继惊人的力量，让云澈无法追及的度，以及把龙阙吃掉之后，小女孩又给他展示

继惊人的力量，让云澈无法追及的度，以及把龙阙吃掉之后，小女孩又给他展示了自己的第四个技能……

她居然能变成一把剑！！

还是一把比霸王、龙阙还要大的剑！而如此之大的剑，也只有可能是重剑。

变成剑之后，还能有一个缩小版的自己出现在剑之中。

云澈现在大脑晕晕乎乎的，甚至极度怀疑自己是不是在做梦。虽说大千世界无奇不有，但这也太离谱了吧！

云澈目光盯着朱红巨剑，耳边尽是少女各种得意炫耀的大呼小叫声，极度的震惊之中，他都听不清女孩在喊着什么。他目光从上到下，从左到右，都不知该如何形容自己的心情。以他两世的阅历，经历过空间风暴洗礼的心境，短时间内都无法接受这彻底颠覆人生观和世界观的诡异之事。

在他目光再次平视时，他忽然看到，在中心圆珠的两边，分别印着一个字……这两个字都是呈深红色，和布满剑身的深红色纹路完全一致，不仔细看的话，会很容易忽视。

这两个字，左边为“魔”，右边为“诛”。

“魔诛……不对，应该是诛魔？”云澈自言自语道。

“什么？诛魔！？”

云澈的低念，却是让沉吟中的茉莉产生了巨大的反应，她瞬间来到云澈身侧，沉声道：“你是在哪里看到的这两个字？”

云澈伸手，点在了中心宝珠的左右。茉莉的目光从“诛魔”二字上掠过，脸上分别闪过深深的震惊。

“你知道这把剑？”云澈马上问道。

茉莉并没有回答他，目光依然直线盯在朱红巨剑上，似乎在极力的回想着什么，良久，她才低低的自言自语：“难道是……”

低语到一半，茉莉忽然抬头，道：“去看这把剑的另一面，看看是不是也是‘诛魔’两个字！”

云澈点头，迅来到朱红巨剑的另一侧，在相同的位置，他的确又看到了两个同样颜色和大小的字……但这两个字，却不再是“诛”和“魔”。

左边为“天”，右边为“劫”。

“天劫？”云澈低语，随之眉头一动：“不对，以‘诛魔’二字的位置，这两个字应该是……‘劫天’！”

劫天诛魔？

“劫天？怎么会是这两个字？”看到“劫天”两个字，茉莉的神情出现了明显的变化，诧异和疑惑同样浮现在脸上：“难道是我想错了……不对！这种感觉，分明就是……”

“茉莉，你到底现了什么？你是不是知道这把剑……还有这个小丫头的来历了？”云澈凝眉问道。

“我不确定。”茉莉缓缓摇头：“我之前的猜想本就有些太过异想天开，而‘劫天’两个字，更是将这个猜想推翻了过九成。你也不需要追问，我所猜测到的东西，就算说出来，你也绝不会明白，只会徒增迷惑！不过，我倒是有些明白了为什么她的身上居然没有任何的生命气息。”

“为什么？”

“因为她极有可能并不是一个人类！甚至不是普通的生灵！”茉莉缓缓的道：“而是脱于普通生灵境界的‘天灵’！”

“天灵？”云澈还是第一次听到这样的概念。

“生灵的力量需要靠一步一步的修炼，而天灵一出生，就承载着强大无比的天地之力。但‘天灵’这种存在，早在远古时代便已灭绝，本不该依然存活于世，我也只是从哥哥那里偶尔听说过，但这个小女孩是从远古时代存在至今，她的诸多异状，就算以我的认知，都无法解释。所以，她极有可能便是本该不存于世的远古种族，特征，和哥哥所描述过的‘天灵’很像。至少有五成的可能是来自远古天灵一族！”

茉莉的声音很平静，但云澈依然听出了犹疑，毕竟就算是茉莉，也从未真正接触过天灵一族，所说的都是猜测而已。而纵然以茉莉的境界和认知，都对这个小女孩的各种怪异表现出了震惊……那么不管多么离谱的猜测，都绝不过分。

“你来试试这把剑。”茉莉忽然道。

朱红巨剑毫无气息气场，纵然庞大，却也没有半点本该属于重剑的无形威压。云澈伸出一只手，抓在有些高的剑柄上，然后随手一抓。

朱红巨剑纹丝不动。

虽然只是随手一抓，但以云澈的臂力，起码也有几万斤的力量，却愣是没有撼动这毫无气势的朱红巨剑半分。

云澈呆了一呆，眸中闪过一瞬的震惊，随之震惊化作凝重，他身躯浮起，双手握紧剑柄，直接开启“炼狱”境关，玄力全开，臂力全开，所有的力量都倾注在了双臂之上。

“喝！！”

云澈一声低吼，双臂挥舞而起，在他全力之下，立于地上的朱红巨剑拔地而起，随着云澈双臂的挥舞在空中划过一道朱红色的轨迹。抓起朱红巨剑的云澈停滞在空中，双臂肌肉紧绷，青筋暴起，他感觉自己握着的不是一把剑，而是一座山岳！

手中那沉重的感觉，至少是龙阙的十倍！！

至少二十万斤的重量！！

如果不是大道浮屠第四重所赋予的十万斤臂力，仅凭他自身的力量和玄力，估计都不一定能把这把剑拔出来。

那个小丫头顶多四五十斤重，自己随便半个手指头都能拎起来……为什么她变得这把剑会这么重！

虽然这把朱红巨剑比巨阙要大，但也顶多大上三成，重量却是十倍之多！它的能量密度该是多么可怕，为什么却是毫无气势！

双臂如此沉重的感觉，让他不由得想起当初第一次拿起霸王巨剑时。他一咬牙，力贯双臂，开始全力挥舞起朱红巨剑，剑身起舞的那一刹那，带起的气浪犹若怒海惊涛，气爆声更是如惊雷一般震耳……这样的一剑砸下，可想而知会是多么可怕的破坏力。

“哇哇哇……好好玩！好玩好玩……啊呜，就是有一点点头晕……”

沉重的感觉没有让云澈退却，反而让他更加的兴奋，连空间越来越剧烈的震荡都抛之脑后。少女兴奋的声音响起时，他动作一滞，这才想起来，这把剑……是那个小丫头变的！

“快点把你血洒到这把剑上……一滴即可！”茉莉的声音在这时忽然传来，用的还是其他人听不到的灵魂传音。

虽然不知道为什么，但茉莉喊得格外慎重，云澈也没有多问什么，迅在指尖凝出一滴血珠，洒在了朱红巨剑上。

血珠在碰触到朱红巨剑的那一刹那，云澈身后的茉莉双手迅叠在一起，摆出一个奇异的手印，相对的掌心之中，一道深邃如血的红光骤闪而过。

几乎是同一时间，本沿着剑身滑落的血滴忽然停滞，然后竟快的没入到剑身之中，直至完全消失不见。

茉莉的动作完全避开了云澈的视线和灵觉，让他毫无觉……仅仅是感觉到了一刹那有些异样的能量波动。

“咦？怎么忽然有一种好奇怪的感觉。”

女孩出了有些迷惑的声音。云澈手中的朱红巨剑在这时红光一闪，然后直接消失，现出了红红衣的少女，她落到地上，却没有马上去理云澈，而是仰着脸颊，无意识的咬起手指，似乎在很努力的想着什么。

朱红巨剑消失，云澈的手臂上依然残留着那种沉重的感觉。他心中也泛起了久久无法平息的兴奋波澜……虽然现在驾驭这把朱红巨剑还稍微有些勉强，但在他能完全驾驭时，手持此剑，所能爆的威力，将远远的过龙阙！

如果这只是一把重剑，云澈说什么也要把它弄到手。但这把剑……它却偏偏不是一把剑！

“小妹妹，你果然……很厉害！”云澈一改之前面对她时的满脸凶煞和气愤，很是温和的道。他现在忽然觉得，自己似乎很有必要和这个小丫头搞好关系。

少女抬眸看着他，目光一阵懵，然后脑袋一歪，小声的道：“怎么忽然感觉怪怪的？为什么呢……”

“是哪里怪怪的？”云澈问。

“不知道，总之就是怪怪的。”她看着云澈，忽然很认真的道：“唔，人家好像更加喜欢你了哦！被人家这样的级美少女喜欢，是不是很开心？”

“……小妹妹，”云澈摸了摸自己的脸，用比她更加认真的语气道：“我上辈子就很清楚我自己的魅力，下到无知小萝莉，上到无敌老处女，会喜欢我都是非常非常正常的，所以你不用觉得怪怪的。”

“小萝莉？老处女……那是什么？”小女孩迷惑，然后忽然用力摇头：“啊！不许再叫人家小妹妹，一点都不好听！”

“那我该叫你什么？”

“叫……叫……叫美少女！”

“……你真的不记得自己名字了？”

“当然不记得，人家都说过什么都不记得了！”

“那……我给你起个名字怎么样？”

“起名字？”少女眼睛一亮，然后一下子兴奋了起来：“好啊好啊！不过一定要起一个好听、可爱，还必须是人家喜欢的名字哦！”

云澈看着少女红色的宫裳，红色的头，红色的眼睛……而她自己也说过自己最喜欢红色，他想了一想，道：“就叫……红儿吧。”

“红儿……红儿……红儿……红儿……”少女连续念叨了好几遍，随之变得目光闪闪，神采奕奕：“那我以后就叫红儿……嘻嘻！我有名字啦！红儿红儿……以后不可以喊我小妹妹、小丫头，连小美女都不可以喊，只可以喊红儿！”

看她忽然变得异常兴奋的样子，显然是对这个简单到不能再简单的名字很是满意。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่อแหล่งพลังงาน และไม่สามารถกู้คืน และ โดยยุ Che, que หลังกินมังกร สาวน้อยแล้วแสดงให้เห็นว่าเขาทักษะของเขาสี่...... เธอสามารถกลายเป็น ดาบ!! หรือดาบใหญ่กว่าคิง จองเจงยาว ดังกล่าวเป็นดาบขนาดใหญ่ และเฉพาะอาจ EPEE หลังจากดาบ และมีรุ่นเล็กของตัวเองในดาบ Che ยุสมองตอนนี้ Halo TIDDLY แม้จะร้ายแรงสงสัยว่าคุณฝัน โลกสิ่งมหัศจรรย์ แต่มันเป็นคว้า Che ยุตาจ้องไปที่ดาบยักษ์ของชาด หูออกเสียงร้องเล็ก ๆ ของผู้หญิงภูมิใจอวด ช็อกมาก เขาไม่ได้ยินเสียงผู้หญิงร้อง ตาของเขาจากบนลงล่าง จากซ้ายไปขวา ไม่ทราบว่าจะอธิบายความรู้สึกของฉัน ในประสบการณ์ มีประสบการณ์การรับบัพติศมาของพายุพื้นที่จิตใจ ไม่ยอมรับซึ่งในระยะเวลาอันสั้น upended ชีวิตและโลกทัศน์ของสิ่งแปลก อีกครั้ง เมื่อคุณดูในสายตาของเขา เขาเห็นในลูกปัดของศูนย์ทั้งสองด้านของพิมพ์แยกต่างหากกับหนึ่งคำ...... คำสองคำนี้มีสีแดง และบรรทัดลึกสีแดงเต็มตัวจะมองระวัง สอดคล้องกันอย่างเต็มที่ ซึ่งง่ายต่อการมองเห็น คำทางซ้ายและ "มายากล" สิทธิที่จะ "ลงโทษ" "เมจิกเติม...... ไม่ จะลงโทษปีศาจ "Che ยุนกล่าว "อะไร" เติมมหัศจรรย์ ” Che ยุต่ำอ่าน แต่เป็น faltering ในการมะลิได้ตอบ เธอไปทันทีด้านยุ Che ติดตามหนัก: "ที่คุณไม่เห็นคำ ” Che ยืนมือและจุดที่ลูกโลกศูนย์สถาน ตาของมอลลี่จากการ "พาดพิงคำวิเศษของเขา" ข้ามหน้าถ่ายช็อตลึก ตามลำดับ "คุณรู้ดาบ "ยุน Che ทันทีถาม มอลลี่ไม่ตอบเขา ตายังคงอยู่ในบรรทัดที่จ้องดาบยักษ์ของชาด ดูเหมือนว่า จะพยายามจดจำบางสิ่งบางอย่าง นาน เธอมีน้อยตัวเอง: "มันอาจเป็น..." Whisper ไปครึ่ง มอลลี่ก็มองขึ้น และกล่าว ว่า "ไปดูด้านอื่น ๆ ของดาบ และดูว่า มันเป็นคำสอง 'ลงโทษปีศาจ' ” พยักหน้ายุ Che ซวินมาดาบยักษ์ของชาดอีกด้านหนึ่ง ในตำแหน่งเดียวกัน เขาไม่ได้ดูสองสีเดียวและขนาดของคำ...... แต่ทั้งสองคำ แต่จะไม่ "แบคแลช" และ "ไสยศาสตร์" ด้านซ้ายเป็น "วัน"ทางขวา"" "วัน "ยุน Che whispers กับคิ้ว: " ไม่ "ลงโทษคำวิเศษ คำควรจะ...... 'ปล้น' ” Rob ปีศาจลอร์ดลดลง "ร็อบวัน วิธีนี้จะคำ "เห็น" โจรกรรม "สองคำ ดอกมะลิมีลักษณะชัด เปลี่ยนแปลง ความประหลาดใจ และความสงสัยที่ยัง แสดงในหน้า: " มันไม่ได้ผิด...... ไม่ใช่! ความรู้สึกนี้ได้..." "มอลลี่ บ้างคุณ คุณรู้ดาบ...... และสาวน้อยนี้ถูกสร้างขึ้น "คิ้วถามยุ Chening “我不确定。”茉莉缓缓摇头：“我之前的猜想本就有些太过异想天开，而‘劫天’两个字，更是将这个猜想推翻了过九成。你也不需要追问，我所猜测到的东西，就算说出来，你也绝不会明白，只会徒增迷惑！不过，我倒是有些明白了为什么她的身上居然没有任何的生命气息。” “为什么？” “因为她极有可能并不是一个人类！甚至不是普通的生灵！”茉莉缓缓的道：“而是脱于普通生灵境界的‘天灵’！” “天灵？”云澈还是第一次听到这样的概念。 “生灵的力量需要靠一步一步的修炼，而天灵一出生，就承载着强大无比的天地之力。但‘天灵’这种存在，早在远古时代便已灭绝，本不该依然存活于世，我也只是从哥哥那里偶尔听说过，但这个小女孩是从远古时代存在至今，她的诸多异状，就算以我的认知，都无法解释。所以，她极有可能便是本该不存于世的远古种族，特征，和哥哥所描述过的‘天灵’很像。至少有五成的可能是来自远古天灵一族！” 茉莉的声音很平静，但云澈依然听出了犹疑，毕竟就算是茉莉，也从未真正接触过天灵一族，所说的都是猜测而已。而纵然以茉莉的境界和认知，都对这个小女孩的各种怪异表现出了震惊……那么不管多么离谱的猜测，都绝不过分。
“你来试试这把剑。”茉莉忽然道。

朱红巨剑毫无气息气场，纵然庞大，却也没有半点本该属于重剑的无形威压。云澈伸出一只手，抓在有些高的剑柄上，然后随手一抓。

朱红巨剑纹丝不动。

虽然只是随手一抓，但以云澈的臂力，起码也有几万斤的力量，却愣是没有撼动这毫无气势的朱红巨剑半分。

云澈呆了一呆，眸中闪过一瞬的震惊，随之震惊化作凝重，他身躯浮起，双手握紧剑柄，直接开启“炼狱”境关，玄力全开，臂力全开，所有的力量都倾注在了双臂之上。

“喝！！”

云澈一声低吼，双臂挥舞而起，在他全力之下，立于地上的朱红巨剑拔地而起，随着云澈双臂的挥舞在空中划过一道朱红色的轨迹。抓起朱红巨剑的云澈停滞在空中，双臂肌肉紧绷，青筋暴起，他感觉自己握着的不是一把剑，而是一座山岳！

手中那沉重的感觉，至少是龙阙的十倍！！

至少二十万斤的重量！！

如果不是大道浮屠第四重所赋予的十万斤臂力，仅凭他自身的力量和玄力，估计都不一定能把这把剑拔出来。

那个小丫头顶多四五十斤重，自己随便半个手指头都能拎起来……为什么她变得这把剑会这么重！

虽然这把朱红巨剑比巨阙要大，但也顶多大上三成，重量却是十倍之多！它的能量密度该是多么可怕，为什么却是毫无气势！

双臂如此沉重的感觉，让他不由得想起当初第一次拿起霸王巨剑时。他一咬牙，力贯双臂，开始全力挥舞起朱红巨剑，剑身起舞的那一刹那，带起的气浪犹若怒海惊涛，气爆声更是如惊雷一般震耳……这样的一剑砸下，可想而知会是多么可怕的破坏力。

“哇哇哇……好好玩！好玩好玩……啊呜，就是有一点点头晕……”

沉重的感觉没有让云澈退却，反而让他更加的兴奋，连空间越来越剧烈的震荡都抛之脑后。少女兴奋的声音响起时，他动作一滞，这才想起来，这把剑……是那个小丫头变的！

“快点把你血洒到这把剑上……一滴即可！”茉莉的声音在这时忽然传来，用的还是其他人听不到的灵魂传音。

虽然不知道为什么，但茉莉喊得格外慎重，云澈也没有多问什么，迅在指尖凝出一滴血珠，洒在了朱红巨剑上。

血珠在碰触到朱红巨剑的那一刹那，云澈身后的茉莉双手迅叠在一起，摆出一个奇异的手印，相对的掌心之中，一道深邃如血的红光骤闪而过。

几乎是同一时间，本沿着剑身滑落的血滴忽然停滞，然后竟快的没入到剑身之中，直至完全消失不见。

茉莉的动作完全避开了云澈的视线和灵觉，让他毫无觉……仅仅是感觉到了一刹那有些异样的能量波动。

“咦？怎么忽然有一种好奇怪的感觉。”

女孩出了有些迷惑的声音。云澈手中的朱红巨剑在这时红光一闪，然后直接消失，现出了红红衣的少女，她落到地上，却没有马上去理云澈，而是仰着脸颊，无意识的咬起手指，似乎在很努力的想着什么。

朱红巨剑消失，云澈的手臂上依然残留着那种沉重的感觉。他心中也泛起了久久无法平息的兴奋波澜……虽然现在驾驭这把朱红巨剑还稍微有些勉强，但在他能完全驾驭时，手持此剑，所能爆的威力，将远远的过龙阙！

如果这只是一把重剑，云澈说什么也要把它弄到手。但这把剑……它却偏偏不是一把剑！

“小妹妹，你果然……很厉害！”云澈一改之前面对她时的满脸凶煞和气愤，很是温和的道。他现在忽然觉得，自己似乎很有必要和这个小丫头搞好关系。

少女抬眸看着他，目光一阵懵，然后脑袋一歪，小声的道：“怎么忽然感觉怪怪的？为什么呢……”

“是哪里怪怪的？”云澈问。

“不知道，总之就是怪怪的。”她看着云澈，忽然很认真的道：“唔，人家好像更加喜欢你了哦！被人家这样的级美少女喜欢，是不是很开心？”

“……小妹妹，”云澈摸了摸自己的脸，用比她更加认真的语气道：“我上辈子就很清楚我自己的魅力，下到无知小萝莉，上到无敌老处女，会喜欢我都是非常非常正常的，所以你不用觉得怪怪的。”

“小萝莉？老处女……那是什么？”小女孩迷惑，然后忽然用力摇头：“啊！不许再叫人家小妹妹，一点都不好听！”

“那我该叫你什么？”

“叫……叫……叫美少女！”

“……你真的不记得自己名字了？”

“当然不记得，人家都说过什么都不记得了！”

“那……我给你起个名字怎么样？”

“起名字？”少女眼睛一亮，然后一下子兴奋了起来：“好啊好啊！不过一定要起一个好听、可爱，还必须是人家喜欢的名字哦！”

云澈看着少女红色的宫裳，红色的头，红色的眼睛……而她自己也说过自己最喜欢红色，他想了一想，道：“就叫……红儿吧。”

“红儿……红儿……红儿……红儿……”少女连续念叨了好几遍，随之变得目光闪闪，神采奕奕：“那我以后就叫红儿……嘻嘻！我有名字啦！红儿红儿……以后不可以喊我小妹妹、小丫头，连小美女都不可以喊，只可以喊红儿！”

看她忽然变得异常兴奋的样子，显然是对这个简单到不能再简单的名字很是满意。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่พลังมหัศจรรย์เมฆเจ๊ก็ไม่สามารถที่จะกู้คืนและระดับเช่นเดียวกับลอง Que กินสาวน้อยให้เขาแสดงทักษะของเขาในการที่สี่ ...... ที่เธอจะกลายเป็นดาบ! ! หรืออัตราส่วนคิงยาว Que ดาบที่ใหญ่กว่า! และดาบที่ดีเช่นนั้นก็อาจจะเป็นเพียงดาบฟันดาบปลายแหลม หลังจากที่กลายเป็นดาบ แต่ยังมีรุ่นขนาดเล็กของตัวเองปรากฏในหมู่ดาบ Yun ชลสมองตอนนี้ลมที่รุนแรงแม้ผู้ต้องสงสัยว่าเขาจะไม่ได้ฝัน แม้ว่าโลกกว้างในสิ่งมหัศจรรย์ แต่มากเกินไปออกจากมัน! Yun ชลตาสีแดงจ้องมองที่ดาบหูที่เต็มไปด้วยทุกชนิดของสาวตะโกนความภูมิใจที่จะอวดเสียงตกใจมากและว่าเขาไม่สามารถได้ยินสิ่งที่หญิงสาวตะโกน เขามองจากด้านบนลงล่างซ้ายไปขวาผมไม่ทราบวิธีที่จะอธิบายความรู้สึกของตน กับสองประสบการณ์ในโลกของความวุ่นวายพื้นที่ที่มีประสบการณ์ของจิตใจเป็นเวลาสั้น ๆ ไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ปฏิวัติสิ่งแปลกของชีวิตและโลกทัศน์ ในสายตาอีกครั้งแบนเมื่อจู่ ๆ เขาก็เขาเห็นด้านข้างของศูนย์ของลูกทั้งสองถูกคำที่พิมพ์เป็นคำ ...... นี่คือตรงสีแดงเข้มเดียวกันและปกคลุมด้วยเส้นใบสีแดงเข้มไม่ระวัง มองไปที่มันจะเป็นเรื่องง่ายมากที่จะมองข้าม คำนี้ออกจาก "มายากล" สิทธิที่จะ "ลงโทษ". "เมจิกลงโทษ ...... ไม่ควรได้รับการลงโทษมายากล?" เจ๊ตัวเองเมฆ "?!? อะไรลงโทษปีศาจ" เจ๊แนวคิดเมฆต่ำ แต่มันจึงครุ่นคิดมะลิมีการตอบสนองมากเธอทันทีที่มาถึงเมฆด้านร่างกายเจ๊เฉิน Sheng กล่าวว่า "คุณไม่เห็นทั้งสอง คำ? "เมฆมือเจ๊จุดที่เกี่ยวกับศูนย์กลางของเพิร์ลที่ สายตาของจัสมินจาก "ลงโทษวิเศษ" ผ่านคำว่าใบหน้าของเขาเป็นประกายตกใจ "คุณรู้ว่าดาบนี้" เมฆเจ๊ถามทันที จัสมินไม่ได้ตอบเขาดวงตาของเขาคงยังอยู่ในดาบสีแดงเส้นตรงมันก็ดูเหมือนว่าพยายามที่จะคิดว่ากลับไปสิ่งที่เป็นเวลานานเธอก็กระซิบกับตัวเอง "คือ ...... " กระซิบครึ่งจัสมินจู่ ๆ ก็เงยหน้าขึ้นมอง กล่าวว่า: "ไปที่ด้านอื่น ๆ ของดาบและดูว่ามันยังเป็น 'ลงโทษมายากล' คำว่า" เมฆพยักหน้าเจ๊มาถึงด้านอื่น ๆ ของดาบสีแดงอย่างรวดเร็วในตำแหน่งเดียวกัน แต่เขาไม่เห็น สองที่มีสีเดียวกันและขนาดของคำว่า ...... แต่คำ แต่มันก็ไม่ได้ "ลงโทษ" และ "มายากล". เหลือสำหรับ "วัน" ที่เหมาะสมกับ "ปล้น". "โศกนาฏกรรม" เมฆกระซิบ Che พร้อมคิ้วของการย้าย: "ไม่ไปลงโทษมายากล 'สถานที่ตั้งของคำคำนี้ควรจะเป็น ...... ' วันปล้น!" ปล้นมายากล Tenchu? "ปล้นวันวิธีการที่จะคำนี้ ??" ที่ดู "ปล้นวัน" คำดูดอกมะลิมีการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนในความประหลาดใจเดียวกันและเกิดข้อสงสัยในหน้า "มันเป็นผมผิด ...... ผิด! ความรู้สึกนี้อย่างเห็นได้ชัดคือ ...... "" มอลลี่คุณในที่สุดตอนนี้อะไรคุณไม่ได้รู้ว่าดาบนี้ ...... ยังต้นกำเนิดของสาวน้อยนี้ได้หรือไม่ "เจ๊ Ningmei ถามว่า "ผมไม่แน่ใจว่า." จัสมินช้าส่ายหัว :. "ผมคิดว่านี้มาก่อนในชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดีเกินไปที่จะเป็นจริงและคำว่า 'วันปล้น' มันเป็นเรื่องการล้มล้างการคาดเดามากกว่าร้อยละเก้าสิบนี้คุณไม่จำเป็นต้องที่จะถามและฉัน เดาสิ่งที่แม้จะบอกว่าคุณจะไม่เข้าใจเพียง แต่จะสร้างความสับสนมากขึ้นอย่างไรก็ตามผมเข้าใจว่าทำไมเธอบางคนที่จริงไม่ได้มีลมหายใจของชีวิต. "" ทำไม? "" เพราะเธอเสา อาจไม่เป็นสิ่งมีชีวิตที่มนุษย์ธรรมดาจะไม่ได้ "ดอกมะลิช้า" !!! แต่ออกไปในดินแดนของสิ่งมีชีวิตสามัญวันวิญญาณ "" ยุนชลเป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินนี้วันแห่งความหวัง " แนวคิด "พลังของสิ่งมีชีวิตที่ต้องพึ่งพาขั้นตอนการปฏิบัติตามขั้นตอนและวันเกิดของจิตวิญญาณที่จะดำเนินการบังคับเพื่อให้มีประสิทธิภาพในสวรรค์และแผ่นดิน แต่วันจิตวิญญาณของการแสดงตนนี้เป็นช่วงต้นในสมัยโบราณที่สูญพันธุ์ไปแล้วนี้จะยังคงอยู่รอดได้ใน โลกที่ฉันเพิ่งได้ยินจากพี่ชายของฉันมีบางครั้ง แต่สาวน้อยนี้จะยังคงมีอยู่จากกาลเวลามากของความผิดปกติของเธอแม้ความรู้ของพวกเขาไม่สามารถอธิบายได้. ดังนั้นเธอจึงมีแนวโน้มที่จะนำเสนอ นี้ไม่ได้อยู่ในการแข่งขันโลกยุคโบราณคุณสมบัติและพี่ชายของเขาได้อธิบาย 'จิตวิญญาณวันเหมือน. อย่างน้อยร้อยละห้าอาจเป็นจากวันเก่าแก่ของครอบครัวจิตวิญญาณ! "เสียงของมอลลี่สงบแต่เมฆยังคงได้ยินเจ๊ ลังเลหลังจากทั้งหมดแม้ดอกมะลิและมีไม่เคยเข้ามาติดต่อกับจิตวิญญาณของวันครอบครัวกล่าวว่าการเก็งกำไรทั้งหมด และแม้ในดินแดนของดอกมะลิและความรู้ทั้งหมดของทุกชนิดสาวน้อยของแปลก ๆ ที่แสดงให้เห็นช็อต ...... ดังนั้นไม่ว่าการเก็งกำไรอุกอาจจะไม่มากเกินไป "คุณลองดาบนี้." มอลลี่กล่าวว่าจู่ ๆ Vermillion ดาบแหล่งก๊าซธรรมชาติลมหายใจแม้ขนาดใหญ่ แต่ยังไม่ได้ออกคำสั่งน้อยที่อยู่ในนี้ดาบฟันดาบปลายแหลมที่มองไม่เห็น Yun ชลเอื้อมมือออกมือจับด้ามจับสูงในบางส่วนแล้วเข้าใจได้อย่างง่ายดาย Vermillion ดาบนิ่ง ขณะที่มีเพียงเข้าใจได้อย่างง่ายดาย แต่เมฆแขนเจ๊อย่างน้อยมีเพียงไม่กี่กิโลกรัมแรง แต่เล้ง Shimo เขย่านี้โดยการจัดเก็บภาษีดาบสีแดงและจุดครึ่ง Yun ชลตกใจขณะแฟลช Mouzhong ช็อตตามด้วยช็อตกลายเป็นสง่างามร่างของเขาลอยมือของเขากำด้ามโดยตรงเปิด "นรก" ผ่านชายแดนพลังลึกลับเต็มรูปแบบเปิดแขนเต็มรูปแบบ กองกำลังทั้งหมดจะถูกเทลงบนด้านบนของแขน "ดื่ม" เมฆ Che คำรามโบกแขนของเขาขึ้นไปบนท้องฟ้าภายใต้เต็มรูปแบบของเขายืนอยู่บนพื้นดินของขาตั้งดาบสีแดงเหมือนเมฆแขนเจ๊โบกในอากาศทั่วแดงเข้มตัวหนึ่ง จะติดตาม คว้าดาบชาดเมฆเจ๊ติดอยู่ในอากาศแขนและตึงเครียดของกล้ามเนื้อ, สีแดงด้วยความโกรธเขารู้สึกว่าเขาไม่ได้ถือดาบ แต่ภูเขา! มือความรู้สึกที่หนักไม่น้อยกว่าสิบครั้งมังกร Que! ! อย่างน้อยยี่สิบกิโลกรัมน้ำหนัก! ! ถ้าไม่ได้ที่ถนนสายที่สี่พระพุทธเจ้าสิบกิโลกรัมของน้ำหนักของกล้ามเนื้อมีการประชุมเพียงอย่างเดียวความแข็งแรงของตัวเองและพลังลึกลับก็คาดจะไม่จำเป็นต้องสามารถที่จะดึงดาบออกมาไล่ สาวน้อยที่มากที่สุด 45 £หนักครึ่งนิ้วมือของตัวเองสามารถเลือกได้ง่ายขึ้นดาบ ...... ทำไมเธอจะกลายเป็นหนัก! แม้ว่านี่จะเป็น Juque สีแดงขนาดใหญ่กว่าดาบ แต่ยังเกี่ยวกับที่มากที่สุดใหญ่สาม แต่มันเป็นสิบเท่าของน้ำหนักมากที่สุดเท่า! ความหนาแน่นของพลังงานของมันคือน่ากลัวว่าทำไมมันเป็นแรงผลักดันไม่! แขนรู้สึกหนักดังนั้นเขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าของพระมหากษัตริย์มีขึ้นเป็นครั้งแรกหยิบดาบ เขากัดแรงแขนที่สอดคล้องกันอย่างเต็มที่เริ่มโบกดาบสีแดงใบเต้นของช่วงเวลาที่มีการระเบิดจากทะเลสูงยังคงถ้า Jingtao เสียงแก๊สระเบิดเป็นเหมือนฟ้าร้องทั่วไปอึกทึกนี้ ...... การใช้จ่ายของดาบที่คุณสามารถจินตนาการจะเป็นอำนาจการทำลายล้างที่น่ากลัว "yapping ...... สนุกดีสนุกสนุก! ...... Awu คือการมีนิด ๆ หน่อย ๆ หวิว ...... " ความรู้สึกหนักไม่ให้เมฆถอย Che แต่ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นแม้พื้นที่ช็อกรุนแรงมากขึ้นมีการขว้างปา ที่อยู่เบื้องหลัง เมื่อเสียงของหญิงสาวตื่นเต้นฟังเขาย้ายล่าช้าที่คิดว่าดาบนี้ก็คือสาวน้อย ...... เปลี่ยน! "มากับคุณเอาเลือดจะลดลงดาบ ...... !" เสียงของมอลลี่ก็มาในเวลานี้กับบุคคลอื่น ๆ ที่ไม่สามารถได้ยินเสียงอะคูสติกหรือจิตวิญญาณ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ทราบว่าทำไม แต่จัสมิน Hande โดยเฉพาะอย่างยิ่งระวังเมฆเจ๊ไม่ได้ขออะไรได้อย่างรวดเร็วเพียงปลายนิ้วสัมผัสเทลดลง Xuezhu, โรยบนดาบสีแดง ไสยดาบเลือดในช่วงเวลาที่ชาดสัมผัสหลังเมฆมะลิมืออย่างรวดเร็ว Che ซ้อนใส่ลายนิ้วมือที่แปลกปาล์มญาติในหมู่สีแดงเข้มเป็นแฟลชเลือดโดยฉับพลัน เกือบเวลาเดียวกันหยดเลือดพร้อมใบมีดนี้ลื่นจนตรอกอย่างกระทันหันและที่จริงก็ไม่ได้เข้ามาอย่างรวดเร็วเป็นใบมีดจนหายไปอย่างสมบูรณ์ จัสมินการกระทำที่สมบูรณ์หลีกเลี่ยงเมฆ Che และความรู้สึกทางจิตวิญญาณของการมองเห็นดังนั้นเขาจึงไม่มีการนอนหลับ ...... เพียงแค่ผมรู้สึกว่าในขณะที่ความผันผวนของพลังงานบางอย่างแปลก ๆ "หือ? วิธีจู่ ๆ ก็มีความรู้สึกแปลก." บางส่วนของสาว ๆ ออกมาจากความสับสนของเสียง ชลยุนอยู่ในมือของดาบแฟลชสีแดงสีแดงในเวลานี้แล้วก็หายไปโดยตรงโผล่ออกมาสาวสีแดงสีแดงที่เธอล้มลงกับพื้น แต่ไม่ได้ทันทีตัดผมเมฆ Che แต่แก้มหงายกัดหมดสติ จากมือที่ดูเหมือนยากมากที่จะคิดอะไร ดาบสีแดงหายไปแขนเมฆ Che ที่ยังคงความรู้สึกที่หนัก หัวใจของเขายังโยนเป็นเวลานานไม่สามารถระงับความตื่นเต้นของคลื่น ...... แม้ว่าตอนนี้ควบคุมดาบของสีแดงและค่อนข้างไม่เต็มใจ แต่เมื่อเขาควบคุมสมบูรณ์สามารถถือดาบจะออกมาของอำนาจจะไกลเกินไป Que ยาว! หากเป็นเพียงแค่ดาบฟันดาบปลายแหลมเมฆชลกล่าวว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะได้รับในมือของพวกมัน แต่ดาบไม่ได้เป็นดาบ ...... มันเกิดขึ้น! "สาวคุณจริงๆ ...... มีประสิทธิภาพมาก!" ใบหน้าที่จะเผชิญกับปีศาจก่อนที่เมฆเจ๊เปลี่ยนเธอและโกรธมันเป็นคำที่ไม่รุนแรง เขาก็รู้สึกว่าเขาน่าจะเป็นสิ่งที่จำเป็นและสาวน้อยความสัมพันธ์ที่ดี สาวยกตามองไปที่เขาตาออกมาไม่รู้แล้วหัวของคดเคี้ยวอย่างเงียบ ๆ กล่าวว่า "วิธีก็รู้สึกแปลก ๆ ว่าทำไม ...... ?" "Where is แปลก" เจ๊ถามว่า? . "ผมไม่ทราบว่าในระยะสั้นเป็นลาง." เธอมองที่เมฆเจ๊ก็ร้ายแรงมากและกล่าวว่า "ดีคนดูเหมือนจะเป็นเหมือนคุณโอ้คนชอบสาวชั้นนี้ไม่ได้มีความสุขมาก !? '" ...... น้องสาวคนเล็ก "เจ๊สัมผัสใบหน้าของเขาด้วยน้ำเสียงจริงจังมากกว่าเธอและกล่าวว่ากล่าวว่า" ผมมีความชัดเจนเกี่ยวกับเสน่ห์ของชีวิตของฉันก่อนหน้าของตัวเองลงไปไม่รู้น้อยโลลิต้าในสาวแก่อยู่ยงคงกระพันต้องการ ฉันได้รับมากปกติมากดังนั้นคุณจึงไม่รู้สึกแปลก. "" โลลิต้าสามี ...... มันคืออะไร ?? "สาวน้อยสับสนแล้วก็ส่ายหัว :!" อาได้รับอนุญาตให้น้องสาวคนเล็กแล้วบอกคน ที่ไม่ดี! "" ฉันควรโทรหาคุณ? "" โทร...... ...... สาวโทรเรียกว่า "" ...... คุณจริงๆไม่จำชื่อ? "" แน่นอนจำไม่ได้ว่าสิ่งที่ผู้คนได้กล่าวว่า ! จำไม่ได้ ''? นั่น ...... วิธีการเกี่ยวกับฉันให้คุณชื่อ "" จากชื่อของ"สว่างขึ้นใบหน้าของหญิงสาวแล้วจู่ ๆ ก็รู้สึกตื่นเต้นอีกครั้ง?" ตกลงที่ดี แต่ต้องแน่ใจว่าจะเล่นดี ,! ! น่ารักจะต้องเป็นคนชอบชื่อโอ้ "หญิงสาวมองไปที่เมฆสีแดงเจ๊งซางหัวสีแดงตาสีแดง...... และเธอยังกล่าวว่าสีแดงของเธอชื่นชอบเขาคิดว่าสักครู่และกล่าวว่า "จะเรียกว่า ...... เด็กสีแดง." "เด็กเด็กสีแดงสีแดง...... ...... ...... เด็กเด็กสีแดงสีแดง ...... " พูดคุยสาวในช่วงหลายครั้งในแถวจะกลายเป็นตาที่ส่องแสงเสียงของเขาว่า "ผมในภายหลัง เด็กที่เรียกว่าสีแดง ...... ฮีฮีผมมีชื่อมัน! เด็กเด็กสีแดงสีแดงไม่สามารถโทรหาฉันในภายหลัง ...... หญิงสาวคนหนึ่งสาวน้อยที่ไม่ได้ความงามเล็ก ๆ น้อย ๆ สามารถโทรหาคุณจะสามารถเรียกเด็กสีแดง! "เธอก็กลายเป็นเห็นดูตื่นเต้นนี้เห็นได้ชัดว่าไม่ง่ายอย่างที่มันเป็นความพึงพอใจที่มีชื่อที่เรียบง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากพลังของฮีชอลที่ไม่สามารถไล่ให้เมฆและองศาและให้มังกรกินเด็กลาดกระบังหลังจากที่เขาและให้เขาแสดงให้เห็นถึงทักษะของเขาในวันที่สี่ . . . . . . . . . . . . . .

เธอสามารถเปลี่ยนเป็นดาบ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

ยังเป็นประมุขจึงมีขนาดใหญ่กว่าและมังกรดาบ ! ! ! ! ! ! ! แต่ขนาดนี้ก็อาจเป็นดาบดาบ ,

กลายเป็นดาบแล้วจะเป็นรุ่นเล็กของตัวเองอยู่ในดาบ

ยุนชอลตอนนี้สมองสับสนมากและสงสัยว่าเขาไม่ได้ฝันไป แม้ว่าโลกที่แปลกแต่มันเกินไปแล้ว ! ! ! ! ! ! !

ยุนชอลจ้องมองดาบยักษ์สีแดงหูเต็มภูมิใจอวดสาวต่างตะโกนเสียงเล็กๆน้อยๆ ,ด้วยความตกใจเขาก็แทบจะไม่ได้ยินเสียงผู้หญิงตะโกนว่าอะไร เขาดูจากบนลงล่างและจากซ้ายไปขวาไม่รู้จะอธิบายอารมณ์ของคุณ โลกในประสบการณ์ที่เขาได้รับบัพติศมา , พายุพื้นที่ของจิตใจที่ไม่อาจได้รับการยอมรับในเวลาอันสั้นนี้เปลี่ยนชีวิตและมุมมองของโลกแห่งความประหลาด .

ที่สายตาของเขามองอีกครั้งเมื่อจู่ๆเขาก็เห็นในศูนย์ของทั้งสองด้านของลูกตามลำดับตัวอักษรที่พิมพ์ . . . . . . . . . . . . . . สองคำนี้เป็นแดงเข้มและแดงเข้มเต็มรูปแบบของร่างกายอย่างไม่ระวังมันอาจเป็นเรื่องง่ายที่จะมองข้าม

มันสองตัวด้านซ้ายคือ " ปีศาจ " และด้านขวาเป็น " ฆ่า "

" คือ . . . . . . . . . . . . . . . ไม่ควรฆ่าปีศาจ " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? ฮีชอลพูดกับตัวเองว่าเมฆ

" อะไร ? ? ? ? ? ? ? ฆ่าปีศาจ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?

อ่านยุนซอลต่ำแต่ให้มะลิอย่างมหาศาลในช่วงเวลาของการตอบสนองต่อเธอยุนชอลมาข้างกายจมติดตาม : " ที่คุณจะเห็นทั้งสองคำ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "

ยุนซอลเอื้อมมือไปที่จุดขวาในศูนย์ของไข่มุก จัสมินมองจาก " ฆ่าปีศาจ " คำที่ผ่านแวบเข้ามาตกใจบนใบหน้าลึกตามลำดับ

" " " " " " คุณก็รู้ว่าดาบนี้ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " เมฆถามฮีชอลทันที

มะลิไม่ตอบเขาด้วยสายตาที่ยังคงจับจ้องไปที่ดาบบนเส้นตรงสีแดงที่ดูเหมือนพยายามคิดว่ามีอะไรที่ยาวมาก ,ก่อนที่เธอจะพึมพำกับตัวเองว่า " คุณคือ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "

เสียงครึ่งหนึ่งของมะลิก็เงยหน้าขึ้นและกล่าวว่า " ไปดูด้านอื่นๆของดาบเล่มนี้เพื่อดูว่ามันยังเป็น ' ฆ่า ' ' คำ 2 คำ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

ยุนชอลพยักหน้าอย่างรวดเร็วมาเป็นสีแดงดาบอีกข้างหนึ่งอยู่ในตำแหน่งเดียวกันและเขาก็เห็นสองสีเดียวกันและขนาดตัวอักษร . . . . . . . . . . . . . . แต่ทั้งสองคำที่พวกเขาจะไม่ " ฆ่า " และ " ปีศาจ "

" วัน " ด้านซ้ายเป็นด้านขวาเป็น " ปล้น "

" " " " " " เอา ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ฮีชอลขมวดคิ้วพร้อมกับเมฆกระซิบไป " ไม่เพื่อที่จะ ' ฆ่า ' ' ' สองตัวที่ตั้งของทั้งสองคำที่ควรเป็น . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " " ปล้นวัน ' ! ! ! ! ! ! !

. . สวรรค์ ? ? ? ? ? ? ?

" ปล้นวัน ? ? ? ? ? ? ? ทำไมเป็นสองคำนี้ " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? เห็นคำว่า " ปล้นวัน " มะลิมองปรากฏการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดและยังแปลกใจและสงสัยจะปรากฏขึ้นบนใบหน้า " นี่ฉันคิดผิด . . . . . . . . . . . . . . ไม่ ! ! ! ! ! ! ! ความรู้สึกนี้ที่ชัดเจนคือ " " " " " " " . . . . . . . . . . . . . .

" จัสมินที่คุณกำลังเห็นอะไร ? คุณรู้มั้ยว่าดาบเล่มนี้ . . . . . . . . . . . . . . มีเด็กสาวคนนี้เป็นใคร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ถาม云澈凝คิ้ว

" ผมไม่มั่นใจว่า . . . . . . . จัสมินค่อยๆส่ายหน้า " ผมเคยคิดว่าอาจจะมากเกินไปที่ยอดเยี่ยมและ ' ปล้นวัน ' คำ 2 คำจะคว่ำได้ 90% ของการคาดเดานี้ นอกจากนี้คุณจะได้ไม่ต้องถามว่าสิ่งที่ฉันเดาอะไรถ้าบอกคุณก็จะไม่มีวันรู้ว่าจะเพิ่มความสับสน ! ! ! ! ! ! ! แต่ฉันก็เข้าใจแล้วว่าทำไมร่างกายของเธอจะไม่มีลมหายใจของชีวิต " " " " " " " . . . . . . .

" ทำไม " ?

" เพราะมีความเป็นไปได้ที่เธอจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมนุษย์ ! ! ! ! ! ! ! ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตธรรมดา ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " จัสมิน " ออกช้าๆแต่โดยทั่วไปสิ่งมีชีวิตแดน ' ท้องฟ้า ' ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "

" " " " " " ท้องฟ้า " ? ยุนชอลเป็นครั้งแรกที่ได้ยินว่าแนวคิดดังกล่าว

" เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องอาศัยพลังของขั้นตอนโดยขั้นตอนการฝึกอบรมและท้องฟ้าเกิดมาแบกรับพลังที่แข็งแกร่งของโลก แต่ ' ท้องฟ้า ' นี้อยู่ในสมัยโบราณจะสูญพันธุ์