云沧海忽然间的咆哮吓了云澈一大跳，他马上转过身来，赫然看到云沧海的整张

云沧海忽然间的咆哮吓了云澈一大跳，他马上转过身来，赫然看到云沧海的整张脸完全扭曲着，一双眼睛因过分激动而蒙上了一层骇人的赤色，他右手前抓，全身拼命挣扎，带动着锁链哗哗作响。

如此夸张的反应，让云澈心中一突：“你见过这个东西？”

他一边说着，迅速把吊坠拿起，呈现在云沧海的眼前，然后又直接把吊坠打开，露出了里面的那一面看上去再普通不过的小镜子。

云沧海的双目死死的落在那面镜子上，两只眼球颤动的几乎要掉出眼眶，短暂的死寂之后，他的全身挣扎的更为剧烈，口中发出激烈无比的嘶吼：“你从哪里得到的这个东西！！它为什么会在你的身上……说！它为什么会在你的身上！说！！”

云沧海的反应，完全表明着他认识他手中的东西，不但认识，似乎还对他极为重要。他的内心也跟着激动起来，他后退一步，把它挂回自己的脖颈，用尽可能平静的声音道：“在我出生的时候，它就戴在我的身上，是我未曾蒙面的亲生父母留给我的唯一东西……你既然认识它，那能不能告诉我，它到底是什么？它原本的主人是谁？把它戴在我身上的那两个人……极有可能就是我的亲生父母！”

空气一下子凝结。

两个人同时激动着，两双瞪大的眼睛都死死的盯着对方……云澈渴望着他的回答，这个吊坠是他找到亲生父母，知道自己身世的唯一希望，而今天，他终于遇到了一个认识它的人。而他的对面，云沧海的眼神变了，从激烈，变得呆滞……越来越呆滞……

“这是……你的父母……留给你的？”他看着云澈，用一种嘶哑的声音，艰难而缓慢的道。

“是！”云澈点头，他拿起吊坠，深吸一口气，直接道：“我出生后不久，我的父母就遭遇追杀，我亲生父母的一个至交好友，也就是我的养父，为了保全我的性命，偷偷将他的儿子与我调换……我的父母离开之后，便再也没有了讯息，唯一留给我的东西，就是它！我从小，就一直把它戴在身上，因为这是我找到亲生父母的唯一凭证！你既然认识它，那你会不会知道，把它留给我的……我的亲生父母是谁？”

急欲知道答案的云澈一股脑的说出了尽可能多的讯息，眼睁睁的期待着能从云沧海的口中得到他想要的消息。随着他的叙述，他看到云沧海的眼神颤动的越来越剧烈，甚至……有越来越多的泪光在闪动。

云沧海伸出的右手僵在半空，如痉挛一般久久没有放下，又或者……是在极度的激动中都忘记了如此控制自己的身体。他双目死死的盯着云澈，自始至终都没有眨动一下，云澈说完之后，他的嘴唇不断张合，却久久没有发出声音，直到过了好久，他才用战栗的声音无比艰涩的道：“孩子……你……你……你今年……多……多大？”

“十九岁。”云澈回答道。上个月的这个时间，刚好是他十九岁生辰。十六岁被赶出萧门，被迫离开爷爷和小姑妈，不知不觉已三年。

“十九岁……十九岁……十九岁……”云沧海叨念着，每叨念一遍，眼神就会飘忽一分，他僵在半空的手臂动了动，把五指调整到一个相对柔和的姿势：“你……你过来……把左手伸给我……不要害怕，我不会伤害你，更不会抢你的东西……把你的左手，伸给我……”

云沧海的样子变得无比奇怪，也让云澈内心一阵惊异。但从云沧海的眼神之中，他并没有找到任何的恶意或寒意，他微一犹豫，向前两步，伸出了左手。

云沧海伸手，一把抓住了云澈的手腕。顿时，云澈感觉到一股奇异而柔和的力量气息从手腕上传来，快速的包裹住了他的整个左手臂，他刚要出声询问，忽然看到，自己的左手的手背上，竟缓缓出现了一个小拇指大小，呈亮白色的剑状印记！

“这是……什么？”看着这个忽然出现在自己身上的印记，云澈诧异的问道。

而云沧海，在看到印记的那一刹那，忽然间老泪纵横，他的目光透过泪雾看着云澈……那是一种云澈无法看懂的眼神，他嘴唇嗡动，发出的声音……竟是一种情绪失控下的泣音：“这是我云氏一族……未觉醒玄罡的标识！它……它证明着你是我云氏一族的后代……是我云沧海的……亲生孙儿啊！！”

最后的几个字，如在云澈耳边响起的炸雷，让他心中剧震：“你……你……你说什么？”

“那个白色的玄罡印记，就是云氏血脉的证明……你从小戴到大的东西，是我们云氏一族为妖皇一族守护的至宝！我平时一直把它带在身上，从不离身。在前往天玄大陆寻找妖皇时，将它交给了我的儿子……而我的儿子，又把它交给了你……你是我儿子的儿子……我是你的……亲生爷爷啊！”

云澈嘴巴大张，双目瞪大，在这仿佛来自天外的讯息中懵了过去，他摇晃的退后两步，失魂落魄的摇头：“不可能……不可能……你怎么会是我的爷爷……怎么会有这么巧合的事……不可能……不可能……”

他口中声声的“不可能”，完全是在他发懵状态下，无意识的喊出。在他知道萧烈不是他的亲生爷爷后，“至亲”二字，对他而言已是变得无比遥远与飘渺，那枚一直挂在他颈间的吊坠，成为了他和至亲之间唯一的联系。

而如今，在他毫无防备之间，这个将他带入深渊，与他共处一年多，成为他必杀之人的云沧海……忽然告诉他自己是他的亲人，还是亲生爷爷，他的大脑在下意识的无法接受之中，陷入了混沌状态，几乎完全失去了思考的能力。

“是啊……这个世上，竟然会有这么巧合的事……”云沧海满脸泪痕，激动的声音都完全模糊：“你的玄罡印记，还有你身上的吊坠，这些都是铁一般的证明……你是否还记得我把你带下来的那日，天威剑域的那个小辈曾经说过，我的儿子和儿媳在二十年前，曾为了寻找我而闯入天玄大陆，后来还找到了这个地方附近……之后，他们遭到了天威剑域的追杀……时间、经历、地域……都无比的吻合！你就是我的儿子在天玄大陆寻找我的这两三年中……留下的后人啊！”

云澈：“！！！！”

“如果……如果你还是不相信，那么，你可以与我融血认亲……那是最直接，更无法作假和质疑的证明！”

云沧海一边激动的说着，同时右掌一翻，滴滴鲜血色的血液从他食指指尖滴滴而落。

融血认亲，是证明是否血亲最权威的方式。两人的血滴混合一处，在最初级的玄气拂动下，若为直系血亲，会融合的更加彻底，若非直系血亲，则会瞬间离散……绝不会有例外！

凌坤那日说的话，云澈当然听的清清楚楚，此时想来，时间上，竟都是那般出奇的吻合。

难道……

难道……

难道真的是……

看着云沧海指尖滴下的血滴，云澈紧张的几乎窒息，他咬紧牙齿，让自己的心绪尽可能平静，他没有说话，向前一步，伸出了手指，玄力涌动间，将指尖轻微.冲破，一枚血珠在指尖缓缓凝聚，然后垂落向下，与云沧海的一滴血珠碰触到了一起。

云澈蹲下身去，屏住呼吸，向两滴碰触在一起的血滴伸出手掌……手掌移动的无比缓慢，本该瞬间而至的距离，他却感觉仿佛过去了一个世纪般漫长，终于，一缕最最基础的玄气从他掌间释放，笼罩而下……

两枚血珠同时微颤，然后几乎是一瞬间……完完全全的融合在了一起……

云澈的大脑一阵眩晕……

云沧海全身颤抖起来，无尽的悲与喜涌上心间，让他不知该嚎啕大哭，还是纵情大笑，他挥舞着唯一能活动的手臂，口中释放着他自己都无法听清的嘶哑叫声：“我的孙儿……你是我的孙儿……是我的亲生孙儿……亲生孙儿啊啊啊……”

两枚完全融合的血珠深深的印在云澈的瞳孔和灵魂之中，他抬头看着云沧海，失神的呢喃着：“你真的……是我的……爷爷……我的……爷爷……”

“是……我是！！”云沧海仰头看天，不知是哭是笑的吼叫着：“上天对我不薄，不但让我有了孙儿，还把他送到了我的身边，他还是那么的优秀……我这辈子唯一欣赏的年轻人，竟然是我的亲生孙儿……哈哈……哈哈哈哈！上天待我不薄，上天待我不薄啊！！”

【1、发现bug一枚。之前所列的邪神七境中，第三境是“轰天”，第四境是“炼狱”，而在排位战，和前几章，云澈所强开的第三境，却是“炼狱”，如此的低级错误，真是给自己跪了……我只能淡定的表示，第三境就是“炼狱”，第四境就是“轰天”，第五境“阎皇”，最初的设定就当是我写错了，嗯，就是这样……感谢贴“大老师lz”童鞋提醒！】

【2、宣布一个不太好的消息。周四到周日，这四天要在安吉和杭州度过，所以更新上，应该会大坑四天！我不是故意的……囧tz……】

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

云沧海忽然间的咆哮吓了云澈一大跳，他马上转过身来，赫然看到云沧海的整张脸完全扭曲着，一双眼睛因过分激动而蒙上了一层骇人的赤色，他右手前抓，全身拼命挣扎，带动着锁链哗哗作响。 如此夸张的反应，让云澈心中一突：“你见过这个东西？” 他一边说着，迅速把吊坠拿起，呈现在云沧海的眼前，然后又直接把吊坠打开，露出了里面的那一面看上去再普通不过的小镜子。 云沧海的双目死死的落在那面镜子上，两只眼球颤动的几乎要掉出眼眶，短暂的死寂之后，他的全身挣扎的更为剧烈，口中发出激烈无比的嘶吼：“你从哪里得到的这个东西！！它为什么会在你的身上……说！它为什么会在你的身上！说！！” 云沧海的反应，完全表明着他认识他手中的东西，不但认识，似乎还对他极为重要。他的内心也跟着激动起来，他后退一步，把它挂回自己的脖颈，用尽可能平静的声音道：“在我出生的时候，它就戴在我的身上，是我未曾蒙面的亲生父母留给我的唯一东西……你既然认识它，那能不能告诉我，它到底是什么？它原本的主人是谁？把它戴在我身上的那两个人……极有可能就是我的亲生父母！” 空气一下子凝结。 คนสองคนพร้อมกันตื่นเต้น ตาสองคู่เก็บไว้จ้องมองจ้องกัน...... Che ยุโหยหาคำตอบของเขา จี้นี้คือหาผู้ปกครองเกิด รู้ว่า เขาหวัง และวันนี้ เขาก็ได้พบผู้รู้มัน ตรงข้ามเขา ตาทะเลเมฆเปลี่ยน จากรุนแรง เคลือบมากกว่า...... ซบเซามาก...... "ก็...... พ่อแม่...... ซ้ายสำหรับคุณ "เขามองที่ยุ Che ในเสียงเครือ ยาก ช้าวิธี "ใช่" "พยักหน้ายุ Che เขาเอาลิฟท์ ใช้เวลาหายใจลึก โดยตรง: " มาฉันพ่อแม่ เพื่อนใกล้ชิดของชีวภาพพ่อ พ่อของฉันบ้าง เพื่อชีวิต บันทึกว่าบุตรในไม่ช้าหลังจากที่ผมเกิด และฉันสลับ...... พ่อซ้าย มีไม่มีข้อความ สิ่งเดียวที่เหลือฉัน และมันเป็น ฉันเติบโตขึ้นมา มันถูกสวมใส่บนร่างกาย เนื่องจากมีหลักฐานเท่าที่พบผู้ปกครองเกิด คุณรู้ว่า คุณจะไม่เคยรู้ ปล่อยฉัน...... ที่พ่อเกิด ” กระตือรือร้นรู้ยุ Che สมองออกจากข้อความมากที่สุด ซมรอรับสิ่งที่เขาต้องการจากปากทะเลเมฆของข้อความ บัญชีของเขา เขาเห็นตาทะเลเมฆ vibrate รุนแรงมาก แม้...... น้ำตามากในการกะพริบ 云沧海伸出的右手僵在半空，如痉挛一般久久没有放下，又或者……是在极度的激动中都忘记了如此控制自己的身体。他双目死死的盯着云澈，自始至终都没有眨动一下，云澈说完之后，他的嘴唇不断张合，却久久没有发出声音，直到过了好久，他才用战栗的声音无比艰涩的道：“孩子……你……你……你今年……多……多大？” “十九岁。”云澈回答道。上个月的这个时间，刚好是他十九岁生辰。十六岁被赶出萧门，被迫离开爷爷和小姑妈，不知不觉已三年。 “十九岁……十九岁……十九岁……”云沧海叨念着，每叨念一遍，眼神就会飘忽一分，他僵在半空的手臂动了动，把五指调整到一个相对柔和的姿势：“你……你过来……把左手伸给我……不要害怕，我不会伤害你，更不会抢你的东西……把你的左手，伸给我……” 云沧海的样子变得无比奇怪，也让云澈内心一阵惊异。但从云沧海的眼神之中，他并没有找到任何的恶意或寒意，他微一犹豫，向前两步，伸出了左手。 云沧海伸手，一把抓住了云澈的手腕。顿时，云澈感觉到一股奇异而柔和的力量气息从手腕上传来，快速的包裹住了他的整个左手臂，他刚要出声询问，忽然看到，自己的左手的手背上，竟缓缓出现了一个小拇指大小，呈亮白色的剑状印记！ “这是……什么？”看着这个忽然出现在自己身上的印记，云澈诧异的问道。 而云沧海，在看到印记的那一刹那，忽然间老泪纵横，他的目光透过泪雾看着云澈……那是一种云澈无法看懂的眼神，他嘴唇嗡动，发出的声音……竟是一种情绪失控下的泣音：“这是我云氏一族……未觉醒玄罡的标识！它……它证明着你是我云氏一族的后代……是我云沧海的……亲生孙儿啊！！” 最后的几个字，如在云澈耳边响起的炸雷，让他心中剧震：“你……你……你说什么？” “那个白色的玄罡印记，就是云氏血脉的证明……你从小戴到大的东西，是我们云氏一族为妖皇一族守护的至宝！我平时一直把它带在身上，从不离身。在前往天玄大陆寻找妖皇时，将它交给了我的儿子……而我的儿子，又把它交给了你……你是我儿子的儿子……我是你的……亲生爷爷啊！” 云澈嘴巴大张，双目瞪大，在这仿佛来自天外的讯息中懵了过去，他摇晃的退后两步，失魂落魄的摇头：“不可能……不可能……你怎么会是我的爷爷……怎么会有这么巧合的事……不可能……不可能……” 他口中声声的“不可能”，完全是在他发懵状态下，无意识的喊出。在他知道萧烈不是他的亲生爷爷后，“至亲”二字，对他而言已是变得无比遥远与飘渺，那枚一直挂在他颈间的吊坠，成为了他和至亲之间唯一的联系。
而如今，在他毫无防备之间，这个将他带入深渊，与他共处一年多，成为他必杀之人的云沧海……忽然告诉他自己是他的亲人，还是亲生爷爷，他的大脑在下意识的无法接受之中，陷入了混沌状态，几乎完全失去了思考的能力。

“是啊……这个世上，竟然会有这么巧合的事……”云沧海满脸泪痕，激动的声音都完全模糊：“你的玄罡印记，还有你身上的吊坠，这些都是铁一般的证明……你是否还记得我把你带下来的那日，天威剑域的那个小辈曾经说过，我的儿子和儿媳在二十年前，曾为了寻找我而闯入天玄大陆，后来还找到了这个地方附近……之后，他们遭到了天威剑域的追杀……时间、经历、地域……都无比的吻合！你就是我的儿子在天玄大陆寻找我的这两三年中……留下的后人啊！”

云澈：“！！！！”

“如果……如果你还是不相信，那么，你可以与我融血认亲……那是最直接，更无法作假和质疑的证明！”

云沧海一边激动的说着，同时右掌一翻，滴滴鲜血色的血液从他食指指尖滴滴而落。

融血认亲，是证明是否血亲最权威的方式。两人的血滴混合一处，在最初级的玄气拂动下，若为直系血亲，会融合的更加彻底，若非直系血亲，则会瞬间离散……绝不会有例外！

凌坤那日说的话，云澈当然听的清清楚楚，此时想来，时间上，竟都是那般出奇的吻合。

难道……

难道……

难道真的是……

看着云沧海指尖滴下的血滴，云澈紧张的几乎窒息，他咬紧牙齿，让自己的心绪尽可能平静，他没有说话，向前一步，伸出了手指，玄力涌动间，将指尖轻微.冲破，一枚血珠在指尖缓缓凝聚，然后垂落向下，与云沧海的一滴血珠碰触到了一起。

云澈蹲下身去，屏住呼吸，向两滴碰触在一起的血滴伸出手掌……手掌移动的无比缓慢，本该瞬间而至的距离，他却感觉仿佛过去了一个世纪般漫长，终于，一缕最最基础的玄气从他掌间释放，笼罩而下……

两枚血珠同时微颤，然后几乎是一瞬间……完完全全的融合在了一起……

云澈的大脑一阵眩晕……

云沧海全身颤抖起来，无尽的悲与喜涌上心间，让他不知该嚎啕大哭，还是纵情大笑，他挥舞着唯一能活动的手臂，口中释放着他自己都无法听清的嘶哑叫声：“我的孙儿……你是我的孙儿……是我的亲生孙儿……亲生孙儿啊啊啊……”

两枚完全融合的血珠深深的印在云澈的瞳孔和灵魂之中，他抬头看着云沧海，失神的呢喃着：“你真的……是我的……爷爷……我的……爷爷……”

“是……我是！！”云沧海仰头看天，不知是哭是笑的吼叫着：“上天对我不薄，不但让我有了孙儿，还把他送到了我的身边，他还是那么的优秀……我这辈子唯一欣赏的年轻人，竟然是我的亲生孙儿……哈哈……哈哈哈哈！上天待我不薄，上天待我不薄啊！！”

【1、发现bug一枚。之前所列的邪神七境中，第三境是“轰天”，第四境是“炼狱”，而在排位战，和前几章，云澈所强开的第三境，却是“炼狱”，如此的低级错误，真是给自己跪了……我只能淡定的表示，第三境就是“炼狱”，第四境就是“轰天”，第五境“阎皇”，最初的设定就当是我写错了，嗯，就是这样……感谢贴“大老师lz”童鞋提醒！】

【2、宣布一个不太好的消息。周四到周日，这四天要在安吉和杭州度过，所以更新上，应该会大坑四天！我不是故意的……囧tz……】

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทะเลเมฆจู่ ๆ เสียงคำรามกลัว daylights ออกมาจากเมฆเจ๊เขาหันทันทีและก็ต้องตกใจที่เห็นทะเลของเมฆสมบูรณ์บิดเบี้ยวทั้งใบหน้าดวงตาเนื่องจากการตื่นเต้นมากเกินไปและโยนสีแดงน่ากลัว จับขวามือของเขาอดีตดิ้นรนร่างกายนำเสียงวิ่งของเครือข่าย ดังนั้นปฏิกิริยาที่พูดเกินจริงไปยังเมฆหัวใจเจ๊ในทันที "คุณจะได้เห็นสิ่งนี้." ในขณะที่เขาพูดได้อย่างรวดเร็วหยิบขึ้นมาจี้ที่นำเสนอในด้านหน้าของทะเลเมฆและจากนั้นโดยตรงกับจี้เปิดเผยให้เห็นด้านในของว่า ด้านลักษณะทั่วไป แต่กระจกขนาดเล็ก ตาของทะเลเมฆแน่นลงบนกระจกที่ดวงตาทั้งสองข้างกระพือเกือบหลุดออกจากวงโคจรหลังจากที่เงียบสั้น ๆ ร่างกายของเขาดิ้นรนรุนแรงมากขึ้นรุนแรงมากเสียงคำรามของปาก: "คุณจาก ในกรณีที่คุณไม่ได้รับสิ่งนี้ !! ทำไมมันบอกว่าในร่างกายของคุณ ...... มันเป็นเหตุผลที่ร่างกายของคุณ! พูด !! "ทะเลเมฆของการเกิดปฏิกิริยาสมบูรณ์แสดงความเข้าใจของเขาสิ่งที่มือของเขาไม่เข้าใจเพียงแต่ดูเหมือนว่า มันเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งกับเขา หัวใจของเขายังรู้สึกตื่นเต้นตามเขาใช้ขั้นตอนกลับและนำมันกลับไปที่คอของเขาด้วยเสียงที่เงียบสงบเป็นกล่าวว่า "ในเวลาที่ผมเกิดมาก็สวมใส่กับฉันที่ฉันไม่ได้สวมหน้ากากเกิด พ่อแม่ทิ้งฉันตั้งแต่สิ่งเดียว ...... คุณจะรู้ว่ามันไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไรในที่สุด? แต่เดิมมันเป็นคนที่สำคัญ? สวมใส่มันกับฉันว่าคนสองคน ...... มีโอกาสมากที่ฉัน พ่อแม่ของเขา! "อากาศอย่างฉับพลันควบแน่น คนสองคนที่มีความตื่นเต้นเพิ่มขึ้นสองคู่กำลังจ้องมองตากันแน่น ...... เจ๊อยากเมฆคำตอบของเขาจี้นี้เขาพบว่าพ่อแม่ของเขารู้ว่าความหวังเดียวว่าประสบการณ์ชีวิตของพวกเขาและในวันนี้เขาพบในที่สุด คนที่จะรู้ว่ามัน ตรงข้ามตาทะเลเมฆของเขาเปลี่ยนไปจากที่รุนแรงมากขึ้นและซบเซามากขึ้นกลายเป็นซบเซา ...... ...... "นี่คือ ...... ...... พ่อแม่ของคุณทำให้คุณ?" เขามองไปที่ระบบคลาวด์เจ๊ด้วย ชนิดของเสียงแหบแห้งยากและถนนช้า "คือ" เมฆ Che พยักหน้าเขาหยิบขึ้นมาจี้เอาหายใจลึก ๆ โดยตรงกล่าวว่า "ไม่นานหลังจากที่ผมเกิดมาพ่อแม่ของฉันได้รับความเดือดร้อนฆ่าเพื่อนสนิทของพ่อแม่ทางชีวภาพและเพื่อนของฉันเป็นพ่อของผมในการที่จะ เพื่อรักษาชีวิตของฉันแอบสลับลูกชายของเขากับฉัน ...... หลังจากที่พ่อแม่ของฉันที่เหลือพวกเขาไม่ข้อความสิ่งเดียวที่เหลือให้ฉันที่มันผมเติบโตขึ้นมาจะได้รับการสวมใส่บนร่างกายเพราะ นี่คือสิ่งที่ฉันคิดว่าพ่อแม่ทางชีวภาพของหลักฐานเท่านั้น! เนื่องจากคุณจะรู้ว่าคุณจะไม่ทราบว่าปล่อยให้ฉัน ...... ที่พ่อแม่ที่แท้จริงของฉันคืออะไร? "อยากจะรู้คำตอบที่จะตกอยู่ในเมฆเจ๊บอกว่าเป็นข้อความหลายอย่างช่วยไม่ได้มองไปข้างหน้าสู่ทะเลออกมาจากปากของเมฆที่เขาอยากจะได้รับข่าว ด้วยการเล่าเรื่องของเขาเขาเห็นทะเลเมฆมีลักษณะตัวสั่นมากขึ้นและมีความรุนแรงมากขึ้นแม้ ...... มีน้ำตามากขึ้นและมากขึ้นในการกระพริบ ทะเลเมฆแข็งขวามือยืดออกไปในอากาศเช่นปวดโดยทั่วไปไม่ลงยาว ...... หรือที่อยู่ในความตื่นเต้นมากลืมเพื่อที่จะควบคุมร่างกายของตนเอง ดวงตาของเขารักษาเมฆตาใกล้เจ๊ไม่เคยมีการกระพริบตาเกี่ยวกับหลังจากเมฆ Che เสร็จแล้วริมฝีปากของเขาอย่างต่อเนื่องปิดพวกเขา แต่มันก็ไม่ได้เสียงยาวจนกว่าจะได้รับเป็นเวลานานที่เขาอยู่กับเสียงสั่นลึกซึ้งมาก เขากล่าวว่า "เด็ก ...... คุณ ...... คุณ ...... ...... คุณมากขึ้นในปีนี้ ...... ?". "เก้า" เจ๊ตอบว่า เดือนที่ผ่านมาเวลานี้เพียงแค่ว่าเขาเป็นสิบเก้าปีวันคล้ายวันเกิด สิบหกถูกขับออกประตูเสี่ยวบังคับให้ออกจากปู่และป้าเล็กหมดสติเป็นเวลาสามปี "เก้าสิบเก้า ...... ...... ...... เก้า" ทะเลเมฆจู้จี้ขี้บ่นอีกครั้งทุกสายตาจะมีความไม่แน่นอนจุดหนึ่งเขาแช่แข็งอยู่ในอากาศและย้ายแขนของเขาใส่นิ้วเพื่อปรับให้เข้ากับความนุ่ม ท่า: "คุณ ...... คุณมา ...... ซ้ายมือยื่นให้ฉัน ...... ไม่ต้องกลัวผมจะไม่ทำร้ายคุณ แต่จะไม่คว้าสิ่งที่คุณ ...... ใส่มือซ้ายของคุณขยายให้ฉัน ...... " ทะเลเมฆ กลายเป็นรูปลักษณ์ที่แปลกมาก แต่ยังรวมถึงระบบคลาวด์ในขณะที่เจ๊แปลกใจหัวใจ แต่ตาของทะเลเมฆและบอกว่าเขาไม่พบหรือเป็นอันตรายใด ๆ เย็นเขาลังเลเล็กน้อยสองขั้นตอนข้างหน้าถือออกมือซ้ายของเขา มือทะเลเมฆเมฆคว้าข้อมือของเจ๊ ทันใดนั้นเมฆเจ๊รู้สึกว่าแรงลมหายใจที่แปลกและอ่อนโยนจากการอัปโหลดข้อมือได้อย่างรวดเร็วห่อแขนซ้ายของเขาทั้งหมดและเขาก็เป็นเพียงเกี่ยวกับการที่จะถามออกมาดัง ๆ ก็เห็นด้านหลังของมือซ้ายของเขาจริงช้า การเกิดขึ้นช้าขนาดนิ้วมือเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเครื่องหมายดาบรูปสีขาวสว่าง! "นี่คือสิ่งที่ ...... ?" มองที่ปรากฏทันทีในร่างกายของเขาประทับเมฆประหลาดใจเจ๊ถาม ทะเลเมฆเมื่อพวกเขาเห็นที่ประทับของช่วงเวลาและก็น้ำตาเขามองไปที่ Che Che เมฆ ...... มันเป็นเมฆไม่สามารถอ่านผ่านหมอกของน้ำตาในดวงตาริมฝีปากของเขาย้ายครวญเพลงออก เสียงจริง ...... ร้องไห้ออกจากการควบคุมภายใต้โทนอารมณ์ "นี่คือครอบครัวของฉัน ...... ตื่นประจำตัวแก๊งลึกลับเมฆมัน ...... มันไม่ได้พิสูจน์ว่าคุณเป็นลูกหลานของเมฆครอบครัวของฉัน ...... ทะเลเมฆของฉัน! หลานชีวภาพ ...... อา !! "คำพูดสุดท้ายเป็นตบมือของเมฆฟ้าร้องหูเจ๊ให้ใจของเขาJuzhen:" คุณ ...... คุณ ...... สิ่งที่คุณพูด "?" ที่แก๊งลึกลับสีขาวประทับหลักฐานเลือดเมฆ ...... คุณสวมใส่เพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่จากขนาดเล็กเราเมฆของครอบครัวเป็นสมบัติของจักรพรรดิผู้ปกครองครอบครัวปีศาจฉันมักจะ! มักจะใช้กับฉันออกจากร่างกายในแผ่นดินใหญ่ที่จะหาเดินทาง Tianxuan เมื่อกษัตริย์ปีศาจและมอบให้ลูกชายของฉัน ...... ลูกชายของฉันและวางไว้ให้คุณ ...... คุณเป็นบุตรชายของลูกชายของฉัน ...... ...... ฉันอาปู่ทางชีวภาพของคุณว่า "ปากเจ๊เมฆใหญ่จางตากว้างขึ้นเช่นถ้าข้อความในวันนี้จากด้านนอกของที่ผ่านมาไม่รู้สั่นขั้นตอนที่เขากลับมาผลักดันให้สิ่งที่ทำให้ไขว้เขวส่ายหัว "ไม่ไปไม่ได้ ...... ...... วิธีการที่คุณจะเป็นคุณปู่ของฉัน ...... วิธีการที่จะมีการดังกล่าวเป็นไปไม่ได้บังเอิญ ...... ...... ...... เป็นไปไม่ได้ "เสียงจากปากของเขา" เป็นไปไม่ได้ "มีทั้งในรัฐวุ่นวายของเขาหมดสติตะโกน เขารู้ว่าชอว์ไม่แข็งแรงในคุณปู่ของเขาเอง "รัก" คำว่าสำหรับเขาแล้วกลายเป็นที่ห่างไกลและหมอกจรวดได้รับการแขวนอยู่ในคอจี้ของเขากลายเป็นเพียงระหว่างเขาและคนที่รัก ติดต่อ และตอนนี้ระหว่างเขาที่พึ่งนี้จะนำเขาไปสู่นรกและเขาอยู่ร่วมกันมากขึ้นกว่าปีที่เขาจะฆ่าคนที่จะกลายเป็นทะเลเมฆ ...... จู่ ๆ ก็บอกเขาว่าเขาเป็นครอบครัวของเขาหรือปู่ชีวภาพเขา ในจิตใต้สำนึกไม่สามารถยอมรับการเป็นอยู่ในสภาพวุ่นวายหายไปเกือบหมดความสามารถในการคิด "ใช่อา ...... โลกนี้แม้จะมีเช่นเรื่องบังเอิญ ...... " น้ำตาใบหน้าทะเลเมฆเสียงตื่นเต้นเบลอสมบูรณ์: "เครื่องหมายแก๊งลึกลับของคุณเช่นเดียวกับจี้ร่างกายของคุณเหล่านี้มีความแข็งแกร่งมาก หลักฐาน ...... ถ้าคุณจำโดเมน Tianwei ดาบของจูเนียร์วันที่ฉันนำคุณลงกล่าวว่าครั้งว่าลูกชายของฉันและภรรยาของเขาเมื่อยี่สิบปีก่อนมีการหาฉันและยากจนทวีป Tianxuan, นอกจากนี้ยังอยู่ใกล้สถานที่ ...... หลังจากที่พวกเขาฆ่าดาบจักรพรรดิเป็นโดเมนของ ...... เวลาที่มีประสบการณ์ทางภูมิศาสตร์ ...... จะพอดีมากท่านเป็นลูกชายของฉันในแผ่นดินใหญ่ Tianxuan ของฉันเพื่อค้นหาคู่นี้ ...... ปีลูกหลานที่เหลืออา "! เมฆเจ๊" !!!! "" ถ้า...... ถ้าคุณยังคงไม่เชื่อแล้วคุณและฉันสามารถละลายเลือดที่จะรับรู้โปร ...... เป็นที่ตรงที่สุด แต่ไม่สามารถ หลักฐานการทุจริตและการตั้งคำถาม "ทะเลเมฆด้านตื่นเต้นพูดคุยในขณะที่ปาล์มสองเท่าหยดหยดเลือดสีเลือดจากนิ้วชี้ของเขาและลดลง เลือดจะรับรู้ทางการเงินมืออาชีพที่มีการพิสูจน์ว่าเลือดในวิธีที่มีอำนาจมากที่สุด พวกเขาผสมหยดเลือดในอากาศลึกลับประถมศึกษามากที่สุดเป่าลงถ้าชู้สาวจะเป็นการบูรณาการอย่างละเอียดมากขึ้นถ้าไม่ตรงแล้วจะไม่มีข้อยกเว้น ...... ช่วงเวลาที่ไม่ต่อเนื่อง! คุนหลิงกล่าวว่าในวันนั้นแล้วแน่นอนฟังเมฆเจ๊อย่างชัดเจนในเวลานี้มาในเวลาจริงเพื่อให้สอดคล้องที่น่าแปลกใจ ทำ ...... ...... คือมันจริงๆคือ...... ดูปลายนิ้วทะเลเมฆหยดหยดเลือดหอบเกือบเมฆเจ๊เครียด clenched ฟันของเขาและปล่อยให้ความคิดของเขาเป็นความสงบเขาไม่ได้พูดก้าวไปข้างหน้า ยืดออกนิ้วไฟกระชากไฟลึกลับระหว่างนิ้วมือเล็กน้อย. ทำลายการทำงานร่วมกัน Xuezhu ที่ปลายนิ้วของคุณช้าและวาดแล้วลงไปทะเลและเมฆลดลง Xuezhu สัมผัสร่วมกัน Yun ชลหมอบลงกลั้นลมหายใจของคุณจะสัมผัสด้วยกันสองหยดเลือดหยดออกมาจากมือ ...... ปาล์มย้ายช้ามากขณะปัจจุบันและระยะทางและเขารู้สึกราวกับว่าศตวรรษที่ผ่านไปเช่นยาว สุดท้ายเรย์ในที่สุดก๊าซลึกลับพื้นฐานปล่อยออกมาจากฝ่ามือของห้องของเขาที่ห่อหุ้มลง ...... สองไสยเลือดในขณะที่ตัวสั่นแล้วเกือบทั้งหมดของช่วงเวลา ...... ...... พากันเมฆสมองของเจ๊วิงเวียน ...... ขึ้นสั่นทะเลเมฆที่ไม่มีที่สิ้นสุดความโศกเศร้าและความสุขในหัวใจของฉันให้เขารู้ว่าร้องไห้หรือหัวเราะอย่างเต็มที่เขาโบกแขนของเขากิจกรรมเดียวปล่อยจากปากของเขาไม่ได้ยิน เสียงร้องแหบแห้ง "หลานชายของฉัน ...... ...... คุณเป็นหลานชายของฉันคือลูกหลานของหลานชายทางชีวภาพของตัวเอง ...... อาอาอา ...... " สอง Xuezhu ประทับครบวงจรในระบบคลาวด์ นักเรียน Che และจิตวิญญาณเขาเงยหน้าขึ้นมองในทะเลเมฆซีดเซียวกระซิบ: "คุณเป็นจริงของฉัน ...... ...... ...... ...... คุณปู่คุณปู่ของฉัน ...... " "ใช่ !! ...... ฉัน "ทะเลเมฆมองขึ้นวันที่ผมไม่ทราบว่าร้องไห้หัวเราะคำราม" พระเจ้าฉันไม่บางไม่เพียง แต่ช่วยให้ผมมีหลานชายยังส่งเขาไปฉันเขาเป็นสิ่งที่ดีดังนั้นฉัน ...... คนหนุ่มสาวเท่านั้นที่จะสนุกกับชีวิตที่เปิดออกมาเป็นลูกหลานของตัวเอง ...... ...... ฮ่าฮ่าฮ่า! พระเจ้าจะเป็นผมไม่บางไม่บางสวรรค์อากับฉัน !! "[1 พบข้อผิดพลาด ธูเจ็ดที่อยู่อาศัยจดทะเบียนก่อนชายแดนที่สามคือ "ตาย" ชายแดนที่สี่คือ "นรก" ในขณะที่ในสงครามที่มีคุณสมบัติและบทแรกที่เชคลาวด์ที่แข็งแกร่งเปิดชายแดนสาม แต่มันคือ " นรก "ความผิดพลาดที่โง่จริงๆให้ตัวเองคุกเข่า ...... ฉันสามารถสงบกล่าวว่าชายแดนที่สามคือ" นรก "ชายแดนที่สี่คือ" ตาย "ดินแดนที่ห้า" ยันจักรพรรดิ "ชุดแรก ได้รับในเมื่อผมผิด ah, ที่มัน ...... ขอบคุณวาง "ครูที่ดี LZ" รองเท้าเตือน! ] [2 ประกาศข่าวดีน้อย วันพฤหัสบดีถึงวันอาทิตย์ที่สี่วันที่จะใช้จ่ายใน Anji และหางโจวดังนั้นการปรับปรุงควรจะเป็นหลุมสี่วัน! ผมไม่ได้หมายถึงการ tz อาย ...... ...... ]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทะเลเมฆและเมฆคำรามทำให้ฮีชอลตกใจเขารีบหันกลับมาและพบเห็นทะเลเมฆที่สมบูรณ์ทั้งหน้าบิดตาอารมณ์มากเกินไปและจะปกคลุมด้วยสีแดงที่น่ากลัวเขาข้างขวาจับร่างกายดิ้นรนนำเสียงโซ่

ดังนั้นการตอบสนองเกินจริงเพื่อให้เมฆหัวใจฮีชอลยื่น : " คุณเคยเห็นสิ่งนี้ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

เขาพูดและรีบหยิบจี้ที่ปรากฏขึ้นในสายตาของทะเลเมฆและส่งตรงจากจี้เปิดเผยให้เห็นข้างในที่ด้านข้างของกระจกขนาดเล็กที่ดูเหมือนจะธรรมดา

ของทะเลเมฆตาเข้าไปอยู่ในกระจก ,สองสายตาที่สั่นแทบจะหล่นจากดวงตาและร่างกายของเขายังสั้นๆหลังจากการต่อสู้ที่รุนแรงมากขึ้นและรุนแรงมากดังที่ปากว่า " ที่คุณจะได้รับสิ่งนี้ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! แต่ว่าทำไมมันถึงไปอยู่ในตัวคุณ . . . . . . . . . . . . . . ! ! ! ! ! ! ! แต่ว่าทำไมมันถึงไปอยู่ในตัวคุณ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " " ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

ของทะเลเมฆที่แสดงให้เห็นปฏิกิริยาทั้งหมดที่เขารู้เขารู้สิ่งที่อยู่ในมือและไม่เพียงแต่ที่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับเขา หัวใจของเขาก็เต้นเขาก้าวถอยหลังและแขวนมันไว้กับคอของพวกเขาที่เป็นไปได้ในเสียงที่เงียบสงบและกล่าวว่า : " เมื่อฉันเกิดมันใส่บนตัวฉันผมไม่เคยมีพ่อแม่ที่แท้จริงของฉันเท่านั้น . . . . . . . . . . . . . . ในเมื่อคุณรู้ว่ามันสามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร ? ? ? ? ? ? ? มันเคยเป็นของใคร ? ? ? ? ? ? ? ใส่มันบนตัวฉันสองคน . . . . . . . . . . . . . . มันมีโอกาสมากที่พ่อแม่ที่แท้จริงของหนู ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

อากาศก็แข็งตัว

ทั้งตื่นเต้นกับสองคู่จ้องสายตาก็จ้องกันเข้าไป . . . . . . . . . . . . . . ยุนซอลรอเขาตอบจี้นั่นคือเขาได้พบกับพ่อแม่ที่แท้จริงของเธอและรู้ว่าความหวังเดียวของชีวิตและในวันนี้ในที่สุดเขาก็เจอกับผู้ชายที่รู้จักมัน ทะเลเมฆและเขาตรงข้ามกับสายตาที่เปลี่ยนไปจากที่รุนแรงโง่ . . . . . . . . . . . . . . ยิ่งงง . . . . . . . . . . . . . .

" " " " " " นี่ . . . . . . . . . . . . . . พ่อแม่ของคุณ . . . . . . . . . . . . . . ให้กับคุณ " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? เขามองดูเมฆที่ฮีชอลด้วยเสียงที่แหบแห้งยากและช้าเต่า ,

" ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ยุนชอลพยักหน้าเขาหยิบจี้สูดลมหายใจลึกได้โดยตรงและกล่าวว่า : " ผมหลังจากเกิดไม่นานพ่อแม่ก็ถูกฆ่าพ่อแม่ของฉันเป็นหนึ่งในเพื่อนที่สนิทก็เป็นพ่อบุญธรรมของข้าเพื่อที่จะรักษาชีวิตของฉันเป็นลูกชายของเขากับผมแอบเปลี่ยน . . . . . . . . . . . . . . พ่อแม่ฉันแล้วไม่มีข้อความทั้งหมดที่ฉันมีมันคือ ! ! ! ! ! ! ! ตั้งแต่ฉันยังเด็กฉันได้ใส่มันในร่างกายเพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ฉันได้พบพ่อแม่ที่แท้จริงรับรอง ! ! ! ! ! ! ! ในเมื่อคุณรู้ว่ามัน , แล้วคุณจะรู้ว่าทิ้งมันไว้ให้ฉัน . . . . . . . . . . . . . . ใครเป็นพ่อแม่ที่แท้จริงของหนู " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?

อยากให้ยุนชอลรู้คำตอบทั้งหมดออกมาให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ข้อความหมดหนทางสามารถคาดหวังจากเมฆในปากทะเลได้ในสิ่งที่เขาต้องการข่าว เมื่อเขาเล่าเรื่องที่เขาเห็นแววตาสั่นไหวของทะเลเมฆที่เพิ่มขึ้นในความเข้มและแม้แต่ . . . . . . . . . . . . . . มีตัวเลขการเติบโตของน้ำตาที่กระพริบ

เมฆในท้องฟ้าและทะเลยืดมือขวาเกร็งแข็งเช่นทั่วไปเป็นเวลานานๆโดยไม่ลงแล้วหรือ . . . . . . . . . . . . . . กำลังปั่นป่วนมากลืมมากในการควบคุมร่างกายของพวกเขาดวงตาของเขายังคงจ้องหน้ายุนชอลตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่กระพริบตามองยุนชอลหลังจากที่ริมฝีปากของเขายังคงขยับแต่ไม่มีเสียงออกมานานจนเวลาผ่านไปเขาด้วยเสียงสั่นอย่างยากเหลือเกิน " เด็ก . . . . . . . . . . . . . . คุณ . . . . . . . . . . . . . . คุณ . . . . . . . . . . . . . . สำหรับคุณในปีนี้ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . มาก " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?

" " " " " " อายุ 19 ปี . . . . . . . ฮีชอลตอบเมฆ เดือนสุดท้ายของช่วงเวลานี้เมื่อเขาอายุ 19 ปีเกิด อายุ 16 ปี萧门ถูกขับไล่และถูกบังคับให้ออกจากปู่และป้าน้อยและมันก็ 3 ปี

" " " " " " อายุ 19 ปี . . . . . . . . . . . . . . อายุ 19 ปี . . . . . . . . . . . . . . อายุ 19 ปี " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . ทะเลเมฆพึมพำพูดต่ออีกครั้งและดูพวกเขาจะย้ายจุดหนึ่งเขาชะงักอยู่กลางอากาศทำให้แขนขยับนิ้วปรับไปเป็นท่าที่ค่อนข้างอ่อนโยนว่า " คุณ . . . . . . . . . . . . . . คุณมาที่นี่ . . . . . . . . . . . . . . ส่งมือให้ฉัน . . . . . . . . . . . . . . ไม่กลัวผมจะไม่ทำให้คุณเจ็บมากขึ้นจะไม่เก็บข้าวของ . . . . . . . . . . . . . . เอามือซ้ายยื่นมาให้ผม " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . .

ดูทะเลเมฆได้กลายเป็นสิ่งแปลกยังปล่อยให้ฮีชอลเบาๆภายในที่น่าตื่นตาตื่นใจ แต่จากทะเลเมฆในดวงตาเขาไม่พบใดๆที่เป็นอันตรายหรือเย็นเพียงเล็กน้อยที่เขาลังเลที่จะยื่นมือซ้ายไปข้างหน้าสองก้าว

ทะเลเมฆเมฆเอื้อมมือจับข้อมือของฮีชอล จู่ๆเมฆที่ฮีชอลรู้สึกถึงกระแสพลังที่อ่อนนุ่มที่แปลกประหลาดและกลิ่นที่มาจากข้อมือ ,รวดเร็วห่อไว้ที่แขนซ้ายของเขาทั้งหมดที่เขาเพิ่งจะส่งเสียงถามเมื่อเห็นบนหลังมือซ้ายของตนก็ค่อยๆมีขนาดเล็กขนาดของนิ้วหัวแม่มือที่เป็นรูปดาบสีขาวสว่างเครื่องหมาย ! ! ! ! ! ! !

" " " " " " นี่ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " อะไร ? ? ? ? ? ? ? ดูก็ปรากฏอยู่ในตัวของฮีชอลแปลกใจถามว่าสัญลักษณ์เมฆ

และทะเลเมฆที่เห็นรอยนั้นจู่ๆก็ร้องไห้ตาของเขาผ่านเมฆหมอกน้ำตามองฮีชอล . . . . . . . . . . . . . . มันเป็นชนิดของเมฆไม่สามารถเข้าใจในสายตาของฮีชอลที่เขาขยับริมฝีปากฮัมและเสียง . . . . . . . . . . . . . . เขาสูญเสียการควบคุมอารมณ์เป็นหนึ่งภายใต้เสียงสะอื้น " นี่เป็นครอบครัวของเมฆ . . . . . . . . . . . . . . . โลโก้แก๊งฮยอนยังไม่ตื่น ! ! ! ! ! ! !