讀音[编辑]漢字是多種語言的共同書寫體系，每個字代表一個音節或數個音節

讀音[编辑]
漢字是多種語言的共同書寫體系，每個字代表一個音節或數個音節（視語言而定）。此外念法上在日語以及各漢語中，讀音有「音讀」和「訓讀」之分。

漢語
古代漢語，曾存在一個漢字多個音節的情況，從唐朝開始減為一字一音節。現代標準漢語中，皆由一個聲母、一個韻母及聲調確定，實際用到1300多個音節。由於漢字數目龐大，因而有明顯的同音字現象；同時還有一字多音的情形，稱為多音字或破音字。這一情況與各種漢語方言是普遍一致。而其他少數民族借漢字表音時，也有存在一字多音節的情況。
朝鮮語
漢字大致為一字一種發音，存在訓讀，但现今已不常用。
日語
在漢字的發音上，有著多音節，如国（こく）、肉（にく），也有單音節如空気（空气）的気（き，Ki），此外有許多字因訓讀、音讀，在不同狀況，發不同音的情形。
除了日本以外，其他漢字使用地区仍有少數字使用多音節字，如「浬」（海里）、「嗧」（加侖）、「瓩」（千瓦）、吋（英寸）、哩（英里）等。臺灣官方機構或民間均普遍使用，在大陸地區由於官方廢除已不使用，但一般人也理解其意思。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกเสียง [แก้ไข]
ตัวละครที่มีระบบการเขียนร่วมกันพูดได้หลายภาษาแสดงให้เห็นถึงตัวละครแต่ละตัวหรือหลายพยางค์พยางค์ (ขึ้นอยู่กับภาษา) ยังอ่านกฎหมายที่เกี่ยวกับญี่ปุ่นเช่นเดียวกับจีน, การออกเสียงของ "การอ่านออกเสียง" และ "การฝึกอบรมการอ่าน" จุด จีนจีนโบราณมีการปรากฏตัวของมากกว่าหนึ่งพยางค์ของตัวละครจากราชวงศ์ถังถูกลดลงไปหนึ่งคำพยางค์ มาตรฐานสมัยใหม่ของจีนได้รับการแต่งตั้งโดยพยัญชนะเริ่มต้นเสียงสระและเสียงเพื่อตรวจสอบการใช้งานจริงมากกว่า 1,300 พยางค์ เนื่องจากการจำนวนมากของตัวอักษรจีนจึงมีนัยสำคัญปรากฏการณ์คำพ้องเสียงเช่นเดียวกับกรณีของโพลีโฟนิคำที่เรียกว่าคำหลายเสียงหรือ破音字 สถานการณ์เช่นนี้มีความหลากหลายของภาษาจีนข้อตกลงทั่วไป และชนกลุ่มน้อยชาติพันธุ์และชาติอื่น ๆ โดยการออกเสียงตัวอักษรนอกจากนี้ยังมีสถานการณ์ที่มีอยู่คำหลายพยางค์ เกาหลีตัวอักษรประมาณหนึ่งในการออกเสียงคำชนิดการดำรงอยู่ของการฝึกอบรมการอ่าน แต่ตอนนี้ไม่นิยมใช้ ญี่ปุ่นในการออกเสียงของตัวอักษรจีนมีพยางค์มากขึ้นเช่นประเทศ (เกาะ ku) เนื้อ ni (ku) มีพยางค์เดียวเป็นที่ว่างเปล่า Genki (อากาศ) Genki (ki, Ki) นอกจากนี้ยังมีคำพูดหลายเพราะการอ่านการฝึกอบรมการอ่านออกเสียงใน เงื่อนไขที่แตกต่างกันสถานการณ์ที่แตกต่างส่งเสียง นอกเหนือจากญี่ปุ่นตัวละครอื่น ๆ ยังคงมีการใช้งานน้อยกว่าการใช้ดิจิตอลในภูมิภาคคำหลายพยางค์เช่น "ปม" (ทะเล), "Jialun" (แกลลอน), "กิโลวัตต์" (กิโลวัตต์) นิ้ว (นิ้ว), MPH (ไมล์) และไม่ชอบ ไต้หวันราชการหรือเอกชนที่มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในแผ่นดินใหญ่ตั้งแต่การยกเลิกอย่างเป็นทางการของที่ใช้ไม่ได้ แต่คนส่วนใหญ่สามารถเข้าใจความหมายของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ แก้ไข ] การออกเสียงภาษาจีนเป็นภาษาต่างๆ

เขียนระบบร่วมกันของแต่ละคำที่เป็นพยางค์เดียวหรือหลายพยางค์ ( เป็นภาษาสำหรับ นอกจากนี้ในการศึกษากฎหมายในภาษาญี่ปุ่นและภาษาจีนการออกเสียงของแต่ละในการ " อ่าน " และ " " " " " " " " ; ร้อยละ








ภาษาจีนภาษาจีนโบราณมีตัวอักษรพยางค์จากสถานการณ์ที่เริ่มลดลงในคำที่มีพยางค์ เป็นมาตรฐานที่ทันสมัยในจีนโดยมีพยัญชนะและสระและวรรณยุกต์ที่ใช้กำหนด 1300 พยางค์ เนื่องจากจีนเป็นจํานวนมากและดังนั้นจึงมีปรากฏการณ์ที่ชัดเจนที่พ้องเสียงคำ ; ในเวลาเดียวกันมีหลายโทนนี้เรียกว่าคำพ้องรูปหรือ破音字สถานการณ์นี้เป็นสากลสอดคล้องกับความหลากหลายของภาษา และชนกลุ่มน้อยอื่นๆในตัวอักษรคันจิที่ยืมเมื่อมันมีคำหลายพยางค์ในสถานการณ์ ภาษาเกาหลีเป็นภาษาจีน

ประมาณคำที่ออกเสียงไม่ว่าจะอยู่แต่ตอนนี้ไม่ใช้





ในการออกเสียงภาษาญี่ปุ่นที่ใช้ในตัวคันจิที่มีหลายพยางค์เช่นในประเทศ ( こเนื้อ ( รู้สึกุุ ) ) ) ) ) ) ) ) มีพยางค์เดียวเช่นอากาศ ( อากาศ ) ของชินซังชินซัง ( きคิ ) นอกจากนี้มีหลายคำเพราะไม่ว่าจะในสถานการณ์ที่แตกต่างกันและไว้ผมไม่ได้เป็นคำพ้องของสถานการณ์

ยกเว้นญี่ปุ่นใช้ตัวอักษรอื่นๆยังคงมีพื้นที่น้อยกว่าตัวเลขการใช้คำหลายพยางค์ใน " " " " " " " " " " " " " " เช่น " " " " " " " " " " " " " " 嗧 ( ไมล์ทะเล ) และ ( แกลลอน ) ," " " " " " " " " " " " " " 瓩 ( กิโลวัตต์ ) , " ( นิ้ว ) และไมล์ ( ไมล์ ) ฯลฯ หน่วยงานของรัฐหรือเอกชนทั้งในไต้หวันที่ใช้กันโดยทั่วไปในแผ่นดินใหญ่เนื่องจากทางการได้ยกเลิกไม่ใช้ , แต่คนส่วนใหญ่ยังเข้าใจความหมายของมัน