金㪕咬开了。两只妹出来了，可是他们的身子却连在一起不能分开。观音只好去

金㪕咬开了。两只妹出来了，可是他们的身子却连在一起不能分开。观音只好去请燕了邦忙。 并且说，只要它把两只妺分开，就准许它住人们的房子。燕子答应了，它用那比刀子还快的翅膀把两兄妹割开了。从此，燕子就和其他的鸟不同了，可以住在人们的房檐下。
这两只妺，
男的叫挞玉配，女的叫邰三妺。观音要他们两人结为夫妻。只妹听了观音话，急得哭了起来。两人对观音说：“我们是只妺，怎么能做夫妻！”
观音说：“现在世上只有你们三人，你们成为夫妻，就能生儿育女，繁衍后代。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

㪕ทองแตก น้องสองออก แต่เขาอยู่ด้วยกันไม่แยกจากกัน ยินยันสถานะไม่ว่าง และ ตราบใดที่มันแยกออกจากน้องสาวของเขา ปล่อยให้มันอยู่ในบ้านของคน กลืนว่าใช่ มันเร็วกว่ามีดวิงส์ตัดพี่น้องสอง หลังจากนั้น การ swallows และนกอื่น ๆ แตกต่างกัน สามารถอยู่ภายใต้ชายคาบ้านน้องสาว 2คนที่เรียกหยกทาร์ท ผู้หญิง สามพี่น้องไต เจ้าของเมตตาให้เขาทั้งสองแต่งงานกัน เจ้าน้องสาว ร้องไห้ด้วยกัน สองขวัญยินกล่าวว่า: "เราเป็นน้องสาวเท่านั้น สามารถคู่ ”ยินว่า: "ตอนนี้มีเพียงสามของคุณ คุณสามี จะสามารถมีลูก และสร้าง ”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gold㪕กัดเปิด สองน้องสาวออก แต่ไม่ได้กับร่างกายของพวกเขาไม่สามารถแยกออกจากกัน เจ้าแม่กวนอิมต้องไปโปรดรัฐยันไม่ว่าง และบอกว่าตราบใดที่มันแยกออกจากกันทั้งสองโมจะอนุญาตให้ผู้คนที่อาศัยอยู่ในบ้าน Swallow สัญญามันด้วยมีดที่เร็วกว่าปีกที่จะตัดสองพี่น้อง ตั้งแต่นั้นมานกนางแอ่นและนกอื่น ๆ ที่แตกต่างกันในผู้คนสามารถอาศัยอยู่ในชายคาบ้าน
ทั้งสอง Mo,
คนที่เรียกว่าทาร์ตกับหยกสามหญิงที่เรียกว่าไทโม เจ้าแม่กวนอิมเพื่อทั้งคู่แต่งงานกัน หลังจากฟังเทพธิดาแห่งความเมตตาน้องสาวเพียงแล้วอยากจะร้องไห้ ทั้งสองเทพธิดาแห่งความเมตตากล่าวว่า: "เราเป็นเพียง妺อย่างไรคู่"
เทพธิดาแห่งความเมตตากล่าวว่า :. "ตอนนี้มีเพียงสามของคุณคุณผู้ชายและภรรยาคุณสามารถมีลูกได้ลูกหลาน '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

㪕ทองกัดออก สองสาวออกมาจากร่างกายของพวกเขา , แต่พวกเขาเข้าด้วยกันไม่แยกจากกัน เจ้าแม่กวนอิมต้องไปยุ่งยันบง และกล่าวว่าถ้ามันใส่สอง妺ออกจากกันจะให้มันอยู่บ้านคนอื่น กลืนให้มันใช้ปีกได้เร็วกว่ามีดตัดเปิดให้พี่ชายและน้องสาว จากนั้นก็กลืนและนกอื่นๆที่แตกต่างกันและสามารถอยู่ภายใต้ชายคาของผู้คน





妺สองชายที่ถูกเรียกทาร์ต , หยกกับผู้หญิงที่ชื่อ邰三妺 เจ้าแม่กวนอิมให้เขา 2 คนเป็นสามีภรรยากัน แค่ได้ยินว่าน้องสาวของเจ้าแม่กวนอิมด่วนร้องไห้ สองของโลกิเตศวรกล่าวว่า : " เราเป็นเพียง妺 , วิธีที่คุณสามารถเป็นคู่ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "
กวนอิมกล่าวว่า :" ตอนนี้ก็มีแค่พวกเธอสามคนคุณเป็นสามีและภรรยาสามารถมีลูกเลี้ยงลูก . . . . . . .