父母离婚后，他和妹妹跟了母亲。父亲搬出去， 和那个叫刘小敏的女人一起离

父母离婚后，他和妹妹跟了母亲。父亲搬出去， 和那个叫刘小敏的女人一起离开了小城。
母亲常常坐在家里，精神恍惚，单位领导替她打了病休报告。
长大是一件不容易的事。那时，他只恨自己长得不够快。为了省几个钱，他去很远的郊外打荒草，再背进家门。母亲的间歇性精神病发作了，他把泪往肚里咽了又咽，终于没有哭出来。
他没考大学，工厂子弟学校正在招老师，他居然考上了，做了体育老师。
后来，他结了婚，日子过得磕磕绊绊。就算母亲犯了病，损坏了东西，妻子也不吭声。他觉得，这就够了。
日子刚过安稳，有一天，父亲回来了，原来，那女人花光了他的钱，跟别人走了。父亲说：好歹你是我儿子，有血有缘关系。”
妻子说：“该养儿子时，不见你的影子；快要养老时，你就跑出来当爹。”
母亲走过，拉住儿子的手，说：“让他回来吧……”
儿子不吭声，抽了一地的烟头。末了，他问母亲：“你真的不恨他？”既是问母亲，又是问自己。
他去了父亲居住的小屋。已是深秋，那里冰冷冰冷的，只有一张小床、一个小电炉、几包方便面。
父亲见到他，紧张得像一个孩子，说：“坐吧。”
他坐在床上，居然比父亲高了一截。两个人对着抽烟，很快，屋里烟雾缭绕。
后来，他站起来，走到门口，父亲跟在后面。他说：“星期天，我来接你。”
他在离家很近的地方，给父亲租了房，跑前跑后地忙着装修，墙壁是他亲自刷的，屋里的桌椅碗筷，都是他去买的，做这些事时，他好像不恨父亲，居然有些欣喜。
妹妹来了，说：“哥，你想好了？”
他点点头。
母亲跟着父亲生活，很久都没犯病。他经常去，坐在小院里，很少说话。
他看到父亲给母亲梳头，很轻很轻，掉的头发，他一根根拾起来，放进一个小盒子里。
父亲说：“老伴啊，叶子都掉光了，我们这两棵老树，就该走啦。”
母亲微微一笑。
他站起身，他的心第一次变得宽广了。
那天，他教邻居的孩子写字猛然发现，爱比恨只多一笔。就这么一笔，写出的却是人间的冰火两重天。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากพ่อแม่ของเขาหย่าแล้ว เขาและน้องสาวของเขากับแม่ของเขา พ่อย้ายออก และผู้หญิงเรียกเสี้ยวหมินหลิวจะออกจากเมืองนั้น แม่ใช้นั่งที่บ้าน จเป็น ผู้นำทำป่วยสำหรับรายงานของเธอ เติบโตขึ้นได้อย่างละเอียด ในเวลานั้น เขาเพียงเกลียดจะเร็วพอ การบันทึกไม่กี่ bucks เขาไปน่าวัชพืชไกล และกลับเข้าบ้าน แม่ตอน psychotic ไม่ต่อเนื่อง และเขากลืนกินน้ำตาต่อกระเพาะอาหารและคอ สุดท้ายก็ไม่ร้อง เขาไม่สามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัย ครูโรงเรียนโรงงาน เขายอม รับ ครูพละศึกษา เขาแต่งงานในภายหลัง ชีวิตไม่สะดุด แม้ว่าแม่ได้ทำ ทำลายสิ่ง ลดลงมือภรรยาของเขาเงียบ เขารู้สึกว่า นี้ก็เพียงพอแล้ว เวลาจะพักปลอดภัย วันหนึ่ง บิดามา มันเปิดออก ผู้หญิงใช้เงินของเขา ไปกับคนอื่น บิดากล่าวว่า อย่างใด คุณลูก และเลือดกำหนดความสัมพันธ์ ” ภรรยากล่าวว่า: "บุตร ไม่เห็นเงาของคุณเมื่อคุณเรียกใช้ออกเมื่อพ่อได้ ” แม่เดิน จับมือของลูกชายของเขา และ ว่า "ให้เขามา..." สนกล่าวว่า ไม่มีอะไร และควันบุหรี่เป็น สุดท้าย เขาถามแม่ของเขา: "คุณไม่จริง ๆ เกลียดเขาหรือไม่ "ขอให้แม่ และถามตัวคุณเอง เขาไปให้พ่อที่อาศัยอยู่ในคอทเทจ เป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง ที่เย็น เย็น เท่านั้นจริง ๆ ไฟฟ้าเตาขนาดเล็ก และบางชุดของก๋วยเตี๋ยว พระบิดาเห็นเขา เขาเหมือนเด็ก และ ว่า "นั่งลง ” เขานั่งบนเตียงนอน มีรอยสูงกว่าพ่อ คนสองคนควัน และเร็ว ๆ นี้ควันในบ้าน ภายหลัง เขาลุกขึ้นยืน และเดินไปที่ประตู พ่ออยู่เบื้องหลัง เขากล่าวว่า: "อาทิตย์ ฉันจะรับคุณ ” เขาอยู่ใกล้ห้องเช่า บ้านพ่อ หลังจากที่กลับมาทำงานไม่ว่างตกแต่ง เขาเองทาสีผนัง ตารางเก้าอี้ในบ้าน เป็นไปซื้อได้ เมื่อคุณทำสิ่งเหล่านี้ ดูเหมือนว่า เขาเกลียดพ่อของเขาและแม้กระทั่งความสุขบางอย่าง น้องสาวมา และกล่าว ว่า "น้อง คุณคิดออกไหม ” เขา nodded ของเขาใหญ่ ชีวิตของแม่กับพ่อของเขา เป็นเวลานานไม่ได้ล้มป่วย เขามักไป ในลาน กล่าวเพียงเล็กน้อย เขาเห็นพ่อกับแม่หวีผมของฉัน เบามาก ไฟ จากผม เขารับไม้ และใส่ในกล่องขนาดเล็ก บิดากล่าวว่า "ภรรยา ใบสูญเสียของพวกเขา เราสองอายุต้นไม้ ที่ไป ” แม่ยิ้ม เขายืนขึ้น และหัวใจของเขาเป็นครั้งแรกกลายเป็นกว้าง วัน เขาสอนเด็กพื้นที่ใกล้เคียงและเขียนหารักมากกว่าเกลียด เพียงปากกา เขียนเป็นวันไฟน้ำแข็งของโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่พ่อแม่ของเธอหย่าขาดจากเขาและน้องสาวของเขากับแม่ของเขา พ่อย้ายออกและผู้หญิงที่เรียกว่า刘小敏ออกจากเมืองด้วยกัน
แม่มักจะนั่งอยู่ที่บ้านอยู่ในภวังค์ผู้นำหน่วยต่อสู้เพื่อรายงานอาการป่วยของเธอ
เติบโตขึ้นมาไม่ได้เป็นสิ่งที่ง่าย ในขณะที่เขาเกลียดที่ฉันไม่เร็วพอ เพื่อที่จะประหยัดค่าใช้จ่ายบางอย่างที่เขาไปชานเมืองไกลมากต่อสู้วัชพืชแล้วกลับเข้าไปในบ้าน แม่ตอนโรคจิตต่อเนื่องเขากลืนน้ำตาและหลอดลมที่ท้องและในที่สุดก็ไม่ได้ร้องไห้ออกมา
เขาได้สอบเข้ามหาวิทยาลัยโรงเรียนโรงงานสำหรับเด็กที่ได้รับการคัดเลือกครูเขายอมรับที่จะทำจริงเป็นครูการศึกษาทางกายภาพ
หลังจากนั้นเขาแต่งงานชีวิตคือการสะดุด แม้ว่าแม่ทำให้โรคบางสิ่งบางอย่างความเสียหายภรรยาของเขากล่าวว่าไม่มีอะไร เขารู้สึกว่านั่นก็เพียงพอแล้ว
ไม่นานหลังจากวันที่มีเสถียรภาพวันหนึ่งพ่อของฉันกลับมาที่เดิมผู้หญิงที่วิ่งออกมาจากเงินของเขากับคนอื่น ๆ ที่เหลือ พ่อของฉันกล่าวว่าทั้งนี้คุณลูกชายของฉันลิขิตที่จะมีความสัมพันธ์ทางสายเลือด "ภรรยาของเขากล่าวว่า" เมื่อลูกชายดูดไม่เห็นเงาของคุณเกี่ยวกับเงินบำนาญเมื่อคุณวิ่งออก Dangdie
"แม่มาดึงมือของลูกชายของเขากล่าวว่า" ให้เขากลับมา ...... "ลูกชายไม่ได้พูดอะไรรมควันบุหรี่ที่สิ้นสุดเขาถามแม่ของเขา:. " จริงๆคุณไม่ได้เกลียดเขา? "ทั้งถามแม่ของเขาและถามตัวเอง. เขาเดินไปที่พ่อของเขาอาศัยอยู่ในกระท่อม. แล้วเป็นปลายฤดูใบไม้ร่วงที่น้ำแข็งเย็นและมีเพียงเตียงขนาดเล็ก, เตาไฟฟ้าขนาดเล็กแพ็คไม่กี่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป. พ่อเห็นเขาเช่นประสาท เด็กกล่าวว่า "นั่งลง "เขานั่งอยู่บนเตียง แต่ยังคงสูงกว่าความยาวในด้านหน้าของพ่อของเขาคนสองคนที่จะสูบบุหรี่และเร็ว ๆ นี้บ้านควันเต็มไปด้วย. แล้วเขาก็ลุกขึ้นเดินไปที่ประตูพ่อของเขาตามเขากล่าวว่า :. " เมื่อวันอาทิตย์ที่ฉัน มารับคุณ "เขาอยู่ในสถานที่ที่ใกล้กับบ้านกับพ่อของเขาเช่าบ้านวิ่งกลับไปยุ่งตกแต่งผนังเขาแปรงส่วนตัวอาหารเฟอร์นิเจอร์บ้านเป็นของเขาที่จะซื้อทำสิ่งเหล่านี้เมื่อเขาไม่ได้ดูเหมือนจะเกลียดพ่อของฉันจริงความสุขบางอย่าง. น้องสาวของฉันมาและกล่าวว่า "บราเดอร์ที่คุณคิดว่ามันมากกว่า? "เขาพยักหน้า. แม่อาศัยอยู่กับพ่อของเธอไม่ได้ล้มป่วยเป็นเวลานานเขามักจะ. ไปนั่งอยู่ในลานเล็ก ๆ ไม่ค่อยพูด. เขาเห็นพ่อของเขากับผมแม่ของเขาเบามากออกจากผมเขาเป็นราก หยิบขึ้นมาใส่ในกล่องเล็ก ๆ น้อย ๆ . พ่อของฉันกล่าวว่า "ภรรยาของเขาอาใบตกออกต้นไม้สองต้นของเราในส่วนที่หายไป "แม่ยิ้ม. เขาลุกขึ้นยืนหัวใจของเขาเป็นครั้งแรกในวงกว้าง. วันนั้นเขาสอนเด็กพื้นที่ใกล้เคียงที่จะเขียนก็พบมากกว่าเพียงแค่ความรักความเกลียดชังกว่า. เป็นผลรวมที่ แต่มันเป็นโลกที่มีการเขียน คืนรุ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากการหย่าร้างของพ่อแม่ของเขาและน้องสาวกับแม่ , พ่อออกไปกับผู้หญิงและชายที่ถูกเรียกว่า刘小敏ออกจากเมือง

แม่มักจะนั่งอยู่ในบ้านด้วยอาการมึนงง , หัวหน้าหน่วยของเธอโทรมาลาป่วยรายงาน

ได้เติบโตขึ้นเป็นหนึ่งสิ่งที่ง่าย แล้วเขาก็เกลียดเธอด้วยหน้าตาที่ไม่เร็วพอ พยายามที่จะบันทึกไม่กี่ bucks และเขาเล่นไปไกลถึงชานเมืองหญ้าแล้วกลับเข้าไปในบ้าน แม่ของจิตที่ไม่วายที่เขาฉีกกลืนก็กลืนลงไปก็ไม่ได้ร้องไห้ออกมา

เขาไม่ได้สอบเข้ามหาวิทยาลัยที่โรงงานกำลังรับสมัครครูโรงเรียนเขาสอบเข้าเป็นครูพลศึกษา

ต่อมาเขาได้แต่งงาน ,มีชีวิตต่อ ถ้าแม่ผิดโรคและทำลายสิ่งที่ไม่ได้เป็นภรรยาของเขา เขารู้สึกว่ามันพอแล้ว

เพิ่งผ่านไปวันๆวันหนึ่งพ่อกลับมาปรากฎว่าผู้หญิงที่ใช้จ่ายเงินของเขาออกไปกับคนอื่น พ่อ : ก็แกเป็นลูกของฉันมีเลือดมีความสัมพันธ์ " " " " " " " ขอบ . . . . . . .
ภรรยาของเขากล่าวว่า " จะเลี้ยงลูกชายเมื่อเห็นเงาของคุณที่กำลังจะเกษียณอายุในช่วงที่คุณจะมาเป็นพ่อ . . . . . . .

แม่ต้องเดินจับลูกชายของเขาและกล่าวว่า " ให้เขากลับมา . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "


ลูกไม่ลุกขึ้นหยิบก้นบุหรี่ที่พื้น ในที่สุดเขาก็ถามแม่ว่า " เธอแน่ใจนะว่าเธอไม่ได้เกลียดเขา ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ขอให้ทั้งแม่และถามตัวเอง

เขาไปที่กระท่อมของพ่อ ได้เป็นปลายฤดูใบไม้ร่วงที่หนาวมีเพียงเตียงขนาดเล็กและขนาดเล็กไม่กี่ซองบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเตา , พ่อเห็นเขาตื่นเต้นเหมือนเป็นเด็ก , กล่าวว่า : " . . . นั่งลง . . . . . . .

เขานั่งบนเตียงส่วนเขาสูงมากกว่าบิดา 2 คนต่อห้องสูบแล้วควัน

แล้วเขาก็ลุกขึ้นเดินตรงไปที่ประตูและพ่อต่อไปนี้ เขากล่าวว่า : " วันอาทิตย์ฉันมารับเธอ . . . . . . .
เขาในสถานที่ที่ใกล้บ้านให้พ่อเช่าห้องวิ่งกลับไปยุ่งอย่างที่ตัวเองตกแต่งผนังเป็นแปรงของห้องจะเป็นโต๊ะเก้าอี้ชามเขาไปซื้อมาและทำสิ่งต่างๆเหล่านี้เมื่อดูเหมือนเขาจะเกลียดพ่อก็มีความสุข

พี่มาและพูดว่า " พี่ที่ดีที่คุณต้องการ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

เขาพยักหน้า

แม่กับพ่อที่ผมไม่เคยทำในชีวิต เขามักจะไปนั่งในบ้านไม่ค่อยพูด
เขาเห็นพ่อให้แม่หวีผมเบาก็เบาลงจนผมและเขาก็หยิบมันขึ้นมาและใส่ลงในกล่องเล็กๆ พ่อกล่าวว่า " ภรรยาของเขาอาใบจะร่วงหมดต้นเก่าที่เราสองต้องเดิน . . . . . . .

แม่ยิ้ม

เขาก็ลุกขึ้นยืนและหัวใจของเขาเป็นครั้งแรกในกว้าง

วันนั้นเขาเขียนสอนเด็กแถวบ้านก็พบว่ามีเพียงปากกาและรักมากกว่าเกลียด เช่นปากกา ,เขียนเป็นมนุษย์ไฟน้ำแข็ง 7 วัน