我去幼儿园接女儿，正往外走时，女儿突然想起她的衣服，“老师，我还有一个

我去幼儿园接女儿，正往外走时，女儿突然想起她的衣服，“老师，我还有一个衣服忘在你这儿哩！”女儿跑回老师身边，老师把衣服递给女儿说：“衣服是一件，不是一个！”“那裤子也是一件吗？”女儿仰着头问。“裤子是一条！”我对着老师笑道：“这孩子不知怎么搞的，用的量词全都错了！”

老师也笑了笑：“这里好多小朋友都这样的，很难纠正过来。我觉得他们错用量词，是因为家里的人在使用量词的时候不太注意，无意中对他们造成了一定的误导。加上在小朋友们有限的语言里，量词使用的机会相对少了些，所以在他们的意识里，量词几乎是不存在的。因此教会他们用量词还需要一个循序渐进的过程……”

我反思了一下，的确在某些时候，我们怕孩子听不懂我们的话就故意说得简单一点，有时候还故意错用量词，以便孩子能听明白。“老师，如果我们家庭和学校结合起来一同来纠正这个量词的问题能有效吗？”“肯定有的！孩子的生活、游戏都是学习的过程。”老师的话给了我信心。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไปรับลูกสาวในโรงเรียนอนุบาล ทำวิธีของฉัน ลูกสาวของฉันก็จำชุดของเธอ "ครู ฉันมีผ้าที่ตำแหน่งของคุณได้ "ลูกสาวขับรถกลับกับครู และครูให้เสื้อผ้าลูกสาวของเธอกล่าวว่า: " ชุดเป็นดัง ดี ไม่หนึ่ง "" พวกเขาเป็นหนึ่งใน "ลูกสาวของฉันโยนกลับเขาใหญ่ และถาม "กางเกงเป็นหนึ่ง "ฉันบอกว่า ครูหัวเราะ: " เด็กอย่างใด วัดคำไม่ถูกต้องทั้งหมด ” ครูยิ้ม: "เด็กจำนวนมากอยู่ที่นี่ ยากแก้ไข ผมคิดว่า พวกเขาใช้คำไม่ถูกต้องเนื่องจากคนไม่ให้ความสนใจมากเมื่อใช้บอก โดยไม่ได้ตั้งใจให้เกิดยอดของน่ารัก รวมกับภาษาสำหรับเด็ก โอกาสของคำนามภาษาที่ใช้ค่อนข้างน้อยบาง จำกัดดังนั้นจึงแทบไม่มีอยู่ในจิตใจของพวกเขา ที่บอก ดัง สอนให้ใช้บอกยังต้องมีกระบวนการสมดุล...... " ฉันสะท้อนบิต จริง ๆ ในบางจุด เรากลัวว่า เด็กเข้าใจตั้งใจบางครั้งเราพูดเพียง ใช้คำไม่ถูกต้องเพื่อให้เด็กสามารถเข้าใจ "ที่รัก ถ้าเรามีครอบครัวและโรงเรียนร่วมกันแก้ไขปัญหา ด้วยการบอกได้อย่างมีประสิทธิภาพ "" แน่ใจว่า มี ชีวิตของเด็ก เกมคือ กระบวนการเรียนรู้ "ครูให้ฉันความมั่นใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ครูฉันมีเสื้อผ้าลืมไมล์ของคุณที่นี่" ลูกสาวของฉันไปโรงเรียนอนุบาลเมื่อคุณออกเดินลูกสาวของเธอก็จำเสื้อผ้าของเธอ, ลูกสาวของฉันวิ่งไปรอบ ๆ ครูครูให้เสื้อผ้าของเธอกล่าวว่า "เสื้อผ้า ชิ้นหนึ่งไม่ได้! "" นั่นคือกางเกงมันได้หรือไม่ "ลูกสาวของฉันเงยหน้าขึ้นมองและถาม "กางเกงเป็น!" ฉันหัวเราะและกล่าวว่าครู: "ผมไม่ทราบว่าจะมีส่วนร่วมของเด็กที่มีปริมาณผิดทั้งหมด" ครูยิ้ม :. "ที่นี่มากของเด็กเช่นนี้ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะแก้ไข พวกเขามีการใช้คำที่ไม่ถูกต้องเพราะคนไม่ได้ใส่ใจที่บ้านโดยใช้ปริมาณเมื่อพวกเขาไม่ได้ตั้งใจทำให้เกิดความเข้าใจผิด. บวกภาษา จำกัด ในเด็กมีโอกาสที่จะใช้ค่อนข้างน้อยของปริมาณดังนั้น จิตสำนึกของพวกเขา, ปริมาณเกือบจะไม่ได้มีอยู่ดังนั้นปริมาณของคำยังต้องสอนให้พวกเขาเป็นกระบวนการที่ค่อยๆ ...... " ฉันสะท้อนให้เห็นสำหรับช่วงเวลาที่แน่นอนในบางกรณีเด็กไม่เข้าใจว่าเราจะกลัวคำพูดของเราจงใจนำมันก็ เล็ก ๆ น้อย ๆ บางครั้งการใช้คำผิดจงใจเพื่อให้เด็กสามารถฟังเข้าใจ "ครูถ้าเรารวมกับครอบครัวและโรงเรียนเพื่อแก้ไขปัญหาปริมาณนี้สามารถทำงาน?" "แน่นอนใช่! ชีวิตของเด็ก, เกมคือกระบวนการเรียนรู้." ครูแล้วให้ฉันมีความมั่นใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไปโรงเรียนจะออกไปรับลูกสาวลูกสาวก็นึกถึงเสื้อผ้าของเธอ " ครูฉันมีเสื้อผ้าที่คุณลืมที่นี่เลย " วิ่งข้างๆลูกสาวครูครูเอาเสื้อผ้ามาให้ลูกสาวบอกว่า " เสื้อผ้าเป็นสิ่งที่ไม่ได้เป็น " " มันเป็นกางเกงเหรอ " ลูกสาวเงยหน้าขึ้นถาม " กางเกงเป็นหนึ่ง " ผมให้ครูหัวเราะ " เด็กยังไงไม่รู้ใช้ลักษณนามผิดทั้งหมด " ฮ่าๆครูก็ยิ้ม " ที่นี่เด็กๆทั้งหมดนี้ยากที่จะแก้ไข ฉันคิดว่าพวกเขาใช้ลักษณนามเพราะคนที่บ้านใช้ลักษณนามในเมื่อไม่สังเกตตั้งใจของพวกเขาที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิด เพิ่มภาษาในเด็กจำกัดในคำวัดใช้โอกาสค่อนข้างน้อยดังนั้นในจิตใจของพวกเขาในวัดเกือบไม่มีอยู่ ดังนั้นปริมาณคำสอนพวกเขายังต้องมีกระบวนการขั้นตอนตามขั้นตอน . . . " ฮ่าๆผมเห็นมันจริงๆในบางจุดเราก็กลัวลูกไม่เข้าใจเราก็จงใจพูดง่ายๆบางครั้งยังจงใจใช้ผิดคำเพื่อให้เด็กสามารถเข้าใจ " ครูถ้าเราครอบครัวและโรงเรียนรวมด้วยกันเพื่อแก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถวัดนี้เหรอ " " ต้องมี ชีวิตของเด็กและเกมคือกระบวนการแห่งการเรียนรู้ " คำพูดของครูทำให้ฉันมั่นใจ