状态日复一日，连自己都厌恶起自己了，是吗？ 这种低迷让你十分痛苦， 是

状态日复一日，连自己都厌恶起自己了，是吗？ 这种低迷让你十分痛
苦， 是吗？ 所以想听一听我的忠告？
懒惰实际上是低迷， 或者倒过来
首先，我要对你说，我并不该使用低迷这个词。实际上它就是懒
惰。低迷这个词具有一定的自我欺骗性， 所以我不喜欢用这个词……
从现在起， 我就叫它懒惰吧。
拿我来说吧。我从未在结构十分严密的组织当中生活过，就连服
兵役都是在学校（ 陆军第三士官学校） 进行的。我就这样几乎当了
25 年的学生， 又摇身一变成为了老师。
这样没有强硬管理的生活，虽说看起来足够幸运，但我也有困难
需要克服。因为没有关照我的上司，因此我必须自己管理自己。认真
进行自我管理并不是一件轻松的事情，我平生都在与“自我管理”做着
斗争。
人毕竟不是机器。有时或许是产生了感情上的动摇，或许是产生
了身体上的疲劳，或者抛开这些，有时仅仅是想偷偷懒，懒惰的想法
时不时涌现也是人之常情。加上教授这一职业缺乏外部监督，很容易
陷入低迷也就是懒惰的情绪当中。
我为什么知道这些？ 因为我就时常这样，只是没有表现在你们面
前而已。
长时间懒惰， 会开始腐朽
我觉得懒惰完全是惯性使然。骑自行车时往往踩下踏板的第一脚
是最累的，开计算机、驾驶车辆起步、生活都是如此。摆脱静止状态，

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตลอดวัน แม้ disgusted ในตัวเอง ไม่คุณ หยีนี้ทำให้คุณเจ็บมากหนัก ไม่มัน ดังนั้น ฉันต้องการฟังคำแนะนำของฉันความขี้เกียจเป็นเรื่องราวจริง หรือวิธีอื่น ๆครั้งแรกของทั้งหมด ฉันอยากจะพูดกับคุณ ผมไม่ใช้คำเชื่อมซึม ในความเป็นจริงก็ขี้เกียจความขี้เกียจ ชะลอตัวคำนี้มีความบาง self-deception ไม่ชอบใช้คำว่า......จากนี้ ฉันจะเรียกว่าขี้เกียจพาฉันเช่นกัน ผมไม่ได้อยู่ในโครงสร้างเป็นองค์กรแน่นมาก แม้กระทั่งเสื้อผ้าทหารที่อยู่ในโรงเรียน (กองทัพที่ 3 เจ้าหน้าที่ noncommissioned) ฉันทำมันเกือบจะเป็นการนักเรียน 25 เป็นครูชีวิตไม่ใช้การจัดการที่แข็งแกร่ง แต่ดูโชค แต่มีปัญหาในการต้องเอาชนะ เนื่องจากไม่เกี่ยวข้องกับเจ้านายของฉัน ดังนั้นแล้วการจัดการตนเอง อย่างจริงจังควบคุมตนเองไม่ได้อย่างละเอียด ฉันหลง "จัดการตนเอง"การต่อสู้คนไม่ใช่เครื่องจักร บางครั้งอาจผลิตอารมณ์เขย่า บางทีล้าจริง หรือกัน บางครั้งก็อยากจะขโมยความคิดขี้เกียจ ขี้เกียจทุกขณะนี้แล้วก็เป็นเพียงมนุษย์ ควบคู่ไปกับอาชีพโดยกำกับดูแลภายนอก ซึ่งง่ายต่อการชะลอตัวเป็นอารมณ์ขี้เกียจทำไมฉันรู้ทั้งหมดนี้ เพราะเกินไปมักจะมี ไม่ในใบหน้าของคุณเพียงก่อนนั้นไม่ได้ใช้เป็นเวลานาน จะเริ่มเสื่อมสลายผมคิดว่า sloth มีทั้งหมดเนื่องจากความเฉื่อย คัน cyclists เมื่อเท้าแรกจะเหนื่อยมากที่สุด เปิด ขับรถ เริ่มใช้งานคอมพิวเตอร์ นี้เป็นความจริง กำจัดคง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหลังจากวันที่รัฐและแม้กระทั่งความรังเกียจของพวกเขาจากของตัวเองไม่ได้หรือไม่ นี้ช่วยให้คุณชะลอตัวเจ็บปวดมาก
ขมไม่ได้หรือไม่ ดังนั้นผมจึงชอบที่จะได้ยินคำแนะนำของฉันได้อย่างไร
ความเกียจคร้านเป็นความสุขจริงหรือย้อนกลับ
เริ่มแรกที่ผมอยากจะบอกกับคุณว่าฉันไม่ได้ใช้คำว่าความสุข ในความเป็นจริงมันเป็นความขี้เกียจ
คนขี้เกียจ การชะลอตัวของคำว่ามีบางอย่างที่ตัวเองหลอกลวงดังนั้นฉันไม่ชอบที่จะใช้คำว่า ......
จากนี้ไปผมจะเรียกมันว่าตอนนี้ขี้เกียจ
พาฉันไปยกตัวอย่างเช่น ฉันไม่เคยที่โครงสร้างเป็นองค์กรมากแน่นแฟ้นอาศัยอยู่แม้ทำหน้าที่
รับราชการทหารอยู่ในโรงเรียน (สามเหล่าทัพโรงเรียน NCO) ดำเนินการ ดังนั้นผมจึงเกือบจะกลายเป็น
นักเรียน 25 ปีเขาได้กลายเป็นครู
ดังนั้นจึงไม่มีการจัดการที่แข็งแกร่งของชีวิตแม้จะมีลักษณะที่โชคดีพอ แต่ฉันยังมีความยากลำบาก
ที่จะเอาชนะ เพราะเจ้านายของฉันไม่ได้ดูแลเพื่อให้ฉันมีการจัดการของตัวเอง จริงจัง
จัดการตนเองไม่ได้เป็นสิ่งที่ง่ายในชีวิตของฉันและ "การจัดการตนเอง" ทำ
ต่อสู้
หลังจากที่ทุกคนไม่ได้เครื่อง บางทีบางครั้งผลิตเขย่าอารมณ์อาจจะผลิต
ความเมื่อยล้าของร่างกายหรือใส่กันเหล่านี้บางครั้งก็ขโมยขี้เกียจขี้เกียจคิด
โผล่ออกมาจากเวลาที่ยังเป็นมนุษย์ ควบคู่ไปกับการขาดการกำกับดูแลภายนอกอาชีพอาจารย์มันเป็นเรื่องง่ายที่จะ
ตกอยู่ในความซบเซาเป็นอารมณ์ความรู้สึกขี้เกียจ
ทำไมฉันรู้ว่านี้หรือไม่? เพราะผมเป็นอย่างนี้เสมอ แต่จะไม่แสดงในหน้าของคุณ
ก่อนที่จะ
ยาวขี้เกียจจะเริ่มสลายตัว
ฉันรู้สึกขี้เกียจสั่งความเฉื่อยทั้งหมด บ่อยครั้งที่การขี่จักรยานเหยียบกดขาแรก
คือเหนื่อยมากที่สุดเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์การขับขี่ยานพาหนะเริ่มต้นชีวิตเป็นดังนั้น กำจัดส่วนที่เหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานะวันแล้ววันเล่าแม้ตัวเองจะขยะแขยงตัวเองใช่มั้ย ตัวนี้ทำให้คุณเจ็บมากเนอะขมเหรอ ดังนั้นฟังฉันให้คำแนะนำ อิอิขี้เกียจจริงซบเซาหรือกลับหัวเนอะก่อนอื่นผมต้องบอกคุณว่าผมไม่ควรใช้คำว่าตกต่ำ ที่จริงมันคือความขี้เกียจขี้เกียจเนอะ คำว่าตกต่ำมีบางหลอกลวงตนเองดังนั้นฉันไม่ชอบใช้คำนี้ . . . * จากนี้ไปฉันจะเรียกมันขี้เกียจกันเถอะ ' สำหรับฉันใช่ไหม ผมไม่เคยมีโครงสร้างที่แน่นหนาในเนื้อเยื่อชีวิตแม้แต่ทหารในชุด ' เป็นโรงเรียน ( โรงเรียนทหารกองทัพที่สาม ) ดำเนินการ ผมก็เกือบเป็นเนอะ25 ปีกลายเป็นนักเรียนและครู * ไม่ยากเช่นการจัดการชีวิตดูเหมือนโชคดีแต่ผมมีปัญหาก็ต้องเอาชนะ เพราะไม่ได้ดูแลเจ้านายของฉันดังนั้นฉันต้องจัดการตนเอง * ดำเนินการอย่างจริงจังในการจัดการตนเองและไม่ใช่งานง่ายผมเคยมีและ " การจัดการตนเอง " กับการต่อสู้ทำเนอะ * คนไม่ใช่เครื่องจักร บางครั้งอาจจะสร้างอารมณ์หวั่นไหวอาจเป็นสร้าง ' ร่างกายอ่อนเพลียหรือวางเฉยเหล่านี้บางครั้งก็แอบขี้เกียจขี้เกียจเนอะบางครั้งความคิดออกมาเป็นมนุษย์ ศาสตราจารย์กับอาชีพนี้ขาดการดูแลภายนอกง่ายเนอะภาวะซึมเศร้าคืออารมณ์ขี้เกียจใน ผมทำไมรู้ล่ะ เพราะบ่อยครั้งที่ฉันได้มันก็ไม่แสดงในหน้าของคุณก่อนเท่านั้น * เวลาขี้เกียจจะเริ่มเสื่อมผมรู้สึกขี้เกียจเฉื่อยผลสมบูรณ์ จักรยานมักจะเหยียบเท้าเป็นครั้งแรกเนอะเหนื่อยที่สุดเปิดคอมพิวเตอร์และขับรถเริ่มต้นและชีวิตจะเป็นเช่น ออกจากสถานะคงที่