在我记忆的长河中，有许多往事已经消失，然而却有一件小事，在我的脑海中还

在我记忆的长河中，有许多往事已经消失，然而却有一件小事，在我的脑海中还是那么记忆尤新。

记得，那是在我五岁的一天，妈妈带我去太阳城玩，我们玩了一个又一个游戏，突然感到很热，就买了两个雪糕，我打开袋子，把袋子一扔，就和妈妈去玩别的游戏了，这时，太阳城的管理体员跑过来喊，“等一等！请等一等”！我和妈妈回头一看，原来是找我们的，于是我问道“什么事啊阿姨？”她对妈妈说：“刚才这位小朋友往地上扔了一个垃圾，请她拾起来。”我一脸尴尬，支支吾吾：“是吗？我……我刚才好像……？”在众目睽睽下，我把垃圾拾了起来，扔到了垃圾箱里，妈妈也没有再计较这件事了，我又像刚才一样快活起来了。

这件事虽然很小，但给我留下的印象很深刻。这件事使我懂得了不能随便扔垃圾，要珍惜别人的劳动成果，这也是我童年中的一大快乐呀！

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในความทรงจำของแม่น้ำ มีหลายความทรงจำ หาย แต่สิ่งเล็กน้อย หรือหน่วยความจำที่มีในจิตใจของฉัน จำ มันเป็นวันที่เมื่อผมอายุ 5 ปี แม่ของฉันเอาฉันเล่นซันซิตี้ เราเล่นเกมหนึ่งหลังจากที่อื่น ฉันก็รู้สึกร้อนมาก ซื้อคู่ไอศกรีม เปิดถุง โยนถุง และแม่ของฉันไปเล่นอีกเกม ที่นี้เวลา จัดการสมาชิกของซันซิตี้มาตามและ shout "เพียงหนึ่งนาที กรุณารอสักครู่ " แม่ของฉันและฉันกลับมอง และ เห็น กลายเป็น เราจึงถาม "ป้าอะไร "เธอว่า แม่ของเธอ: " เด็กทิ้งขยะบนพื้น และเธอจะรับ "ผมมองอาย Haw: " มันเป็นอย่างไร ฉัน...... ฉันเพียง...... "ในสายตาธรรมดา ขึ้นถังขยะ เพราะในถังขยะ และแม่ของเธอไม่เลี้ยงมันเวลานี้ ชอบเพียงเกย์ แม้ว่าเรื่องนี้มีขนาดเล็กมาก แต่ผมประทับใจ สิ่งนี้ทำให้ฉันเข้าใจว่า เขาไม่เพียงโยนขยะ ค่าทำงานของคนอื่น และยังเป็นความสุขที่ดีในวัยเด็กของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในแม่น้ำของหน่วยความจำของฉันมีความทรงจำมากมายได้หายไป แต่มีสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในใจของฉันยังคงสดในหน่วยความจำ โปรดจำไว้ว่ามันเป็นในวันเก่าของฉันแม่ของฉันเอาฉันไปที่ซันซิตีที่จะเล่นเราเล่นหนึ่งหลังจากที่เกมอื่นผมก็รู้สึกว่าร้อนมากเธอซื้อไอศครีมสองผมเปิดถุงขว้างถุงเพียง แม่การเล่นเกมอื่นและเวลานี้ร่างกายจัดการซันซิตี้ที่วิ่งตะโกน "รอ! โปรดรอ!" "สิ่งที่เกิดขึ้นป้าอา" แม่ของฉันและฉันหันกลับไปมองและเห็นว่ามันถูกมองสำหรับเราดังนั้นฉันถามแม่ของเธอกล่าวว่า ". เด็กก็โยนขยะลงไปที่พื้นและขอให้เธอหยิบมันขึ้นมา" ผมมอง อายพึมพำ "มันเป็นเพียงดูเหมือนกับผมผม ...... ...... ??" ในสายตาธรรมดาผมใส่ขยะหยิบขึ้นมาโยนลงไปในถังขยะและแม่ของเธอไม่สนใจเกี่ยวกับมันและผมชอบ เช่นเดียวกับที่มีความสุขขึ้น แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็ก แต่ทิ้งฉันประทับใจมาก มันทำให้ฉันเข้าใจไม่เพียงแค่โยนขยะหวงแหนผลของแรงงานของคนอื่น ๆ นี้เป็นความสุขในวัยเด็กของฉันในทางใหญ่!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความทรงจำที่ผ่านมามีหลายเหตุการณ์ได้หายไปแต่กับเรื่องเล็กน้อยในความคิดผมก็จำได้ว่าคุณใหม่

จำได้ว่าในวันที่ผมอายุห้าขวบแม่พาฉันมาที่เมืองซันเล่นเราเล่นอีกหนึ่งเกมก็รู้สึกว่ามันร้อนก็ซื้อสองคู่ที่ฉันเปิดกระเป๋าเอากระเป๋าโยนเขาและแม่ไปเล่นเกมอื่นแล้วระบบการจัดการสมาชิกของดวงเมืองที่วิ่งมาตะโกนว่า " รอด้วย ! ! ! ! ! ! ! โปรดรอสักครู่นะครับ " " " " " " " ! ! ! ! ! ! ! แม่และผมมองไปรอบๆมันเป็นตามหาเรา , ดังนั้นผมจึงถามว่า " อะไรน้า ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " เธอพูดกับแม่ของเธอ :" เมื่อกี้เพื่อนๆลงบนพื้นที่ทิ้งขยะและถามเธอขึ้นมา . . . . . . . หน้าผมอาย . . . " ? ? ? ? ? ? ? ฉัน . . . . . . . . . . . . . . ฉันเพิ่งจะ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? ในสายตาธรรมดาจะเอาขยะมาทิ้งที่ฉันหยิบมันขึ้นมาและโยนมันลงในถังขยะ , แม่ที่ไม่เคยดูแลมันเหมือนที่ฉันทำแล้วฉันก็มีความสุขแล้ว

เรื่องนี้ถึงแม้จะเล็กแต่ฉันประทับใจมาก . สิ่งนี้ทำให้ผมรู้ว่าไม่สามารถทิ้งขยะต้องถนอมผลแรงงานของผู้อื่นซึ่งเป็นหนึ่งในความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวัยเด็กของฉัน ! ! ! ! ! ! !