตชนิดของความรู้สึกที่แปลก เธอไม่ได้ทำไปด้วยชนิดของสิ่ง Nie Xiuren เกินไป! แต่มันเป็นความคิดภายในของเธอจริงหรือไม่? คิดก่อนที่เขาจะยังคงมีการเปลื้องผ้าในด้านหน้าของ Nie แยกคนเจ้า Ziyun มากขึ้นรู้สึกละอายใจ 叶紫芸หันกลับไปมองการหมุนเหวี่ยง Nie ในการย้ายที่ไม่叶紫芸จำบางสิ่งชีวิตที่ผ่านมา? ขณะที่เหตุใดจึงมีสถานการณ์ดังกล่าวเป็นบิตสับสน แต่ Nie จากหัวใจของความปีติยินดีบาง หาก Yezi Yun จริงๆสามารถมีความทรงจำของผู้ที่อาศัยอยู่ที่ผ่านมาอีกครั้งอย่างแน่นอนทราบถึงความรู้สึกที่เขามีต่อเธอขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เสี่ยวหนิง Nie มองเด็กงงไปและมองไปที่ยุน Yezi เธอยังไม่ชัดเจนสิ่งที่เกิดขึ้นในท้ายที่สุด ทำไมจู่ ๆ ก็ตื่นเต้นมาก Nie จากไหน? ทำไมจู่ ๆ ก็เป็นสีดอกกุหลาบ Yezi Yun Nie จากตบต่อสู้? และพูดคุย Nie ออกไปและ Yezi ยันต์เป็นสิ่งลึกลับเช่นหน่วยความจำ! "Nie ไปเจ้า Ziyun ว่าเธอมี?" เด็กเสี่ยวหนิงมองไป Nie ปิดถามงง Yezi Yun Nie หันกลับไปมองจากลึกที่ห่างไกลสายตามองไปที่เด็กเสี่ยวหนิงยิ้มเล็กน้อย "เด็กคอนเดนเสทคุณเชื่อในอดีตที่ผ่านมามีชีวิตอยู่หรือไม่" ได้ยินคำพูดจาก Nie เด็กเสี่ยวหนิงอาหารเล็กน้อยก็มาก พยักหน้าอย่างจริงจังและกล่าวว่า "ผมเชื่อว่า" Nie Dailiaoyixia จากชอว์กล่าวว่าเขาคอนเดนเสทเด็กอย่างทั่วถึง Zhengleng ขึ้น ทันทีที่เด็กเสี่ยวหนิงสบายกล่าวว่า "เร็วมากผมมีข้อสงสัยนี้เป็นครั้งคราวยืนอยู่ใต้ต้นไม้บางครั้งนั่งอยู่ริมหน้าต่างที่ฉันจะผลิตภาพลวงตาแปลกเช่นถ้าพวกเขามีประสบการณ์ สิ่งที่เกิดขึ้นหลายครั้งทุกสิ่งที่มีการไหลเวียนของอนันต์. "" ในใบหน้าก่อนที่คุณจะให้ฉันได้รับการติดอยู่ในฝันร้ายไม่มีที่สิ้นสุดภายใน. ฉันฝันฉันถูกบังคับครอบครัวฝันมา Shen เฟแต่งงานครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ดังนั้นฉันโกรธซ้ายตัดสินใจที่จะก้าวเข้าสู่ป่ามืดจากการล่มสลายลงในความมืดและความทุกข์ทรมานที่ไม่มีที่สิ้นสุด "" ผมมีความฝันในป่ามืดไม่มีที่สิ้นสุดฉันชอบ เช่นเดียวกับจิตวิญญาณที่หลงทางได้รับความเดือดร้อนความทุกข์ทรมานและความเจ็บปวดไม่มีที่สิ้นสุด ...... "" จนกระทั่งวันหนึ่งวัยรุ่นจะอยู่ในฝันร้ายที่ไม่มีที่สิ้นสุดของฉันตั้งแต่ดึงออกมาในขณะที่โลกของฉันจากความมืดกับแสงจากเวลานั้น ต่อมาผมจึงตัดสินใจที่หมดทุกชีวิตของเขาในการชำระคืนความมีน้ำใจของเขา! "เด็กเสี่ยวหนิงได้ยินคำNie ไปในช็อตที่ผ่านมาลึกในหมู่เด็กเสี่ยวหนิงก็มีหน้าที่ที่จะก้าวเข้าสู่ ป่ามืดไม่เคยออกมา! "คุณมีสิ่งอื่น ๆ ที่คุณฝันเกี่ยวกับ?" ถามคอนเดนเสทของชอว์จากเด็ก Nie กล่าวว่า เด็กเสี่ยวหนิงส่ายหัวและกล่าวว่า "หลังจากที่ความฝันนั้นมันจะเบลอมากและผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาก็ดูเหมือนเล็กน้อยคลุมเครือ แต่ความทรงจำที่มีไม่ลึก ...... " (จะยังคง) บทที่ รายงานผิด (ฟรีลงทะเบียน) จะดำเนินการภายในห้านาทีรายงานกรุณาเป็นผู้ป่วยและรีเฟรชหน้า หากคุณไม่ได้รับการแก้ไขภายใน 20 นาทีโปรดส่งอีเมลถึงเรา ขอบคุณแฟนหนังสือสนับสนุน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทมาตรา 255 บนภูเขาทางทิศตะวันออกของชีวิตที่ผ่านมา
ที่กว้างใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุดทะเลทรายทรายของท้องฟ้าที่ไม่มีที่สิ้นสุด , ไม่ห่างจากถนนเข้าไปในทะเลทรายที่ยาวนาน

ลมที่ยาวนานของทรายครอบคลุมทั้งหมดของโลกครอบคลุมทั้งหมด

มันเป็นสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายมากและบางครั้งจะมีทุกประเภทของมอนสเตอร์สัตว์ในพื้นที่อันตราย

ทั้งพระเจ้าโลกไม่มีที่สิ้นสุดที่กว้างใหญ่รุ่งโรจน์ในอดีตของเมืองหลังจากระเบิดที่ยอดเยี่ยมของเมืองของชาวบ้านก่อนหลบหนีไปที่ธรรมชาติของที่ราบสูงและไปทางทิศตะวันออกในหิมะในใต้ล่ามอนสเตอร์สัตว์ทั่วทั้งบนภูเขาและในทะเลทรายไม่มีที่สิ้นสุด

คนมากมายล้มลงบนถนน

ไม่ได้จำเข้าจากทะเลทรายไม่มีที่สิ้นสุดหลังจาก叶紫芸เพื่อช่วยเธอตายในการโจมตีจากมอนสเตอร์สัตว์โดยไม่ตั้งใจจะตามไปแต่叶紫芸ตายคำพูดเพื่อให้เขาปกป้องสมาชิกที่เหลือ แต่ต่อมาทางตะวันออกในทะเลทรายยังบุคคลอื่นอยู่ในการเดินทางนานและในที่สุดก็เหลือแค่ไม่ทิ้งคนหนึ่งไปที่ศาลเจ้าในทะเลทราย

ตอนนี้ที่ผมมองย้อนกลับไปในอดีตที่ทุกอย่างเหมือนโชคชะตาทั่วไป

อยู่ในทรายที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากน้ำตาที่ตามากมายไหลลงภาพในหัวนึกถึง叶紫芸กับคนรู้จักกัน ,กับชีวิตและความตาย เป็น叶紫芸ให้ชีวิตของเขาเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงจากการเป็นปมด้อยเด็กขี้อายและค่อยๆเปลี่ยนเป็นเด็กแข็งแรงมั่นคง

" ไม่ได้จากคุณร้องไห้ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " เด็กๆไม่肖凝สังเกตจากสีหน้าถามอย่างสงสัย

ไม่ได้ไปเช็ดน้ำตาบนใบหน้าเด็กที่ดูสวยงาม肖凝แก้มอีกดูเงียบๆไปไม่ไกลไม่มีที่สิ้นสุดทะเลทราย叶紫芸ถอนหายใจและกล่าวว่า : " สายเด็กในชีวิตจะมีเรื่องอะไรก็มีคน แม้ว่าจะมีเพียงสั้นๆอาจจะปรากฏขึ้นในชีวิตของคุณแต่มันเป็นชีวิตของคุณตลอดไปในความทรงจำชีวิตของคุณจะเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำที่มีชีวิตอยู่ ความทรงจำที่ไม่มีใครสามารถมาแทนที่ ความเสี่ยง กองกำลังของธรรมชาติ " " " " " " " . . . . . . .

ไม่ได้จากพึมพำความคิดลึกซึ้ง

ดูจากการไม่ได้ดู肖凝เด็กไม่รู้ว่าทำไมหัวใจผ่านทุกความเจ็บปวดที่เธอไม่ค่อยเข้าใจนิดหน่อยจากห้องไม่ได้หมายความว่าอะไร แต่ที่แน่ๆจากที่คุณรู้ว่าคุณจะอยู่ในชีวิตของฉันไม่สามารถลบความทรงจำ ถ้าถึงวาระที่จะต้องเดินทางไปยังตลาดมังกรขอบเขตแยกกัน ชีวิตของฉันจะยังมีชีวิตอยู่ในความทรงจำ , ความทรงจำที่ไม่มีใครสามารถแทนที่
肖凝เด็กขอบตาที่มีน้ำตาแม้ว่าฉันมีความเจ็บปวดบนใบหน้าแต่ออกเป็นรอยยิ้ม : " ทำไมคุณพูดแบบนี้นี่จากเรื่องอะไรที่คุณพูดที่ศาลเจ้าในทะเลทรายไกลแค่ไหนเราออกไปจากที่นี่กันเถอะ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

" พูดแล้วหันไปมองหน้าลูกชาย肖凝มองไปทั่วท้องฟ้าทรายสีเหลืองๆในรูปมันสวย肖凝กับเรื่องของความเหงา

ดูรูปจาก肖凝มันไม่ช่วยให้หัวใจไม่ถอนหายใจ ไปที่ด้านหน้า

ไป叶紫芸เขาเห็นว่า叶紫芸อยู่มองทะเลทรายไม่มีที่สิ้นสุดขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่าคิดอะไร

" สีม่วง " เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ? ไม่ไปถามดูให้叶紫芸 .

มันเป็น肖凝ข้างๆอย่างสงสัยมอง叶紫芸
叶紫芸บนใบหน้าเล็กน้อยดูว่างเปล่าเธอขมวดคิ้วเหมือนกำลังพยายามจำแต่สิ่งที่และสิ่งที่ไม่คิดว่า

" ผมก็สงสัยว่าทำไมผมเข้าไปในทะเลทรายผืนนี้หัวใจของฉันจะเจ็บและมีบางชิ้นส่วนของความทรงจำ ผ่านเข้าไปในหัวของฉันมันอยู่ในความทรงจำ มีความสุขมีความทุกข์และฉันสงสัยว่าตัวเองเป็น " " " " " " " เกิดอะไรขึ้น ? ? ? ? ? ? ? 叶紫芸สั่นศีรษะของเขา

ได้ยินคำพูดของ叶紫芸 เสียงคำรามจากหัวเลยรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่ามันแปลกเกินไป ,叶紫芸อย่างชัดเจนตั้งแต่เกิดอยู่ในเมืองแห่งแสงไม่เข้าได้แต่ทำไม叶紫芸ไม่มีที่สิ้นสุดทะเลทรายในทะเลทรายไม่มีที่สิ้นสุดและจะรู้สึกแบบนี้ ? ? ? ? ? ? ?

" คุณจะนึกถึงอะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " จาก叶紫芸ไม่จับไหล่ถามอย่างกังวล
叶紫芸เผลอส่ายหน้า " ไม่รู้ว่าเป็นใครทำไมถึงมีความทรงจำในหัวของฉันฉันมีบิตของความคิดและความทรงจำในส่วนที่เหมือนอย่างที่เรากำลังถูกฝูงมอนสเตอร์สัตว์ตามล่า . . . . . . .

ไม่ตกใจและมองจากสายตา叶紫芸ทำไม叶紫芸ก็จะมีชิ้นส่วนของความทรงจำชีวิตในอดีต , มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? ? ? ? ? ? ?มัน叶紫芸ยังไม่เกิด ? ? ? ? ? ? ? ไม่ไม่มีเวลาและพื้นที่ที่妖灵หนังสือ叶紫芸เกิดอะไรกลับมา ?

ไม่ได้ไปยิ่งรู้สึกว่ามันลึกลับและซ่อนความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างที่เขาเห็นมันสวย叶紫芸แก้มรีบถามเสียง : " คุณจะนึกถึงอะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

叶紫芸ขมวดคิ้วและพยายามที่จะคิดถูกแช่อยู่ในความทรงจำในส่วนของความทรงจำนั้นไปดูร่องรอยของร่างกายของเธอที่ดูเหมือนจะสร้างความรู้สึกแปลกๆระหว่างเธอคลับคล้ายคลับคลาเห็นเสื้อผ้าของตนค่อยๆหลุดจากร่างกาย , แสงจันทร์ , ร่างกายของเธอเป็นสีขาวแกะสลักทั่วไป