เขาแตะไหล่ . . . . . . . . . . . . . . หรือผ่านทางเสื้อผ้าฟีนิกซ์ . . . . . . . . . . . . . . หรือลูกของฉันเอง . . . . . . . . . . . . . . ยังไม่หักที่ข้อมือและปิดปิดครึ่งปี . . . . . . . . . . . . . .ฟินิกซ์จักรพรรดินี้ให้ลูกสาวดูแลแทบจะจุดที่สำคัญมาก ! ! ! ! ! ! ! เมื่อเทียบกับไม่กี่วันเองก่อขึ้นก็เพียงพอที่จะถูกหั่น 800 ครั้งแล้ว ! ! ! ! ! ! !และในชนิดนี้เติบโตสูงสุดภายใต้การคุ้มครองของฟินิกซ์หิมะ児ไม่ได้เป็นแม้แต่ในร่างกายทั้งจิตใจที่บริสุทธิ์เพื่อความสมบูรณ์ และยิ่งเป็นสิ่งบริสุทธิ์ยิ่งง่ายต่อการกระตุ้นที่แข็งแกร่งจากภายในมนุษย์เป็นมลทินและมีไว้ในครอบครอง * * * * * * * * * * * * * * โดยเฉพาะยุนชอลไม่เคยกดดันตัวเอง * * * * * * * * * * * * * * นี้คนยุนซอลไม่ได้ใส่ที่นิ้วก้อยของฉันแต่ดาวกลับมองเธอเหมือนตายิ้ม " หิมะ児 , พ่อชอบคุณจริงๆ เขาไม่อยากให้คนอื่นสัมผัสคุณเป็นกังวลว่าเธอจะถูกใครทำร้าย . . . . . . ." ผมรู้ว่าพ่อในโลกนี้คือคนที่ห่วงใยฉันมากที่สุด . . . . . . . หิมะ児 " ฟงยิ้ม" แต่ถ้าเป็นชอบและสนิทกับสัมผัสของร่างกายก็ยังสามารถช่วยให้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากขึ้นและชอบ รู้สึกว่าผมจะทำร้าย児หิมะหิมะหิมะ児หรือคนที่ให้児ชอบใคร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " หน้ายุนชอลว่าบริสุทธิ์นะหิมะ児ฟงตอบอย่างไม่ลังเลว่า " พี่เมฆดีแน่นอนฉันชอบพี่เมฆ และพี่เมฆด้วยกันฉันมีความสุขจริงๆที่พี่เมฆมาหลายปียังช่วยให้ฉันตระหนักถึงความฝันของ " " " " " " " . . . . . . ." . . . . . . . . . . . . . เมฆยิ้มให้ฮีชอลเอานิ้วก้อยไปตรงหน้า児ฟินิกซ์หิมะ : " ที่เราลาก . . . . . . ." อ่า . . . . . . . . . . . . . . แต่ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " แต่ . . . . . . . . . . . . . . 児ยังลังเลกลัวหงส์หิมะ" ไม่ต้องห่วงมันแค่สองคนพ่อไม่เจอไม่รู้จะโกรธ และ児หิมะปีนี้ก็อายุ 16 ปีและอายุ 16 ปีและได้เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่เป็นหิมะ児อายุ พ่อไม่อาจจะปกป้องชีวิตของคุณดังนั้นคุณจะต้องเริ่มเรียนรู้ที่จะเติบโตและเป็นอิสระก็ต้องเรียนรู้ก่อนแล้วตามความรู้สึกของตัวเองและการตัดสินใจที่จะทำตามหัวใจตัวเองเป็นคนตัดสินใจไม่ใช่จะสอดคล้องกับสิ่งที่คนอื่นพูด . . . . . . .หงส์หิมะได้รับการคุ้มครองโดย児ธรรมชาติไม่เคยมีใครพูดกับเธอคำที่คล้ายกันยุนชอลคำเหล่านี้จากปากของฟีนิกซ์児หิมะไร้ฝุ่นที่เกิดจากแรงกระแทกของหัวใจ ! เป็นเวลา 16 ปีของชีวิตที่เธอเคยได้แต่พยายามที่จะทำลายโลกและข้อจำกัดของตนเองที่แฝงอยู่ในส่วนลึกของจิตสำนึกของมนุษย์มีสัญชาตญาณ ไม่เคยได้ยินคำพูดที่ทำให้หัวใจ児ฟินิกซ์หิมะเหมือนสัมผัสกับโลกอีกโลกหนึ่งที่เธอเคยสัมผัสกับโลก เธอกำลังฟังการเต้นของหัวใจของพวกเขาอีกครั้งและอีกครั้งในหัวย้ำยุนชอล . . . . . . . . . . . . . . ทำตามหัวใจของตัวเองที่พวกเขาต้องการที่จะทำในการตัดสินใจ . . . . . . . . . . . . . .ในที่สุดหงษ์หิมะ児ทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะเกิดความมุ่งมั่นที่ใหญ่ที่สุดตั้งแต่ที่เธอได้เรียนรู้ลักษณะของเมฆซอลค่อยๆเอื้อมมือเรียวขาวของเธอนิ้วสัมผัสเมฆนิ้วก้อยของฮีชอล . . . . . . . . . . . . . . การกระทำของเธอช้ามากเครียดและสับสนและไร้ที่ติ . . . . . . . . . . . . . . อีกอย่าง . . . . . . . . . . . . . .ในที่สุดนิ้วเล็กของเธอสัมผัสเมฆใช้นิ้วก้อยของฮีชอลทันทีโดยทั่วไปเช่นไฟฟ้าช็อตที่เธอจู่ๆมือเล็กดึงกลับ แต่ยุนชอลไม่ได้ให้โอกาสที่นิ้วของเขาได้อย่างรวดเร็วไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและอ่อนโยนลงบนนิ้วน้อยๆของเธอ . . . . . . . . . . . . . . " อยู่ๆก็มีสัมผัสนุ่มลื่นที่น่าทึ่งชวนมาสัมผัสอบอุ่นที่บริสุทธิ์ที่สุดบนโลกในหยก" อ่า . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " เสียงครางเบา児ฟินิกซ์หิมะทั้งร่างแข็งทื่อมองนิ้วก้อยที่จิตใต้สำนึกที่อยากจะหนีแต่ก็ถูกฮีชอลไว้แน่นให้เมฆ , เครียด , นิ้วก้อยเธอแน่นและเมฆชอลรัดนิ้วมือของเขายังนิ่งตาทั้งหมดไม่กล้าเปิด" พี่ก้อยจะร่วมกัน , ตามที่เราได้พูดไว้ก่อนแล้วจะไม่ปฏิเสธ ในหิมะ児อายุยี่สิบปีต่อมาเราต้องไปด้วยกันด้วยลมในประเทศหิมะหิมะน้ำแข็งขั้วโลกดูหลายพันไมล์ . . . . . . . ยุนซอลยื่นข้อมือที่ขับเคลื่อน児ฟินิกซ์หิมะมือเล็กๆน้อยๆหน้าตาย " แค่เสียงล้มลงเขาก็ยังไม่คลายนิ้วมือ เสียงของเขายังเพื่อขอบเขตขนาดใหญ่เพื่อขับไล่ความตึงเครียด児ฟินิกซ์หิมะและไร้ที่ติเพื่อให้ใบหน้าของเธอได้ผ่อนคลายบ้างวันในเม็ดยา , มะลิดูเย็นชาใส่ยุนชอล児นิ้วก้อยหักฟินิกซ์หิมะที่สวยงามและแปลกหน้าเต็ม ) : " งั้นก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง ไอ้บ้านี่ไม่ว่าที่ไหนก็เจอผู้หญิงที่ดูดีจะเปิดเผยฆาตกรข่มขืนสัตว์และธรรมชาติที่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ " " " " " " " ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !" " " " " " 児หิมะตอนนี้มันเป็นยังไงเคยรู้สึกเศร้าหรือเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " เห็นหงส์หิมะ児แม้ว่าการเรียกคืนความสงบแต่ตายังคงปิดไม่ปล่อยยุนซอลกระซิบถามใกล้ๆ" โอ้ . . . . . . . . . . . . . . รู้สึกแปลกๆ " " " " " " " . . . . . . . หงส์หิมะ児ขนตาสั่นเบาๆตอบ" แปลก ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" คือ . . . . . . . . . . . . . . ไม่สามารถบอกได้ว่ารู้สึกยังไงแต่ไม่ชอบมากกว่า . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ . . . . . . . . . . . . . . และหัวใจก็เต้นเร็วจริงๆ . . . . . . . . . . . . . . พี่เมฆ , คุณสามารถบอกได้ว่ามันเป็นยังไง " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?" นี้ไม่ได้จะบอกคุณแต่จะรู้สึกและเข้าใจ児หิมะไปเอง . . . . . . . ยุนซอลยิ้มสีหน้าของเขาตอนนี้อยู่ในที่เงียบๆกับกระต่ายน้อยของหมาป่า เขาลังเลเล็กน้อยเมื่อฝ่ามือก็พาทั้งหมดไปในอดีต . . . . . . . . . . . . . . หงส์หิมะ児มือมันเล็กก็ถูกเมฆที่ฝ่ามือของฮีชอลถือไว้ในมือได้ทั้งหมดในครั้งเดียว ." อ่า . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " หงส์หิมะ児อุทานเบาๆแต่คราวนี้ปฏิกิริยาที่รุนแรงและไม่ก่อนที่จะ
การแปล กรุณารอสักครู่..
