贤妃苦笑着目送皇上出了门，缓缓的闭上眼睛，仿佛又梦见那月色如霜的

   贤妃苦笑着目送皇上出了门，缓缓的闭上眼睛，仿佛又梦见那月色如霜的夜晚，自己一袭华衣站在窗前，那俊美的男人对着自己念出那一句诗。

    “梨花院落溶溶月，柳絮……柳絮池塘……淡淡风。”

    一阵风起，梨花飘落，无限芳华。

    “贤妃薨！”

    封谨听到身后宫殿中传来哭声，脚下微顿，回头看着这座突然间变得吵嚷的宫殿，对身边的太监道：“贤妃以贵妃之礼下葬吧。”说完，转身便要走，却看到胡氏站在院落里，静静的看着他。

    他亦曾看重这个女人，只是她的千般算计，让他没了兴致。如今的她早无当日淡然，他也不会有半分情绪。

    眼看着皇上离开，胡氏慢慢屈膝，“恭送皇上。”她站起身，已经看不到帝王的身影，回头看着贤妃的寝居方向，她长长叹息了一声。

    贤妃薨的消息很快传至后宫上下，封谨一路上遇到不少赶向贤妃宫里的妃嫔，她们一个个姿态万千的对他行礼，面上虽带着悲意，却不见半点丑态。

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

   หยินเฟยยิ้มเห็นฝ่าบาทออกจากประตูและค่อยๆหลับตาลงราวกับฝันอีกครั้งแสงจันทร์เหมือนครีมที่คืน袭华เสื้อผ้าตัวเองยืนอยู่ที่หน้าต่างผู้ชายหล่อเหลากับตัวเองอ่านกลอนที่ ฮ่า     " สตรีลานกว้างๆเดือนอื่นๆ . . . หลิวบ่อ . . . ลม " ฮ่า    ลมเริ่มตกแพร์อนันต์ fanghua ฮ่า     " ฮยอนพระสนมสิ้นชีวิต " ฮ่า    จดหมายขอได้ยินข้างหลังพระราชวังจากร้องเท้าไมโครตันมองกลับมาที่เมืองนี้ก็จะกลายเป็นเสียงของพระราชวังรอบตัวขันที " ฮยอนกับพระสนมพระสนมพิธีฝังศพ " . เขาหันกลับไปก็เห็นโฮยืนอยู่ในลานมองดูเขาเงียบๆ ฮ่า    เขายังได้ค่าผู้หญิงคนนี้แต่เธอสามารถทำให้เขาไม่สนใจในการคำนวณ วันนี้เธอไม่เบาก่อนวันที่เขาจะได้ครึ่งคะแนนอารมณ์ ฮ่า    เห็นฝ่าบาทออกจากโฮค่อยๆงอเข่า " พาฝ่าบาท " เธอลุกขึ้นและก็ไม่เห็นเงาของจักรพรรดิและหันไปมองในทิศทางของหยินเฟยนอนเธอถอนหายใจลึก ฮ่า    ฮยอนพระสนมสิ้นชีวิตข่าวรีบผ่านในฮาเร็มและจดหมายขอระหว่างทางเจอมากรีบให้ฮยอนเจ้าหญิงในภรรยาของพวกเขาหนึ่งในพันของท่าไหว้กับเขาด้วยใบหน้าเศร้าแต่ความหมายก็ไม่มีให้เห็นความน่ากลัวสักนิด