可是，好景不长。他小嘴一噘，哇哇大哭起来，我怎么哄他，拿玩具给他都没用

可是，好景不长。他小嘴一噘，哇哇大哭起来，我怎么哄他，拿玩具给他都没用，急得我出了一身汗。最后还是他妈妈出面，才算解决了问题，原来他饿了呀！你什么时候才能说话呀？

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม ได้ไม่นาน ปากของเขาผู้ ร้องไห้ อะไรเขา ของเล่นสำหรับเขาก็ไม่มีประโยชน์ น่ารังเกียจ ฉันจะแตกออกในเหงื่อ ในที่สุดแม่ของเขาออกมาข้างหน้า พวกเขาแก้ไขปัญหา มันเปิดออกที่เขาเป็นหิว เมื่อคุณพูดคุยเกี่ยวกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ก็อยู่ได้ไม่นาน ปากย่นของเขาขึ้นและร้องว่าฉันเกลี้ยกล่อมเขาเขาไม่ได้ใช้ของเล่นที่จะใช้ผมกังวลเหงื่อ ในที่สุดแม่ของเขาที่จะมาข้างหน้าได้รับการพิจารณาในการแก้ปัญหาก็เปิดออกเขาก็หิว! คุณกำลังจะไปพูดคุยกับคุณ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่สุดท้าย เขาปากบุ้ย , ร้องไห้ , ฉันจะเกลี้ยกล่อมให้เขาเอาของเล่นให้เขาไม่ใช้ทำให้ผมเหงื่อออก ก็แม่เค้ามาไม่ได้แก้ไขปัญหาเดิมที่เขาหิว ! ! ! ! ! ! ! เมื่อคุณสามารถพูดได้ ? ? ? ? ? ?